Group Blog
ผู้ชายชื่อพ่อ
Media Sphere
สะดุดจิงโจ้
All Blogs
ลูกคือกระจกส่องพ่อแม่
ชัยชนะอันแสนภูมิใจ..ถึงพ่ายแพ้ก็ไม่เป็นไร
โตขึ้นหนูอยากเป็นอะไร
ไวรัลวีดีโอ เด็ก
เมื่อหนูหัดว่ายน้ำ
ทำไมหนูต้องเรียนเหมือนใคร
บทเรียนจากงานศพ
เรียนรู้เรื่องสิทธิ
ประชาธิปไตยของหนู
สวรรค์ของเด็ก
สอนลูก แพ้ ให้เป็น
อ่านออก เขียนได้แล้วครับ
บทเรียนจากจักรยาน 2 ล้อ
พลังด้านบวก
เพราะ“ทำ” หนูจึง“เข้าใจ”
ไชโย...ฟันหลอแล้วครับ
ผมแหว่งกับความคิดสร้างสรรค์
หลับเถอะ...พ่อจะกล่อม
เสี่ยงตายรายวัน
ขอเจ็บแทนลูกได้ไหม
เด็กพิเศษกับพ่อแม่แสนวิเศษ
สัมผัสแห่งรัก
กุ๊กตัวน้อย
แฟชั่นโกงเกมส์...นิสัยโกงชาติ
เรียนรู้ข้างเตาขนมครก
อยากให้ลูกเป็นอัจฉริยะหรือ
เรียนรู้ผ่าน ข่าว
ลงโทษอย่างสร้างสรรค์
จากใจ...คุณพ่อวัยทีน
ขอบคุณครับ...คุณครู
เมื่อลูกเริ่มเล่นคอมฯ
สอนลูกเป็น...ผู้ให้
เมื่อลูกเรียนภาษาที่สอง
ลูก...อย่ามักง่ายนะครับ
พาลูกตะลุยสวนสนุก
สอบแข่งขัน
สิทธิเด็ก...หนูมีด้วยหรือ
พี่รักน้องนะ
เหตุเกิดที่สนามเด็กเล่น
วันที่พ่อ...หายไป
เหตุเกิดเมื่อลูกป่วย
อนุบาลแนวไหนดี
เมื่อลูกถูกรังแก
ฟ.ฟัน...Fun Fun
เวบพ่อแม่ลูกยุค 2.0
ทัวร์ท้องไร่ ปลายนา
ตะลุยโลกการเรียนรู้
ครู...อย่าทำร้ายหนู
ปิดทีวีกันเถอะ
เมื่อก้าวพลาด
แกล้งเด็ก
สังคมศรีธนชัย
รักลูก...สุดหัวใจ
พกถุงหน่อยลูก
ร่วมด้วยช่วยลูกเรียน
ขอคุยเรื่องสื่ออีกครั้ง
สาวเอย...จะบอกให้
ศูนย์เลี้ยงเด็กในออฟฟิต
เมื่อเจ้าตัวเล็กไปโรงเรียน
The ugly parent syndrome
สนามเด็กเล่นอันตราย
อึ๊...สิครับลูก อึ๊......
ความแตกต่าง
ห้องดูดนมแม่
คุณพ่อยุคดิจิตอล
ความกลัวของคุณพ่อ
ใช่ว่าไม่รัก
เจ้าแสบน้อย
เจ้าตัวเล็กกับโจรบ้ากาม
เมืองเด็กอ้วน
สอนลูกหลานให้ทันสื่อ
วันนี้ รู้ทันสื่อหรือยัง ?
เลี้ยงลูกแบบ คิดเชิงบวก
ฝากเลี้ยงลูกหน่อย
ช่วยด้วย...หนูหลง
หนอนหนังสือ
วันนี้คุณทารุณเด็กหรือเปล่า?
Toy Library...ของเล่นเพื่อมวลชน
ชีวิตราคาถูก ?!?
