~ หทัยแห่งสุริยัน ~ แฟนตาซีหวาน ๆ โดย "ริญจน์ธร " หทัยแห่งสุริยัน ผู้เขียน : ริญจน์ธร สำนักพิมพ์ : สำนักพิมพ์อรุณ (พิมพ์ครั้งแรก ต.ค. ๒๕๕๔) จากสำนักพิมพ์ : เทพบุตรหนุ่มรูปงามที่ไม่เคยเชื่อในรัก ที่สุดแล้วก็ต้องพ่ายแพ้ต่อหัวใจตนเอง เมื่อมาพบกับมนุษย์สาวผู้ศรัทธาในรักเต็มเปี่ยม เมื่อเทพอพอลโลผู้ไม่เคยศรัทธาในรัก กลับโดนศรของกามเทพปักอกให้ต้องหลงรักเพียงเพชร มนุษย์สาวแสนธรรมดานางหนึ่ง พระองค์จะทำเช่นไรกับรักไม่พึงปรารถนา แม้จะรู้ดีว่าทุกอย่างเป็นเพียงเพราะฤทธิ์ของศรรัก แต่พระองค์กลับไม่อาจละสายตาจากมนุษย์สาวได้เลย ทุกความรู้สึกในหทัยยังคงปรารถนาแต่เธอ และเพียงแค่นางเท่านั้นสามารถเติมเต็มช่องว่างในหัวใจอันอ้างว้างได้ หทัยแห่งสุริยัน...อีกหนึ่งบทตำนานแห่งรัก ที่จะพิสูจน์อานุภาพของความรักว่าทรงคุณค่ามากเพียงใด... หลังอ่าน... นิยายรักหวานแนวแฟนตาซี-โรแมนติคที่หยิบมาอ่านเล่น ๆ ระหว่างรอกำหนดการอะไรบางอย่าง... อ่านแล้วก็นึกทึ่งในจินตนาการของผู้เขียน...คิดได้ไงเนี่ย...แหะ ๆ .. อ่าน ๆ ไปก็เพลินจนอ่านจบไปได้ในเวลาเพียง 2-3 ชั่วโมง เรื่องนี้น่าจะอยู่ในชุดเดียวกับ"ดุจดั่งดวงใจ"ที่เคยอ่านไปก่อนหน้านี้ เล่มนั้นก็ว่าหวานสุด ๆ แล้ว มาเจอเล่มนี้เข้า...หวานสนิทชนิดไม่บันยะบันยังกันทีเดียว... พล็อตเรื่อง แนวเรื่องคล้าย ๆ กัน เทพบุตรหนุ่มมาหลงรักมนุษย์สาว(สาวไทยอีกต่างหาก...) ...และนำพาเธอกลับสู่วิมานของตัวเอง ใช้ชีวิตนิรันดร์ร่วมกัน หากจะมีความแตกต่างอยู่บ้างก็คงจะเป็นบุคลิกของพระเอก ได้แก่เทพทั้งสององค์ ซึ่งแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง เทพฮาเดสแห่ง"ดุจดั่งดวงใจ"นั่นเป็นเทพแห่งความตาย.. เป็นราชันย์แห่งยมโลกจึงมีบุคลิกที่ค่อนข้างเย็นชา ไม่สนใจในอิสตรีจนกระทั่งมาพบกับพริ้ง-พริมาเข้าก็ตกหลุมรัก จนต้องฝ่าฟันอุปสรรคนานาเพื่อได้เธอมาครอบครอง... แต่ในเล่มนี้เทพอพอลโล...เป็นเทพแห่งสุริยันผู้ร้อนแรง บุคลิกจึงออกแนวบุรุษเสเพลอยู่สักหน่อย เจ้าชู้ เจ้าเลห์... และที่เป็นประเด็นในเรื่องก็คือ...เทพองค์นี้ไม่เชื่อในความรัก พระองค์คิดว่าความรักเป็นเรื่องงมงาย จนแสดงออกถึงอาการดูหมิ่นอานุภาพแห่งศรกามเทพเข้า... จึงถูกกามเทพเล่นงานเข้าให้... ทำให้มาตกหลุมรักครูสาวชีวิตอาภัพ...