ก่อนที่คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง จะไปฝากตัวเป็นศิษย์ของพระมงคลเทพมุนี สด จนทสโร หลวงปู่วัดปากน้ำ คุณยายได้เรียนการปฏิบัติธรรมกับคุณยายทองสุข สำแดงปั้น ที่บ้านคุณนายเลี้ยบ
ช่วงนั้น แม้จะยุ่งมาก ไม่ค่อยมีเวลาว่าง แต่ท่านก็สามารถ ทำภารกิจทั้งหยาบ และละเอียด ไปพร้อม ๆ กัน ระหว่างทำงาน ใจของท่านจรดอยู่กับคำภาวนา "สัมมา อะระหัง" ท่านวางใจไว้ที่ศูนย์กลางกายตลอดเวลา แม้กายจะเคลื่อนไหว แต่ใจท่านหยุดนิ่ง ด้วยความที่ท่านเป็นคนทำอะไรทำจริง เวลาผ่านไป ประมาณ 2 ปี
ท่านก็เข้าถึงพระธรรมกาย และไปช่วยพ่อในนรกได้ ดังที่ท่านตั้งใจไว้ก่อนเดินทางออกจากบ้านมา

เมื่อมาอยู่ที่วัดปากน้ำ คุณยายศึกษาวิชชาธรรมกายอย่างเอาชีวิตเป็นเดิมพัน ไม่คิดเรื่องอื่นเลย คิดแต่จะศึกษาวิชชาธรรมกายเท่านั้น เพราะเมื่อช่วยพ่อได้แล้ว ท่านก็ไม่มีเครื่องกังวลใดๆ ท่านทิ้งทุกอย่างวางทุกสิ่ง หยุดนิ่งเพียงอย่างเดียว ในแต่ละวัน ท่านนั่งสมาธิทำวิชชาในโรงงานทำวิชชา 12 ชั่วโมง กลางวัน 6 ชั่วโมง กลางคืน 6 ชั่วโมง โดยไม่ขยับตัว หรื่อเปลี่ยนท่านั่ง และไม่ลุกจากที่นั่งก่อนเวลา

คุณยาย ได้รับความไว้วางใจจากหลวงปู่ให้เป็นหัวหน้าเวรทำวิชชา เมื่อหมดเวลาในแต่ละรอบของการทำวิชชา ท่านจะนั่งต่อไป อีก ประมาณครึ่งชั่วโมง เพื่อคอยฟังหลวงปู่ซักถาม สั่งงาน และถ่ายทอดความรู้ใหม่ ให้หัวหน้าเวรทำวิชชาคนไหม่ ช่วงเข้าเวร ท่านก็จะเข้าไปนั่งสมาธิก่อนเวลา 15 นาที ซึ่งหมายความว่า ท่านจะต้องนั่ง สมาธิครั้งละ 6 ชั่วโมงครึ่งเป็นอย่างน้อย ด้วยความตั้งใจจริงของท่าน ทำให้ท่านเก็บเกี่ยวความรู้ที่หลวงปู่สอนได้ทั้งหมดโดยไม่ตกหล่น และตอบคำถามของหลวงปู่ได้ทุกคำถาม



ขณะที่ออกมาพักผ่อนและทำภารกิจส่วนตัวนอกโรงงานทำวิชชา
ท่านก็ค้นวิชชาไปด้วย ใจของท่านจรดอยู่ที่ศูนย์กลางกายตลอดเวลา ด้วยเหตุนี้ ญาณทัสสนะของท่านจึงเที่ยงตรงและแม่นยำตลอดเวลา สามารถรู้เห็น ยากจะหาใครเทียบได้

ค้นหาเพิ่มเติมได้ที่

//www.kalyanamitra.org/yay_teaching/menu_yay.html

น้ำหยดทีละติ๋งยังเต็มตุ่ม
น้ำหยดทีละติ๋งยังเต็มตุ่ม ฉะนั้นเราต้องปฏิบัติไปเรื่อยๆ มีบุญอะไรก็พยายามทำเรื่อยไป สักวันหนึ่งคงเต็มด้วยบุญ เหมือนน้ำหยดทีละติ๋งยังเต็มตุ่มได้ ถ้าไม่ปฏิบัติก็เหมือนกับไม่มีน้ำสักหยด ถ้าปฏิบัติไปเรื่อยๆ วันหนึ่งเราคงได้รู้จริงกับเขาบ้าง ในเมื่อบารมีตอนนี้ของเรายังไม่เต็ม ก็ต้องขวนขวายไปเรื่อยๆ ทีละนิดทีละหน่อย อย่าขี้เกียจเป็นอันขาดอย่ามัวไปห่วงคนอื่นเขามากเกินไป เราต้องทำให้ตัวเราเองมากๆ เพราะเวลาเราตายแล้ว ใครก็ช่วยเราไม่ได้ นอกจากเราจะช่วยตัวเราเอง เราทำ เราก็ได้ จงสู้สิ... สู้ก็ตาย ไม่สู้ก็ตาย สู้ดีกว่านะ สู้ให้ถึงที่สุด สู้จนหมดอายุขัย จะได้แค่ไหนก็เอาแค่นั้น เราต้องเตือนตัวเราเอง เพราะเราทำของเราเอง เราทำมากได้มาก ทำน้อยได้น้อย ยายทำ ยายก็ได้ คุณก็ไม่ได้ คุณทำคุณก็ได้ เพราะฉะนั้นก็ทำมากๆ ไว้ก่อน เราทำทุกๆ วัน ก็ได้ทุกๆ วัน ทำให้ถึงที่สุด คุณยายสอนให้อธิษฐานว่า "ขอให้ข้าพเจ้าได้เข้าวัดตลอดชีวิต" (๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๑๘)


