'หัวใจ๋ข้า หัวใจ๋เจ้า ห้อยอยู่เก๊าเดียวกั๋น' *
*คลิกเพื่ออ่านคำแปลเจ้า :)
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๗) บทที่ ๔ เรื่อง...การ "บวช" ที่แท้





บทที่ ๔ ปัญญารู้ไตรลักษณ์ คือการ "บวช" แท้

พระถังซัมจั๋งคอตก เดินจูงม้าไปในป่าใหญ่แต่ลำพัง แสนว้าเหว่ เดินมาครู่หนึ่งพบพระโพธิสัตว์กวนอิมแปลงมาเป็นแม่เฒ่า ได้สนทนาปราศรัยรู้ความกันแล้ว แม่เฒ่ากล่าวว่าจะไปไซทีโดยไม่มีเห้งเจียนั้น ย่อมไปไม่ถึงโดยแน่นอน แม่เฒ่ารับว่าจะช่วยไปตามเห้งเจียให้ นางได้มอบเสื้อและห่วงมงคลสวมหัว พร้อมทั้งมนต์สะกดหัวใจไว้ปราบเห้งเจียในเวลาดื้อหรือดุร้าย

กล่าวฝ่ายเห้งเจีย นั่งซดน้ำชาอยู่กับพญาเล่งอ๋อง พญาเล่งอ๋องได้เตือนสติให้รำลึกถึงมรรคผล เห้งเจียจึงเหาะย้อนกลับมาหาพระถัง พระถังก็ให้เห้งเจียสวมเสื้อและห่วงมงคล โดยหลอกว่าเป็นหมวกวิเศษที่ใครใส่แล้วยิ่งฉลาดรอบรู้ในการหนังสือ ส่วนเสื้อนั้นใครสวมแล้ว จะรู้จักขนบธรรมเนียมประเพณีโดยไม่ต้องเรียนต้องฝึก เห้งเจียหลงเชื่อ ครั้นแล้วพระถังก็ลองร่ายมนต์สะกด เห้งเจียก็ปวดขมับล้มม้วนกลิ้งไปมา เป็นอันว่า เจ้าลิงจอมโจกของเราก็อยู่ในกำมือของพระถังซัมจั๋งโดยสิ้นเชิง





นาม : ( หัวเราะกั๊กๆ )

รูป : แกเข้าใจรึ ?

นาม : เปล่า

รูป : แล้วหัวเราะหาอะไรวะ

นาม : หัวเราะเยาะความโง่ของคนสมัยเราที่อุตริกล่าวว่า "แต่ก่อนคนเรายังโง่" ซึ่งเรื่องจริงกลับตรงข้าม

รูป : ตรงข้ามยังไง ?

นาม : มันตรงกันข้ามว่า คนโบราณผูกปริศนาไว้ให้ คนสมัยนี้แหละโง่ แล้วยังหยิ่ง ยกตัวอีกซิ อย่างที่อาจารย์เล่ามา แกรู้รึ ?

รูป : ก็นิทานสนุก ๆ ไปคิดอะไรให้ปวดหัวทำไมเล่า อาจารย์ท่านก็แต่งไปเรื่อย ๆ นึกไหนได้ก็ว่ากันไป

โหงว : ถ้าแกขืนหมิ่นข้า ข้าจะยอมโง่โดยหยุดเฉลย เพื่อให้แกโง่สองเท่าของข้า

นาม : โธ่ อาจารย์อย่าถือสามันเลย ผมอยากทราบจริง ๆ ว่า ปัญญาที่กบดานและดื้อดุร้ายจะถูกควบคุมได้อย่างไร ?

โหงว : กวนอิมโพธิสัตว์ คือเมตตาบารมี ได้นำเสื้อวิเศษ คือการเฝ้าดูจิต โดยการทำในใจไว้อย่างแยบคาย (โยนิโสมนสิการ) ซึ่งใครใส่แล้วรู้ขนบธรรมเนียมโดยไม่ต้องเรียน ขนบธรรมเนียมที่พระอริยเจ้าได้ทำทางไว้ คือการมีสติเฝ้าดูชีวิต หรือ การทำในใจไว้อย่างแยบคาย แล้วจะรู้ทาง รู้ธรรม รู้วินัย โดยไม่ต้องเรียนเลย

รูป : แล้ว มงคล ๓ ห่วงเล่าครับ ?

นาม : ผมเดาว่า ศีล สมาธิ ปัญญา ใช่ไหมครับ ?

โหงว : ผิดถนัด เห้งเจียคือปัญญา ซึ่งเราจะได้พบ ศีล สมาธิ ในบทถัด ๆ ไป ไม่ใช่ที่นี่ ห่วงมงคล ๓ ห่วงคือ ไตรลักษณ์ ได้แก่ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ๓ วงนี้ รวบมัดเป็นวงว่าง (สุญญตา) วงเดียวไว้สวมหัวของปัญญา นั่นคือจิตที่ดื้อรั้นกระสับกระส่าย ไหลไปตามอารมณ์นั้น ต้องให้มันกำหนดกัมมัฏฐานที่มีไตรลักษณ์เป็นอารมณ์จึงจะชื่อว่าบวชจริงไม่ใช่ที่กายเท่านั้น

รูป : แล้วทำไมอาจารย์แต่งให้พระถังซึ่งเป็นพระ เที่ยวทุศีลหลอกลวงแม้กระทั่งลิงว่า ห่วงมงคลคือหมวก ก็ไม่รู้ ?