กำพร้าพ่อแม่ อยู่ตัวคนเดียวซ้ำยังขาพิการอีกต่างหาก... ความรักของเขาก็มีอุปสรรคเหมือนกัน... หากแต่เป็นอุปสรรคอันเกิดจากความทะนงในความคิดของตนเอง และคิดว่าที่ตนเองหลงใหลมนุษย์สาวนั้นเป็นด้วยอำนาจแห่งศรกามเทพ...หาได้เกิดจากจิตใจที่แท้จริงไม่... แม้สุดท้ายแล้ว...ฤทธานุภาพแห่งศรรักนั้นสิ้นสุดลง พระองค์จึงรู้ว่าความรักที่เขามีให้ต่อเธอผู้นั้นกลับไม่ได้สิ้นสุดตาม... มีแต่จะเพิ่มพูนมากขึ้น... ก็...อ่านสนุกค่ะ โดยเฉพาะคนที่ชอบแนว ๆ แฟนตาซีน่าจะชอบ แม้จะมีแอบขำ ๆ บ้างกับเรื่องราวอันเหลือเชื่อ... แต่ด้วยสำนวนภาษาของผู้เขียนก็ละมุนละไมพอที่จะทำให้เราเคลิ้ม...คล้อยตามไปได้... จนแอบอิจฉานางเอกนั่นทีเดียวเชียว หุหุ   Create Date : 31 มกราคม 2555     Last Update : 31 มกราคม 2555 11:52:00 น. Counter : 2604 Pageviews.   9 comment Share Tweet

~ สุดใจปรารถนา โดย "ธุวดารา" ~ สุดใจปรารถนา ผู้แต่ง: ธุวดารา สำนักพิมพ์ : อรุณ (ครั้งที่๑/พ.ย. ๒๕๕๔) จากสำนักพิมพ์ : ชีวิตของหญิงสาวสองคนที่ต้องเผชิญกับเหตุการณ์ไม่คาดฝัน และเหตุการณ์ในครั้งนั้นก็ทำให้สองสาวต่างวัย ต้องใช้ร่างที่เหลืออยู่เพียงร่างเดียว ไขปมปริศนาที่พันธนาการดวงวิญญาณของพวกเธอเอาไว้ เจ้าของร่างคือ อารดา นักธุรกิจสาวอนาคตไกล หากชีวิตครอบครัวกลับไม่ได้สดใสดังที่ใจวาดหวังนัก ขณะที่จิตวิญญาณภายในร่างนั้นกลับเป็นของ ฟ้าใส นักศึกษาสาวที่ต้นรักกำลังผลิดอกออกใบงดงามในใจของเธอ... เรื่องราวที่ดูลึกลับยังดึงเอาชายหนุ่มสองคนให้ต้องโคจรมาพบกันเพื่อปกป้องผู้หญิงที่เขารัก ทว่า ‘ความรัก’ จะพาให้ผ่านพ้นอุปสรรคไปได้แน่หรือ... และหากเรื่องราวทั้งหมดเกิดขึ้นเพราะลิขิตจากสรวงสวรรค์ ใครสักคนบนนั้นก็ควรจะรับผิดชอบต่อโชคชะตาที่น่าตลกของมนุษย์อย่างพวกเขา... หลังอ่าน... เล่าเรื่องย่อ ๆ ต่ออีกนิดหน่อยละกัน... ฟ้าใสได้รับอุบัติเหตุรถชน ในช่วงเวลาเดียวกันกับที่อารดาพลัดตกลงไปในแม่น้ำ... ทั้งคู่ถูกนำส่งโรงพยาบาลเดียวกัน เมื่อฟ้าใสฟื้นขึ้นมาเธอก็พบว่า ผู้คนที่รายล้อมเธออยู่เป็นคนแปลกหน้าทั้งสิ้น ยกเว้นแต่วรกฤช ที่เธอรู้จักในฐานะอาจารย์ประจำคณะสถาปัตยกรรมในมหาวิทยาลัยที่เธอกำลังเรียนอยู่... แต่ในตอนนี้ เขากลับกลายมาเป็น"สามี"ของเธอ... ไม่ใช่...เขาเป็นสามีของเจ้าของร่างที่เธอกำลังครอบครองอยู่ต่างหาก... ที่สำคัญ...