'หัวใจ๋ข้า หัวใจ๋เจ้า ห้อยอยู่เก๊าเดียวกั๋น' *
*คลิกเพื่ออ่านคำแปลเจ้า :)
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๑๑) บทที่ บทที่ ๘ ศีลที่เกิดจากปัญญา (พบโป้ยก่าย)



บทที่ ๘ ศีลที่เกิดจากปัญญา


วันหนึ่งจวนค่ำแล้ว เห้งเจียจูงม้า มีพระถังนั่งอยู่จนลุถึงหมู่บ้านเกาเล้าจึง เจ้าของบ้านชื่อเกาท้ายกงมีลูกสาว ๓ คน คนโตชื่อกล้วยไม้กลิ่นหอม คนกลางชื่อกล้วยไม้หยก คนสุดท้องชื่อกล้วยไม้น้ำเงิน (จุ๋ยลั้น)ทั้งบ้านได้รับความทุกข์โศก เนื่องจากปีศาจหมูตนหนึ่ง มาข่มขืนนางจุ๋ยลั้นเอาเป็นภรรยา เกาท้ายกงบิดาพยายามหาหมอผีดี ๆ มาขับไล่ก็แพ้แก่ปีศาจหมดสิ้น

เห้งเจียจึงได้ขันอาสาจะปราบปีศาจหมู โดยแปลงกายเป็นจุ๋ยลั้น นอนรอเวลามาของปีศาจ ฝ่ายปีศาจหมูตือกังเจีย ที่พระโพธิสัตว์กวนอิมเรียกชื่อว่าตือหงอเหนง เป็นปีศาจที่มีอิทธิฤทธิ์มาก มันมีอาวุธวิเศษคือคราดเก้าซี่ พอตกกลางคืน ตือหงอเหนงก็ออกจากถ้ำมาเป็นสายลม มุ่งสู่ห้องนอนของนางจุ๋ยลั้น ปลุกปล้ำกันพักหนึ่ง จุ๋ยลั้นก็กลับกลายเป็นเห้งเจีย สู้รบกันเป็นสามารถ

ครั้นพูดจาไต่ถามกันขึ้น หงอเหนงจึงได้รู้ว่าพระถังคือผู้ที่จะไปอาราธนาพระไตรปิฎกที่ไซที จึงได้ยอมคำนับและนับถือเห้งเจียว่าเป็นพี่ ขอติดตามไปไซที พระถังตั้งชื่อใหม่ให้ว่าตือโป้ยก่าย คณะไปไซทีต่างเปลี่ยนรองเท้าใหม่ แล้วอำลาเกาท้ายกง ออกเดินทางจากหมู่บ้านเกาเล้าจึง บ่ายหน้าสู่ป่าใหญ่ มุ่งไปยังไซที




นาม :ผมรู้ล่วงหน้าแล้วว่าโป้ยก่ายคือศีล และซัวเจ๋งที่จะพบต่อไปคือสมาธิ แต่ทำไมอาจารย์จึงแต่งให้ศีลเที่ยวข่มขืนชำเราลูกสาวชาวบ้านด้วยเล่า ?

โหงว :เพราะว่าศีลนั้น หากไม่มีปัญญากำกับแล้ว มันก็เถื่อนและจะพาเข้ารกเข้าพง และศีลที่ขาดปัญญามันจะทุลเรื่อย ศีลที่ขาดปัญญาจึงได้เป้นปีศาจอยู่ จนกว่าจะถึงเขตแดนโซจ๊อกในไซที

รูป : อะไรครับแดนโซจ๊อก ?