นาม : นี่ แก เลื่อนลอยอีกแล้วละซี

โหงว : จิตของคนธรรมดาจะไม่ยอมกำหนดไตรลักษณ์ จะต้องหลอกล่อ(ปัคคหะ) ว่ากำหนดไตรลักษณ์ แล้วจะรู้เรื่องปริยัติได้หมดสิ้น ที่จริงเราไม่ได้หลอกเลย ปริยัติทั้งหมดทั้งสิ้นในพระไตรปิฎก รวมลงที่ว่า สิ่งทั้งปวงเป็น อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา หรือสรุปว่าคือ สุญญตา อันอุปมาด้วยห่วงมงคลวงว่างครอบไว้เหนือหัวของปัญญา

นาม : แหม สนุกจริงครับ

รูป : แล้วคาถาบีบขมับเล่า ?

โหงว : ทุกครั้งที่จิตดื้อไม่ยอมทำตามในการมุ่งสู่ความหลุดพ้น มักจะวนไปสู่อารมณ์โลก ๆ ตามปรารถนา คือดันไปกำหนดว่า สิ่งทั้งปวงเป็นของเที่ยง เป็นสุข หรือเป็นตัวตนเข้า จงร่ายมนต์บีบขมับคือ กำหนดกัมมัฏฐานที่มีไตรลักษณ์เป็นอารมณ์ แล้ว ปัญญามันจะยอมรับใช้

นาม : เป็นอันว่า ชีวิตสามารถปลุกเร้าบังคับให้ปัญญาทำหน้าที่จูงม้าหลวง(วิริยะของศรัทธา)พาชีวิตบ่ายหน้าสู่นิพพาน อันเป็นเป้าหมาย.... โอ้โฮ วิเศษจริง ๆ

รูป : ผมฟังไม่สนุกเลย แหมคุยกันคอแห้ง ขอน้ำชามาซดกันหน่อยนา

โหงว : มัวซดน้ำชาอยู่ใต้บาดาลนั่นแหละ อีนางเง็กมิ่นกงจู๊

รูป : อาจารย์ด่าใครครับ เง็กมิ่นกงจู๊ ไหนกัน ?

นาม : อาจารย์ครับ โปรดเฉลยก่อน เพราะไซอิ๋วยาวมาก กว่าจะถึงตอนนั้น เดี๋ยวผมก็ลืมเสียเท่านั้น

โหงว : เง็กมิ่นกงจู๊ คือ กามสุขัลลิกานุโยค เมียน้อยของงูหม้ออ๋อง(มิจฉาทิฏฐิ)

รูป : อาจารย์ด่าผม

นาม : อาจารย์ครับ ได้โปรดเล่าต่อไป

โหงว : บทถัดไปหวาดเสียวมาก เพราะพระถังจะพบปีศาจร้ายตัวแรกที่อาศัยอยู่ในบึง ฟังนะ ..............






** ขอบคุณภาพการ์ตูนไซอิ๋วจากเว็บ //www.mindcyber.com/ ค่ะ

***ส่วนภาพล่างสุดเป็นภาพเขียนของท่านอาจารย์เขมานันทะ แม้ไม่ได้เกี่ยวกับเนื้อหาบล็อก แต่ก็อยากนำเสนอขอกราบขอบพระคุณมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ

**คัดจาก "เดินทางไกลกับไซอิ๋ว" โดย "เขมานันทะ" หน้า ๑๔ - ๑๘










Create Date : 22 กรกฎาคม 2551
Last Update : 30 กรกฎาคม 2551 11:13:04 น. 8 comments
Counter : 1634 Pageviews.

 
กลับมาแล้วค่า...พร้อมกับเห้งเจีย(ของตัวเอง) ที่ไม่สมบูรณ์เท่าไหร่นัก เหอ เหอ...(ก็ดันไปอวดดี จะดุ่มเดินทางไปไซทีเองโดยไม่รอพระถัง...ผลก็คือสะบักสะบอมซีคะ...)


สวัสดีและขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านค่ะ


โดย: แม่ไก่ วันที่: 22 กรกฎาคม 2551 เวลา:9:48:50 น.  

 
ตอนอ่านถึงคำนี้

รูป : อาจารย์ด่าผม


เห็นไอคอนตัวนี้ลอยมา >> 55


โดย: แพนด้ามหาภัย วันที่: 22 กรกฎาคม 2551 เวลา:11:17:59 น.  

 
สวัสดีครับปี้

ตึงวันนี้ก่เพราะจ้วยเลี้ยงหมิงหมิงนี่แหละครับ
เลยตื่นมาอัพบล้อกต๋อนตีสามได้ครับ 55555

ว่าแล้วก่เอาฮูปมาโชว์เลยครับ



โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 22 กรกฎาคม 2551 เวลา:15:37:30 น.  