เจ้าของร่างนี้กำลังตั้งครรภ์! ฟ้าใสตกใจและหวาดหวั่นต่อสถานการณ์ที่เธอกำลังเผชิญอยู่มาก... แต่"อารดา" เจ้าของร่างที่กลายเป็นวิญญาณล่องลอยอยู่ และมีเธอเพียงผู้เดียวที่สามารถติดต่อสื่อสารได้... ก็พยายามเข้ามาอธิบาย คลี่คลายสถานการณ์ให้เธอ... ร่างของเธอที่ทนพิษบาดแผลไม่ไหว และสิ้นใจไป ถูกฌาปนกิจไปไม่กี่วันหลังจากนั้น... ฟ้าใสต้องอดทนใช้ชีวิตที่แปลกใหม่ในร่างของอารดา ภรรยาของอาจารย์หนุ่ม เพื่อรอเวลาให้อารดาสามาถกลับเข้าร่างของตัวเองได้... (ซึ่งนั่นก็หมายความว่า...เธอต้องกลับกลายเป็นวิญญาณไร้ร่างแทน) ในระหว่างนั้น...เธอก็ต้องพยายามสืบหาเบาะแสของอุบัติเหตุของอารดาไปพร้อมกัน เพราะอารดายืนยันว่า...เธอไม่ได้เจตนาฆ่าตัวตาย ด้วยสาเหตุความเครียดจากปัญหาขัดแย้งระหว่างเธอกับสามี ที่กำลังจะเลิกร้างกัน ตามที่ใคร ๆ เข้าใจ เธอเชื่อว่าถูกฆาตกรรม! แต่เธอไม่รู้ว่าใครกันที่กำลังปองร้ายเธอถึงขั้นเอาชีวิต...? มาลุ้นกันว่า...ชะตาชีวิตที่สลับสับขั้วของหญิงสาวทั้งสองคนจะลงเอยอย่างไรในที่สุดค่ะ... ตอนอ่านก็ลุ้น ๆ อยู่ว่าจะเป็นอย่างที่คิดหรือเปล่า... โป๊ะเชะค่ะ...ก้าซื้อหวยก็รวยไปแล้ว...แหะ ๆ เป็นนิยายแนวพารานอร์มอลที่มีเรื่องราวเกินจริงเหลือจะเชื่อได้... แต่ก็อ่านสนุกนะคะ คนเขียนเขาก็พยายามผูกปม สร้างพล็อตได้เก๋ไก๋ดี... การดำเนินเรื่องก็กระชับฉับไว ไม่ยืดยาด ทำให้เราลุ้นและเอาใจช่วยตามได้ตลอด สำนวนภาษาก็โอค่ะ...อ่านได้ลื่นไหลไม่สะดุด... เอาเป็นว่า...เป็นนักเขียนใหม่อีกคนที่น่าจับตามองค่ะ สำหรับนามปากกา "ธุวดารา" (เล่มนี้เป็นเล่มที่สองของเธอที่จขบ.ได้อ่าน หลังจากเรื่อง"วิวาห์วุ่นอุ่นไอรัก"ค่ะ)   Create Date : 30 มกราคม 2555     Last Update : 30 มกราคม 2555 11:49:32 น. Counter : 2837 Pageviews.   8 comment Share Tweet

~ ทางสายธาร โดย ปิยะพร ศักดิ์เกษม ~ ทางสายธาร ผู้เขียน : ปิยะพร ศักดิ์เกษม ผู้พิมพ์ : สำนักพิมพ์อรุณ (ครั้งที่ ๕/ ธ.ค. ๒๕๕๔) เรื่องราวโดยย่อ ๆ (ย่อเอง...ยาวหน่อย) วิรงรองหรือลิลลี่เป็นลูกสาวคนสุดท้องของเจ้าสัวกำจร ที่เกิดจากเมียคนสุดท้ายที่เลือกสรรให้โดยคุณป้าใหญ่-กมลาสน์ ลูกสาวคนโต เธอจึงเป็นน้องเล็กที่มีวัยห่างจากพี่สาวคนโตราวแม่กับลูก หรือไม่ก็ป้ากับหลาน เมื่อสิ้นท่านเจ้าสัว เธอและแม่เลือกที่จะดำเนินชีวิตอยู่ภายใต้การดูแลของคุณป้าใหญ่ ด้วยความเคารพและเชื่อมั่นจนกลายเป็นความรักและผูกพัน