All Blog
j67




Smileyjjy5025

ตอนนี้ผมฟังเพลงของบาช์ค
ผมติดเพลงของท่านผู้นี้เสียแล้ว
ผมไม่รู้ว่าเพลงอะไรบ้าง
ผมตอบว่าไม่รู้
แต่ให้เป็นบาช์คผมจะฟังมันไปเรื่อยๆ

เสียงเบสจากงานก่อนเข้าพรรษาที่วัดบ้านอานองเต
ดังสะเทือนใจมนุษย์
ผมพบว่าเป็นอย่างนี้
มันทำให้ผมลุกและเร่งงานตามแผน


ผมจะมุทะลุ
เพราะเสียงเบสมันให้กำลังใจผมกล้าคิดกล้าทำ
กล้าฟันด้วยมีด
กล้าขุดด้วยจอบ
ไม้ไผ่หลานกิ่งลำผมตัดด้วยเลื่อยมือ

มิใช่งานนี่เป็นการออกกำลังกายของผม
แต่ผมจะไม่ออกไปวิ่งตามถนนในการออกกำลังกาย
เพราะหมาในหมู่บ้านชอบวิ่งไล่ตามหลังผม

มาที่เสียงๆ
มันช่วยให้ความมั่นใจและการตัดสินใจมนุษย์
เมื่อพบเสียงดังเช่นคนจุดประทัด
ดังโครมคราม

เสียงปืนดังขึ้น
เสียงเหล่านี้ทำให้ใจกล้าแข็งขึ้น

แต่ถ้าไม่ไปฟังมันอย่าไปคิดมากตามเสียง
ผมก็จะม่อยหลับคาโตะ
ทำงานหรือเตียงเอนหลังทันที

เสียงถูกยอมรับในสังคมมนุษย์ว่า
มันเป็นเครื่องกำหนดอะไรบางอย่าง
สำหรับเสียงนี้
เผ่ากิยองตินมีแผนรึเปล่านะ
เอางานวัฒนธรรมมาบังหน้าสร้างเสียงกวนใจรึป่าว
คงมีเหตุผล
เพราะเมื่อเสียงเบสเกิดขึ้นมันมีการสูญเสียพลังงานไฟฟ้ามิเตอร์
ผมคิดทบทวน


เสียงดัง
ทำให้จิตใจมนุษย์เคลื่อนไหวไปในทางบวกและลบ

อย่างไรก็ตามข้อกฏหมายมีการห้ามและไม่ห้ามในการใช้เสียงดังไม่ดังเอาไว้
อย่างดี

เช้านี้ผมเริ่มมุทะลุด้วยเสียงงานในเทศกาลงานที่
บ้านอานองเต

ผมดูต้นถั่วฝักยาว
ต้นเถาแฟงหรือขึ้พร้าเถานำเต้าหรือฟัก
 ดูแลความเรียบร้อยสวนครัวให้แม่ด้วยการไว้ทุกข์สิ่งนี้เป็นนิจ
ให้แม่
เพื่อเทพแม่ล่องหนเห็นเข้าจะมาจะได้ชมเชย
และผมจะได้รับความสบายใจขึ้นมาได้บ้าง

ผมทำไปเรื่อยๆ    อะไรก็ตาม ป่านนี้เเล้วความจริงที่เรามีอยู่
ผมไม่รีบ
ไม่แข่งกับวลา
และตามด้วยอาหารเช้าเที่ยงผสมกัน


อาหารมื้อควบอันนี้
 เป็นปลาทูย่างและทำแดดเดียว
ด้วยถ่านไฟฟืนจำเป็น
จากข้างถนนหลวงและถ่านดีจากร้านผสมกันไหม้


จิ้มน้ำพริกเกลือข้าวสุกร้อนจากหม้อไฟฟ้า

แม่ตอนมีชีวิตอยู่
ชอบทานอย่างนี้
และที่ผมทำทานอย่างนี้
เช้านี้
เพื่อจะได้เซ่นเทพแม่ไปในตัว


