อยากให้บอลไทยไปบอลโลก
Group Blog
 
All Blogs
 
บริเจด ปอนด์ ไดอารี่

เหอๆ....... ปีใหม่ทั้งทีตั้งใจเขียนไดอารี่ สักทีดีกว่า
จริงๆก็ไม่มีอะไรหรอกครับ....
อยากจะลองเขียนดู ไว้ปีใหม่ปีหน้าจะได้มาอ่านย้อนกลับไปว่าทำอะไรมาบ้าง
เนี่องจากนี่เป็นตอนแรกเขียควบกันสองวันดีกว่า

5 มค.
ตื่น 7 โมงเช้าเพราะแดดแยงตา
แต่นึกขึ้นได้ว่าต้องไปออกกำลังกายนี่หว่า
หลังจากลาออกจากการจัดรายการวิทยุ ตอนเช้าแล้ว
ปีนี้ตั้งใจว่า จะใช้การพัฒนาตัวเองเลียนแบบนโยบายรัฐบาลคือทำแบบ Dual track
คือ ทำร่างกายให้ดี ทำจิตใจให้ว่าง แต่ ต้องไม่ปล่อยให้กระเป๋าเงินว่างเช่นเดียวกัน และตั้งใจจะเข้าใกล้ "ความเป็นมืออาชีพ"
ด้านการเขียนหนังสือให้เร็วที่สุด ไม่รู้จะเหลวอีกหรือเปล่าเนี่ย....
สายแล้วลืมการอาบน้ำไปได้เลย
ใส่กางเกงวิ่ง เสื้อยืด แปรงฟัน ขับรถไปฟิตเนส ที่ต้องเจียดหยาดเหงื่อ และค่าน้ำตาในการจ่ายเมมเบอร์
ถึงแปดโมง วันนี้ น้องสาวบอกงานในออฟฟิสไม่น่ามีอะไรตั้งใจออกกำลังกายด้วยการ
วิ่งสายพานครี่งชั่วโมง
ยกเวท 8 ท่า ท่า ละ 4 เซท เซทละ 12ที
ตอนนี้แปดโมงแล้ว คงเสร็จ ตอนเก้าโมงกว่าๆหน่อยๆ แล้วค่อยเข้าไป ช่วยงานน้องช่วงเช้า
8.15 นาที ลงมานั่งลิ้นห้อยเป็นหมาหอบแดดอยู่ข้างสายพาน
อะไรวะเนี่ย ทำไมสังขารเป็นของไม่เที่ยงเยี่ยงนี้
จำได้ว่าต้นปีที่แล้ว ฟิตมาก เพราะช่วงนั้นได้ตังค์ค่าหุ้นเยอะ เลยจ้างครูฝึก pt ถ้า ตอนนั้น ออกกำลังกายแค่นี้ยังไม่หายใจเร็วขึ้นซะด้วยซ้ำ แต่ตอนนี้ทำเอาเกือบไม่หายใจ
หลังจากเอาเงินเก็บทั้งหมดไป พิมพ์หนังสือ ทำให้ ต้องตัดค่าใช้จ่ายฟุ่มเฟือยออกไป
จำได้ว่าช่วงที่ฟิตจัดๆ แรงยังกับควาย กินยังกับช้าง
แต่ หลังเลิกออกไป แรง เหลือเท่ากับแมว แต่ยังกิน เท่าช้างเหมือนเดิม แม่กดดันทุกวันประมาณว่า อี๋เริ่มมีพุงแล้วนะ น่าเกลียดดดดดดดดดด สมกับเป็นคนรุ่นยุคสงครามเย็นจริงๆ ใช้สงครามประสาทกดดันลูกๆได้เก่งมากนะแม่กู
ยกโน้นยกนี่อีก10 นาที สำนึกตัวว่าไม่ไหวแว้ว จึงต้องกลับบ้านด้วยความละอาย ครูประจำฟิตเน็ตทำหน้าแปลกใจเมื่อเห็น ถือกระเป๋ากลับ ประมาณว่า ไอ้นี่มันมาทำไมวะ
แวะกิน สลัด เหอๆ โชคดีทางกลับมีโรงบาล ทำให้ซื้อ อาหารสุขภาพได้ง่าย ตั้งเป้าไว้ว่าปีนี้ 50 หนุ่มคลีโอ ต้องมีชื่อกูแน่ๆ
แต่แย่แร้ว ..ร้านข้าวราดแกงไก่ทอดน่ากินมาก