ลิลลี่หรือวิรงรองจึงเติบโตขึ้นมาอย่างเพียบพร้อมงดงาม ไร้ฝุ่นฝ้าหรือแง่ปมใด ๆ ในจิตใจ ซึ่งต่างจากลินลากับลออองค์ ภรรยาอีกคนของท่านเจ้าสัวกับพี่สาวต่างมารดาของเธอ ที่มองว่าการฝากชีวิตอยู่ภายใต้เงาของตระกูลนั้นเป็นประหนึ่ง"ทาสที่ปล่อยไม่ไป" ลออองค์เติบโตขึ้นมาเป็นหญิงสาวที่สวยจัดและมาดมั่น เธอแต่งงานกับผู้มีอิทธิพลทางการเมืองที่ร่ำรวยและมีอุดมการณ์ เขาเป็นผู้อยู่เบื้องหลังนักการเมืองที่ภาพภายนอกดูซื่อสัตย์สุจริตและมีอุดมการณ์ร่วมกัน แต่จู่ ๆ เขาก็ต้องเสียชีวิตลงด้วยพิษภัยทางการเมือง ทำให้ลออองค์ต้องกลายเป็นแม่ม่ายลูกติดตั้งแต่ยังสาว ด้วยความเฉลียวฉลาดมาดมั่น และอาศัยบารมีของสามีเธอพาตัวเองเข้าไปพัวพันกับการเมืองระดับชาติ พร้อมกันก็ดึงให้นุสร อาจารย์หนุ่มผู้นับถือศรัทธาในอุดมการณ์ชองสามีเธอให้เข้ามาพัวพันด้วย เรื่องราวต่าง ๆ เริ่มต้นขึ้นเมื่อลออองค์ได้พบกับวิรงรองที่กำลังทำหน้าที่ประสานงานให้กับธุรกิจของตระกูลซึ่งต้องเกี่ยวข้องกับรัฐบาลไทย อาศัยความใกล้ชิดในฐานะคนสนิทของนักการเมืองระดับสูง ลออองค์พบช่องทางที่จะขัดขวางการดำเนินธุรกิจนั้น ๆ ทันที ซึ่งเธอก็ทำได้เกือบสำเร็จ... แต่ผลที่ตามมาก็สั่นสะเทือนเส้นทางชีวิตของเธอไม่น้อย... เพราะนอกจากเธอจะสามารถสั่นคลอนธุรกิจของตระกูลเชิญอิสราชัยได้พอประมาณแล้ว การกระทำของเธอยังเป็นการเปิดเผยธาตุแท้และตัวตนของเธอต่อนุสรได้อีกด้วย... ซึ่งนั่นก็ทำให้เขาสามารถถอนตัวถอนใจและเลือกเส้นทางสายใหม่ที่เหมาะสมกับตัวเองได้ในที่สุด... หลังอ่าน... นิยายเรื่องนี้อาจจะนับได้ว่าเป็นนิยายเปิดตัวของเรื่องราวของคนในตระกูล"เชิญอิสราชัย" ที่แฟนๆ ของคุณปิยะพรคุ้นเคยก็ว่าได้ ซึ่งก็เรียกว่าเปิดตัวได้อย่างงดงามทีเดียว เป็นการปูพื้นให้เห็นโครงสร้างของตระกูลนี้ที่มีคุณป้าใหญ่-กมลาสน์ ลูกสาวคนโตของเจ้าสัวกำจรเป็นแกนหลักของครอบครัว... บอกเล่าถึงความเป็นมาเป็นไปให้เห็นภาพว่า... เธอต้องทำอย่างไรจึงสามารถคุมน้อง ๆ และลูกหลานในตระกูลให้อยู่ในกรอบ ในร่องในรอยที่มั่นคง สร้างทั้งความเคารพยำเกรงและเชื่อมั่นศรัทธาให้กับพวกเขาเหล่านั้น ในเรื่องนี้อาจจะไม่มีเรื่องราวความรักที่หวือหวานัก...แต่ก็มีมุมอ่อนหวานละมุนละไมอยู่ไม่น้อย ที่สำคัญ... ธีมหลักของเรื่องนี้คือหลักคิดในการดำเนินชีวิตที่ผู้เขียนฝากไว้... ดั่งคำพูดของคุณป้าใหญ่ที่ปรากฏอยู่หลายตอนในเล่มที่ว่า... '...