สิ่งใดเกิดขึ้นแล้ว…สิ่งนั้นดีเสมอ...
Group Blog
 
All blogs
 

TAG จ้า TAG คู่มือทำความเข้าใจตนเอง

รับ tag มาจากคุณคนขับช้าค่ะ


ต่อไปเป็นคู่มือทำความเข้าใจ MagicApple ค่ะ

1. ฉันเกิดที่ชัยภูมิ แต่มาโตที่สระบุรี
2. ฉันเป็นลูกครึ่ง...จีนแต้จิ๋ว อีสาน ..เด้อ
3. ฉันเคยฟังภาษาจีนเข้าใจ แต่ตอนนี้ไม่รู้เรื่องแล้ว
4. ฉันเคยพูดภาษาอีสานคล่องปรื๋อ ตอนนี้ฟังรู้เรื่องเป็นอย่างดีแต่พูดไม่ค่อยได้แล้ว ..มันเหน่อ
5. ฉันชอบฟังคนพูดภาษาท้องถิ่น ฉันว่ามันน่ารักดี
6. ฉันเป็นลูกคนเล็กที่มีนิสัยแบบลูกคนเล็กเต็มเปี่ยม
7. ฉันกับพี่ชายสนิทกันมาก เหมือนเป็นเพื่อนกัน
8. ตอนเด็กๆอยู่กับยายที่ชัยภูมิ ฉันจึงชอบชนบทมากกว่าในเมือง
9. ฉันมาอยู่ที่สระบุรีกับครอบครัวเมื่อตอน 5 ขวบ
10. ตอนเด็กๆสนิทกับย่ามากกว่าพ่อกับแม่
11. ตอนเด็กๆฉันไม่สนิทกับพ่อและกลัวพ่อมาก
12. ฉันไม่เคยตั้งใจเรียน ไม่เคยตั้งใจอ่านหนังสือสอบ
13. ตอนอยู่ประถมเรียนที่โรงเรียนวัด
14. ตอนอยู่ป6. เคยเป็นหัวหน้าห้อง
15. ฉันเลือกเรียนสายภาษาเพราะไม่ชอบตัวเลข
16. ฉันใฝ่ฝันอยากเรียนการโรงแรมแต่ส่วนสูงไม่ถึง
17. ฉันเคยขอพ่อเรียนต่อปวช.คหกรรมแต่พ่อไม่ให้
18. ชื่นชมม.ธรรมศาสตร์มากๆแต่เอ็นไม่ติด
19. ภาษาอังกฤษฉันแค่พอใช้ได้
20. ตอนเรียนมหาวิทยาลัยอยากเป็นเลขานุการแล้วก็ได้เป็นจริงๆจนทุกวันนี้
21. ฉันมักจะทำงานหลายๆอย่างในเวลาเดียวกัน
22. ฉันพอใจกับงานที่ทำอยู่
23. ฉันเป็นคนตั้งคำถามไม่เก่ง
24. ฉันชอบคุยกับตัวเองผ่านการบันทึก
25. ฉันมีเพื่อนใหม่ๆผ่านเข้ามาเข้ามาเสมอ
26. ฉันรักษาความสัมพันธ์ใหม่ๆไม่ค่อยเก่งนัก
27. ฉันรักความเป็นส่วนตัว
28. ฉันมีเพื่อนสนิทน้อยมากๆ แต่เราสนิทกันมากและคบกันมานานมากแล้ว
29. ฉันเป็นคนเบื่อง่าย
30. ฉันเป็นคนขี้โมโห ขี้หงุดหงิด ขี้น้อยใจ แต่ตอนนี้พยายามข่มตัวเอง
31. ฉันคิดว่าฉันไม่เคยจริงจังกับชีวิต
32. ไม่ชอบทำงานกลุ่ม
33. ชอบเวลากลางคืนมากกว่ากลางวัน
34. ชอบอยู่คนเดียวสงบๆ
35. มีความสุขกับการอ่านหนังสือ
