Group Blog All Blog
|
j10 เมื่อเริ่มต้นเขียนหนังสืิคือผมพบว่าใจร้อนอยากให้เสร็จไวไวเพราะง่าวนอนเพราะว่าเหนือ ผมจตำได้ว่าแม่สั่งไว้ว่าให้ทำงานและซื่อสัตย์ต่อนายงานในทุกรณ๋ีอย่าขี้เกียจไปทำงานตามเวลา ถ้ามีเรื่องกันเช่นเจาตีกันยิงกันหรืออะไ ให้เรารีบหลบไปเสีย ไม่ต้องไปยุ้งวกับเจาพ่้อก็สั่งมาอยา่งนั้น ไม่ต้องไปเสิอกรู้เสือกเห็นในเรื่องของคนอื่น ผมพบว่าเวลาเป็นสิ่งสำคัญจริงเพราะไม่มีเวลาการเดขียนจึงด้อยประโยชน์ถ้ามีเวลามากการเขียนมีอารมณ์ดีขึ้น แม้ว่าจะเขียนอะไรขึ้นมาไม่ได้หาผลปรีะโยชน์ก็ตาม ผมถือว่าชีวิตคือการจัดการ ผมยอมรับว่าในสายตาของคนอื่นใช้เงินเปลืองหลังพ่อแม่เสียชีวิตแล้วแต่พ่อแม่ก็บอกว่า เครื่องสุขภัณฑ์เมื่อมีเงินพอให้ซื้อมาใช้ เพราะลูกตัวคนเดียว สุขภัณฑ์คือเมียและลูและแม่บ้านให้กับลูกเอง ผมต้องมีเครื่องซักผ้ามีตุ้นเย็นเครื่องทำอาหารและอีกหลายอย่างมีอ่างอาบนำ้ เพราะอาบนรำ้มั่วไปทั่วงูจะกัด งูและยุถงวผมกลัวที่สุดและระวังที่สุดและไฟฟ้ารั่วไฟฟ้าช๊อต และืที่สำคัญบิลค่านำ้ค่าไฟประจำเดือนต้องทำงบใหฟ้ลงตัวสมิฉะนั้น ชีวิตเป็ฯลบอันนี้ผมเชื่ออย่างนั้น ผมเคยเดินทางไปกับเพื่อในชนบทห่างจากรุงเทพฯมากและปรากฏว่า หลงทางเป็นทางแดงจำได้ พบนกเค้าแมวบินผ่านหน้ารถในตองกลางคืนตอนกลางคืน วันไหนฝนตกจะพบงูดินเลื่อนมาขดบนถนนเปียก บางเวลาผมเดินทางในกลางคืน ขับรถไปพบว่า มีแมวกับหมาชอบวิ่งข้ามถนน แมวจะมากกว่าเพื่อนสงสัยมาหากินหนู แมวเขาตื่นเวลาคืน หมาตื่นในเวลากลางวัน พบว่า แมวตายบนท้องถนนมากกว่าหมา พบว่า หมา่เวลาจะข้ามถนนจะไม่มัะ่นใจเหมืนแมว แมวคิดจะขจ้ามตัดสินใจแน่วแน่ หมานั้นไม่แน่วแน่ แมวจึงไม่ค่อยได้รับอุบติเหตุตายบนท้องถนนเหมือนหมา เพราะหมาข้ามฃถนนและแล้วเมื่อมีรถจะวิ่งมาตัดหน้า แทนที่หมาจะวิ่งข้ามไปเลยมันกลับลังเลตรงจุดลังวเลนี้เองที่หมาจะตายบนถนนเกลื่อนกลาดไปหมด ส่วนแมวนั้นเมื่อตัดสินใจจะข้ามถนน มันเมื่อเมื่อเห็ฯรถวิ่งมามันจะจะตัดสินใจวิ่งข้ามไปเลนมิทางใดก็ทางหนึ่ง ไม่ลังเล จึงทำให้รถที่วิ่งสวนกันที่วิ่งมาไม่เสียหลักแมวจึงไม่พบเห็ฯการตายอย่า่งเกลื่อนกลาดบนท้องถนน และแมวจะไม่มานอนบนท้องถนนในยามคำ่้คืนหรือกลางวัน แต่หมาชอบนอนขางทางรถยนต์ขวางทางตามท้องถนนเสวมอเมื่อเราขับรถไป ผมชอบขับรถในตอนกลางคืนเพราะมันได้อารมณ์ดี