คนเราจะเลือกไปในที่ที่สบายใจ เลือกเดินบนเส้นทางสายที่ร่มรื่นเยือกเย็นเท่านั้น สถานที่ใดที่ร้อนเร่าไร้สุข เส้นทางใดที่ต้องใช้ความระมัดระวังทุกย่างก้าว ก็คงเป็นได้เพียงสถานที่และเส้นทางที่ผู้คนหลงเปะปะเข้าไป เพียงชั่วครั้งชั่วคราวเท่านั้น...' หรือ... 'คนเราไม่มีใครดีพร้อมหรือเลวไปเสียทั้งหมดหรอก... ทุกคนก็ต้องมีทั้งข้อดีและข้อเสีย สุดแต่ว่าตัวเขาเองอยากจะพลิกมุมไหนให้ใครมองเท่านั้นแหละ' อ่านแล้วชอบมากค่ะ รอบนี้อ่านเป็นรอบที่สองหรือสามแล้ว แรก ๆ อ่านรู้สึกว่าเครียดจัง ด้วยมีเรื่องการเมืองเข้ามาเกี่ยวข้อง... แต่อ่านรอบหลังๆ กลับได้ความเข้าอกเข้าใจในธรรมชาติของชีวิตและผู้คนมากขึ้น...มากขึ้น หยิบมาชวนอ่านกันในวันนี้ หลังจากห่างหายไปจัดระเบียบชีวิตตัวเองต้อนรับปีใหม่เสียหลายวันค่ะ   Create Date : 12 มกราคม 2555     Last Update : 12 มกราคม 2555 11:34:13 น. Counter : 9631 Pageviews.   15 comment Share Tweet

~ ตามหาความฝันและขวัญที่หายไป โดย สิริมา อภิจาริน ~ (บล็อกสุดท้ายแห่งปี ๒๕๕๔) ตามหาความฝันและขวัญที่หายไป ผู้เขียน สิริมา อภิจาริน สนพ.แสงดาว (ครั้งที่๑ / ๒๕๕๔) โปรยปกหน้า-หลัง : เส้นทางฝ่าสวนอักษร จากปลายปากกาสู่เบื้องหลังชีวิตนักเขียน ผู้ใช้เวลาทั้งชีวิตกับสิ่งที่เธอรัก ................ ในชีวิตนี้ กี่วัน กี่เดือน กี่ปี ที่เราต่างพากันวิ่งตามหาความฝัน ทั้งฝันของตัวเองและฝันของคนอื่น แต่ใครจะปฏิเสธว่า ความฝันเป็นพลังของชีวิต ฝันแล้วไปให้ได้อย่างฝัน ไม่เช่นนั้นจะมีชีวิตอยู่เพื่ออะไร ไม่มีความหวัง ไม่มีความฝัน ...ทว่าสิ่งที่ไม่เคยฝันนี่สิ...กลับมาถึง... ตองไม่เคยฝันที่จะเป็นนักเขียน ...แต่ชีวิตตองเกิดมาเพื่อ"เขียน" ความรักในการเขียนยังเข้มในสายเลือดของตอง ตัวชีวิตของตองมีชีวิตมากกว่าตัวตอง ตองรักงานเขียน และเชื่อว่างานเขียนก็รักตอง... เรารักกันตลอดเวลา... หลังอ่าน... เรื่องเล่า เรื่องราวในชีวิตของใครคนหนึ่ง... อาจจะไม่ได้มีคุณค่าหรือความหมายจำเพาะกับเจ้าของชีวิตนั้น ๆ เพียงผู้เดียว หากบางเรื่องราว บางแง่มุมอาจจะสอดคล้องพ้องพานกับอีกหลาย ๆ ชีวิต ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล่าของความใฝ่ฝัน ความวาดหวังและความรัก... เช่นเดียวกับเรื่องเล่าของ"ตอง" ผู้เดินทางผ่านช่วงชีวิตมายาวนาน ผ่านร้อนผ่านหนาว ผ่านทุกข์ผ่านสุขมาจนลึกซึ้งในเส้นทางแห่งชีวิตของตัวเอง และตระหนักแน่แก่ใจว่า... บางเวลาชีวิตไม่ได้เป็นดั่งที่ฝัน แต่บางสิ่งที่ไม่เคยฝันกลับมาถึง... ด้วยความรักในงานเขียน...