โหงว :โซจ๊อกคือเขตโลกุตตระ หมายความว่าการเดินทางของใจขณะเป็นโลกียะ คือล้มลุกคลุกคลาน ปัญญาก้เถื่อน ศีลก็ทุ สมาธิก็ซึมกระทือ ครั้นปัญญา(เห้งเจีย) ศีล(โป้ยก่าย) สมาธิ (ซัวเจ๋ง) ขันติ(พระถัง) สมังคีกันดี เป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน นั่นคือเขตโซจ๊อก

นาม :หมายความว่าศีลของชีวิตที่น้อมไปทางโลกุตตระนั้น ต้องมีปัญญา มิฉะนั้นศีลนั้นจะเป็นปีศาจ คอยมาข่มขืนชำเราลูกสาวของชาวบ้าน ใช่ไหมครับ ?

โหงว :ใช่แล้ว ลูกสาวสามคนของเกาท้ายกง คนโต"นางกล้วยไม้กลิ่นหอม" คือจุลศีล คนกลาง"นางกล้วยไม้หยก" คือ มัชฌิมศีล คนสุดท้อง "นางกล้วยไม้น้ำเงิน" คือมหาศีล ขาดปัญญาแล้วการรักษาศีลชั้นเลิศจะเป็นไปไม่ได้ จะฉุกละหุกโกลาหลวุ่นวาย ต้องปกปิดพรหมจรรย์ อุปมาด้วยปีศาจหมูต้องแอบมาช่มชืนชำเรานางจุ๋ยลั้นทุกค่ำคืน มิได้เป็นเจ้าของ(สามี)ของศีลจริง ๆ

นาม : โอ้โห...อาจารย์ไปไกลขนาดนั้นเชียวหรือ

รูป :ผมว่าไม่ตีปริศนาสนุกกว่า คือมีบทอนาจาร ที่นักเขียนยุคนี้นิยม

โหงว :การชำเราศีลของเรามีความหมายว่า เพราะขาดปัญญา การมีศีลขั้นสูงสุดเป็นได้เพียงการทำท่าทางหลอกชาวบ้านเท่านั้น

นาม :นั่นคือปีศาจหมู ตะกละและขี้เซา แต่เดี๋ยวก่อนครับ โป้ยก่ายมีคราดวิเศษ ๙ ซี่ นี่มันอะไรกัน?

รูป :แล้วกัน แกนี่ คราดก็คราด จะไปนับซี่นับความอยู่ได้

โหงว :หน้าที่ของศีลคืออะไรรึเจ้า...? ถ้ามิใช่การคราดกวาดสับกิเลสหยาบทางกาย วาจา ส่วน ๙ ซี่นั้นเล็งเอาสังฆคุณ ๙ เพราะศีลคือตัวแท้ของคุณของสมณะ ที่จะพึงเห็นได้โดยง่าย

นาม :คือ สุปฏิปันโน ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ อุชุปฏิปันโน ปฏิบัติตรง ญายปฏิปันโน ปฏิบัติเพื่อออกจากทุกข์ไม่ใช่เพิ่มทุกข์ สามีจิปฏิปันโน ปฏิบัติพอควรพอเหมาะพอสม อาหุเนยโย เป็นผู้ควรแก่สักการะที่เขานำมาบูชา ปาหุเนยโย เป็นผู้ควรแก่สักการะที่เขาจัดไว้ต้อนรับ ทักชิเญยโย เป็นผู้ควรรับทักษิณาทาน อัญชลิกรณีโย เป็นผู้ควรอัญชลี อนุตตรัง ปุญญักเขตตัง โลกัสสะ เป็นเนื้อนาบุญของโลก

โหงว : เก่ง สังฆคุณ ๙ คืออาวุธวิเศษของศีล ทีน้อมเข้าใส่ตัวแล้วมีปัญญามุ่งสู่นิพพาน

รูป :ท่านอาจารย์ เล่าต่อไปดีกว่าครับ มัวชักช้าอยู่แต่เฉลย ไม่สนุกเลย

โหงว :อดใจหน่อยซี เราเฉลยอุปมาเหล่านี้ตอนต้นมาก ๆ เพื่อว่าจะได้เข้าใจวิธีมองด้านในของเราแล้ว ตอนท้าย ๆ เจ้าจะเข้าใจได้เองความสนุกทางจิตวิญญาณจะเกิดขึ้น เอาละ ถ้าเจ้ายังอยากฟัง เราจะเล่าเรื่องในบทต่อไป


**คัดจาก "เดินทางไกลกับไซอิ๋ว" โดย "เขมานันทะ" หน้า ๓๐ - ๓๓





(** จบบทที่ ๘ โปรดติดตามตอนต่อไป...)