 



มีความสุขทุกๆวันนะคะ


โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 22 กรกฎาคม 2551 เวลา:15:42:46 น.  

 
ข้างบน..
มาดามของพี่ก๋า..สวยจัง

ไม่ได้อ่านเลยค่ะบล็อกวันนี้
ไม่ได้อ่านต่อเนื่องมาตั้งแต่ต้น..ไม่ค่อยเข้าใจ

รอค่ะรอรีวิว..ชอบพระเอกกับนางเอก"ทางสายใหม่"จัง
ตอนอ่านตอนนั้น..มีแอบจิ้นด้วยนะคะ
ว่าใครเป็นพระนาง..อิอิ...เอ..ถ้าจำไม่ผิด
มันมีฉากที่พระเอกหนีไปอยู่ไกลปืนเที่ยง
และนางเอกก็ตามไปหาที่บ้านไหมคะ..(เหมือนจะคุ้นๆ)
ว่าแล้วก็อยากหามาอ่าน...เร็วๆจัง


น้อยใจ..พี่แม่ไก่เรียกแจงว่าอ้อนค่ะ
แค่ครั้งเดียว..คราวที่แล้ว(นานแล้ว)..แจงเข้าใจ..ไม่ได้ทัก
แต่นี่ครั้งที่สอง...ฮือ ฮือ..อ..น้อยจาย..ย..ย..ย...ย..ย..ย..ย(มากขนาดไหน..ดูตัวยอยักษ์)
รีบ..บ..รีวิวหนังสือมาปลอบใจเสียดีดี...อิอิ


โดย: nikanda วันที่: 22 กรกฎาคม 2551 เวลา:16:39:22 น.  

 



ไม่ได้ตามคุณแจงมา
แต่เจอโดยบังเอิญค่ะ...

พี่แม่ไก่ อ้อนเชยจังค่ะเพิ่งได้อ่านเรื่องนี้
ตอนที่ปี้สาวเขียนไปได้ 7 ตอนแล้ว
สนุกดีค่ะ แนวนี้ชอบๆ ชอบประโยคสนทนาด้วย

เอาไว้เดี๋ยวตามอ่านตอนเก่าๆ นะคะ

ที่บล็อกนู้น ช่วงนี้อารมณ์เหงาๆ รักๆ มาแรงค่ะ
แต่หนังสือ ได้มาจากเพื่อนๆ นี่แหละ
อ่านแล้วก็วิวเสียหน่อยคนให้ยืมจะได้ชื่นใจค่ะ...เนอะปี้สาวเนอะ


โดย: BeCoffee วันที่: 22 กรกฎาคม 2551 เวลา:23:04:20 น.  

 
สวัสดีเจ้าแม่ไก่เจ้า สบายดีน่อเจ้า ม่ได้มาเอิ้นมาแอ่วหาเป็นจัดเมิน กึดเติงหาเจ้า

นุชพลาดอ่านไซอิ๋วตอนที่1 มีโอกาสดีๆจะขอมานั่งอ่านที่บล๊อกแม่ไก่ซักกำเจ้า เพราะชอบอ่านเรื่องไซอิ๋วเจ้า

แม่ไก่ดูแลรักษาสุขภาพและมีความสุขนักๆเน่อเจ้า


โดย: แม่เฮือน วันที่: 23 กรกฎาคม 2551 เวลา:0:12:24 น.  

 

รีบวิ่งมาอ่านตอนใหม่เลย แต่ทำไมมีคนมาตัดหน้าเยอะเนอะ

ว๊า ผมว่าผมไวแล้วนะครับวันนี้



โดย: ธรรม (ห่วงใย ) วันที่: 23 กรกฎาคม 2551 เวลา:4:06:03 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

แม่ไก่
Location :
ลำปาง Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [?]




**หลังไมค์เจ้า**





Cute Clock Click!



เออสิ,มาอยู่ใยในโลกกว้าง
เฉกชลคว้างมาเมื่อไรไม่นึกฝัน
ยามจากไปก็เหมือนลมรำพัน
โบกกระชั้นสู่หนไหนไม่รู้เลย


รุไบยาต ~ โอมาร์ คัยยัม
สุริยฉัตร ชัยมงคล : แปล




Latest Blogs

~ท่านหญิงในกระจก/แสงเพลิง ~

~เพชรรากษส/อลินา ~

~มนตร์ทศทิศ/ราตรี อธิษฐาน ~

~เมื่อหอยทากมีรัก 1-2/"ติงโม่"เขียน/พันมัย แปล ~

~ให้รักระบายใจ/"ณกันต์"เขียน ~

~ผมกลายเป็นแมว/Abandoned/Paul Gallico เขียน(ภูธนิน แปล) ~

~พ่อค้าซ่อนกลรัก & หมอปีศาจแสนรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~อาจารย์ยอดรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~จอมโจรพยศรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~


สารบัญหนังสือ: รวมลิงก์หนังสือที่รีวิวในบล็อก # ๑ + ๒



Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add แม่ไก่'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.