แก็งค์รถเข็นเด็ก
คุณพ่อ Full Time
คุยเรื่องนมแม่
Birth Story เหตุเกิดในห้องคลอด
กองหนุนวันคลอด
Birth Plan วางแผนคลอด
ตรวจพันธุกรรมสไตล์ออสซี่
Made in Australia
เป็นพ่อแล้วครับ!
หนอนหนังสือ
ผมยอมรับว่าเป็นคนขาดหนังสือไม่ได้ !
ไม่ว่าจะไปไหนมักจะมีหนังสือพกติดตัวอยู่เสมอ พอว่างเมื่อไหร่จะหยิบหนังสือขึ้นมาพลิกอ่านอย่างเพลิดเพลินใจ หลายครั้งถึงกับลืมเลือนเรื่องราวรอบข้าง ใจจดจ่ออยู่แต่ความเป็นไปของตัวอักษรในหนังสือ
โชคดีว่า สาวข้างกายผม เธอเป็นคนประเภทเดียวกัน ทำให้เราเดินเข้าออกร้านหนังสือมากกว่าแหล่งบันเทิงอื่นๆ ไม่แปลกที่แต่ละเดือน ค่าซื้อหนังสือของเราจะสูงกว่าค่าซื้อเสื้อผ้า เครื่องประดับตกแต่งกาย
ผมเคยคิดถามตัวเองว่า ทำไมถึงติดนิสัยรักการอ่านหนังสือ
ปมปัญหานี้กระตุ้นให้ภาพอดีตอันลางเลือน แจ่มชัดขึ้นอีกครั้ง
จำได้ว่า ตอนเรียนอยู่ประมาณชั้นประถมสอง มีนักศึกษาฝึกสอนสาวคนหนึ่งมาสอนแทนครูประจำชั้นที่ลาคลอดลูก พอพวกเราซน พูดคุยเสียงดัง ไม่ตั้งใจเรียน เธอจะงัดไม้เด็ดออกมา บอกว่า ถ้าตั้งใจเรียน ตอนท้ายชั่วโมงจะเล่านิทานให้ฟัง
พวกเราพร้อมใจกันเงียบกริบโดยฉับพลัน ตั้งอกตั้งใจเรียนอย่างน่าอัศจรรย์ พอท้ายชั่วโมง ครูฝึกสอนแสนสวยหยิบหนังสือขึ้นมาเล่มหนึ่ง เล่าถึงเรื่องราวอันน่าตื่นเต้น สนุกสนาน
ผมจำได้อย่างแม่นยำว่า เป็นเรื่อง พระอภัยมณี
ขณะฟังอย่างเพลิดเพลิน ไม่ทันไรเสียงสัญญาณหมดเวลาเรียนพลันดังขึ้น ครูฝึกสอนทิ้งท้ายการเล่านิทานว่า ถ้าอยากฟังต่อ วันต่อไปให้ตั้งใจเรียนเช่นนี้อีก
วิธีหลอกล่อของเธอได้ผลครับ พวกเราตั้งใจเรียนวิชาของครูฝึกสอนคนนี้เป็นพิเศษ ด้วยต้องการฟังตอนต่อไปของพระอภัยมณี
เรื่องราวดำเนินไปอย่างสนุกสนาน ภาพของพระอภัยมณี ผีเสื้อสมุทร นางเงือก สุดสาคร ม้านิลมังกร โลดแล่นเด่นชัดในจิตนาการของเด็กๆอย่างพวกเราในตอนนั้น แต่ภาพแห่งความฝันเหล่านี้กลับหยุดชะงักลงเมื่อครูฝึกสอนต้องกลับไปมหาวิทยาลัยของเธอ เนื่องจากจบคอร์สการฝึกสอน
ผมหงุดหงิดใจมาก เพราะเรื่องราวของพระอภัยมณีกำลังดำเนินเรื่องมาถึงตอนสนุก ผมตัดสินใจเข้าห้องสมุดโรงเรียนยืมหนังสือ พระอภัยมณี ฉบับร้อยแก้ว เล่มเดียวกับครูฝึกสอนใช้เล่าให้กับพวกเราฟังมาอ่าน ค่อยๆแกะตัวหนังสืออ่านไปอย่างช้าๆ พออ่านจบตอนก็จำเอามาเล่าให้เพื่อนๆในห้องฟัง เพื่อนตัวน้อยๆต่างล้อมหน้าล้อมหลังฟังอย่างตั้งอกตั้งใจ ผมมีความสุขยิ่ง
ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ผมมักจะแวะเวียนไปห้องสมุด อ่านหนังสือสารพัดอย่าง เรื่องโปรดในวัยเด็ก อย่างพล นิกร กิมหงวน เรียกเสียงหัวเราะได้ทุกครั้งที่อ่าน นิทานเรื่องเจ้าชายน้อย จากดินแดนดวงดาวอันไกลโพ้น เรื่องราวของทาซาน หรือ เมาคลีลูกหมาป่า คดีอันซับซ้อนของเชอร์ล็อคโฮมม์ เหล่านี้ล้วนยังโดดเด่นในความทรงจำ
ผมคิดว่า มูลเหตุหลักที่ทำให้ติดนิสัยรักการอ่าน คงเป็นเพราะหนังสือทำให้ผมมีความสุข สามารถปล่อยจิตนาการให้โลดแล่นไปกับตัวละครและเรื่องราวในหนังสือ
นี่คงเหมือนกับสิ่งที่นักวิชาการด้านหนังสือเด็กคนหนึ่งของออสเตรเลียแนะพ่อแม่ชาวออสซี่ว่า การกระตุ้นให้เด็กรักการอ่านคือ การสร้างบรรยากาศให้เด็กรู้สึกว่า อ่านหนังสือแล้วสนุก มีความสุข
การบังคับให้เด็กนั่งอ่านหนังสือ หรือขู่เด็กว่า ถ้าไม่อ่านหนังสือจะถูกลงโทษอย่างโน้นอย่างนี้ นอกจากจะไม่กระตุ้นให้เด็กรักการอ่านแล้ว ยังเป็นการผลักให้เด็กเกลียดหนังสือด้วยซ้ำไป
กระบวนการเล่านิทานให้ลูกน้อยฟัง การกระตุ้นและสร้างบรรยากาศให้เด็กมีความสุขและสนุกกับการอ่านหนังสือ ถือเป็นทั้งศาสตร์และศิลป์
ตามห้องสมุดชุมชน หรือในร้านหนังสือใหญ่ๆของประเทศออสเตรเลีย มักจะจัดอบรมเกี่ยวกับการเล่านิทานให้ลูกฟัง ครั้งหนึ่งผมเข้าร่วมฟังการอบรม ปรากฏว่านอกจากจะมีพ่อแม่มือใหม่มาร่วมฟังการอบรมแล้ว ยังมีครูโรงเรียนอนุบาล และอาสาสมัครนักเล่านิทานมาร่วมฝึกอบรมด้วย
วิทยากรผู้ฝึกอบรม เป็นนักเขียนเรื่องเด็กที่โดดเด่นมากคนหนึ่งของออสเตรเลีย อายุร่วมแปดสิบปี...ใช่ครับ ผมพิมพ์ไม่ผิด อายุขนาดเป็นปู่ หรือปู่ทวดของเด็กๆที่อ่านหนังสือของเขาได้เลย แทบไม่น่าเชื่อว่า คนแก่ขนาดนี้ยังสามารถเขียนเรื่องราวสื่อสารกับเด็กตัวน้อยๆได้อย่างมีพลัง
เขาแนะนำว่า ก่อนอื่นพ่อแม่ต้องหาหนังสือที่เหมาะสมกับวัยและความสนใจอยากรู้ของลูกมาให้อ่าน เด็กอ่อนวัยอ้อแอ้...หัดพูด ควรจะใช้หนังสือผ้า หรือหนังสือภาพ มากระตุ้นให้เด็กอยากรู้ อยากสัมผัส พอเด็กโตขึ้นมาถึงหาหนังสือเด็กที่มีรูปภาพและตัวหนังสือเรื่องราวมากขึ้น
นอกจากนั้น พ่อแม่อาจเลือกใช้หนังสือเด็กบางเล่มมาเป็นสื่อช่วยสอนให้ลูกน้อยได้เรียนรู้จักชีวิต และสังคม เช่นในช่วงที่แม่กำลังจะมีน้องคนใหม่ ควรจะหาหนังสือเด็ก หรือหนังสือภาพเกี่ยวกับการตั้งครรภ์มาให้ลูกดู เพื่อเตรียมสภาพจิตใจให้พร้อมต้อนรับน้องคนใหม่ของบ้าน