มื้อเช้าวันนั้น เลยกินทั้ง ข้าว ราดกระเพรา และไก่ทอด พิเศษ 1จาน(ใส่ไข่ดาวด้วย) บอกสลัด อีก เป็นการพบกันครึ่งทางของ การควบคุมอาหารวันแรก อิๆๆ
คงเป็นการตบะแตกจากเมื่อวาน(วันที่4)ที่กินแต่ผักหญ้าทั้งวัน โดยเฉพาะสลัดไข่ขาวของน้องสาวตัวแสบ ทำเอาต้องเกือบต้องไปกางเต้น นอนบนโถส้วม เกือบทั้งวัน
กลับไปดูงานที่ออฟฟิส น้องสาวตัวดีบอกว่าวันนี้คงไม่ค่อยมีอะไร เลยกลับมาทำหนังสือเล่มใหม่ ที่บ้านดีกว่า สปอนเซอร์เร่งมาแร้วด้วย
เริ่มงาน10โมง.....
อะไรวะ สามโมงเย็น สะแว้ว....ยังไม่ได้กินข้าวเที่ยงเรยตู
ขับรถออกไปหาไรกิน.....
อาหารมื้อนี้คือ สุกี้น้ำ มังสวรัต ใส่เนื้อสัตว์ทุกอย่าง 255 แครอรี่ ซดโฮกๆ แล้วกลับไปทำงานต่อ
ทำได้อีกนิดเดียวเอง มีน้องจากเชียงใหม่ แอด เอ็มเข้ามา เห็นบอกว่าได้เมลจากหนังสือ ดีใจจัง คุยเพลินไปหน่อย รู้สึกตัวอีกที มืดซะแว้ว... โทรเช็ค เจ้าปอ(น้องสาว) รู้สึกว่าพรุ่งนี้ที่ออฟฟิสงานคงตรึม
ฉะนั้นเรารีบกลับไปนอนดีกว่า พรุ่งนี้จะได้ตื่นเช้าไปฟิตเนตเร็วๆจะได้รีบกลับไปทำงาน
กลับบ้านดูทีวี.... มีคนโทรมาให้ง้อหนึ่งคน เสร็จแว้วดูทีวีต่อ ...
ช่องสัญญามหาชน เอาไฮโซที่ไหนมาออกก็ไม่รู้
ไหนจะให้มันทำ คุณูปการอะไรให้ประเทศชาติวะ
อ้อ ให้มาเลี้ยงแมว100ตัว เพื่อรู้รสความลำบาก
สงสารจังน้องเค้าท่าทางจะยังไม่ชิน
จริงๆประชาชนทั่วไป พ่อแม่เรา เค้าก็เสียภาษี เลี้ยงหมาตะกละๆ ทีละ สามร้อยหกสิบกว่าตัวอยู่ทุกวันนี้แล้ว
จนทุกวันนี้ชินซะแร้วน้องเอ้ย...
หงุดหงิดยังไงไม่รู้เลยเปลี่ยนช่อง มาดูอีกช่องหนึ่ง เป็นชีวิตของอ้อยใจ แดนอีสาน ที่ตอนนี้ไม่ได้ร้องเพลงแล้วแต่มาขายแหนมสด ทุกวัน ดูพี่อ้อยใจจะยังยิ้มได้ และ ดูเหนื่อยน้อยกว่า น้องเค้าเลี้ยงแมวอีก
เห็นว่าขายอยู่แถวพุฒมนฑล ตรงแถวๆเซเว่น ตั้งใจไว้ว่าต้องไปลองชิมดูสักวัน แม้จะไม่เคยตามผลงานเพลง ก็จะลองไปตามกินแหนมก็ยังดี......ชอบจังวิธีการมองโลกของแก ตอนเด็กๆปลอมตัวเป็นผู้ชายไปอยู่วัด พอกลัวคนจะรู้เพราะเริ่มเป็นสาว ก็ตัดสินใจออกจากวัดไปซะงั้น ไปแต่งหน้าอยู่แถวป้ายรถเมล์ เสร็จแล้วก็ไม่รู้ไปไหน มองซ้าย มองขวา เห็นคนขายไข่ปิ้ง เธอตรงเข้าไปถามว่า
"ลุงๆ เป็นนักร้องต้องทำไง"
ไม่น่าเชื่อว่านี่คือจุดเริ่มต้นความฝันของคนๆหนึ่ง
ดูต่อจนจบ เปลี่ยนไปดู เฮีย ส.
เห็นคณะ กรรมการสุพรรณหง มาชี้แจงเรื่องต่างๆ
อีกฝ่ายคือ ตัวแทนคนในเนท และ คุณ นันทขวาง
ดูด้วยจิตใจเป็นกลางเอามากๆๆ แต่ก็เห็นด้วยว่ามาตรฐานการตัดสิน ยังแย่จริงๆนั้นแหละ(อ้าวตกลงนี่กูเป็นกลางแล้วเหรอนี่) แต่เถียงกันไปก็คงไม่จบ ไอ้เราชอบทานข้าวขาหมู จะไปว่า คนชอบทานข้าวหน้าเป็ดก็คงไม่ได้
แน่ล่ะหาก มีการตั้งรางวัลข้าวหน้าเป็ดทองคำโดยเลือกจาก คณะกรรมการที่ 70 เปอร์เซนชอบข้าวหน้าเป็ด
รางวัลอาหารจานเดียวยอดเยี่ยม ก็คงไม่ใช่ ข้าวขาหมู หรือ ข้าวหมูแดงเป็นแน่
ดูมวยปล้ำต่อ ตีหนึ่งแร้ว นอนดีกว่า......