ปกติผมกินอาหารอังกฤษ
มีไข่ดาวเบคอนทอด
ขนมปังทาเนยสองชิ้น
ตามด้วยชาร้อยลิบตันหนึ่งถ้วย
แต่ตอนนี้เงินผมไม่มีมาก
จึงกินแบบไทยๆแบบป่าๆ

ปรากฏว่ามีชีวิตอยู่ได้ดี
สนุกเหมือนกัน

ไมรู้ว่าเป็นอะไร


คิดอยากเปิดภัตตาคารจำเป็นขึ้นที่
หน้าถนนหน้าบ้านอานองเต
เพื่อจะได้ทำกินของปิ้งย่าง
ขนมจีน
ขายด้วยกินเองด้วย
เพราะผมมีเครื่องผักเหมือดมาก
ปลูกไว้กิน
และขายนั้นคือยอดมันปู
สงวนไว้ขายมิใช่ให้ฟรี
เพราะผมจะยังชีพแบบรากหญ้า
แบบง่ายอย่างคนหรือแบบคน

ที่ผมชอบที่สุดยอดกระถินที่ผมหวง
ผมกินมัน
ผมแพร่มันต้นขึ้นมากมายตอนนี้

แต่เมื่อขายของปิ้งยาางจะต้องมีเหล้าที่ร้านที่จะคิดทำ
แต่เหล้าบ้านอานองเตติดวัดและโรงเรียน
จะขายเหล้าไม่ได้
มีปัญหากฎหมาย

แล้วถ้าเปิดภัตตาคารคงจะมีปัญหาการขาดทุน
ถ้าอย่างนั้น
ลูกจ้างต้องมีค่าจ้างนั้นแพง

ถ้าทำกินเองคนเดียวคงประหยัดกว่า
การเปิดภัตตาคารตจึงละไว้
เป็นฐานแห่งความคิดว่าอยากทำ

ต่อไป
ปล่อยไประยะหนึ่ง
เนตคอมบางทีมันไม่แล่นดังใจนึก
แต่กดอีกทีมันก็ติดเป็นปกติ

ผมเริ่มใช้ปกปิดด้วย หรือเป็นอะไรที่เนื่องด้วย
จากสถาบันมีชื่อแทนชื่อจริงด้วย
เพราะหลีกเลี่ยงการเข้าร่วมสังคม
การทำมิติเวลาค้นอ้างอิงมีน้อย
กลัวอ้างอะไรเพียงแวบเดียวคิดมันอาจจะผิด
และมีโทษ
จึงสงวนเอาไว้
ไม่ต้องบอกจริงเอาเพียงเทียบเคียงก็พอ
เราไม่ได้ไปอวดใคร


ในวัยวัยนี้และสุขภาพเป็นเช่นนี้
ทำเป็นเพียงเท่านี้เอาไว้
อย่างไรก็ตาม


ตั้งแต่เกิดมาจนถึงปัจจุบัน
ผมไม่เคยต้องโทษและโดนข้ออหาอะไร
ประวัติสะอาดมาตลอด
และในวัยใกล้ตายก็ไม่อยากจะมีอะไรอีก
ให้ไม่สะอาดคือไม่ให้สกปรก


ทางเนตนี้ต้องระวัง
เพราะมี
ความผิดโดยบังเอิญและเชือดนิ่มที่เราไหวไม่ทัน
ผมคิดว่าระวังไว้ดีกว่า
เพราะผมชอบใช้เนต
เพราะทันสมัยดี
เร็วดีแม้เปลืองงเงิน
ผมเคยเป็นสตันแมนแสดงหนังในเรื่องเชือดนิ่มๆ2ได้ค่าจ้าง
ผมนึกได้ขณะห่างแม่ไปไกล

แต่อย่างไรก็ตาม
มาทีเนตและคอม
ผมรู้ว่ามันมีการควบคุม
โดยหลักใหญ่
ภายใต้จริยธรรม
คุณธรม
และกฏหมาย