36. รักการทำเบเกอรี่และทำอาหาร
37. ตอนนี้กำลังเรียนช่างฝีมืออาหารไทย ที่สวนดุสิต
38. ฉันจริงจังเรื่องเวลาเอามากๆ ... เคยมีคนบอกว่ามันมากไป
39. ฉันหลับง่าย และนอนหลับสบายปราศจากความฝันเสมอ
40. ฉันทะเลาะกับการลดน้ำหนักตั้งแต่ม.ปลายจนทุกวันนี้
41. ฉันขี้เกียจออกกำลังกายแต่ตอนนี้พยายามอยู่
42. ฉันชอบปั่นจักรยานแต่ตอนนี้ไม่ค่อยได้ปั่น
43. เคยลงเรียนวาดรูปกับครูเป้ สีน้ำ แต่ตอนนี้ไม่ค่อยได้วาด
44. ตอนนี้ชอบนิตยสาร secret เอามากๆ เห็นครั้งแรกที่บล๊อกคุณคนขับช้า
45. พ่อและแม่เป็นแบบอย่างที่ดีมากๆสำหรับการมีความรักและชีวิตครอบครัว
46. ฉันฝันอยากมีร้านอาหารเล็กๆและขายเบเกอรี่ด้วย
47. เคยคิดอยากเป็นนักเขียน..แต่ตอนนี้เฉยๆแล้ว
48. ฉันอยากศึกษาธรรมมะแต่ไม่ค่อยคืบหน้า
49. ฉันเคยเขียนblogที่ Mblog ที่Mblog ฉันได้รู้จักพี่ที่นับถือกันจนทุกวันนี้
50. ฉันเล่นดนตรีไม่เป็นแต่ซื้อกีต้าร์..ซื้อทำไมเนี่ย
51. ฉันชอบถ่ายภาพ อยากได้กล้องดีๆ แต่ไม่ใช่ตอนนี้
52. ฉันเป็นเลขาที่ดูยังไง๊ ยังไงก็ไม่เหมือนเลขา
53. ฉันทำงานได้ไม่เป็นระเบียบเรียบร้อยนัก
54. ฉันไม่ต้องการทำงานในหน้าที่ๆสูงกว่านี้
55. ฉันชอบเรียนรู้เรื่องใหม่ๆที่เอามาพัฒนางานได้
56. ฉันชอบดอกไม้เอามากๆ
57. ฉันปลูกต้นไม้ไม่เก่ง
58. ความรักแบบลูกหมาเกิดเมื่อตอนม.3
59. ตอนนี้ฉันรักแม่มากที่สุด
60. นักเขียนที่โปรดปรานคือคุณปราย พันแสง
61. ฉันชอบสไตล์การเขียนแบบคุณทรงกลด บางยี่ขัน
62. หนังสือชุดที่รักและหวงมากคือชุดบ้านเล็ก ของลอร่า อิงกัล ไวลเดอร์
63. ฉันอยากนั่งสมาธิแต่ก็ยังไม่คืบหน้าเช่นกัน
64. ตอนอยู่มัธยมปลายชอบฟังเพลงมากๆขนาดซื้อเทป indy ทุกวัน
65. ศิลปินที่ชอบมากที่สุด คือพี่บอย ตรัย ภูมิรัตน์
66. ฉันชอบตื่นแต่เช้า..เพราะเหมือนกับได้มีเวลาทำอะไรๆเพิ่มมาอีกสองสามชั่วโมง
67. ฉันเคยเทียวกลางคืนบ่อยๆช่วงทำงานใหม่ๆ แต่ตอนนี้ไม่นึกอยากไปอีกเลย
68. ฉันถนัดงานฝีมือแต่มักจะเบื่อเอาง่ายๆ
69. MagicApple เริ่มมาจาก ชื่อ MagicMoment ที่ใช้ที่ Mblog บวกกับชื่อเล่น