เวลาเล่าเรื่องราว หรือนิทานในหนังสือให้ลูกหรือเด็กตัวน้อยๆฟัง ไม่ควรอ่านแบบเนิบนาบ ยืดเยื้อ น่าเบื่อหน่าย แต่ควรเพิ่มน้ำเสียงและท่าทางให้เด็กรู้สึกสนุกสนานไปกับตัวละครของเรื่อง น้ำเสียง ลีลา บุคลิกในการเล่านิทานของแต่ละคนไม่จำเป็น ต้องเหมือนกัน
การเล่านิทานให้ลูกฟัง ไม่จำเป็นต้องผูกขาดการเล่าเรื่องไว้เพียงคนเดียว แต่อาจจะให้ลูกช่วยแสดงความคิดเห็น หรือสอบถามข้อเท็จจริงบางอย่างกับลูก อย่างเช่น ลูกคิดว่าหมาป่าทำถูกต้องไหมที่ไปรังแกลูกแกะ ถ้าลูกถูกรังแกแบบลูกแกะ ลูกจะทำอย่างไร ลูกแกะในรูปมีกี่ตัว...ช่วยกันนับหน่อยสิ ฯลฯ
หรืออาจจะให้ลูกเล่านิทานที่เพิ่งได้รับฟังไป ต่อมาอาจจะพัฒนาให้ลูกช่วยแต่งนิทานให้ใหม่ ตามจิตนาการของลูก เป็นต้น
เหล่านี้ ล้วนเป็นเกร็ดเล็กๆน้อยสำหรับการสร้างบรรยากาศให้ลูกรักการอ่าน
ตอนนี้ ผมคงต้องขอตัวไปเล่านิทานให้ลูกฟังก่อนนะครับ
........................................................................................................
บทความนี้ผมเขียนลง ตีพิมพ์ครั้งแรกในนิตยสาร Mother & Care ฉบับที่ 13 เดือน มกราคม 2549
Create Date : 25 ธันวาคม 2550
Last Update : 25 ธันวาคม 2550 10:03:50 น.
2 comments
Counter : 662 Pageviews.
Share
Tweet
แวะมาอ่านค่ะ
โดย:
ice jasmine
วันที่: 26 ธันวาคม 2550 เวลา:17:46:09 น.
ดีจังคับ
ขอแอดไว้
เผื่อต้องเป็นพ่อมั่ง
แต่คงอีกนานคับ
ยังวัยรุ่นอยู่เลย
โดย:
X RoBiN
วันที่: 7 มกราคม 2551 เวลา:18:12:31 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
สายน้ำกับสายเมฆ
Location :
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [
?
]
Tracked by Histats.com
Friends' blogs
พ่อพเยีย
pumorg
KMS&หมาป่าสำราญ
Prachies
รำเพย
kipkipkip
ลูกสมุน
pecochan
สมันน้อย เบอร์ 14
ลักกี้
Plin, :-p
กุ้งน้ำเค็ม
ge-or-ge
ความจริงมีเพียงหนึ่งเดียว
aey_tara
viji
พนบ.
เชษฐา
Dinner31
swin
ajarnmodabac
IcyRose
โสดในซอย
Warabimochi
digimontamer
Guzzie
ชานไม้ชายเขา
ทุกคนไม่ได้รู้ทุกสิ่ง
กะว่าก๋า
อู๋ปังจู้
tiara
แม่สลิ่ม
iTiMiTi
AngelTomorrow
หลั่มหมั่นเหม่ง
cookiecompany
ชบาฉาย
krich_krub_pom
ต้าหมิ๋น
Webmaster - BlogGang
[Add สายน้ำกับสายเมฆ's blog to your web]
Links
Bloggang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.