Create Date : 26 กรกฎาคม 2551
Last Update : 30 กรกฎาคม 2551 11:37:38 น. 2 comments
Counter : 2126 Pageviews.

 


ขอบคุณ..ใน ไมตรีจิต เหล่ามิตรรัก
ขอบคุณ..นัก จักไม่เลือน ที่เพื่อนให้
ขอบคุณ..เพื่อน - พี่ - น้อง - คนของใจ
ขอบคุณ..ไป ให้ถ้วนหน้า ว่าซึ้งจัง

ที่ยัง..ปรารถนาดี ปรี่ไอเอื้อ
ที่ยัง..เจือ เหลือน้ำใจ ไว้ข้างหลัง
ที่ยัง..ส่ง ลงอักษร พรพลัง
ที่ยัง..นั่ง รอฟังข่าว เรากลับมา

รักกัน..แท้ แล..รักกัน ถึงวันนี้
รักกัน..ดี มีคิดถึง ซึ้ง..ห่วงหา
รักกัน..ไว้ ไม่ทอดทิ้ง ชิ่งลับตา
รักกัน..นาน ผ่านเวลา มาหากัน

ขอบคุณ..ค่ะ จะไม่ลืม ความปลื้มปลาบ
ที่ยัง..อาบ ฉาบน้ำมิตร มิบิดผัน
รักกัน..เถิด เกิดมาพบ คบผูกพัน
ขอบคุณที่ยังรักกัน..แม้ว่าฉัน นั้นไม่มีดีเท่าไร
"ขอบคุณที่ยังอภัย ผู้หญิงไม่เอาไหน(คนนี้)เสมอมา.. "

Poem by : Pataramim



ขอบคุณสำหรับพรวันเกิดนะคะ
ขอมอบพรนั้นตอบกลับคืนมาให้
ขอให้เปี่ยมด้วยความสุข และพร้อมพรักบริบูรณ์ เช่นกันค่ะ



ขอบคุณอีกครั้งค่ะ



โดย: pataramin วันที่: 26 กรกฎาคม 2551 เวลา:10:53:05 น.  

 

emoemoemoemo


แวะมาทักทายกันยามสำราญคืนวันเสาร์จ้า



โดย: หอมกร วันที่: 26 กรกฎาคม 2551 เวลา:22:21:28 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

แม่ไก่
Location :
ลำปาง Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [?]




**หลังไมค์เจ้า**





Cute Clock Click!



เออสิ,มาอยู่ใยในโลกกว้าง
เฉกชลคว้างมาเมื่อไรไม่นึกฝัน
ยามจากไปก็เหมือนลมรำพัน
โบกกระชั้นสู่หนไหนไม่รู้เลย


รุไบยาต ~ โอมาร์ คัยยัม
สุริยฉัตร ชัยมงคล : แปล




Latest Blogs

~ท่านหญิงในกระจก/แสงเพลิง ~

~เพชรรากษส/อลินา ~

~มนตร์ทศทิศ/ราตรี อธิษฐาน ~

~เมื่อหอยทากมีรัก 1-2/"ติงโม่"เขียน/พันมัย แปล ~

~ให้รักระบายใจ/"ณกันต์"เขียน ~

~ผมกลายเป็นแมว/Abandoned/Paul Gallico เขียน(ภูธนิน แปล) ~

~พ่อค้าซ่อนกลรัก & หมอปีศาจแสนรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~อาจารย์ยอดรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~จอมโจรพยศรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~


สารบัญหนังสือ: รวมลิงก์หนังสือที่รีวิวในบล็อก # ๑ + ๒



Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add แม่ไก่'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.