ผมปลูกตะไคร้หอม
เอาไว้มากเป็นแถวเป็นแนว10ปีให้หลัง
ผมเห็นว่ามันหายไป
แอบพบว่า
มีคนมาขโมยไปทำยาจนเกลี้ยงบาง
พาไปทำยาอาบน้ำสมุนไพร
แถวข้างวัดอานองเต

ผมได้แจ้งให้หัวหน้าหมู้ทราบว่าผมหวง
จะปลูกอีกครั้งให้มากมายเหมือนก่อน
ต้องใช้เวลาอีก10ปี
ในอัตราการติดติดตามขนาดผม
ผมเสียดาย
ทำไมเขาไม่ปลูกเองหรือหาซื้อเาตาตลาดสมุนไพร


อันนี้ผมขอบันทึกไว้คิดต่อไป

ตะไคร้หอมทราบว่ากันยุง
และต้นสมุนไพรต้มเอาน้ำมาทำยาแก้เมื่อยได้
ผมยกให้เป็นประโยชน์ของกฏธรมชติ
และกฎแห่งการกระทำแทนการไปแจ้งความที่โรงพัก
ให้เขาทำโทษผู้ละเมิด

กล้วยผมปลูกไว้ไม่ต่ำกว่า20กอ
ซื้อมาหน่อที่ซื้อ
ยางพาราไม่ต่ำกว่า100หน่อต้นชำต่อกิ่ง
ผมซื้อมา

แต่ว่าไม่เหลือเลย
เมื่อผมทิ้งบ้านอานองเตไปห้าปีเต็ม
ตอนนั้นเผ่ากิยองตินใช้วัวเถื่อนลากไปเล่นเกลี้ยง


เรื่องโจรกรรมที่บ้านอานองเต
มีเรื่องวิสาสะเข้ามาเกี่ยว
เรื่องญาติเข้ามาเกี่ยว
โจรเลยได้ใจ

แต่อันนี้ผมว่าไมถูก
ไม่ว่าฐานะญาติหรือฐานะโจรหรืออะไร
ขโมยของคนอื่นนั้นผิดแน่นอน
ไม่ว่าใคร

ต้องขออนุญาตผมก่อนตามกฏหมายและระเบียบ
และคติชนวิทยาก็ใช่
แต่ไหนมาหลักอย่างนี้
ที่ว่ามาตามเรื่อง
อันนี้เข้าข่ายลักขโมยและโจรกรรม

เขาทำอย่างไร

คนหนึ่งเข้ามา
เขาเปิดหรืองัด แงะสุดแต่ตามทีที่เขาทำ
ที่ประตูก่อนแล้วทิ้งไว้
 ต่อมามีคนอื่นเข้ามาตาม
และกระทำโจรกรรมชั้นเยี่ยม
ตามมาด้วย
แผนนิ่มมาก


เขาเผ่ากิยองติน
เข้ามา
เขามีวิธีอันแนบเนียน
เขาเอาตัวมอดชนิดหนึ่งหรือปลวกที่กินไม้
ที่กุญแทั้งงลูกทั้งดอกที่น๊อต
หลุดออกเองได้เมื่อทอดทิ้งนาน

หรือเมื่อปล่อยทิ้งเอาไว่้หนึ่งระยะ

มอดหรือปลวกชนิดนั้น
มันจะกินไม้กัด
รูน๊อตกุญแจ
แล้วใครก็ตามหรือเขาเผ่ากิยองตินและพรรคพวกก็ดึงออกมา
ประตูกุญแจหลุดได้โดยง่าย

เพราะว่า
ถ้าเขาพังงัดประตูบ้านอานองเต
เข้าไปทันที
ข้อหาโจรกรรมจะตามมา

แต่ถ้าประตูถูกทำให้เปิดแบบธรรมชาติภัย
แล้วเขาอาจโดนข้อหาน้อยหน่อย
คือเหยี่ยบย่ำเข้ามาในที่ที่มีเจ้าของหวง

