'หัวใจ๋ข้า หัวใจ๋เจ้า ห้อยอยู่เก๊าเดียวกั๋น' *
*คลิกเพื่ออ่านคำแปลเจ้า :)
~ วิธีปฏิบัติธรรมอย่างง่ายๆ ~ คำสอนของหลวงพ่อเทียน จิตฺตสุโภ (๔)


ถ้าผิดปกติในขณะไหน เวลาใด แปลว่าเราไม่มีดีในตัวเราแล้ว ดีมีอยู่ แต่เราไม่มี เท่านั้นเอง คำว่าดีนั้นมีในคนทุกคน ไม่ยกเว้น เป็นคนไทยก็มีดีอยู่แล้ว เป็นคนจีนก็มีดีอยู่แล้ว เป็นพระสงฆ์องค์เจ้าก็มีดีอยู่แล้ว เป็นฆราวาสญาติโยมก็มีดีอยู่แล้ว ถ้าไม่มีดีจะทำได้ไหม ทำไม่ได้ มันต้องมีดีแล้วมันจึงทำได้...คน คนไม่มีดี ทำดีนั้นยาก ท่านว่า

ดังนั้น อย่าไปหลงตัว คนหลงตัว...คนเมานะ เมาแล้วก็ลืมตัว แน่ะ...ลืมตัวเลยคนเมา เมาอะไรทั้งหมด

ตามภาษาบ้านหลวงพ่อ หลงตัวลืมตัว พูดตอนฉันกลางวันก็พูดเรื่องนี้นิดเดียว คนเมา..หมดราคา หมดราคายังไง คือไปเมาตั้งแต่... เมา..จับตรงนั้น เมาตรงนี้ ก่อนที่จะลงบันได หรือเข้าไปในห้อง หวีผม เตรียมตัว ที่ไหนไม่ดีก็..เลยลืมตัวไป มีแต่เครื่องประดับประดาลืมตัวไป ออกไปข้างนอก งามแต่ใบหน้า แต่ใจมันเลวทราม เหม็นอื้ออยู่ข้างใน จึงว่าลืมตัว

เมาสุรา หมดสำคัญ ความสำคัญไม่มี สำคัญแต่กูเมา กูดี กูเก่ง ความสำคัญไม่มี ความสำคัญนี้สำคัญนะ สำคัญพูดผิด ไม่มีความละอาย ไม่มีความสำคัญ เป็นสัตว์เดรัจฉาน ใครจะกลัวมัน กลัวมั้ย สัตว์เดรัจฉาน เขาไม่กลัวมัน เขาฆ่าได้ เสืออยู่ในป่า ร้ายที่สุด กินคนก็ได้ แต่คนฆ่าเสือได้ เสือก็ฆ่าคนได้ เป็นบางอย่าง แต่ช้าง...ใหญ่ คนฆ่ามันได้ คนไม่ฆ่า คนก็ขี่คอมันได้ นี่แหละจึงว่า อย่าพึ่งว่าให้มันหมดสำคัญ

ถ้ามันหมดสำคัญแล้ว พูดว่า คนที่เขาฉลาด เขาจะมองนี้ พูดอย่างนั้น ใครจะกลัว เขาไม่กลัวเลย กลัวแต่คนที่ไม่มีปัญญาเท่านั้น กลัวคน

หมาไน บ้านหลวงพ่อเรียกว่าหมาไน...อันนี้ ยามเมื่อมันอ้วนมันพี หมาไนไล่ไม่ทัน พอดีมันผอมเข้าไป หมาไนมันจ้องกินทั้งนั้น กินเนื้อมันหมดเลย ผลที่สุด เนื้อก็ไม่มีเลย นี่...มันสำคัญ

เมาการพนันหมดตัวนี่ ไฟไหม้ยังมีที่อยู่ เป็นอย่างนั้น พอดีเล่นการพนันเข้าไป ที่ดินก็ขาย ทรัพย์สมบัติอะไรทุกอย่าง ขายทั้งหมดเลย เพราะการพนัน หมดตัวเลย หมดจริงๆ นะ ไม่ใช่หมดตัวนี่นะ เพราะเรื่องอะไร เรื่องลืมตัวเท่านั้น