เธอได้บรรจงเรียงร้อยเรื่องราวในชีวิตของเธอ ถ่ายทอดออกมาเป็นเรื่องเล่าที่อ่านเพลิน...หากแฝงไว้ด้วยแง่คิดมุมมองต่อชีวิตที่เปิดกว้าง ทว่าลึกล้ำ รื่นรมย์ด้วยสำนวนภาษาที่ละมุนละไม ประหนึ่งการได้ร่วมเดินทางเพื่อ...ตามหาความฝันและขวัญที่หายไปพร้อม ๆ กันกับเธอ คุยส่งท้ายนิดนึง... บล็อกนี้คงเป็นบล็อกสุดท้ายของปี ๒๕๕๔ แล้วล่ะค่ะ ทั้ง ๆ ที่สภาพจิต สภาพกายยังไม่ค่อยอำนวยให้มานั่งหน้าคอมได้นาน ๆ นัก แต่ไหน ๆ ก็จะสิ้นปีแล้ว ไม่อยากให้บล็อกร้างข้ามปี... จริง ๆ แล้วหนังสือเล่มข้างบนนี้มีอะไร ๆ อยากคุยถึงอีกเยอะ แต่ก็อย่างที่บอกค่ะ เพิ่งหายป่วย เลยคุยยาวไม่ได้ แต่เล่มนี้เป็นเล่มล่าสุดที่เพิ่งอ่านจบไปแล้วรู้สึกประทับใจจนอดใจไว้ไม่ได้... ต้องหยิบมาบอกต่อ สุดท้ายจริง ๆ ... ขอใช้โอกาสนี้กล่าวคำว่า... สวัสดีปีใหม่ เพื่อนพ้องน้องพี่ทุกคนนะคะ ขอบคุณที่แวะเวียนมาทักทายและอ่านบล็อก... ขอให้ทุกท่านจงประสบแต่ความสุข และเดินไปบนเส้นทางชีวิตนี้อย่างรื่นรมย์ตลอดปีและตลอดไปค่ะ   Create Date : 31 ธันวาคม 2554     Last Update : 31 ธันวาคม 2554 21:33:04 น. Counter : 2047 Pageviews.   21 comment Share Tweet

~ ระบำดาว โดย ปิยะพร ศักดิ์เกษม ~ ระบำดาว ผู้เขียน : ปิยะพร ศักดิ์เกษม ผู้พิมพ์ : สำนักพิมพ์อรุณ (ครั้งที่ ๖/ ก.ย. ๒๕๕๔) รายละเอียดจากเว็บสนพ. : (เรื่องย่อ) นวนิยายรักที่สะท้อนให้เห็นความซับซ้อนในใจมนุษย์ผ่านตัวละครแต่ละตัว ซึ่งผู้เขียนเปรียบไว้ดั่งดาวแต่ละดวง สาลิน หญิงสาวที่เพียบพร้อมไปเสียทุกสิ่ง สำหรับเธอแล้วไม่ว่าเรื่องใดจะต้องเป็นที่หนึ่งเสมอ และเธอเองก็ภาคภูมิและทะนงในคุณสมบัติเหล่านี้ของตัวเอง จนกระทั่งได้พบกับ “ภาทิศ” ชายหนุ่มที่ดูเหมือนจะสมบูรณ์แบบยิ่งกว่าเธอ ไม่ว่าจะเป็นรูปลักษณ์ มันสมอง ฐานะการเงินและฐานะทางสังคม อีกทั้งยังมีความภาคภูมิและทะนงในคุณสมบัติของตัวเองไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าเธอ ทั้งคู่ตกหลุมรักซึ่งกันและกันแทบจะในทันที เพราะต่างก็มองหาคุณสมบัติเหล่านี้ในเพศตรงข้ามมานานแล้ว