ยอม...เพื่อให้ทุกคนได้บุญ
ยายเป็นคนยอมคนนะ อยู่ที่ไหนก็ลดทิฏฐิ อ่อนน้อมถ่อมตนเสมอ เราต้องยอมทุกๆ คน เพื่อทำความดีของเรา เราต้องอดทน ง้อเขาทุกอย่าง ง้อเพื่อให้เขาสามัคคีกัน รักกัน จะได้ทำ ความดีกันได้ พอเรายอมได้ งานทุกอย่างก็สำเร็จ สุด ท้ายก็ได้บุญกันทุกคน (๒๒ ตุลาคม ๒๕๑๙)

วิธีแก้ทุกข์
เวลามีทุกข์ให้สวดมนต์เยอะๆ นั่งภาวนาสัมมาอะระหังให้มากๆ ไม่มีใครช่วยเราได้เท่ากับตัวเราเอง
(๒๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๒๕)


ใจบริสุทธิ์
เวลายายคุยกับใคร ใจยายบริสุทธิ์ ใจยายจะจรดอยู่ในบุญ จรดอยู่ในธรรม ไม่มีโลภ โกรธ หลงอยู่ในใจ ใจยายบริสุทธิ์ ยายจึงดูคนออก ยายดูคนออกว่าใครเป็นโรคอะไร แล้วใจยายก็มีแต่เมตตาแนะนำไป เวรกรรมมันร้ายอย่างนี้ ยายก็บอกก็เตือน เขาไป ยายก็ได้บุญแล้ว แต่เขาจะทำตามหรือไม่ก็แล้วแต่เขา เป็น กรรมของเขาเอง
(๑๑ ธันวาคม ๒๕๒๔)


สำเร็จด้วยบุญ
จะทำอะไรต่างๆ ให้นึกถึงบุญ ให้อยู่ใน บุญ ถ้าเรามีบุญ สิ่งนั้นก็จะสำเร็จได้ด้วยบุญ เรามีบุญเป็นที่พึ่ง ให้นึกถึงบุญให้มากๆ ทุกอย่างจะสำเร็จ
(๔ เมษายน ๒๕๒๔)

สันโดษ
คนเราจะทำอะไร ต้องนึกถึงฐานะตัวเอง ดูบุญของตัวเอง ต้องดูทุนเก่าที่เราทำมา จะทำอะไร อย่าให้เกินฐานะ ทำให้พอเหมาะพอสมกันจึงจะควร ถ้าอยากเป็นใหญ่ ต้องใหญ่ด้วยบุญ อย่าเป็นใหญ่ด้วยกิเลส ถ้าใหญ่ด้วยบุญจึงจะเป็นใหญ่ได้อย่างแท้จริง แต่ถ้าเป็นใหญ่ด้วยกิเลส จะต้องหกคะเมน ตกลงมา เสียท่าเสียทีไปเลย เรื่องนี้ก็เป็นกันมาก ดูอย่างพระเทวทัต เป็นต้น พอทำอะไรได้สักหน่อยหนึ่ง ก็อยากดัง อยากเด่น โดยไม่ดูพื้นฐานของตัวเอง ว่าสร้างพื้นฐาน ความดีมามากน้อยแค่ไหน มองดูแค่ปลายเหตุนิดเดียว เหมือนกับการสร้างบ้านที่พื้นฐานไม่ดี พื้นฐานทำไว้แค่นิดหน่อย แต่พอสร้างบ้านไปแล้ว อยากได้ใหญ่ๆ โตๆ ในที่สุดบ้านนั้นก็มีแต่พังอย่างเดียว จะเอาอย่างยายเดี๋ยวนี้ได้อย่างไร เพราะเขาไม่รู้ว่ายายอดทนมามาก ทำความดีไว้ในอดีตมากมาย จนความดีเป็นภูเขา ที่ยายได้ดีมีชื่อเสียง มีลูกศิษย์ลูกหามากมาย ก็เพราะความดีที่สร้างไว้ในอดีต
(๑๒ มกราคม ๒๕๑๘)