เขามาหลายระดับ
เมื่อไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็จะได้ด้วยกล
เมื่อไม่ได้มนต์ก็จะได้ด้วยคาถา
สิ่งนี้โบราณท่านเคยบอกมา

และรายละเอียดที่ท่านว่าไว้
นี้เป็นคติชนวิทยาเชิงลบสมัยก่อน
ปัจจุบันต้องหารายละเอียดว่ามันอย่างไร

ผมจึง
เล่าให้ฟังตามที่เล่าไปแล้ว



ผมต้องยอมรับว่า
ในวัยคนรับเบี้ยผู้สูงอายุนี้
ทำอะไรเกินไป
เหมือนสมันวัยหนุ่มไม่ได้
นิ้วมือผมจะชา
และเท้าจะเกร็งเหมือนคนขาดวิตาบินอย่างนั้น


เพราะฉะนั้นต้องค่อยคิดคอ่ยทำสาวความไปเรื่อยๆ

60ปีแห่งความหลัง
ผมไม่มีคดีติดตัว
และบันทึกทางกฏหมายใดๆในโลก
ว่าเป็นอาญากร
หรืออาญากรซ่อนเร้น
อาญากรเทียมใดใด


ผมภูมิใจที่ตาและยายแม่พ่อ
และการศึกษา
ทำให้ผมเป็นคนดี
ที่ที่ไม่เคยทำอะไรผิดพลาดในทางกฏหมายในสังคม
แม้แต่ถูกเจ้าหน้าขอดูใบขับขี่เมื่อขับรถ
ก็ไม่เคยดน

เพราะผมระวังตัวตลอดเวลา
เมื่อขับขี่ยวดยานพาหนะทุกชนิด

วันนี้
ผมพบหนูมากินขุดหัวมันสำปะหลัง
ที่ผมทิ่มไว้กับดินเมื่อสิบปี  ห้าปีก่อน

เพราะมันสำปะหบังเป็นพืชชนิดเดียว
ที่ผมชอบ
มันขึ้นสถานเดียว
น้อยน้ำน้อยฝนก็ขึ้น
ได้อย่างสวยงาม


ผมเลยคิดขึ้นได้ว่า
หัวมันสำปะหลังมาปิ้งและกล้วยน้ำว้ามาปิ้ง
มันกินได้
และมันอร่อยอดีตจริง


ขอบใจที่หนูท้องขาว
พืชชนิดนี้ตัวอ้น ตัวหนูท้องขาวชอบขุดกินที่บ้านอานองเต
มาเตือนสติผม
และมันช่วยผมจขุดหัวมันสำปะหลังไว้ให้นิดนึง
ผมจึงพาไปปิ้งไฟและกินมัน
หลังอาหารค่ำเป็นอาหารว่าง

หัวมันสำปะหลังนี้
ผมนึกอยากกินมานานแล้ว
ปิ้งย่างโดยไม่ต้องใช้น้ำกระทิหวานราดหรือโรยหน้า
เหมือนดั่งที่เขาขายกันในตลาดสัญจร

ยังไม่ให้หมดครับ
เรื่องของตายาย
ยังมีเรื่องอีกมาก
ที่จะทำให้การสืบสาวค้นญาติได้สมบูรณ์ได้
ละไว้ว่า
แต่ละบทยังไม่สิ้นกระแสความ
เรื่องนี้  เจเจวาย ผมหมายถึง
ผมต้องทำให้สิ้นกระแสความ
จึงจบลงได้
และปิดบัญชีเรื่องบ้านอานองเต

ผมลืมบอกไปว่า
ผมอยู่ที่วัดมีชื่อแห่งหนึ่งนั้น
ครั้งเป็นสามเณรน้อยอันเป็นสมัยบตลาดนัดสนามหลวงยังอยู่ที่สนามหลวง
ไม่ได้ย้ายไปจตุจักรปัจจุบัน