กระทั่งเวลาผ่านไป สาลินกลับเกิดความรู้สึกถึงความไม่มั่นคงในความสัมพันธ์มากขึ้น ความรู้สึกนี้มีผลต่อบุคลิกภาพและการแสดงออกของเธอ เธอเริ่มรู้สึกตกเป็นเบี้ยล่างของความรัก เธอกับเขามีสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งแต่กลับไม่ได้แต่งงานหรือประกาศให้สังคมภายนอกรับรู้ จากคนที่ต้องเป็นที่หนึ่งเสมอนั่นทำให้เธอยอมรับสภาพนี้ไม่ได้อีกต่อไป ซึ่งภาทิศเองก็เริ่มรู้สึกว่าเธอไม่ใช่สาลินคนเดิมที่เขาเคยหลงรัก และเวลานั้นเองทั้งคู่ต่างก็มี “คน” อีกคนที่ก้าวเข้ามาในชีวิต ภาทิศ..ได้พบกับสาวน้อยที่แตกต่างจากคุณสมบัติที่เขาใฝ่หาอย่างสิ้นเชิง เธอเป็นธรรมชาติ ไร้เดียงสา ซึ่งเป็นสิ่งที่เขาไม่เคยสัมผัสหรือนึกถึง ส่วนสาลินก็พบกับชายที่เข้ามาจุดประกายทางออกในชีวิตให้กับเธอ... เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไปโปรดติดตาม... หลังอ่าน...(เรื่องย่อจากสนพ.ค่อนข้างละเอียดเกินไปแล้ว...) เป็นนิยายรักแนวสะท้อนสังคมยุคใหม่ที่สมจริงเสียจนอ่านแล้วชวนเครียดค่ะ แต่ด้วยความละเมียดละไมในการใช้สำนวนภาษา และการดำเนินเรื่องแบบค่อยเป็นค่อยไปของผู้เขียน ก็สามารถตรึงผู้อ่านให้ติดตามอ่านอย่างเคลิ้มคล้อยและคิดครุ่นตาม แม้จะรู้สึกอึดอัดขัดข้องใจในพฤติกรรมของตัวเอก... หากก็เข้าอกเข้าใจ และคอยลุ้น เป็นกำลังใจให้กับการตัดสินใจ การ"เลือก"ทางออกสำหรับชีวิตของ"ผู้หญิง"แต่ละคน... หรือดวงดาวแต่ละดวง ในเรื่อง เรื่องนี้น่าจะเป็นผลงานยุคแรก ๆ ของคุณปิยะพร ใกล้ ๆ กับตะวันทอแสง และดอกไม้ในป่าหนาวโน่นทีเดียว... มีตัวละครบางตัวที่โยงใยกับเรื่องหลัง (ดอกไม้ในป่าหนาว)... ที่มีบทบาทโดดเด่นก็คือน้าโชค...หนุ่มใหญ่มาดเซอร์นั่นเอง ชอบคำพูดของน้าโชคหลายตอน... และชอบที่เขามักจะโผล่มาในช่วงจังหวะเวลาที่พอดิบพอดี และสมเหตุสมผลอีกต่างหาก ธีมที่ผู้เขียนต้องการนำเสนอและเน้นย้ำในเรื่องนี้ก็คือ...ผู้หญิงกับความคาดหวังในความสัมพันธ์ โดยเฉพาะผู้หญิงที่ตระหนักและเชื่อมั่นในคุณค่าของตนเอง...อย่างสาลิน เมื่อเธอเริ่มรู้สึกตัวว่ากำลังถูกครอบงำ ถูกกดให้ต้องตกเป็นเบี้ยล่าง... ทั้ง ๆ ที่เธอเคยอยู่ในสถานะที่ "เหนือ"กว่าผู้อื่นเสมอมา เธอต้องกลายเป็นประหนึ่งสินค้าราคาสูงที่มีผู้หยิบมาเชยชม จากนั้นก็วางคืนไว้บนชั้น... ผ่านเลยไป"เลือก"สินค้า" ชิ้นอื่นต่อ... อยู่ที่เธอแล้ว... ว่าจะยอมจำนนต่อสภาพเช่นนั้น และใช้ชีวิตที่เลื่อนไหลไปตามกระแสแบบนั้นต่อไป เช่นเดียวกับผู้หญิงอีกนับร้อยนับพันในสังคม... หรือ..."