'หัวใจ๋ข้า หัวใจ๋เจ้า ห้อยอยู่เก๊าเดียวกั๋น' *
*คลิกเพื่ออ่านคำแปลเจ้า :)
วันคล้ายวันเกิดของฉัน กลับเป็นวันตายของแก...: (






เจ้าปอนกับเจ้าปุยเป็นพี่น้องกัน ทั้ง ๆ ที่มันไม่มีอะไรเหมือนกันเลยซักอย่างเดียว ไม่ว่าจะเป็นรูปร่างหน้าตา นิสัยใจคอ ความประพฤติ แต่ในเมื่อเจ้าของเก่าเขายืนยันว่ามันออกมาจากท้องแม่เดียวกัน พวกเราก็พร้อมจะเชื่อเช่นนั้น

ทั้งสองมาอยู่บ้านเราเมื่อ 6 - 7 ปีก่อน...ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านั้น หลังจากเจ้าฮันนี่จากไปด้วยโรคชรา แม่เคยปรารภว่าไม่เอาอีกแล้ว เลี้ยงเจ้าพวกนี้ทีไรแม่เป็นได้เสียน้ำตากับมันทุกครั้งทุกทีไป แต่แล้วแม่เขาก็เปลี่ยนใจ เมื่อได้เห็นเจ้าสองตัวนี้...

อีกอย่าง แม่เขาแอบคิดว่าตัวเขาก็แก่ปูนนี้แล้ว
ไม่แน่...เจ้าสี่ขารุ่นนี้อาจจะต้องเป็นฝ่ายหลั่งน้ำตาให้เขาแทนมั่งก็เป็นได้

เมื่อมาอยู่บ้านเราได้สองปีกว่า ๆ จากที่เคยเป็นพี่น้องกัน ทั้งสองก็แอบงุบงิบเปลี่ยนสถานะ (โดยการรู้เห็นเป็นใจและยุยงส่งเสริมของแม่เราเอง) มาเป็นแฟนกัน





ปีต่อมาเจ้าปอนก็ท้อง...แต่เคราะห์ร้าย มันถูกรถมอเตอร์ไซค์เฉี่ยวในช่วงที่แรกตั้งครรภ์ แต่อาการมันดูเหมือนไม่เป็นอะไรมากนัก ยังกินข้าวกินน้ำได้ตามปกติ พวกเราก็เบาใจ คิดว่าคงโดนไม่แรงมาก แต่ผลมาออกตอนมันคลอดลูก ปรากฏว่าลูกมันทั้ง 4 ตัวตายหมด ฉันยังจำภาพที่มันคาบลูกตัวสุดท้ายที่ออกมาตอนหลัง (ซึ่งเราคิดว่าหมดแค่สามตัว) เอามาวางไว้แทบเท้าแม่ แล้วเงยหน้าขึ้นมองแม่ด้วยนัยน์ตาที่ปรอย...นั่นเป็นอีกครั้งที่แม่ต้องเสียน้ำตาให้มัน...

หลังจากนั้น เราจึงฉีดยาทำหมันให้มัน เพราะเจ้าปอนมันตัวเล็ก คาดว่าถ้าตั้งท้องอีกก็คงจะซ้ำรอยเดิม

เจ้าปอนเป็นหมาเรียบร้อย ในขณะที่เจ้าปุยเป็นหมาที่ค่อนข้างจะชอบเที่ยวนอกบ้าน เจ้าปอนมักจะทำตัวเป็นช้างเท้าหลัง ตามติดเจ้าปุยออกไปเที่ยวข้างนอกบ่อย ๆ มิไยที่พวกเราจะดุด่าว่ากล่าวมันก็ไม่เคยจะรับฟัง

เจ้าปุยเคยถูกรถของน้องสาวเราทับทั้งตัวมาแล้วเพราะความที่มันชอบไปวิ่งเล่นใกล้รถใครก็ตามที่เข้ามาที่บ้าน นั่นก็สร้างความหวาดเสียวให้กับพวกเราเป็นที่ยิ่งแล้ว แต่มันก็ทนทายาด ไม่ยักกะเป็นไร กินยา ทายาอยู่สองวันก็วิ่งปร๋อเหมือนเดิม





เมื่อวันที่ 19 ก.ย.ที่ผ่านมาเป็นวันคล้ายวันเกิดของฉัน ช่วงเช้าเจ้าสองตัวยังวิ่งนำหน้าฉันไปวัดที่อยู่ใกล้ ๆ บ้าน ...ไม่ได้มีลางบอกเหตุใด ๆ ให้ฉันได้สังวรระวังเลยสักนิด ไม่เช่นนั้นฉันคงจะแบ่งอานิสงส์แห่งบุญที่ทำไปให้แกสักนิดก็ยังดีตอนกรวดน้ำรับพร...