สะสมบุญ
การมาวัดวันหนึ่ง ก็ได้บุญไปช่วงหนึ่ง ถ้าไม่มา ก็ไม่ได้ ถ้ามาแล้ว ก็ได้บุญ บุญจะสะสมทับทวี เหมือนกับเก็บออมสิน
(๒๙ สิงหาคม ๒๕๒๔)



หยุด เท่านั้นคือตัวสำเร็จ
สำเร็จหมดทั้งทางโลก ทางธรรม ทางโลกเขาอยากไปไหนๆ ไปเร็วๆ ก็ต้องขึ้นรถไป ขึ้นเครื่องบินไป แต่ทางธรรมต้อง "หยุด" ถ้าไม่หยุดไปไม่ได้ ยิ่งหยุดเท่าไร ก็ไปเร็วเท่านั้น เหมือนเรื่ององคุลีมาล ที่หลวงพ่อท่านเทศน์องคุลีมาลจะวิ่งไปตัดนิ้วพระพุทธเจ้า เพื่อให้ได้นิ้วครบ ๑,๐๐๐ นิ้ว จะได้เป็นเจ้าโลก วิ่งไปก็ร้องว่า "สมณะหยุด สมณะหยุด" พระพุทธเจ้าตรัสตอบว่า สมณะหยุดแล้ว ท่านสิยังไม่หยุด "หยุด" คำนั้นแหละคือตัวสำเร็จ หยุดตัวนี้แหละคือใจท่านหยุดแล้ว ถ้าใจไม่หยุดก็ไม่ถึงธรรม ธรรมะทุกอย่างมีอยู่แล้วในตัวเรา จะถึงได้ต้องทำใจให้หยุด ถ้าไม่หยุดก็ไม่ถึง เพราะฉะนั้นเรานั่งธรรมะ ก็ต้องทำใจหยุดให้ได้ เป็นเรื่องสำคัญ พระไตรปิฎก ๘๔,๐๐๐ พระธรรมขันธ์ ย่อแล้วเหลือ ๓ คือ บริสุทธิ์กาย บริสุทธิ์วาจา บริสุทธิ์ใจ ย่อลงมาแล้วเหลือ ๑ คือ "หยุด" คำเดียว ทำใจหยุด กายก็บริสุทธิ์ วาจาก็บริสุทธิ์ ใจก็บริสุทธิ์ เพราะฉะนั้นเราต้องทำนะ จะได้บุญมากก็ตอนนี้แหละ ทำอย่างที่ยายบอก ต้องแบ่งเวลาให้เป็น เวลานั่งธรรมะแล้ว ก็อย่าไปคิดเรื่องอะไรทั้งนั้น คิดเอาธรรมะอย่างเดียว ไม่ถอยหลังกลับ ถือเข็มทิศ ของเราให้ดีๆ นะ

(๑ มีนาคม ๒๕๒๔)





การอธิษฐานให้ได้บุญมาก



การอธิษฐานที่ได้ผลบุญมาก หลวงพ่อวัดปากน้ำเคยสอนยายว่า วิธีการอธิษฐานที่จะให้ได้ผลและอานิสงส์มาก จะต้องอธิษฐานตอนที่พระให้พร พอเวลาพระท่านเริ่ม ยถา ฯลฯ ก็ให้เราทำใจจรดลงไปที่ศูนย์กลางกาย นึกองค์พระให้ใสที่สุด แล้ว ก็เริ่มอธิษฐานในระหว่างที่พระให้พร หลวงพ่อวัดปากน้ำท่านบอกว่า เวลาพระให้พร คำอธิษฐานที่เราอธิษฐานก็จะติดไปกับพรพระด้วย คำให้พรของพระจะดังไปถึงพระนิพพาน จะนำคำอธิษฐานที่เราอธิษฐานไว้ดีแล้ว ไปสู่พระนิพพานด้วย ให้พยายามนึกอธิษฐานให้ดี ฝึกให้มากๆ เข้า แล้วจะเป็นไปเอง ต่อไปก็ชำนาญ
ทำอย่างไร ได้อย่างนั้น
คนเราจะหนีสิ่งที่ตนเองทำไว้ไม่ได้ จะวิ่งหนีบุญ ก็หนีไม่พ้น จะวิ่งหนีบาป ก็หนีไม่พ้น เพราะทั้งบุญและบาปติดที่ศูนย์กลางกายของเรา จะหนีอย่างไรก็หนีไม่พ้นแน่นอน ใครสั่งสมอย่างไร ก็ได้ผลอย่างนั้น สร้างความดี สร้างกุศล ก็ได้บุญ ได้ความสุข