^^ SongJoong Ki ^^

****SongJae Rim*****

............จนกระทั่งเพื่อนแชร์ ฉากจูจุ๊บในน้ำนางเงือกมาเท่านั้นแหละแอบแว๊บบบไปดูบ้าง “surplus princess” ตอนแรกมาปั๊บบบบก็ดี๊ ยังไม่เข้าแก๊บบ พอตอน 2 ตอน 3 เท่านั้นแหละถึงขั้นต้องกลับย้อนไปดูตอนแรกหลาย ๆ รอบ (เอิ๊กๆ) หล่ออ่ะ  ยิ้มทีโลกเป็นสีชมพูเชียว หลังจากนั้นผลงานชิ้นไหนมี นี่ก็ตามไปหาดูมา WGM ยิ่งมิพลาดดดดดคือแบบโอปป้าผลงานที่ผ่านมาเป็นนักฆ่างี้ เป็นองค์รักษ์งี้ แบบบทมีแต่ขรึม ๆเรานี่ก็ติดภาพลักษณ์แบบนั้นมาไง พอมา WGM ไหงเกรียนอย่างงี้อ่ะ คือแบบยิ่งดูยิ่งรักผู้ชายคนนี้อ่ะ อิจฉาโซอึนหนักมากกกกกสกินซิพขั้นเทพ เสี่ยวตลอด นั่งยิ้มเหมือนคนบ้าทุกตอน คือฟินมากกกกกกก

แค่มองหน้าโอปป้าโลกก็กลายเป็นสีชมพู

>>>Nailshop Paris <<<<  ความรักทำคนตาบอด ถ้าไม่หลงจนหัวปรักหัวปรำ เรื่องนี้จะมองโอปป้าช่วงตอนแรก ๆ เถื่อนมากกก โจรมากกกก แต่พอดีหลงหนัก เลยตรงเป็กมากกก หล่อแบบเถื่อน  เค้าช๊อบบบ 

โอปป้าชอบขี่มอไซค์เรานี่อยากใช้ชีวิตตามวิถีไบร์เกอร์ทันที อยากจิซ้อนท้ายมอไซค์ โอปเอว พิงหลังที่แข็งแรง ขับกินลมชมวิวไปตามถนนเกาะเซจู  (เข้าขั้นบ้ารุนแรง)

ตึ่งๆๆๆๆ......พอก่อนพูดมากเหมือนตัวเองกลายเป็นโรคเสพติดแจริมขั้นรุนแรง...

-----------------------------------------------ความคิด ณ ตอนนี้ .....ที่ผ่านมาฉันพลาดผู้ชายคนนี้ไปได้ยังไงเนี่ยยยยยย.....

Blog แรกในชีวิตศรีเริ่ม..

แต่ก่อน

ชอบ F4 ก็คิดว่าบ้าไต้หวัน

ดูละครญี่ปุ่นบ้าไอดอลก็คิดว่าบ้าญี่ปุ่น

ติดซี่รี่ส์เกาหลี/ไอดอล  ก็คิดว่าบ้าเกาหลี

แต่จริงๆบ้าผู้ชายค่ะ

Cr.เจอในเฟสบุ๊ค

นี่ก็หลงคิดผิดมาตั้งนานนม!!!!!!  พ่างๆๆๆๆๆ

ล่าสุด....ช่วงนี้ศรีว่างค่ะ  เนื่องจากหน้าฝนลูกค้าเงียบงี้เลยได้ฤกษ์กลับมานั่งดูซี่รี่ส์เกาหลีเจ้าเก่าค่ะ     

แต่ๆๆๆๆๆๆๆ...จะร่ายมาว่าก่อนหน้านี้ติดหนักมากกกกกกกกก

แต่ที่อาการหนักมากกว่าติดซี่รี่ส์ก็คือ อาการคลั่งพระเอกซี่รี่ส์ค่ะ คราวนี้มิใช่อันแจฮยอน เจ้าเก่า (แต่คนนี้ยังอยู่ในในเสมอน้า) คนนี้รุ่นเฮียเลยอายุอานามก็มากกกก อยู่เหมือนกัน ตึ่ง ตึง ตึ๊งงงงงงง

