Bloggang.com : MagicApple - รอยเท้าเล็กๆของเราเอง: วินทร์ เลียววาริณ

Bloggang.com : weblog for you and your gang

สิ่งใดเกิดขึ้นแล้ว…สิ่งนั้นดีเสมอ...

Group Blog

All blogs

รอยเท้าเล็กๆของเราเอง: วินทร์ เลียววาริณ

หากไม่นับรวมเพื่อนพ้องน้องพี่ที่มีอยู่น้อยนิด หนังสือเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดสำหรับฉันเช่นเคย

ฉันมีคัมภีร์ประจำใจอยู่สองสามเล่ม คัมภีร์ประจำใจในแบบฉันก็คือหนังสือที่อ่านเมื่อไรก็รู้สึกเหมือนมีมือมาสะกิดให้หยุดคิดในสิ่งที่ทำอยู่ มาดึงมารั้งให้เดินไปได้ในทิศที่ควร
จะไป มาโอบกอดให้หัวใจอุ่นขึ้นมาและมีกำลังใจ

พูดกันจริงๆแล้วทั้งหลายทั้งปวงมันก็ขึ้นอยู่กับใจกับความคิดของเรานี่เอง หนังสือนั้นเป็นส่วนหนึ่งที่กระตุ้นเตือนได้ และหนังสือก็ช่วยฉันได้หลายครั้งหลายคราทีเดียว

..
รอยเท้าเล็กๆของเราเอง ของ คุณวินทร์ เลียววาริณ

ออกจะเป็นหนังสือภูมิใจเสนอของฉันทีเดียวเพราะหนังสือเล่มนี้ถูกเวียนไปอ่านมานับสิบ
มือทีเดียวแถมมีหลายคนได้อ่านแล้วขอซื้อเก็บไว้อ่านอีก..เอาไว้เติมกำลังใจ

ทั้งๆทีมีบทความออนไลน์ให้อ่านฟรีๆที่เว็บไซท์ของคุณวินทร์เอง แต่สำหรับฉันและเพื่อนๆพี่ๆร่วมก๊วนอ่านหนังสือ การได้สัมผัสหรือถือหนังสือเวลาอ่าน สายตาจับจ้องไป
ตามบรรทัดของหน้ากระดาษย่อมได้อรรถรสกว่าเป็นไหนๆ

พูดได้เต็มปากเต็มคำทีเดียวว่ากำลังใจได้ทุกครั้งไปที่เปิดอ่านหนังสือเล่มนี้

MagicMoment

~สองข้างทางสู่เส้นชัย~

ความสุขในชีวิตก็เหมือนการมองดอกไม้เล็ก ๆ ริมทาง เห็นไม่ชัดขณะกำลังวิ่ง
ชัดขึ้นเมื่อลดความเร็วลงมา และชัดที่สุดเมื่อหยุดวิ่ง...

~มดหนึ่งตัวขนของที่หนักกว่ามันหลายสิบเท่า
น่าขันที่เราซึ่งอวดตัวว่าฉลาดกว่ามัน กลับทำงานได้น้อยกว่ามัน~

~การใช้ชีวิตก็เหมือนการเล่นว่าวกลางสายลมแรง
คุณไม่มีเวลามาเปิดตำราว่าต้องทำอย่างไร~

~บทเรียนจากตะกร้า~

โลกเปิดโอกาสให้เราเรียนรู้จากความผิดพลาดเสมอ
การพลัดพรากจากคนรักทำให้เรารู้ คุณค่าของการอยู่ด้วยกัน
การอกหักทำให้รู้คุณค่าของรักครั้งใหม่
การเจ็บป่วยทำให้รู้คุณค่าของสุขภาพดี
การสอบตกทำให้รู้คุณค่าของการสอบได้
การทำเงินหายทำให้รู้คุณค่าของเงิน ฯลฯ
คำชมเป็นของหวาน คำวิจารณ์เป็นยาขม
แต่หากไม่รู้จักความขม ไหนเลยจะซาบซึ้งกับความหวานได้เต็มที่

อ่านงานเขียนของคุณวินทร์ เลียววาริณได้ที่ //www.winbookclub.com

Create Date : 01 ตุลาคม 2549

Last Update : 1 ตุลาคม 2549 2:00:05 น.

10 comments

Counter : 1108 Pageviews.

ชื่นชอบผลงานของ คุณวินทร์ ครับ ตอนนี้กำลังรอ พุ่มรักที่จะเขียนในมติชนอยู๋ครับ

โดย: เมื่อตื่นขึ้นมาหัวใจก็ยังมีรัก

วันที่: 1 ตุลาคม 2549 เวลา:2:30:51 น.

เล่มนี้อยู่ในมือแล้ว กำลังจะอ่านค่ะ หลังจากอ่านตัวอย่างไป 1 หน้าแล้วรู้สึกโดน

โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~

วันที่: 1 ตุลาคม 2549 เวลา:8:32:08 น.

เราชอบเรื่อง หลังอานบุรี อ่ะจ้า

โดย: *-* (aggie_kmit'l

) วันที่: 1 ตุลาคม 2549 เวลา:10:26:17 น.

ชอบตอน "ถ้ารู้อย่างนี้จะไม่....."
การรักตัวเองน่าจะเป็นประตูแรกของความรัก คนที่รักตัวเองไม่เป็นย่อมรักผู้อื่นไม่เป็น......

คนที่รักตัวเองย่อมไม่ทำร้ายตัวเองทั้งทางกายและใจ การจมกับความรู้สึกผิดเป็นการทำร้ายตัวเองอย่างหนึ่ง...........

จากปกหลัง :รอยเท้าเล็ก ๆ ของ Magdalene Tan กับ Victoria Tan ไม่ทราบว่าเป็นบุตรของคุณวินทร์หรือเปล่าคะ

โดย: แซนด์ซี

วันที่: 1 ตุลาคม 2549 เวลา:13:29:10 น.

โอ๊ะ!! นักเขียนเหรอครับ ขอบคุณสำหรับ Comment นะครับ

โดย: Neomaster

วันที่: 1 ตุลาคม 2549 เวลา:19:39:57 น.

เป็นหนึ่งในนักเขียนที่เราติดตามผลงานมากที่สุดค่ะ

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ

วันที่: 2 ตุลาคม 2549 เวลา:15:39:30 น.

เราจะตามอ่าน

โดย: tanoy~ตะนอย

วันที่: 6 ตุลาคม 2549 เวลา:17:52:45 น.

ชอบเขาครับ เป็นคนหาดใหญ่ บ้านเดียวกัน
แต่อ่านงานเขาไม่รู้เรื่อง ซื้อ สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าคน มา ยังงงจนป่านนี้

เล่มนี้พี่คนหนึ่งแนะนำ บอกว่าน่าจะอ่านได้ พลิกดูเป็นบทความสั้นๆ เหมือนที่เขาเขียนใน Web เขา ก็น่าจะอ่านเขารู้เรื่องเสียที

แล้วจะหามาอ่านนะครับ ค่อยเล่าให้ฟังนะครับ

โดย: คนขับช้า

วันที่: 1 เมษายน 2550 เวลา:10:29:29 น.