เลือก"ที่จะถอนตัวออกจากวังวนนั้น และเดินไปบนเส้นทางของตัวเองอย่างมั่นคง ทะนงและเด็ดเดี่ยว...? นิยายดี ๆ อีกเล่ม ที่แม้จะเก่า แต่เนื้อหายังแฝงไว้ด้วยสาระแห่งชีวิต ที่ไม่เคยเก่าหรือพ้นสมัยเลยแม้แต่น้อยค่ะ หยิบมาชวนอ่านในวันที่อากาศหนาวเหน็บเช่นนี้ค่ะ...   Create Date : 15 ธันวาคม 2554     Last Update : 15 ธันวาคม 2554 11:15:10 น. Counter : 7463 Pageviews.   19 comment Share Tweet

• ชวนศึกษา(ธรรมะ)
• ชวนปฏิบัติ(ธรรม)
• เปิดบ้านแม่ไก่-ทักทายกันหน่อย
• หนังสือเก่า...อยากเล่าต่อ
• นิย๊าย ~ นิยาย
• นิย๊าย-นิยาย(๒)
• นิยายฝาหรั่ง & หนังสือแปล
• นิยายสายจีน
• วรรณกรรมเยาวชน
• สาระ(ค)ดี-ดี (Non-fiction)
• อ่านตามเกม
• ชวนดู(K)ซีรี่ยส์
• ฅนเมือง อู้กำเมือง
• เรื่องเล่าจากหลังดอย
• ปกิณกะ ซะป๊ะ ~ ซะเป้ส
• บทกวีที่ผูกพัน
• เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว"
• บ่นบ้า' ตามอารมณ์ '
• สารบัญหนังสือในบล็อก

• เมณี
• บังอร-บังเอิญ
• โมกสีเงิน
• ป้ามด
• แม่เฮือน
• ปลิวตามลม
• นวลกนก
• January Friend
• ดอกเสี้ยวขาว
• อั๊งอังอา
• กวินทรากร
• Zhivago
• BoOKend
• ทิวาจรดราตรี
• นัทธ์
• nikanda
• โสดในซอย
• นายแจม
• narumol_tama
• Chulapinan
• แพนด้ามหาภัย
• beer87
• yjam
• วินนี่ย์หมีพูห์
• เจ๋วะรัฐถะ
• ammataya
• ลูกปัดแก้ว
• กะว่าก๋า
• นิงัย
• ร่มไม้เย็น
• แก้วกังไส
• พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง
• ศรีสุรางค์
• แพรจารุ
• last_tibetstone
• malarn cha
• หอมกร
• JewNid
• กิ่งไม้ไทย
• หวานเย็นผสมโซดา
• komyooth
• PTNCenter
• rngja
• dream-devil
• เหมือนพระจันทร์
• kangsadal
• PhueJa
• ปลายทางของสายรุ้ง
• ปลาทองแก้มยุ้ย
• Pribtaa
• วิรตี
• Friday Story
• อุ้มสม
• ~:พุดน้ำบุศย์:~
• สามปอยหลวง
• ดอยสะเก็ด
• lovereason
• คนสวยที่ไม่เคยสวย
• PZOBRIAN
• ออโอ
• เรียวรุ้ง
• Webmaster - BlogGang

• olddreamz
• เมืองแจ๋ม
• เปิดโลกลำปาง
• ฅนเมือง
• โลกล้านนา
• ธรรมะดอทคอม
• Yahoo !
• Google
• คนเมืองฟังกำเมือง
• คำไท - คำถิ่น
• คลังภาพ
• BlogGang.com