6 มค
7.40
ไปออกกำลังกายไม่ทันอีกแร้วตู........
หญิง น้องบอกวันนี้ ต้องไปหารับของจาก Suppyer
เอากระเช้าไปให้ผู้ใหญ่....
เสร็จแว้ว ต้องไปหา คุณ John ที่ออฟฟิศแถวสาธร
กินน้ำเต้าหู้ไป สามแก้ว........ หิวจัด
ชีวิตหนุ่มมังสวิรัตของตูต้องเริ่มตั้งแต่วันนี้

( แต่เป็นการเริ่มใหม่ครั้งที่3ของปีนี้)
ไปสายสี่ ขับรถต้วมเตียมมา แถว พาณิช ธน เสร็จ แร้วไปจบที่สาธร
แงๆๆๆๆ เติมน้ำมัน สามร้อยบาทหมดซะแว้ว
แต่ช่างมันเถอะเราเจ๊งแค่สามร้อย
กองทุนน้ำมันบางประเทศ เจ๊งเป็นแสนล้าน ยังเงียบอยู่เลย
กว่าจะได้กินข้าวเที่ยว กับหญิงน้อง ตกสามโมงเย็นเช่นเคย..........
แวะไปสยาม ไปต่อคิว กินร้านตำนัวร์
มีเสียงถามว่า อ้าว วันนี้ไม่กินมังสะ แร้วเหรอ
ช่างมัน หิว หูอื้อ ไม่ได้ยิน
หากคนเรายังไม่ยอมแพ้
ทุกวันคือการเริ่มต้นใหม่ มิใช่หรือ เหอๆๆๆๆ.....
ก่อนกลับแวะร้านหนังสือ คิโนคุนิยะที่สยามพารกอน
ซื้อหนังสือเกี่ยวกับศิลปะป้องกันตัวมา 3เล่ม
ไว้เป็นข้อมูล ใน gay team 5พยัคนักสืบ จะหาข้อมูลเกี่ยวกับตำรวจ แต่ยังไม่เจอ
และแวะดูหนังสือ สอบตก จนเอนท์ติดที่ศูนย์หนังสือจุฬา แต่ไม่เจอเห็นว่าเหลือ 3เล่ม ยอดที่นี่เกือบหนึ่งในสี่ของที่ได้ทั้งหมดเลยต้องดูเยอะๆหน่อย
ถึงบ้าน 5 โมง กว่าๆ ปิด ออฟฟิสกลับบ้าน
มานอนเขียนไดอารี่อยู่แถวนี่
เหอๆๆ เจอเพลงหนังจีนโบราณเรื่องโปรด ศึกสายเลือด ไม่ได้ฟังตั้งนาน
เอาใส่บล็อกให้เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ฟังดีกว่า
พรุ่งนี้เขียนใหม่ อิๆๆๆ ตังใจเขียนทุกวันทนเอาหน่อยนะครับ....




Create Date : 06 มกราคม 2549
Last Update : 6 มกราคม 2549 21:27:24 น. 9 comments
Counter : 353 Pageviews.
Share

 

เป็นไดอารีที่อ่านแซ่บมากเลยปอนด์

ได้คติสอนใจซะด้วยนะเนี่ย...