70. ชื่อเก่า MagicMoment เอามาจากชื่ออัลบั้มหนึ่งของพี่บอย ตรัย
71. ฉันไม่ชอบไปตามงานประจำปี หรือที่ๆมีคนมากๆ
72. การขับรถตอนกลางคืนพลางเปิดเพลงฟังเป็นสิ่งเพลิดเพลินเกินบรรยาย
73. ฉันโปรดปรานการจิบกาแฟคั่วบดอย่างที่สุด
74. ฉันรักเด็กแต่ไม่ใช่นางสาวไทย
75. ปัญหามักทำให้นึกอยากถอดใจจากการทำสิ่งที่ทำอยู่เสมอ แต่ตอนนี้บังคับตัวเองให้ทำได้ดีทีเดียว
76. ฉันมักจะวางแผนกิจกรรมช่วงวันหยุดเสมอๆ
77. ฉันดื้อ รั้น ..พี่ชายฉันว่าอย่างนั้น
78. ฉันพูดคุยด้วยได้ง่าย พี่ที่ทำงานว่าอย่างนั้น
79. ฉันไม่ชอบเวลาเห็นใครขบขันเรื่องผิดพลาดของผู้อื่น
80. ฉันไม่ชอบล้อใครและไม่ชอบเห็นใครถูกล้อ
81. ฉันไม่เคยโดนเพื่อนแกล้ง
82. ฉันเคยชอบนอนกลางวัน แต่ช่วงนี้นอนไม่ค่อยหลับ
83. ชอบไปไหนมาไหนคนเดียว...ถ้าเลือกได้
84. ชอบอ่านความเรียง และวรรณกรรมสำหรับเด็ก
85. ฉันอ่านหนังสือก่อนปิดไฟนอนเสมอ..แค่หน้าสองหน้าก็ยังดี
86. ฉันมักจะเสียดายวันหยุด วันเสาร์อาทิตย์จึงมักจะนอนดึกมากๆเสมอ
87. ตอนนี้กำลังอ่านชีวิตในวังเล่มที่ 1 ของ ม.ล. เนื่อง นิลรัตน์ รอบที่ 3
88. ฉันมักจะตื่นเต้น เกร็ง ตอนพูดอยู่หน้าผู้คนมากๆ
89. ฉันเคยไม่ชอบ ไม่แตะมะเขือเทศแต่ตอนนี้กินได้แล้ว
90. ฉันเคยชอบกินดักแด้แต่ตอนนี้มองยังไม่กล้าเลย
91. ตอนนี้กำลังฮิตลดอาหารประเภทแป้ง
92. ฉันเกลียดและขยะแขยงหนอนมากที่สุด
93. ถ้าดื่มกาแฟก่อนนอนจะอารมณ์ดีและตื่นมาสดชื่น
94. ฉันมักจะร้องไห้ได้ง่ายๆ เพราะฉะนั้นถ้าได้ดูหนังเศร้าๆน้ำตาจะไหลไม่หยุด
95. ชอบท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดาวตอนกลางคืน แต่ดูดาวไม่เป็นหรอก
96. ฉันเพิ่งเห็นความสำคัญของการไปร่วมงานศพและพวงหรีดตอนพ่อเสียแล้ว
97. ฉันได้โอกาสได้เป็นลูกที่ดีจากพ่อเมื่อพ่อล้มป่วย
98. ที่ที่ไปเที่ยวบ่อยที่สุดคือเขาใหญ่ ...เพราะอากาศดีและใกล้บ้าน
99. ที่ที่ไม่ค่อยชอบไปคือห้างสรรพสินค้า
100. ฉันชอบหนังเรื่อง Nothing Hill แน่นอนว่าเพลงของเรื่องนี้เป็นเพลงต่างด้าวที่ชอบมากที่สุด