ในตอนเย็น หลังจากที่เอาข้าวเอาน้ำให้เจ้าสองตัวเสร็จสรรพ ขณะที่ฉันกำลังอาบน้ำอยู่ ก็แว่วได้ยินเสียงวี๊ดว๊ายดังมาจากหน้าบ้าน พร้อมทั้งเสียงสุนัขหลายตัวเห่าพร้อมกันดังขรมไปหมด สักครู่ก็มีเสียงคนมาเรียกที่หน้าบ้าน แต่ทั้งสบู่และแชมพูเต็มเนื้อเต็มตัวฉันไปหมด จึงยังออกมาไม่ได้ ...

เมื่อออกมาจากห้องน้ำ ขณะที่กำลังแต่งตัวอยู่ฉันก็แว่วเสียเจ้าปุยเห่าสั้น ๆ ที่หน้าบ้าน ในใจก็ไม่คิดอะไร คิดว่าคงเกิดอุบติเหตุขึ้นนิดหน่อย เจ้าปุยกับเจ้าปอนกินข้าวอยู่ก็เห่ากัน เล่นกันตามประสา

ข้างนอกมืดมากแล้ว เมื่อลงมาจากบนบ้านฉันก็ลืมความคิดที่จะออกไปดูเหตุการณ์หน้าบ้านเสียสนิท ด้วยความหิว...บวกกับเสียงต่าง ๆ ก็เงียบลงไปแล้ว...

แต่...ขณะที่ฉันกำลังกินข้าวอยู่ ก็มีเด็กผู้ชายคนหนึ่งมาเรียกที่หน้าประตู "ครู ครู มาดูหมาครูหน่อยครับ มันนอนตายอยู่ข้างถนนนี่" (เขาเรียกฉันว่าครู ทั้งที่ฉันไม่ได้ทำอาชีพครูหรอก ) ฉันใจหายวาบ รีบเปิดประตูบ้านออกไปมือไม้สั่น...แล้วก้ได้เห็นเจ้าปอนนอนลืมตาโพลงอยู่ข้างถนน...






เล่าต่อไม่ได้แล้ว...น้ำตามันจะไหล...
ภาพนี้เป็นเพียงภาพเดียวของเจ้าสองตัวที่มีอยู่ในเครื่อง เจ้าปอนคือเจ้าตัวขาว ๆ เล็ก ๆ ค่ะ

ไปดีเถอะนะเจ้า...
บล็อกนี้ขออุทิศให้แกแล้วกัน







Create Date : 21 กันยายน 2551
Last Update : 7 ธันวาคม 2555 23:32:46 น. 19 comments
Counter : 889 Pageviews.

 
แง.......................


โดย: แพนด้ามหาภัย วันที่: 21 กันยายน 2551 เวลา:11:46:38 น.  

 
เสียใจด้วยนะคะ


โดย: ich habe kein Geld วันที่: 21 กันยายน 2551 เวลา:13:11:53 น.  

 
เสียใจด้วยนะคะ


โดย: สเลเต IP: 124.121.56.68 วันที่: 21 กันยายน 2551 เวลา:13:14:45 น.  

 




ขอให้น้องหมาได้ไปวิ่งเล่นบนสวรรค์นะคะ


โดย: amornsri วันที่: 21 กันยายน 2551 เวลา:14:20:44 น.  

 
อ่านจบแล้วน้ำตาไหล...

ขอให้เป็นสุขๆ นะเจ้าปอน


โดย: BeCoffee วันที่: 21 กันยายน 2551 เวลา:20:58:20 น.  

 
โอ๊ย น่าสงสารมากๆเลยค่ะ ปกติจะกลัวเรื่องแบบนี้มากๆเพราะว่าสงสารมันมากๆเลย

ไม่ชอบงานของมาร์ก เลอวีเหมือนกันค่ะ ไม่ใช่ไม่ชอบหรอกค่ะแต่เฉยๆ


โดย: TaMachAN (narumol_tama ) วันที่: 21 กันยายน 2551 เวลา:21:58:48 น.  

 

ขอให้ปอนไปสวรรค์ค่ะ


โดย: quilt วันที่: 22 กันยายน 2551 เวลา:4:38:46 น.  

 
เสียใจด้วยค่ะ..ไม่ดีเลย
เกิด แก่ เจ็บ ตาย..เป็นเรื่องธรรมดา
แต่ไม่อยากใหโลกนี้..มีการพลัดพรากเลย
ไม่ว่าจะคนหรือสัตว์..ไปสู่สุขตินะ..เจ้าตัวน้อย


โดย: nikanda วันที่: 22 กันยายน 2551 เวลา:7:59:19 น.  

 
เสียใจด้วยนะคะ
มาส่งปอน ไปสวรรค์ ค่ะ


โดย: แม่มินมิน (nardlada ) วันที่: 22 กันยายน 2551 เวลา:10:10:52 น.  

 

เวลาได้ยินเรื่องอย่างนี้ คิดถึงประโยคที่ว่า all dogs go to heaven ทุกที ไม่รู้ใครคิด ไม่รู้ทำไมต้องหมา แมวก็น่ารัก น่าจะได้ไปสวรรค์เหมือนกัน



โดย: อั๊งอังอา IP: 124.121.227.107 วันที่: 22 กันยายน 2551 เวลา:13:28:21 น.  