และแม่และยายเคยไปร่วมงานบรรพชาของผม
ที่วัดมีชื่อแห่งนั้น
แลบะถ่ายูปร่วมกับพระอุปัชฌาย์และอาจารย์ผู้ปกครองและเจ้าคณะของผม
อาจารย์ท่านผู้ปกครองผม
ลาสิกขาไปเป็นอนุสาสนาจารบ์ทหารอากาศที่ดอนเมือง
ในโอกาสต่อมา

และลูกชาบของน้องสาว
แม่ที่ได้รับสกุลพระราชทาน
ผมตอบแทนบุญคุญพ่อเขา
ที่สอนเคยติวภาษาไทย ก อะกะ กอ อา กา  ให้ผม
ด้วยการเดินไปที่วัดพระแก้ว
ขอใบสำเนานามสกุลพระราชทานให้
ผมจำไม่ได้ว่าแผนกอะไร แต่สำนักงานชื่อเพราะมาก

 น้าคนนี้ของผม
คือเพราะที่บ้านเขาไม่มีเหลือหลักฐานเหล่านี้
เอาไว้แม้ปืนพกด้ามงามของท่าน
ก๋็ไม่ทราบว่าอยู่ที่ไหน
ที่เป็นปืนประจำตำแหน่งนายอำเภอที่หลวงให้มา


ผมไม่ไปติดใจติดตามอะไร
นอกจากหน้าที่สืบค้นญาติส่วนของผมอย่างเดียว
คือเรื่องแม่พ่อและบ้านอานองเตเท่านั้นและส่วนเกี่ยวข้องจริง ๆ
เท่านั้น

และขอให้พี่น้อนครอกนี้จงไปดีทุกคน
เมื่อเกิดมาได้พบกันในชาตินี้ในฐานะญาติใกล้ชิดครอบครัวหนึ่งของผม
ขอให้ทุกคนโชคดีเป็นกำลังใจ
แต่ตอนนี้ห่างกันได้สิบปีแล้ว
และผมก็กำลังจะล้างบางและทิ้งบ้านอานองเต
และคาดว่ากลับไปอังกฤษ


ส่วนเงินนั้น
มีหน้านั้น
หลังพ่อและแม่พี่ตายแล้ว
พี่ก็หมดไปทุอกอย่างเหมือนกัน


เหลือแต่อดีตและความหลังอันตราตรึงอย่างเดียว


ต่อไปอีกสองคนน้องแม่อีกสองคน
ที่ผมจะกล่าว ต่อ

วันนี้ผมง่วงนอนแล้ว
และฝนตกฟ้าร้อง
ขอพัก
ตอนนี้ผมกำลังฟังบาช์คและตามมาด้วยโมซาร์ต
และผมเริ่มง่วงจะหลับ
ไปเพราะเหนื่อยและดึกมากแล้ว
ค่อยว่าต่อ
เมื่อเครื่องพิมพ์ยังอยู่และเนตยังแล่น
และบล็อกยังไม่ถูกลบ

แก้คำผิดอานิสงให้เขียนอานิสงส์
ตามข้อกำหนดของทางราชการราชบัณฑิตยสถาน
อันก่อนผมเขียนผิดไปขออภัยSmiley



Create Date : 06 กรกฎาคม 2560
Last Update : 18 กันยายน 2560 21:58:00 น.
Counter : 623 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

สมาชิกหมายเลข 3538694
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



จึงจือหยาง
(jjy)
จบไฮสกูล
ได้ปริญญาสองใบในไทย เคยเป็นนักเรียนเก่าในอังกฤษและฝรั่งเศส
สอบได้ Dip-in-JourจากLondon School of Journalism,MIOJ.ในประเทศอังกฤษ
สอบได้นักวาด ว.อ.(แนวนามธรรม)...
เป็นสมาชิกสมาคมนักเขียนแห่งประเทศไทย..มีสัญชาติไทย (แซ่แต้) พ่อมาจากมณฑลกวางตุ้ง ประเทศจีน
New Comments
MY VIP Friends