ขออนุญาตไม่ tag ต่อนะคะ ไม่รู้จะให้ใครต่อค่ะ ...แหะแหะ คงไม่ว่ากันนะคะ

~MagicApple~




 

Create Date : 04 มีนาคม 2552    
Last Update : 4 มีนาคม 2552 20:48:37 น.
Counter : 1169 Pageviews.  
Share

เรียน เรียน เรียน :ช่างฝีมืออาหารไทย สวนดุสิตรุ่น 73

ช่วงนี้อยากหาอะไรใหม่ๆให้ชีวิตบ้าง ก็เลยไปลงเรียนช่างฝีมืออาหารไทยที่ โรงเรียนการอาหารนานาชาติสวนดุสิต เรียนทั้งหมด 90 ชั่วโมง รุ่นที่ 73 แล้ว เรียนทุกวันเสาร์..โปรดสังเกต บ้านนอกได้เข้ากรุงทุกวันเสาร์เล้ย อิอิ

จริงๆมันก็มีนัยยะแฝงอยู่บ้างที่ไปลงเรียนฉันเองก็มีความฝันอยากจะมีร้านเล็กเป็นของตัวเอง เพียงแต่ว่ามันยังไม่ถึงเวลา ไม่เปิดร้านรู้ไว้ก็ดีเป็นประโยชน์แก่ตัวเองและคนที่บ้าน..จะได้มีอาหารดีๆไม่มั่วซั่วกินไงเล่า >___<

ช่วงนี้กำลังลุ้นกับการงานประจำอยู่ว่าจะออกมาแนวไหน ...ก้นเหวมันอยู่ที่ใด...พอได้ไปเปิดโลกทรรศน์ใหม่โลกมันก็สดใสขึ้นมา ปิ๊งๆ

ระเบียบการและรายละเอียดการสมัครที่ website ได้เลย //www.chefschool.dusit.ac.th/index.php ทางสถาบันเปิดคอร์สเรื่อยๆ

เริ่มเรียนไปเมื่อเสาร์ที่แล้ว ได้หนังสือเรียนมาจำนวนนึง มีช่างฝีมืออาหารไทย แกะสลักแล้วก็สูตรอาหาร ..หนักมาก...แบกขึ้นรถตู้ยังปวดแขนไม่หาย และตารางเรียนก็ออกมาแล้ว..แค่รู้ว่าจะเรียนอะไรบ้างก็ตื่นเต้นจะแย่ ^_^



เรียนทั้งหมด 90 ชั่วโมง 12 ครั้ง ทุกวันเสาร์ 9.00 - 16.00น.
ต้องเรียน 80% ขึ้นไปจึงจะผ่านและได้ประกาศนียบัตร
เรียนทฤษฎี 5 ครั้ง ปฏิบัติ 7 ครั้ง
เข้าเรียนต้องเซ็นชื่อทั้งภาคเช้าภาคบ่าย

นักเรียนมีทั้งหมด 24 คน ก็ต่างสาขาอาชีพ ต่างช่วงอายุ ต่างจุดประสงค์ ทั้งอยากเปิดร้าน อยากไปทำงานเมืองนอก อยากทำอาหารเก่งๆ อยากเป็น Food Stylist และอื่นๆ

วันแรกรู้สึกเกร็งๆ เพราะไม่รู้จักกัน ฉันเองก็ลำบากใจ จะว่าเข้ากับคนยากก็ไม่ใช่ แค่ไม่รู้จะคุยอะไรกับคนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ฉันมันคนไม่ชอบเข้าสังคม ปกติก็เป็นคนเงียบๆอยู่แล้ว...ไม่รู้เป็นเลขาได้ไง จะถามก็ไม่ได้อยากรู้อะไรขนาดนั้น แต่ก็จะพยายาม

อยากให้ตัวเองจดจำความสุขนี้ไว้นานๆ ..ทีตอนเรียนมหาวิทยาลัยทำไมไม่เป็นแบบนี้บ้างฟะ -_-'

วันแรกเรียนภาาษาอังกฤษสำหรับการครัว มีทั้งชื่ออาหารต่างๆ ผักผลไม้ เครื่องเทศ เครื่องปรุงเนื้อสัตว์ ชนิดอาหาร การนำเสนออาหารในเมนู ภาษาอังกฤษที่ใช้ในงานครัว อาจารย์หนิงเธอสอนดีมากฉันยังอดอิจฉาลูกศิษย์ที่เรียนกับอาจารย์เป็นประจำไม่ได้ เธอเป็นคนมีความรู้มากมายสอนสนุกแทรกเรื่องเล่าเกร็ดภูมิหลังของอาหารไทย วิธีการทำอาหารมากมาย..เสียดายจริงๆที่เจอกันเพียงครั้งเดียว







จะว่าไปการนั่งรถตู้ไปเรียนแล้วกลับสระบุรีมันไม่เหนื่อยเหมือนที่คิดไว้สักนิด มันเหมือนการได้พักผ่อนทำอะไรที่ชอบมากกว่า ... จะว่าไปนี่มันครั้งแรกเองนี่นา..