และอากสดี กลางวะันอากาศร้อน ตอนไปอยู่ที่อังกฤษผมเดินทางไปกับเพื่อหลายคนคนไทย กลางหิมะ บังวเอิญรถไปตายอยู่กลางทุ่งนาผมและเพื่อนพักนอนในรถยนต์จนวันรุ่งเช้าจึงค่อยนเดินทางต่อไปอีก แม้มีหน่ววยด่วนเพื่อเรียกกู็ภํย ที่ผมเป็นสมาชิกอยู่ผมก็ไม่เรียกช่วยนอนในรถยนต์กลางคืนมีแสงจตันทมร์กลางป่าหิมะในฤดูหนาวสนุกมากและโรแมนติกอีกด้วย และในอังกฤษในรถมีเครื่องทำความร้อน แทนแอร์เย็นในรถนต์เหมือนอย่างในเมืองไทย พูดถึงอังกฤษอีกสักนิดคือ คำว่าเวลาเวลานั้นสำคัญจริงคนเราถ้าไม่มีเวลา งานทุกอย่างสำเร็จยากแม้ยุคที่มีหุ่นยนต์คอมเนตมาแกด้ไขถ้าไม่มีเวลางานยังคงแช่เย็นและจบลงเหมือนเดิมอย่างนั้น การตั้งชื่อในอังกฤษ และในเมืองไทยนั้นพบว่า เช่นหนังสือพิมพ์เขาจะเอาเอกลักษณ์ของชาติเข้ามาเป็นหัวเช่นสยามรัฐไทยรัฐแต่พบว่าในอังกฤษเขาเอาสถานการณ์มาตั้งเช่นหนังสือพิมพ์ เดอะ ไทม์คำนัี้แปลเป็นไทยว่า เวลาเพราะอังกฤษถือว่าเวลามีความสำคัญมากสำหรับมนุษย์อย่างไรก็ตามนี่ผมถือว่า เป็นความคิดของผมผู้เดียว มิใช่ความเห็นที่ทั่วไปห็ได้ หนังสือพิมพ์เดอะไทย์เป็นหนังสือพิมพ์ที่ขายดีฉยบับยหฟนึ่งของอแังกฤษฝ่ายอนุรักษ์นิยม และเดอะ เทเลกราฟ และเดอะกาารร์เดืียน เช่นกัน อันแรกคือโทรเลขคำแปล อันที่สองคือ ผู้ปกครอง อังกฤษเขขาใช้เป็นชื่อเล่มหนังสือพิมพ์ประจำวันของเขาอีกฉบงับหนึ่งเป็นหนังสือของพรรคคอมมิวนิสต์อังกฤษ คืิอ เดอะ มอร์นิ่งสตาร์แปลว่า ดาวรุ่งตอนเช้า อันนี้คงจะสื่อว่า คนงานถือว่าเวลาเข้าต้องอดทนตื่นขี้นมาล้างกหน้าและยอมตื่นรนอนฝืนความสุขของตนเอง เพื่อต้องทำงาน และคนส่วนใหญ่ต้องทำอย่างนี้ และการตื่นนอนตอนเช้าเพื่อทำงานคือหัวใจของคนงานที่ต้องทำงาน ขณะที่มิใช่คนงานนอนตื่นสายได้ และการตื่นนอนตอนเช้าคือหัวใจจองแรงงาน เพราะฉะนั้นหนังสือพิมพ์เดอะ มอร์นื่งสตาร์จึงเป็นหนังสือที่จตั้งชื่อขึ้นมาเพื่อสื่อว่าพวกเขาต้องตื่นนอนแต้่เช้าเพื่อลุกขึ้นมาทำงานกะเช้า ซึ่งลำบากใจอยู่เหมือนทั้งๆที่ การทำงานกะเช้าได้เงินเดือนน้อยกว่ากะคำไม่ อย่างไรก็ตาม นี่เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผมคาดว่าอย่างนั้น แม้กระนั้น เวลาและการตื่นนอนตอนเช้า และการติดต่อสื่อสาร และการปกครองตนเอง เป็ฯหัวใจในความเป็นคนของมนุษย์ปัจจุึบันอยู่มากทีเดียวในกหารที่จะดำรงชีวิตให้เปฌ็นอยู่ออย่างราบรื่นและดี