การลืมตัวเนี่ยะ เป็นพิษร้ายอย่างหนักที่สุด การลืมใจเป็นพิษร้ายอย่างหนักที่สุด การลืมชีวิตตัวเองเนี่ยะเป็นโทษอย่างหนัก อย่างหนัก

ดังนั้น คน - จึงว่า รู้จักสภาพหรือภาวะของจิตใจของตัวเองนี่แหละ ดีมากที่สุด

โยมก็เป็นพระได้ พระก็เป็นพระได้ คนถือศาสนาไหนก็เป็นศาสนาพุทธทั้งนั้น มีแต่พุทธศาสนาเท่านั้นสอนเรื่องนี้ แต่เขาว่าเขาเป็นลัทธิคริสต์ เป็นลัทธิอิสลาม เป็นลัทธิใดก็เพียงสมมุติพูด แต่จิตใจของเขาเป็นพุทธเเล้ว

ดังนั้น จึงว่า พุทธะจึงไม่เลือกไม่เฟ้น ไม่กำหนดกฎเกณฑ์ ใครฟังแล้วเอาไปใช้ได้ เพื่อเป็นปัญหาไม่ให้ตัวเองเข้าไปทุกข์กับสังคมมาก ไม่ให้ตัวเองอยู่ด้วยทุกข์มากเท่านั้นเอง พุทธศาสนาจึงว่าสอนเหนือทุกอย่าง

นิพพานจึงมีแล้วในคนทุกคน แต่คนแสวงหานิพพาน ก็เลยขุดน้ำไม่ถูกสาย ไม่ได้กินน้ำ ขุด...ไปขุดจอมภูเขา บ้านหลวงพ่อเรียกว่าภูเขา สูงๆ มันไม่มีน้ำ ขุดลงใกล้แม่น้ำ มันจึงมีน้ำ ถูก...ถูกสายน้ำ ได้กินน้ำ

ดังนั้น คนหานิพพาน ตั้งแต่ตัวเล็กแล้วมาจนตาย ไม่เคยพบนิพพาน ไม่ว่าคนอื่นเนี่ยะ (ท่านพูดกลั้วหัวเราะ ) ตัวหลวงพ่อเองก็หานิพพานเช่นเดียวกันนะ หามาตั้งแต่ตัวเล็กๆ จนกระทั่งอายุ ๔๖ ปี จึงรู้ รู้ว่า...โอ้...นิพพานไม่ได้หมายอย่างที่เราพูดนั้น อันนิพพานตายแล้วจึงเอานั้น เราเข้าใจผิด อันนั้นเราเข้าใจผิด อย่างที่พระอรหันต์ก็เช่นเดียวกัน เราเข้าใจผิด แต่มันก็ไม่ผิด เพราะเราไม่รู้ เราจึงคิดอย่างนั้น

อย่างตาทิพย์ ก็เข้าใจผิด แต่ไม่ผิด เราไม่รู้ เราไปคาดคิดเอาอย่างนั้น อันนั้น ท่านเรียกว่าปุถุชน คำว่าปุถุชนแปลว่าผู้หนา ผู้มีความรู้อย่างไม่รู้ ท่านว่าปุถุชน

ผู้มีปัญญาชน..บัดนี่ เขาเรียกว่าแสวงหาธรรมะ เรียกว่าเป็นอริยบุคคล ท่านสอนอย่างนั้น คือว่า คนนี่แหละจึงว่ามีดีทุกคน แต่ว่ายังไม่เอาดีที่ในตัวเราเอามาใช้ จึงไปพึ่งผี พึ่งเทวดา พึ่งฤกษ์งามยามดี พึ่งอะไรๆ จิปาถะ ไม่ได้พึ่งการกระทำตัวเอง

คนใดวางสิ่งที่ไม่เป็นสาระแล้วกลับมาพึ่งตัวเอง ทำดี พูดดี คิดดี ดีมีเกิดขึ้น ถ้าอยากได้ดี แต่ทำชั่ว ดีหายไปเลย

ที่อาตมาเคยพูดว่า จิตใจของคนนี้ กลอกกลับได้ไว ดุจมีลานไขในตน เราท่านควรบังคับกล ให้จิตหมุนมาแต่ในทางข้างดี ถ้าปล่อยให้จิตหมุนไปในทางข้างกีย์ ข้างกีย์ก็คือกิเลสนั่นเอง ธรรมที่มีก็จักหนีจักหน่ายหายสูญ

