เด็กน้อย
เด็กน้อย
โลกนี้
ไม่มีเจ้าชาย
ไม่มีเจ้าหญิง
ไม่มีคำสาป
ไม่มีแม่มด
ไม่มีปาฏิหาริย์
ไม่มีสัตว์ช่างพูด

นิทานที่เจ้าอ่าน
สุนัขจิ้งจอกเจ้าเล่ห์เป็นผู้เขียน..




Create Date : 20 กันยายน 2556
Last Update : 20 กันยายน 2556 7:47:22 น.
Counter : 574 Pageviews.

0 comment
สายฝนให้กำเนิดความเหงา
สายฝนให้กำเนิดความเหงา
และเป็นเธอเอง
ที่ให้กำเนิดสายฝน..


- มะออ -



Create Date : 13 กันยายน 2556
Last Update : 13 กันยายน 2556 22:24:36 น.
Counter : 510 Pageviews.

0 comment
มนุษย์หน้ากาก
ในห้องพักกลางเมืองใหญ่
มนุษย์หน้ากากปิดประตูห้องด้วยความเหน็ดเหนื่อย
ผ่านไปอีกวัน
กับการใช้ชีวิตหลังหน้ากาก
เขาพันธนาการอารมณ์ ความรู้สึก ความคิด ตัวตนที่แท้จริง
ล็อคขังมันเอาไว้ในลูกกรงทึบมาเนิ่นนาน
หน้ากากช่วยเขาให้ราบรื่นในการงาน
ช่วยให้ความสัมพันธ์กับคนรอบข้างไม่ติดขัด
เงินทองไหลมาเทมาเพราะหน้ากากนี้

พระอาทิตย์ตกแล้ว
ทิ้งเขาไว้กับความมืดตามลำพัง
มนุษย์หน้ากากทรุดตัวลงกลางห้อง
น้ำใสๆ ไหลทะลักออกมาจากช่องมองของหน้ากาก
เสียงสะอื้นอึกอักดังก้องในลำคอ
เขาพยายามถอดหน้ากาก
ไร้เชือกคาดศรีษะ
ปราศจากร่องเผยอระหว่างหน้ากากและผิวหนัง
แนบแน่นกันไปแล้ว
เป็นเนื้อเดียวกันไปแล้ว..

- มะออ -



Create Date : 11 กันยายน 2556
Last Update : 11 กันยายน 2556 19:22:44 น.
Counter : 510 Pageviews.

0 comment
บทสนทนาของเรา
หากบทสนทนาผ่านตัวอักษรของเรา
ฉันวงเล็บว่า
(ฉันกำลังหัวเราะจนน้ำตาไหล)
เธอจะเชื่อเหตุแห่งน้ำตาในวงเล็บนั้นไหม ?

หรือเธอจะศรัทธาในสัญชาติญาณของตัวเอง
ว่าความรักของเราเมื่อครั้งอดีตนานมานั้น
ยังสดใหม่
ชัดเจน
ฝั่งแน่น

เกินกว่าที่ฉันจะสามารถใช้ชีวิตอยู่กับความจริงปัจจุบัน
ความทรงจำยังไม่อิ่มหนำจากการแทะกินลมหายใจของฉัน
หรืออาจเป็นฉันเอง
ที่ยินยอมสละลมหายใจเพื่อแลกกับการเฝ้ามองภาพอดีต

หากเธอคิดแบบนี้
การเล่นละครของฉันก็สุดแสนเพอร์เฟคท์
ฉันหลอกต้มเธอได้อีกครั้งแล้วสินะ
ไม่ว่านานเท่าไรเธอก็ยังหลอกง่ายเสมอ
ฮ่าๆๆๆๆๆๆ..

(และฉันก็ยังแก้ตัวน้ำขุ่นๆ ได้เสมอ)
(ฉันกำลังหัวเราะจนน้ำตาไหล)

- มะออ -



Create Date : 07 กันยายน 2556
Last Update : 7 กันยายน 2556 19:26:30 น.
Counter : 444 Pageviews.

0 comment
เธอคือคนที่รัก
เธอคือคนที่รัก
คนที่รักมากที่สุด
ฉันยังจำไออุ่นจากมือนั้นได้

ในวันที่ปีศาจร้ายเข้าครอบงำเรา
เป็นมือนั้นเองที่จับมีดมากรีดใ
เราต่างทำร้ายกันและกัน
โดยมืออีกข้างกลับกุมกันไว้แน่น

มันเพราะอะไรฉันไม่เข้าใจ
หากเราไม่อาจปล่อยมีดในมือ
เราก็ควรปล่อยมือที่เหนี่ยวกันไว้

ฉันสบตาเธอ
ฉันเห็นความเศร้าในแววตานั้น
ความรักของเรายังคงอยู่
แม้มันจะเปลี่ยนร่างเป็นปีศาจ
มันก็ยังเป็นปีศาจที่ถือกำเนิดจากความรัก

คลายมือเถอะ
เราจงต่างเป็นอิสระ
ได้เวลาที่ปีศาจต้องตายแล้ว..

- มะออ -



Create Date : 06 กันยายน 2556
Last Update : 6 กันยายน 2556 23:15:56 น.
Counter : 486 Pageviews.

0 comment
1  2  

มะออ
Location :
จันทบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



New Comments