รอดูต่อไปว่าความขี้เกียจมันจะผุดขึ้นมาเมื่อไร

~MagicApple~




 

Create Date : 26 กุมภาพันธ์ 2552    
Last Update : 4 มีนาคม 2552 20:49:08 น.
Counter : 3743 Pageviews.  
Share

ขนมเอ๋ย เรารู้จักกันตั้งแต่เมื่อไร

ฉันกับขนม เราเริ่มรู้จักกันตั้งแต่ตอนไหนนะ

รุ่นแรกๆน่าจะเป็นขนมไทยก่อน ช่วงปิดเทอมตอนประถมหลานๆของย่าจะมารวมกันที่บ้านฉัน 5-6คน พวกเราคงจะซนถ้าไม่มีอะไรให้เล่น ย่าเลยมักจะหาขนมมาให้ทำ ได้เล่น ได้อร่อยไ ด้อิ่ม สมัยก่อนที่ทำบ่อยๆ กินขี้มือพี่น้องกันเองก็คงจะเป็น บัวลอย กล้วยบวชชี ขนมกล้วยปิ้ง

ต่อมาตอนป. 6 ก็ได้มีโอกาสเรียนฟรีที่กศน. ขนมอย่างแรกที่ทำเองคนเดียวแล้วภูมิใจมากๆคือขนมถั่วแปบ ทำแล้วอร่อยเลยได้ใจ ทำบ่อยจนคนที่บ้านเห็นแล้วพากันเมินไปเลย

ฉันได้รู้จักขนมอบ เบเกอรี่ก็เพราะ ช่วงปีใหม่เพื่อนของพ่อมักจะให้เค้กก้อนโต เด็กๆอย่างฉันเห็นเค้กก็ดีใจยิ่งนัก มีดอกกุลาบสวยๆ หวานๆ มันๆ ตอนนั้นไม่รู้หรอกว่ามันอร่อยหรือไม่อร่อย แต่รู้ว่ามันสวย ต่อมาพอพ่อพาไปเที่ยวกรุงเทพบ่อยๆ ตอนกลับบ้านมักจะหอบซื้อเบเกอรีหลากชนิดถุงใหญ่ๆแช่ตู้กินได้หลายวัน ทั้งของกาโตว์ ยามาซากิ ชอบมากแต่จะได้กินเฉพาะตอนไปกรุงเทพเท่านั้น ไม่มีใครรู้หรอกว่าฉันแอบฝันว่าอยากจะทำเจ้าขนมพวกนี้ดูสักครั้ง


คิดไปคิดมาก็ทำให้นึกถึงสมัยก่อนตอนที่ไม่มีความรู้เรื่องขนมอบเอาเสียเลย (ตอนนี้ก็ไม่มี T^T) อยากทำก็อยากทำ ขนมอบอย่างแรกที่ทำคือคุ๊กกี้ข้าวโอ๊ต เตาอบก็คือหม้ออบลมร้อนยืมชาวบ้านเขาใช้ ผลออกมาคือหน้าตาพอไปวัดแต่รสชาติไม่ได้เรื่อง ช่วงนั้นคนที่บ้านพากันเบื่อคุ๊กกี้ไปพักใหญ่ ..ก็มันไม่อร่อยนี่เนาะ อย่างต่อมาที่เพียรพยายามทำแต่ไม่ยักสำเร็จสักที คือขนมกลีบลำดวน ด้วยความที่ตื่นเต้นยินดีที่พี่สาวของเพื่อนทำออกมาได้อร่อยมากๆ แต่ที่บ้านไม่มีเตาอบ จะยืมบ่อยๆก็เกรงใจเลยใช้ไมโครเวฟ ผลออกมาคือไม่มีใครแล ... เศร้าจริงๆ

ตอนนั้นเลยบอกกับตัวเองว่าเราคงไม่เหมาจะทำขนมอบ ... มันไม่ใช่ตัวเรา !!! กลับไปนั่งคิดนอนคิดได้ว่า เออ เราทำขนมไทยพอไปวัดได้ รสชาติก็โอเค สงสัยเป็นเพราะเรามีครู ทั้งเข้าครัวกับย่าบ่อยๆ และเคยเรียนที่ กศน. ตอนป.6 สนุกและอร่อย..