ความที่รู้สึกตัวหนีไปเลย เพราะกิเลสมันเข้ามาแล้ว ก็หายสูญไป อธรรมเข้าครอบงำ อธรรมก็ความไม่ดีนั่นเอง...เข้าครอบงำ ความระยำสัมบูรณ์ ความระยำก็ความไม่ดีนั่นเอง กระโดดโลดเต้น ความระยำสัมบูรณ์ก็ปลิ้นปอกหลอกเรา มันก็หลอกเรา

เมื่อหลอกเราแล้ว เราก็ลืม ลืมตัวเรา ก็หลอกเราไป หลอกเราไป เหมือนกับบ้านหลวงพ่อนั่น...พูดซะทางนี้เอิ้นสุนัข บ้านหลวงพ่อเรียกว่าหมา หมามันขี้เกียจนะ เจ้าของอยากเอามันไปหาเนื้อ เอาไปเลี้ยงมันแล้ว ต้องเอาข้าวคอยไป เอ้า กินข้าว มันไม่อยากไป แต่ไม่ให้กินข้าวก่อนทีแรก ไม่ให้มันกิน มันอยากกิน ไม่ให้มันกิน เอาให้มันกิน เอาไป ๆ ๆ จนเข้าไปป่า ให้มันกินทีละนิด มันก็ตามไป ผลที่สุด หลายครั้ง หลายหน ก็ตามไป

อันนี้แสดงว่า อย่าไปทวนกระแสของลมมากเกินไป และอย่าไปทวนกระแสของโลกมากเกินไป แต่ให้รู้จักวิธีที่ล่อมันมาเท่านั้นเอง





**เชิญอ่าน ประวัติโดยสังเขปของหลวงพ่อเทียน จิตฺตสุโภ ค่ะ










Create Date : 30 มกราคม 2551
Last Update : 30 มกราคม 2551 12:18:37 น. 2 comments
Counter : 522 Pageviews.

 
สาธุค่ะ
ขอบคุณสำหรับบทความดีๆ


โดย: Narcosis วันที่: 30 มกราคม 2551 เวลา:13:34:11 น.  

 
คร๊าย ใครที่ไหน เค๊าจะรุ่นโบกันคะคุณแม่ไก่ โมกอายุเยอะสุดแล้ว ยังไม่เคยได้ยินเร๊ยยย
เรื่องนี้อ่ะ
คนอื่นหายห่วงค่ะ ม่ายมีใครรู้ค่ะ
อิ อิ อิ
ทำมายเจ้าคะ กลัวใครรู้เนี่ย ว่าเป็นคนโรแมนติค ขนาดนี้...
ฮ่าๆๆๆๆๆ


โดย: โมกสีเงิน วันที่: 30 มกราคม 2551 เวลา:13:52:21 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

แม่ไก่
Location :
ลำปาง Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [?]




**หลังไมค์เจ้า**





Cute Clock Click!



เออสิ,มาอยู่ใยในโลกกว้าง
เฉกชลคว้างมาเมื่อไรไม่นึกฝัน
ยามจากไปก็เหมือนลมรำพัน
โบกกระชั้นสู่หนไหนไม่รู้เลย


รุไบยาต ~ โอมาร์ คัยยัม
สุริยฉัตร ชัยมงคล : แปล




Latest Blogs

~ท่านหญิงในกระจก/แสงเพลิง ~

~เพชรรากษส/อลินา ~

~มนตร์ทศทิศ/ราตรี อธิษฐาน ~

~เมื่อหอยทากมีรัก 1-2/"ติงโม่"เขียน/พันมัย แปล ~

~ให้รักระบายใจ/"ณกันต์"เขียน ~

~ผมกลายเป็นแมว/Abandoned/Paul Gallico เขียน(ภูธนิน แปล) ~

~พ่อค้าซ่อนกลรัก & หมอปีศาจแสนรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~อาจารย์ยอดรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~จอมโจรพยศรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~


สารบัญหนังสือ: รวมลิงก์หนังสือที่รีวิวในบล็อก # ๑ + ๒



Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add แม่ไก่'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.