Bloggang.com : weblog for you and your gang
'หัวใจ๋ข้า หัวใจ๋เจ้า ห้อยอยู่เก๊าเดียวกั๋น'
*
*คลิกเพื่ออ่านคำแปลเจ้า
:)
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว"(๒๙)บทที่ ๒๖ นันทิราคะอุปมาด้วยแมงป่อง vs สติ อุปมาด้วยเสียงไก่ขัน
บทที่ ๒๖
นันทิราคะอุปมาด้วยแมงป่อง ที่ต้องละด้วยสติ อุปมาด้วยเสียงไก่ขัน
...ทันใดนั้น นางปีศาจแมงป่องที่ปลอมแปลงมาเป็นหญิงขาวเมืองไซเหลียงก๊ก ก็ได้โอกาสบันดาลเป็นลมเข้าตะครุบหอบพระถังพาไปยัง
สำนักเขาต๊อกตี่ซัว(ศตรูอันมีพิษ) ถ้ำปี้แป้ต๋อง(ถ้ำเครื่องสาย)
นางปีศาจแมงป่องผู้มีอาวุธร้ายคือ
สากตำข้าว
จับพระถังเข้าถ้ำได้แล้ว ก็ทำเสน่ห์ยาแฝดให้พระถังเคลิบเคลิ้ม แล้วเข้าเล้าโลมปลุกปล้ำจะให้พระถังยินดีด้วย ก็พอดีเห้งเจียแปลงเป็นผึ้งตามเข้ามาทันการ เห้งเจียเห็นอาจารย์จวนจะเพลี่ยงพล้ำ จึงกลับร่างเดิม ชักตะบองวิเศษออกจากหู เข้ารุกไล่ตีนางปีศาจร้าย นางปีศาจแมงป่องโมโหหนักที่เห้งเจียมาขัดขวางความสุข ก็พ่นควันและไฟออกทั้งทางปากและจมูกคลุ้งไปทั้งถ้ำ แล้วใช้สากวิเศษขว้างมาตำใส่หัวของเห้งเจียดังสนั่น เจ็บปวดเหลือจะกล่าว ฝ่ายโป้ยก่ายกับซัวเจ๋งเห็นเช่นนั้น ต่างก็วิ่งหนีนางปีศาจ ตามหลังเห้งเจียไปติด ๆ ทั้งสามมานั่งหอบปรึกษากันอยู่
ครั้นตกกลางคืน นางปีศาจก็เข้าเล้าโลมพระถังอีก พระถังก็นั่งสมาธิดุจดังคนใบ้ไร้ความรู้สึก นางปีศาจเล้าโลมไม่สำเร็จก็เดือดดาล จับพระถังสวมขื่อคาไว้
ถึงตอนเช้า เห้งเจียให้ซัวเจ๋งเฝ้าม้าและจีวร ตนเองและโป้ยก่ายเข้าไปร้องท้าทายนางปีศาจ นางปีศาจก็ออกจากถ้ำมา ขว้างสากตำข้าววิเศษตำลงบนปากของโป้ยก่ายเต็มแรง ทั้งสองก็วิ่งหนี โป้ยก่ายนั้นส่งเสียงครวญครางลั่นป่า
เห้งเจีย โป้ยก่ายวิ่งหนีกันมาพักหนึ่ง ก็ได้พบพระกวนอิมโพธิสัตว์จึงได้รับความรู้เรื่องนางปีศาจแมงป่องจากกวนอิมว่า
นางปีศาจแมงป่องนี้เคยอยู่ที่วัดลุยอิมยี่ มันชอบฟังธรรม เพลิดเพลินในธรรม
ฝ่ายพระยูไลเห็นมันเข้าก็ไม่ชอบใจเอามือปัดให้พ้น มันกลับต่อยพระยูไล จึงทรงรับสั่งให้ท้าวกิมกังจับตัวมัน มันจึงได้หนีมาปลอมตัวปะปนกับคน เป็นหญิงชาวเมืองไซเหลียงก๊ก
เมื่อเห้งเจียขอร้องให้กวนอิมไปช่วย พระกวนอิมโพธิสัตว์กลับตอบว่า พระองค์เองเข้าใกล้นางปีศาจนี้ไม่ได้ แต่ขอแนะให้เห้งเจียไปตามหา
ดาวเบ้ายิดแชกุน(ดาวลูกไก่)
เห้งเจียจึงลากวนอิม หกคะเมนลิ่วขึ้นสวรรค์ ชวน
เบ๊ายิดแชกุน
ลงมาแล้ว เห้งเจียก็ร้องท้านางปีศาจให้ออกมาสู้รบกัน นางปีศาจก็คว้าสากตำข้าวผลุนผลันออกมา เบ๊ายิดก็โก่งคอขันขึ้น พอได้ยินเสียงไก่ขัน นางปีศาจแมงป่องก็ล้มลงขาดใจตาย
เห้งเจีย โป้ยก่ายจึงเข้าไปในถ้ำ แก้ไขพระถังแล้วจึงได้พบว่า นางปีศาจได้จับหญิงชาวไซเหลียงก๊กมาขังไว้จำนวนมาก จึงได้ทำการปลดปล่อยให้เก็นอิสระกลับไปดังเดิม
ทั้งสองช่วยกันเอาไฟเผาถ้ำปีศาจเสียหมดสิ้น แล้วนิมนต์อาจารย์ขึ้นม้ามุ่งสู่ไซที
รูป :
แหม...กำลังเพลินในธรรม มีธรรมนันทิ ธรรมวิวาห์อยู่ดี ๆ กลับกลายเป็นผีอุ้มไปเสียฉิบ
นาม :
มันคืออะไร ?