เห็นด้วยๆๆ---หากคนเรายังไม่ยอมแพ้
ทุกวันคือการเริ่มต้นใหม่ มิใช่หรือ


เมื่อวานเราก็ไปร้านคิโนคุนิยะ มาเหมือนกัน..ชอบมากๆ


โดย: มัชฌิมา วันที่: 6 มกราคม 2549 เวลา:21:50:50 น.  

 
อ่านมันดีมากๆเลยพี่ปอนด์
สบายดีป่าวพี่
ช่วงนี้ยุ่งกะงานมากๆ
เลยไม่ค่อยได้ทัก

สวัสดีปีใหม่และขอให้มีความสุขมากๆนะพี่


โดย: tongdigy วันที่: 6 มกราคม 2549 เวลา:22:50:46 น.  

 
อ่านสนุกอ้ะ แต่เห็นเมนูแล้วหิวอ้ะ


โดย: ธูปหอมเทียนสว่าง วันที่: 6 มกราคม 2549 เวลา:23:10:12 น.  

 


มาให้กำลังใจ


โดย: Mr.Vop วันที่: 6 มกราคม 2549 เวลา:23:36:44 น.  

 
แวะมาอวยพรปีใหม่ค่ะ
มีความสุข สดชื่น สมปรารถนาในสิ่งที่ควรและไม่ควรทั้งหลายทั้งปวงนะคะ
(อวยพรเผื่อไว้กว้างๆ อิอิ)


โดย: *ProuD* วันที่: 7 มกราคม 2549 เวลา:0:58:01 น.  

 
อ่านได้ได้สนุกมากครับ 555 แต่ก็คิดว่าขืนไม่เคร่งแบบนี้เนื้อเยยื่อไขมันคุณปอนด์คงได้แตกตัวเพิ่มปริมษณอีกเยอะแน่ครับ แต่อย่าคิดมากเลย เป็นคนอ้วนมีความสุขจะตาย 555


โดย: นายเบียร์ วันที่: 7 มกราคม 2549 เวลา:5:10:34 น.  

 
เขียนทุกวันจริงนะครับ
รออ่าน

เอ้อ
ไม่ได้รออ่านเท่าไหร่

รอซ้ำเติม วันที่ไม่ได้เขียน น่ะ


โดย: รถเล็ก IP: 61.91.245.99 วันที่: 7 มกราคม 2549 เวลา:9:38:39 น.  

 
วุ๊ยยยยย
อ่านแล้วแซบจริงๆ


โดย: กึ่งยิงกึ่งผ่าน IP: 61.91.96.163 วันที่: 7 มกราคม 2549 เวลา:10:01:56 น.  

 
จั่วหัวเมนท์ใน blog เราทำเราเขินนิด ๆ (ไม่คุ้นเคย) .. แต่ดีจังค่ะ เจอเพื่อนเก่าแวะไปทักทาย

ว่าจะแวะเข้ามาก่อนไปทานข้าว
ก็ อื้อหือ ละลานตาไปหมดเลย
แต่วันของเจ้าของบล็อคดูจะสนุกกว่าวันของเรา

ดูใช้คุ้มค่าได้เต็มวันดีจริง ๆ

นี่ ๆ เราไป ร.พ.มา
เวลาคนไข้เค้าไม่สบาย แล้วตัวใหญ่ ๆ หน่อย
แล้วต้องลดน้ำหนักลง เพราะกระดูกเข่ารับน้ำหนักเยอะ
เค้าให้ออกกำลังกายทีละ 10-15 นาทีในแต่ละครั้งค่ะ
ไม่นานกว่านั้น เพราะจะเหนื่อยเกินไป
แล้วก็คนที่เนื้อเยอะ จะมีเนื้อตรงส่วนที่เสียดสีกัน
เวลาออกกำลังกาย
ถ้าออกในเวลาเท่านี้ แล้วพัก แล้วก็เริ่มใหม่
จะดีกว่าตะบี้ตะบันออกทีเดียว

แต่สำหรับคนไข้โรคหัวใจหรือความดันร่วมด้วย
ลดลงเป็น 5-10 นาทีก็ได้
ปรับให้เหมาะกับเราก็พอ


ขอโทษนะคะ ถ้าพูดเยอะไปหน่อย
พอดีผ่านหูผ่านตามา เลยอยากเอามาแชร์
...เราไป ร.พ. บ่อยน่ะ


โดย: แ ม ง ป อ วันที่: 7 มกราคม 2549 เวลา:15:23:46 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ช่างประชันพันธุ์ประชด
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

นักเขียน / คอลัมนิสต์
Friends' blogs
[Add ช่างประชันพันธุ์ประชด's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.