ผมคิดอะไรไดเ้ผมก็เขียน เพราะงานเขียนผมไม่ใช่การค้า และไม่ประสงค์ต่อผล เพียงแต่พูดอะไรไว้ำก่อนรตาย เพียงนำไปสู่ข้อยุติอะไรบ้างก่อนตายหลังคนอื่นได้ผ่านเลยไปบ้าง ก่อนการกระทำการตัดสินใจทำอะไไว้ให้คนรุ่นหลัง ไม่้ต้อแงลำบากและนำไปเปลืองสมองในการคิดกับเขาอื่น หลังผมตาไปแล้วถือว่า เ้ป็ฯความถูกต้องชนิดหนึ่ง แม้จะสิ้นเปลืองสักเท่าไหร่ผมก็ใฝ่คิดคำนึงหาไปเรื่อยจนกว่าวันสุดท้ายจะมาถึงเท่าที่ผมจะพบมันได้ แม้เปลบืองแต่ก็ใช้ต้องทำมันไป ไม่ต้องไปคำนึงเรื่องนิธิหรือมูลนิธิที่จะทำหลังผมตายว่าพอหรือไม่ สำหรับเศษเงินเม็ดเงินที่เหลือ เพาะผมเคยนเรียนเศรษฐศาสตร์ทั้งที่เมืองไทยและในอังกฤษมาบ้าง ส่วนเกินบวกส่วนที่มีเหลือพอสำหรับการทำมูลนิธิของผมหลังผมตายแน่นอน ผมจึงไม่ห่วงว่าใช้เงินเปลือง เพราะเปลืองในสิื่งจำเป็นดีกว่า ยิ่งเปลืองยกกำลังสองเข้าไปอีกอาทิเช่น การกุศลซื้อความสุขหรือ การดูแลตนเองยอมซื้อของแพงที่่มีคุณภาพเพื่อกันเป็นไข้ มีปัญหาสุขภาพยอมใช้เงินไปดีกว่า สายเกินแก้ เก็บตนเองอยู่ในความลำบาก งดใช้เงิน เมื่อไข้มาถึงในยามวิกาล จะเพิ่มค่าใช้จ่า่ยเป็นทวีคุณเอาเลยทีเดียว อาทิเช่นสสมุติว่า ผมป่วยฉุกเฉินกลางไป รพรักษาฟรี เพราะ30บาทรักษาได้ทุกโรคในไทย แต่ถ้าเป็นกลางคืนผมต้องจ่ายเงิน และบวกกับค่าส่วนเกินทางไป รพ. จิปาถะ จะเปลืองเงินค่าจ้างคนเฝ้าต่างหาก เ พราะฉะนั้น ต้องตามเรื่าองประเด็นนี้ไป จนกว่าพบความจริงในวาระสุดท้ายแน่นอน การใช้เวลาว่างที่เจียดได้ให้มีประโยชน์ เป็นสิ่งดีงามดีกว่าเจียดเวลาว่างไปกินเหล้าหรือเสพสุขอบายมุข ที่ไม่พึงปราถนามีเยอะมากทีเดียว คิดว่าเขียนต่อไป ทำให้ชีวิตไม่สูญเปล่า เพราะมันมาในหัวข้อที่ใช้เวลาให้เป็นประโยช๋ หลังจากที่เรากินได้ นอนหลับตื่นขึ้นมาแล้ว ไม่มีอะไรที่จะทำอะไดีเนาะ 
|
สมาชิกหมายเลข 3538694
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] จึงจือหยาง (jjy) จบไฮสกูล ได้ปริญญาสองใบในไทย เคยเป็นนักเรียนเก่าในอังกฤษและฝรั่งเศส สอบได้ Dip-in-JourจากLondon School of Journalism,MIOJ.ในประเทศอังกฤษ สอบได้นักวาด ว.อ.(แนวนามธรรม)... เป็นสมาชิกสมาคมนักเขียนแห่งประเทศไทย..มีสัญชาติไทย (แซ่แต้) พ่อมาจากมณฑลกวางตุ้ง ประเทศจีน
Friends Blog MY VIP Friends  |
|||||||||||||