>>>>โซจีซบ โอปป้า Sojisub <<<<<<<<<

จากเริ่มเดิมทีหลังจากจบซี่รี่ส์ที่อันแจฮยอนแสดงจบหมดแล้ว ก็หาซี่รี่ส์ดูต่อค่ะ บังเอิญไปป๊ะ “Ghost”แต่ก็ยังไม่ดูเลยทีเดียว อ่านเรื่องย่อ โอ๊ะ!เนื่อเรื่องนี่ใช่เลย ดูรายชื่อพระเอก นางเอก หารูปในลุงกลู อืมมมม.....โอเค๊ดูก็ได้ นางเอกสวยอยู่นะ พระเอก อืม......ก็ไม่ขี้เหร่ ดูได้!!!!!

ปึ๊งงงงง!!!!!  ตอนที่ 1 อืมมม เนื้อเรื่องสนุกดีน่าติดตามนางเอกสวยมากกกกพระเอกก็ดูดี............................

ปั๊บๆๆๆๆๆๆ ดูไปดูมา ถึงตอนที่ 3-4 เอิ่มมมศรีเริ่มเคลิ้มมมมมคือจะเป็นแบบนี้ตลอดเลยบางทีพระเอกก็ไม่ได้สดุดตาศรีตั้งแต่แรกเห็นนะ แต่แบบบทบาทคาแร็กเตอร์ดี เลยทำให้พระเอกดูเท่ ดูดีไปโดยปริยาย......ร่ายมายาวอีก อิอิ

หลังจากนั้นทีนี้มองอะไรก็เป็นเฮียหมดสิคะอยู่ในช่วงทั้งรักทั้งหลง โงศรีษะอันเบาไม่ขึ้น ทีนี้พอซี่รี่ส์จบทำไงหาเรื่องอื่นเฮียดูต่อค่ะ “The Master’s Sun” เอาแล้วววว มาเรื่องนี้แอบติงนางเอกคือเรื่องก่อนนางเอกของเฮียสวยมากไงมาเรื่องนี้เจ้กง (คือดูแรกๆนางก็ไม่สวยหรอก ต้องดูนานๆ นางน่ารักหลบใน) 

ช่วงที่ดูเรื่องนี้ คาแร็กเตอร์เฮียเปลี่ยนจากผู้ชายเงียบขรึม กลายเป็นผู้ชายแบบ นึกจะฮาก็ฮาหน้าตายสไตล์การแต่งตัวเรื่องนี้ โอ้โห เฮียขาแซ่บเว่อร์ (มีท่าฮิตด้วยนะเออ..) ดูเรื่องนี้แล้วคือแบบเฮียน่าร๊ากกกกกกกกกอ่ะ

.........แต่ศรียังชอบเฮียผู้เงียบขรึมและเท่อยู่ดี 

หลังจากนั้นค่ะ  ทั้งซี่รี่ส์    หนังคืออะไรที่มีในยูทูปก็ดูหมดค่ะ ที่ไหนมีเฮียศรีหาหมด   ดูหมดดดดดด ยิ่งกว่านั้นค่ะเหมือนตัวเองเป็นสต๊อกเกอร์หา IG เฮียก่อนเลย Follow ปุ๊บสอดส่อง  ตามทุก IG  ที่เป็นของแฟนคลับที่ตั้งขึ้นมาเพื่อเฮียต่อไป Facebook ศรีก็ตามไปทุกอันกดถูกใจทุกเพจที่เกี่ยวกับเฮียค่ะ  >>>  Weibo อ่านไม่ออกเล้ยยยยยย แต่แค่เห็นหน้าเฮียมีรูปเฮียตามหมดค่ะ

Web ไหน Blog ไหนมีเฮียไปให้หมดคือเข้าขั้นคลั่งรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ พันทงพันทิปไปหมด

ก่อนนอนต้องมองหน้าเฮียก่อน ไม่งั้นจินอนไม่หลับ ตื่นปุ๊บ เช็ค IG เฮีย ซึ่งไม่เคยอัพเลยยย มานานนม อาศัยตาม IG แอคเคาท์อื่นที่ชื่นชอบเฮียเป็นชีวิตจิตใจเยี่ยงศรี.......

