แม่จะเข็มแข็งเพื่อหนู/ที่หนึ่งในหัวใจ
Group Blog
 
All blogs
 
. . . . ชีวิต เปลี่ยนไป . . . . .

Change 1

5 5 5 งานเข้าเราอีกแล้วสิ

ครูที่สอนเลขกับภาษาไทยปันปัน

สอนกันมาหลายเดือน

อยู่ดีดีก็ขอลาออก

เลิกสอนซะงั้น

ครูบอกว่าติดภาระกิจต้องพาเด็กที่ รร ไปสอบ

ซึ่งคงไม่มีเวลาจะมาสอนปันปันได้แล้ว

แป่วววววว ซะงานนี้

ก็ในเมื่ออะไรๆ กำลังจะเข้าที่เข้าทาง เรากำลังจะสบายอยู่แล้ว

วิมานก็ต้องสลายไป พร้อมกับการลาออกของครูพิเศษปันปัน

ทำไงดีคราวนี้

เมื่อพินิจ พิเคราะห์ดูแล้ว

คงจะไม่มีใครสอนปันปันได้ดีกว่าเราเป็นแน่แท้

ก็คิดว่าคงจะไม่จ้างครูสอนคนใหม่แล้ว

ต้องผันตัวเองไปเป็นครูแทนจะดีกว่า

หนังสือที่บ้านก็ออกจะเยอะแยะ

แต่คงขอเคลียร์เวลาอีกนิดนึง

หลังปิดเทอมเดือนตุลาฯ คงกลับมาเริ่มจริงจังกันอีกครั้ง

Change 2

คืนวันเสาร์พาเพื่อนที่มาจากภูเก็ตไปทานข้าวกันที่ร้านอินดี้ ริมทางรถไฟ

ไปถึงก็ประมาณสี่ทุ่มแล้ว แต่คนยังเยอะอยู่มาก

ส่วนใหญ่จะเป็นเด็กมหาลัยเสียมากกว่า

มองไปมองมา ป้าอย่างเราขอเลือกมุมที่ไม่ค่อยมีใครเห็นจะดีกว่า

บรรยากาศค่อนข้างดี ถ้าไม่พยายามนึกถึงกลุ่มเด็กที่นั่งถัดจากเราไป

คาดว่าคงกินกันมาแต่หัวค่ำแล้ว

เด็กสาวในกลุ่มคนหนึ่ง อ้วกได้อารมณ์มาก

เพื่อนในกลุ่มก็ดีช่วยหาของมารอง

ใครคนหนึ่งฉวยได้ถังน้ำแข็ง

อืม...ดีที่เป็นถังน้ำแข็งโต๊ะน้อง

แต่ก็ทำให้คิดได้ว่า แล้วถังน้ำแข็งของเราหล่ะ

มันจะเคยใส่อ้วกใครมาก่อนหรือป่าวว้า...

หลังจากอ้วกเสร็จน้องก็สลบไสลไม่ได้สติใดใดทั้งสิ้น

ชุดที่ใส่ก็แนวเดียวกัน แพทเทิ้นเดียวกันเกือบทั้งร้าน

คือสไตล์แซกสั้น เหมือนว่าใครใส่ได้สั้นสุด ที่ร้านจะเชิญมารับโล่อย่างไงอย่างนั้นเลย

ถัดจากโต๊ะนี้ไป ก็มีโต๊ะหน้าเวที

ร้านนี้มีเวทีสำหรับนักดนตรีอาชีพและมือสมัครเล่นมาแสดงด้วย

โต๊ะหน้าเวทีมากันประมาณ 20 กว่าคนเพื่อเลี้ยงงานวันเกิดกัน

ระหว่างที่นักดนตรีกำลังเล่นเพลงอยู่

ก็มีน้องผู้ชายเดินขึ้นไปร้องแจมด้วย

อย่าถามว่าร้องดีหรือไม่

เพราะแทบจะไม่ได้ยินเสียงคนร้อง

ทั้งกลอง เบส กีตาร์ ดังกว่ากลบหมด

แต่ถึงไงก็คิดว่า น้องเจ๋งนะ ลีลาการร้องชนะเลิศ

พอน้องลงจากเวที

มีน้องอีกคนขอขึ้นไปตีกลองแทน

จบเพลง น้องอีกคนขอถึงไปเล่นเบสท์บ้าง

โอ้ววววววววววว.... เราทึ่งนะ

ทึ่งกะความกล้าแสดงออกของเด็กสมัยนี้มาก

กลุ่มน้องนี้ขาดแค่มือกีตาร์อย่างเดียวก็ครบวงแล้ว

และไม่ต้องห่วงว่าจะโดนโห่

ตอนที่เจ้าของวันเกิดขอขึ้นไปร้องเพลง สิ่งสำคัญ ของดา เอ็นโดฟิน

เรานึกว่ามีดาราที่ไหนมา แสงแฟลชวูบวาบ พร้อมเสียงกรี๊ดเป็นระยะ

น้องเค้าเจ๋งจริงนะ กลุ่มเนี้ย

ตอนที่นั่งดูเด็กๆในร้านที่มากินกันนั่น ก็อดที่จะคิดไม่ได้ว่าวันหนึ่งปันปันก็คงจะเป็นหนึ่งในกลุ่มเด็กเหล่านี้เหมือนกัน(หรือป่าว???)

ไม่ได้กลัวนะ แต่เข้าใจว่าด้วยวัยและความต้องการเรียนรู้อะไรใหม่ๆ

เค้าก็ย่อมอยากทำอะไรในสิ่งที่จะแสดงออกถึงความเป็นผู้ใหญ่ หรือการแสดงออกว่ารับผิดชอบตัวเองได้แล้ว

เพียงสิ่งที่เราเห็นทำให้เราคิดเผื่อไปว่า

ถ้าถึงวันนั้นหรือมีวันนั้นจริงๆ เราคงบอกปันปันว่า หนูต้องดูแลเพื่อนผู้หญิง ให้เกียรติ์และทำให้เค้าเห็นว่าเราคือคนที่ไว้ใจได้ในทุกสถานการณ์

เพราะคิดว่าสิ่งที่สำคัญรองมาจากครอบครัวก็คือการที่เรายังมีเพื่อน

นั่นทำให้เรารู้ว่าเรายังมีคุณค่าพอสำหรับใครอีกหลายๆคน

จริงไหม



Create Date : 10 ตุลาคม 2552
Last Update : 10 ตุลาคม 2552 22:41:09 น. 1 comments
Counter : 483 Pageviews.

 
เห็นด้วยค่ะ เพราะลูกไม่ได้อยู่กับเราตลอดเวลา คลาดสายตาเราไป ก็ขอให้เขาไปเจอกับใครที่ดูแลเขาได้ ชักนำกันไปในทางที่ดี

เด็กๆกลุ่มที่คุณแม่น้องปันปันบอกว่า ขึ้นไปร่วมวงเล่นดนตรี คนอ่อนไหวฯมองว่าพวกเขาก็สร้างสรรค์ดีนะคะ

แต่จะอี๊..

ก็ตรงที่แบบว่า อ้วก..ใส่ถังน้ำแข็ง ถ้าเป็นคนอ่อนไหวฯ ก็คงกินน้ำแข็งต่อไม่ลงแล้วค่ะ


โดย: Tukta21 วันที่: 10 ตุลาคม 2552 เวลา:23:52:53 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

แม่เจ้าปัน
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




ขอรหัสผ่านหลังไมค์นะค่ะ
Free Counters
Friends' blogs
[Add แม่เจ้าปัน's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.