 


โดย: หอมกร วันที่: 22 กันยายน 2551 เวลา:14:45:40 น.  

 
เสียใจด้วยนะค่ะ


โดย: ลูกหมามาเฟีย วันที่: 22 กันยายน 2551 เวลา:15:41:44 น.  

 
เสียใจด้วยครับป้า ไอ้ตัวเล็ก
มันคงหมดบุญจริงๆแหละครับ
กรวดน้ำให้บ่อยๆแล้วกันครับ..


โดย: นายปลาดาว.. (yjam ) วันที่: 22 กันยายน 2551 เวลา:20:19:36 น.  

 
อ้าว ไม่อาว ไม่เศร้าแล้วนะคะปี้สาว
น้องสาวก็บ่เหงาหรอก
ก็มีปี้สาวเป็นเพื่อนแล้วไง อิอิ


โดย: BeCoffee วันที่: 23 กันยายน 2551 เวลา:8:06:02 น.  

 
น้ำตาคลอเลยค่ะ

เข้าใจเลย เราเองก็เป็นเหมือนกัน แม่เราก็เป็น

นี่ก็ยังห่วงหมาที่บ้านตัวหนึ่ง แก่แล้ว อายุ 10 กว่าปีแล้วค่ะ

เค้าคงมีเวรแค่นี้ เกิดชาติหน้าก็คงจะเกิดในภพในภูมิที่ดีกว่านี้ค่ะ






โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 23 กันยายน 2551 เวลา:8:15:20 น.  

 

คลิกที่รูป เพื่อเอาโค้ดรูปนี้ไปแปะ

แวะมาส่งความระลึกถึงกันในวันทำงานค่ะ


ขอให้คุณแม่ไก่มีความสุขมากๆ ในวันนี้นะคะ



โดย: หอมกร วันที่: 23 กันยายน 2551 เวลา:8:23:40 น.  

 
ขอบพระคุณเพื่อนพ้องน้องพี่ที่มาร่วมไว้อาลัยเจ้าปอนด้วยกันค่า...ส่วนตัวทำใจได้แล้วค่ะ สงสารก็แต่แม่ เพราะเค้ารักและผูกพันกันมาก ในภาพนั่น ความจริงจะถ่ายแม่น่ะค่ะ แต่เจ้าสองตัวนี่เค้าเข้าไปนั่งปั้นจิ้มปั้นเจ๋อเสนอหน้า เลยติดมาด้วย

ไม่ว่าแม่จะไปนั่งที่ไหน เค้าจะต้องพากันไปนั่งหมอบอยู่แทบเท้าเลยทีเดียว ไม่ให้แม่เค้ารักและเอ็นดูมันเป็นพิเศษได้ไงเนาะ...เฮ้อ...


โดย: แม่ไก่ วันที่: 23 กันยายน 2551 เวลา:9:16:23 น.  

 
คุณแม่ไก่ขาเราเฉือนกันนิดเดียวนะเนี่ย
เค๊าหมดเวร หมดกรรมค่า


โดย: โมกสีเงิน วันที่: 23 กันยายน 2551 เวลา:11:23:13 น.  

 
เสียใจด้วยนะค่ะ

คิดซะว่าน้องไปสบายแล้วค่ะ

อ่านแล้วเศร้าเลย

ถ้าเป็นเราคงร้องไห้ไม่หยุดแน่นอน





โดย: pepoko_vunvay วันที่: 9 ตุลาคม 2551 เวลา:19:20:50 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

แม่ไก่
Location :
ลำปาง Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [?]




**หลังไมค์เจ้า**





Cute Clock Click!



เออสิ,มาอยู่ใยในโลกกว้าง
เฉกชลคว้างมาเมื่อไรไม่นึกฝัน
ยามจากไปก็เหมือนลมรำพัน
โบกกระชั้นสู่หนไหนไม่รู้เลย


รุไบยาต ~ โอมาร์ คัยยัม
สุริยฉัตร ชัยมงคล : แปล




Latest Blogs

~ท่านหญิงในกระจก/แสงเพลิง ~

~เพชรรากษส/อลินา ~

~มนตร์ทศทิศ/ราตรี อธิษฐาน ~

~เมื่อหอยทากมีรัก 1-2/"ติงโม่"เขียน/พันมัย แปล ~

~ให้รักระบายใจ/"ณกันต์"เขียน ~

~ผมกลายเป็นแมว/Abandoned/Paul Gallico เขียน(ภูธนิน แปล) ~

~พ่อค้าซ่อนกลรัก & หมอปีศาจแสนรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~อาจารย์ยอดรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~จอมโจรพยศรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~


สารบัญหนังสือ: รวมลิงก์หนังสือที่รีวิวในบล็อก # ๑ + ๒



Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add แม่ไก่'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.