เฮียร้องเพลงแร๊ป......วินาทีแรกที่ได้เห็น 

เอิ่มมมมมมมม      มันขัดกับตัวตนเฮียเบา ๆ ไม่เป็นไร

สิ่งไหนที่เฮียชอบเฮียรัก   ศรีสนับสนุน.........

แต่พอได้เห็นเฮียร้องเต้นมีความรู้สึก

เหมือนเฮียมีความสุขมากกกก จากความรู้สึกว่ามันขัดกับตัวเฮีย

กลายเป็นเฮ้ย!!! นี่มันคือตัวตนที่แท้จริงของเฮียต่างหาก 

และนั่นคือจุดเริ่มต้นบางอย่างในชีวิตศรี..............

เพราะต้องการเข้าใจและเข้าถึงเฮียจึงเกิดแรงบันดาลใจบางอย่าง ลองเริ่มมาฟังเพลงแร๊ป ฮิปฮอป ปรากฏว่า....

เฮ้ย!! ดังๆ มันใช่เลย หลังจากนั้นศรีก็ค้นพบเพลงนอกกระแสที่ตอนนี้กลายมาเป็นเพลงโปรดและตั้งแต่นั้นมาศรีกลายเป็นคนชอบเสียงดนตรี อาบน้ำ ออกกำลังกายคือไม่ว่าทำอะไรเหมือนเป็นคนมีดนตรีในหัวใจ แต่ร้องโคตรไม่เข้าคีย์นี่คือเสียงตอบรับจากคนข้างๆ (ขอบคุณค่ะ ฉันรู้ตัวดี T_T)

ยังไม่พอเฮียชอบออกกำลังกาย นั้นคือสิ่งที่ศรีคิด  “ฉันจะต้องทำเป็นเพื่อนเฮีย” อร๊ายยยยย มันกลายเป็นแรงบันดาลใจจริงๆ อ่ะแกรรร........แรกๆมันก็ขี้เกียจบ้าง ทำบ้างไม่ทำบ้างแต่พอนึกถึงเฮียขึ้นมาเหมือนว่ามันมีแรงฮึดสู้ค่ะ...ทำให้การออกกำลังเป็นสิ่งไม่น่าเบื่อฉันสนุก ฉันมีความสุข ประหนึ่งว่าตอนนี้ฉันกำลังออกกำลังกายกับเฮียอยู่.....ผลลัพธ์ที่ได้น้ำหนักศรีลดลงสิคะ สัดส่วนกระชับขึ้น คือแบบมันเริ่ดอ่ะ

ยังงงงงงยังไม่จบแค่นั้นศรีเริ่มศึกษาตัวตนของเฮีย

เค้าบอกว่าเฮียติส โลกส่วนตัวสูงงงงงศึกษาแม้กระทั่ง

สไตล์การแต่งตัวของเฮีย เผื่อจะเอามาใช้กับคนแถวๆใกล้

ตัว(แต่แบบชั้นคิดผิด กรอกตาบนเบาๆ) หลังจากทำ

อะไรแบบนี้มาซักพักนึง

“ฉันค้นพบตัวตนตัวเอง”

   ขอบคุณเฮียซบ

ร่ายเรื่องตัวเองมาซะยาวก็บอกแล้วว่าบล๊อกนี้หาสาระไม่มีค่ะ คนเขียนก็ไม่ใช่นักเขียน นักแต่งเป็นการเขียนระบายอะไรเบาๆ เหมือนประหนึ่งเพื่อนสาวนั่งเม้ากันในเวลาว่างๆ เวิ้นเว้อ..........ฉะนั้นอย่าหาสาระค่ะ

อุ๊ยๆๆๆๆๆๆ...........เข้าเรื่องผู้ชายของฉันค่ะ

“SoJiSub” ผู้ชายอะไรยิ่งแก่ยิ่งแซ่บ ยิ่งแก่ยิ่งดูดี

ทำไมตาเฮียถึงมีเสน่ห์ขนาดนี้...

หุ่นไม่ต้องพูดถึงงงงง.........

ไม่ว่าจะมองมุมไหนไม่ว่าจะมองยังไงก็ไม่อาจละสายตาไปจากผู้ชายคนนี้ได้เลย คือแบบไม่ใช่สเปกแต่เป็นคนที่ใช่เลย...............

จากนี้ไปขอฝากเนื้อฝากตัวเป็นทาสรักเฮียต่อไป....