คิดกับตัวเองไว้ว่า มีตังก่อนนะ แล้วจะหาเวลาไปเรียนทำขนมอบบ้าง

จนมามีโอกาสเหมาะๆ เลยยอมควักเงินไปเรียนทำเบเกอรี่ ที่สวนดุสิต ตอนนั้นเรียนมาแค่ บัตเตอร์ชาเขียว ชิฟฟ่อนใบเตย โรลบลูเบอรี่ บราวนี่บาร์ โดนัทยีส ปังทูน่า ปังเนยสด เลยเอาสูตรที่ได้มา มาลองปรับเปลี่ยน ลดๆเพิ่มๆ ตามใจตัว ผลออกมาเค้กก้อนแรก...เยิ้มซะ ตัวเนื้ออร่อยใช้ได้แต่ตีครีมยังไม่ได้ที่..(อันนี้เพิ่งรู้ทีหลัง)



~ขนมเค้กสองก้อนแรกในชีวิต~


ขนมปังจากทั้งหวานทั้งแข็งก็เพียรทำจนออกมารสชาติได้อย่างใจ ... จากนั้นก็หาสูตรมาลองทำ เอาลงบล๊อกบ้างไม่ได้ลงบล๊อกบ้าง ผ่านมาก็ 4 ปีแล้วหนา ที่เราได้ทำขนม อยู่กับขนม ทำขายบ้าง แจกบ้าง



~ปังแข็งๆ ... ยังโรยไอซิ่งไม่เป็นเลย~


หน้าตาขนม ณ ปัจจุบันก็ยังต้องปรับปรุงอีกหลายกระบวนท่านัก ... แต่ก็จะพยายาม



ฉันได้ค้นพบว่าการทำขนมนั้นมันคือตัวเองมากที่สุดแล้ว ทุกครั้งเวลาทำจะมีความสุข สงบ จดจ่อ ถึงเหนื่อย



แต่ก็สนุก PB บอกว่าดีจังนะที่ได้เจอสิ่งที่ตัวเองชอบจริงๆ ..นั่นสิ ฉันนี่โชคดีเหมือนกันนะนี่



แต่.... ช่วงนี้ไม่ได้ทำขนมเลย ... อ้วนนนนน

ขอเอาถุงคลุมเครื่องตี เก็บเข้าห้องสักพักเอาไว้น้ำหนักมี trend ลดลงแล้วจะทำใหม่ ^____^
~MagicApple~




 

Create Date : 19 กุมภาพันธ์ 2552    
Last Update : 19 กุมภาพันธ์ 2552 22:46:35 น.
Counter : 1692 Pageviews.  
Share

ความสดชื่น...ของวันทำงาน

ความสดชื่นเล็กๆน้อยๆ ในวันน่าเบื่อ ในวันหนักหนา ในวันทำงานมันส์เป็นบ้า ในวันที่ฤดูหนาวลาไปพักผ่อน



สถานที่...ที่ทำงานเราเองล่ะ

...ชบา น่ารัก...



ชอบเจ้าต้นชมพู้ ชมพูต้นนี้ ไม่รู้ว่าชื่ออะไรแต่สายตาได้ปะกับความหวานทักทายทุกเช้าที่เลี้ยวเข้าประตู



ที่ทำงานเป็นป่าย่อมๆเลยล่ะ ฉันว่าฉันโชคดีนะ ห้องทำงานเป็นห้องกระจก ใต้ร่มเงาเหล่าต้นไม้นี้...ร่มรื่นดีนัก



ไม่น่าเชื่อนะว่าต้นไม้สูงลิบกับนกมากมายจะอยู่ในโรงงานอุตสาหกรรม



เหมือนเป็นธรรมเนียม ไม่ว่าจะทำงานที่ไหนก็จะต้องมีดอกเข็มหลากสี มาอวดสายตาเสมอๆ




ในวันวุ่นวายร้อนรุ่มเรามักจะหลงลืมมองสิ่งรอบข้าง ทั้งๆที่มันสวย ชวนมอง ชวนให้ใจเย็นขึ้น ... ยิ่งใกล้เหมือนยิ่งไกลจริงๆเลย

~MagicApple~ <




 

Create Date : 16 กุมภาพันธ์ 2552    
Last Update : 16 กุมภาพันธ์ 2552 22:31:56 น.
Counter : 1253 Pageviews.  
Share

