maigoaroundjapan
Group Blog
 
All Blogs
 
วันนี้เกลียดเด็ก

"ไอ้เคนตะ ไอ้ชู ไอ้เน ชั้ น เ ก ลี ย ด พ ว ก เ เ ก ก ก ก ก ก ก ก ก ก"


เคนตะ เด็กเปรตอายุประมาณยี่สิบ มีนิสัยหยิ่ง และยะโส ชอบอวดเก่งเสมอ
ชู เด็กหนุ่มจากแผ่นดินใหญ่ บิดามารดาเป็นคนจีนที่อาศัยอยู่ญี่ปุ่น อวดเก่งเป็นนิจ พูดมาก
เน (ย่อมาจากเนปาล เป็นชื่อที่เอาไว้ด่าไม่ให้รู้ตัว) อู้ อู้ อู้ อู้ อู้ อู้ตลอด อวดรู้ ขี้ประจบ
(เนสนิทกับไอ้เคนตะมาก จนอดสงสัยไม่ได้ว่ามันเป็นคู่เกย์)

เมื่อทั้งสามมารวมตัวกัน ทำงานในร้านเดียวกัน
ก็ทำให้ผู้หญิงไทยคนนึงสติแตก เกือบโชว์แม่ไม้มวยไทยกลางร้านอาหาร

เหตุการณ์ทั้งหมดเริ่มมาจาก ไอ้เนไม่ยอมทำงานในตำแหน่งที่ถูกกำหนด ไอ้ชูก็เลยไปทำแทน
แล้วเราซึ่งดันเป็นคนดีเกินไป ไปรับออเดอร์ลูกค้าไอ้ชูตัดหน้ามัน (เห็นยุ่งๆอยู่ ก็ว่าจะช่วย)
ไอ้ชูก็เลยทำหน้าเป็นบาทา มาถามเราว่ารับออเดอร์อะไรจากลูกค้า แล้วก็เชิด สบัดตูดไป
ขอบจง ขอบใจไม่มีสักคำ ก่อนไปก็พูดกับเราประมาณว่า
"มาทำอะไรตรงนี้ กลับไปทำตำแหน่งเธอได้แล้ว"
"ทำงานอยู่สิฟ่ะ ตำแหน่งชั้นไม่มีงานให้ทำก็เลยมาช่วยไงเล่า ไอ้บื้อ" คิดในใจ ไม่ได้พูด
แล้วเราก็เดินไปทำอย่างอื่นต่อ

ที่หลังร้าน

เรายืนพับผ้าเย็นสำหรับแขกอยู่ ห่างไปสองเมตร
ไอ้เคนตะยืนเช็ดจานไปด้วยเม้าท์ไปด้วย (แล้วจานที่เช็ดมันจะแห้งมั้ยเนี่ย นำ้ลายกระเด็นโดนจานหมด)
มีออเดอร์นำ้ร่อนมาถึง เคนตะซึ่งรับหน้าที่ทำเครื่องดื่มยังคงเม้าท์ต่อไป(คงใกล้ถึงไคลแม็กซ์มันแล้ว)
เรา "ออเดอร์นำ้เข้า"
เคนตะ "โนะเนะโนะเนะ"(ยังเม้าท์อยู่)
เรา "ออเดอร์นำ้เข้าโว้ย" นำ้เสียงหงุดหงิดเล็กน้อย
แล้วคุณชายเคนตะก็ค่อยๆกระดึบๆมาทำเครื่องดื่ม ทำไปครึ่งนึง แล้วก็เดินไปเม้าท์ต่อ

สามนาทีถัดไป (ประมาณว่าให้นำ้เเข็งในแก้วละลายก่อน)
คุณชายก็นวยนาดกลับมาทำจนเสร็จ

ในระหว่างหกชั่วโมงที่ทุกคนทำงาน
คุณพี่เน เดินเล่น เล่นป่าหี่ให้ลูกค้าดู และชี้นิ้ว(สั่งคนอื่นตลอด ตัวเองไม่เคยทำเอง)
พอลูกค้าถามเรื่องไวน์ (ฮีรอบรู้เรื่องไวน์มาก pround to present เสมอ)
พี่แกกลับเดินไปถามผู้จัดการร้าน หายไปนานมากกกกก
จนลูกค้าต้องเรียกพนักงานคนอื่นไปถามแทน

วันนี้ไม่เหนื่อยกายเลย แต่เหนื่อยใจ เหนื่อยที่ทำงานกับคนแบบนี้
เวลาเราทำงานเราคิดเสมอว่า ต้องทำให้คุ้มกับที่เจ้านายเค้าจ้างเรามา
วันไหนที่เหนื่อย งานเยอะ แต่เรากลับสบายใจ เพราะเรารู้สึกว่าเราทำงานคุ้มค่าเงิน
เราไม่ได้เป็นคนขยันอะไรมากมาย แต่พ่อเราเองก็เป็นเจ้าของกิจการ
เลยทำให้เราเข้าใจหัวอกนายจ้าง

ก็ได้แต่หวังให้พวกนี้ถูกไล่ออกในเร็วๆนี้
หรือไม่เราก็ต้องข้ามไปอยู่ในตำแหน่งที่สูงกว่าให้ได้ (ดูท่าจะยาก เพราะภาษาอ่อนด้อยกว่าเห็นๆ)


Create Date : 17 สิงหาคม 2550
Last Update : 10 ตุลาคม 2553 0:34:05 น. 3 comments
Counter : 386 Pageviews.

 
i want to tell you , people like those teenagers still young and never learn to be kind with college , they just have a short brain did not think far forward , just wanna work like day by day for survival .. and i also believe those people won't work with you for so long, exactly!!

I believe the owner is not full , can notice their staff habit

Be patient and be forgiveness


โดย: AccessError วันที่: 17 สิงหาคม 2550 เวลา:4:54:08 น.  

 
ขอบคุณคะ คุณaccesserror
เราจะอดทนคะ แต่ให้อภัยเนี่ย

ขอคิดดูก่อนนะคะ


โดย: maigo วันที่: 18 สิงหาคม 2550 เวลา:23:52:45 น.  

 


โดย: meaw_1985 วันที่: 1 กันยายน 2550 เวลา:22:44:30 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

maigo
Location :
tokyo Japan

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




New Comments
Friends' blogs
[Add maigo's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.