ตักบาตร



เมื่อคืนทำขนมปังหลายไส้เตรียมไว้ใส่บาตรให้พ่อ..จริงๆอยากใส่บาตรให้พ่อทุกวันแต่ฉันต้องไปทำงานแต่เช้า -_-'มีปังเนยสด ปังใส้ชาเย็น ปังไส้กรอกแล้วก็ปังแฮมชีส



ตอนอบขนมกลิ่นตลบอบอวลไปทั้งบ้าน นึกสงสารพ่อจับใจ ตอนมีชีวิตอยู่ไม่เคยได้กินขนมฝีมือลูกเลย กลิ่นตลบอย่างนี้พ่อคงอยากกินแต่ก็ได้แต่นอนดมกลิ่นที่อบอวนทั้งบ้านเฉยๆ ฉันเองเพิ่งทำขนมเป็นจริงๆจังๆช่วงพ่อไม่สบาย กระเสือกกระสนอยากกลับมาทำมาหากินใกล้ๆพ่อ..ยังไงก็แล้วแต่หวังลึกๆว่าพ่อคงจะได้รับสิ่งที่ตั้งใจทำให้นี้

คิดถึงพ่อ พ่อจะเป็นยังไงนะ จะรู้สึกหิวไหม เหงาเหมือนฉันหรือเปล่า ไม่มีพ่อให้กอดให้หยอกให้แกล้งเหมือนเดิมแล้ว อากาศหนาวพ่อจะรู้สึกไหม ทำบุญให้ไปพ่อได้รับหรือเปล่า พ่อเห็นไหมว่าแม่เหงาๆ ลูกคนนี้ก็เหงาเหมือนกัน

ฉันว่ามีหลายคนที่สูญเสียผู้ที่เป็นที่รักไปแล้วย้ำคิดอยู่เสมอว่า มีหลายอย่างที่เราทำให้เค้าได้ไม่ดีพอ น่าจะอย่างโน้นอย่างนี้มากกว่านี้ ฉันเองหลายๆๆๆวันที่ทำงานกลับมาค่ำพ่อก็หลับหรือทักทายพ่อแป๊บเดียว เช้ามาพ่อก็ยังไม่ตื่นฉันก็ต้องไปทำงานแล้ว ... มันเศร้านะ จมกับภาพเก่าๆ พ่อเคยเป็นกำลังใจสำคัญในวันที่ฉันท้อแท้ เบื่อหน่ายกับการงาน พ่อทำให้ฉันคิดได้ว่าพ่อสูญเสียอิสระ หมดโอกาสทำสิ่งดีๆหลายๆอย่าง...แล้วฉันมัวทำอะไรอยู่ ...มันเป็นเช่นนี้บ่อยครั้ง



หมีตัวนี้ทำขึ้นมาเสร็จก่อนหน้าพ่อเข้าโรงพยาบาลไม่กี่วัน ฉันว่ามันน่ารักดี ออกจะภูมิใจกับมันทีเดียว เลยพกติดตัวไว้ เคยเอาไปให้พ่อจับไว้ตอนอยู่โรงพยาบาลให้ถือไว้เพราะจะได้ไม่เผลอดึงสายที่ระโยงระยางเต็มไปหมด พ่อกำเจ้านี่ไว้หลวมๆ แต่เพราะเป็นมือที่มีเข็มน้ำเกลืออยู่ที่มือเลยกลัวว่าหมีน้องจะเปื้อนเลือดเลยเอาคืนตอนกลับบ้าน ...ตั้งแต่พ่อเสีย ฉันไม่อยากมองหน้าเจ้าหมีนี่เลย...มองแล้วคิดถึงพ่อ แต่เอาเถอะฉันจะเอามันพกไปไหนต่อไหนด้วย อย่างน้อยมันก็ทำให้รู้สึกว่าพ่อไปกับเราด้วย ...ให้ชื่อว่าหมีฟ้าก็แล้วกัน



วันนี้ไปไหว้พระที่วัดพนัญเชิง..หมีฟ้าก็เลยได้เที่ยวด้วย

~MagicApple~




 

Create Date : 17 มกราคม 2552    
Last Update : 17 มกราคม 2552 23:06:27 น.
Counter : 1262 Pageviews.  
Share

1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  

MagicApple
Location :
สระบุรี Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 14 คน [?]




Blog Updated

...
Friends' blogs
[Add MagicApple's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.