รูป :
นันทิราคะแห่งถ้ำปี้แป๋ คือเครื่องสายแห่งความเพลินในราคะตัณหา
ปีศาจแมงป่องเจ้าราคะครอบงำให้มืดดุจอยู่ในถ้ำผี
โหงว :
เพลิดเพลินในธรรมจนเผลอไปเพลินด้วยราคะในอารมณ์ของตัณหาเข้า หามืดไม่กลับสว่างจ้าจนตามัวเพราะเข้าใจไปว่าเพลินในธรรม ที่แท้เพลินกาม
นาม :
แกคิดว่า สากตำข้าวอาวุธวิเศษของนางปีศาจคืออะไรฮึ ?
รูป :
ที่มันทิ่มหัวเห้งเจียและโป้ยก่ายเข้าจังเบ้อเร่อน่ะ ถ้ามิใช่โทสะแล้วมันจะเป็นอะไรได้
นาม :
ทำไมเป็นโทสะ?
รูป :
ราคะคู่กับโทสะเสมอ พอไม่ได้ดังราคะต้องการมันก็เกิดโทสะเท่านั้น นั่นล่ะคือสากตำข้าวที่มักตำเจ้าตัวปัญญา แล้วเป็นเหตุให้ทุศีล
นาม :
นั่นคือทิ่มกระหม่อมของเห้งเจีย ตำปากของโป้ยก่าย
โหงว :
ปวดขมับด้วยโทสะอันเนื่องมาจากไม่ได้ราคะดังใจ แล้วผลักดันให้ด่า ดุ ตะคอกขู่มึง ๆ กู ๆ ปากขมุบขมิบ
รูป :
นั่นแหละ...สากทิ่มปากโป้ยก่ายเข้าแล้ว
นาม :
ถ้าเพียงหงุดหงิดขัดใจล่ะ ?
รูป :
หงุดหงิดก็เนื่องจากราคะ ขัดใจก็ราคะ
นาม :
ถ้าแค่นี้จะอุปมาด้วยอะไรดี มันไม่ถึงกับเป็นสากใหญ่ ๆ ยาว ๆ
โหงว :
แค่สากสั้น ตะบองสั้น หรือแค่ไม้ตีพริก
รูป :
เห้งเจีย โป้ยก่าย เข้าสู้รบกับนางปีศาจเป็นอันวิ่งป่าราบเลย
นาม :
ใช่ซี ปัญญาและศีลยังไม่อาจเอาชนะนันทิราคะได้ทันที
รูป :
ถึงมีปัญญา รู้โน่น รู้นี่ ก็หาทานแรงนันทิราคะได้ไม่ ได้แต่รู้ ถึงมีศีลขนาดไหนก็ทุศีลอยู่ลึก ๆ
นาม :
จนกว่าพบกวนอิม - เมตตา
โหงว :
เมตตายิ่งเข้าใกล้ราคะไม่ได้ จะไปทำเป็นเมตตากับราคะเดี๋ยวก็เสร็จมันเท่านั้น
รูป :
ฮื้อ เห็นมามากแล้ว
โหงว :
ทีนี้จะละมันได้อย่างไรล่ะ เจ้าปีศาจแมงป่อง ราคะที่คอยต่อยตอดให้ปวดอยู่นี่น่ะ ?
รูป :
หาไก่มาจิกเสีย
นาม :
ไม่ใช่ หาไก่มาขันให้มันได้ยิน มันจะตายเอง
โหงว :
แล้วมันคืออะไรล่ะ ไก่ขันน่ะ ?
นาม :
สติสัมปชัญญะดุจไก่ขันขึ้น ใช้สติ- ระลึกตื่นตัว รู้ตัวทั่วพร้อมให้ทันท่วงที เพื่อละความเพลินในอารมณ์ทุกชนิด
รูป :
ความเพลิน - นันทิราคะก็พลันล้มลงขาดใจตาย
โหงว :
แล้วชาวเมืองไซเหลียงที่นางปีศาจจับมาล่ะ ?
นาม :
ธรรมนันทิ - ความเพลินในธรรม ก็ถูกแยกเด็ดขาดจากนันทิราคะ แต่ก่อนในธรรมนันทิยังมีผีนันทิราคะแฝงอยู่ เจตสิกธรรมคือ หญิงชาวเมืองธธรรมนันทิ ถูกผีราคะอำอยู่ บัดนี้ถูกปลดปล่อย
รูป :
ดูเหมือนว่า เพลินทางธรรมอยู่ เผลอหน่อยเดียวเป็นเสร็จผี...
นาม :
ไม่ใช่ดอก แต่ขืนเพลินทางธรรมอยู่อย่างสามัญ สงบเย็นอยู่ก็เดินทางต่อไม่ได้ เดินต่อไม่ได้แม้สงบสุข ถึงไม่ใช่ปีศาจมันก็จะต้องกลายเป็นปีศาจขึ้นมาวันหนึ่ง
รูป :
งั้นออกเดินทางให้ปีศาจจับข่มขืนแล้วก็ใกล้นิพพานเข้าไปรึ ?
นาม :
การผจญผีแล้วปราบมันได้ นั่นคือทาง
รูป :
เข้าฌาน ทำสมาธิ หยุดพฤติของจิตก็เพียงสงบ คือได้เมีย หรือแต่งงานเท่านั้น หาใช่การเดินทางไม่
โหงว :
จิตที่หยุดอยู่ในฌานเฉย ๆ รู้ธรรมยาก
นาม :
เพราะว่า เราต้องการรู้ว่ากิเลสคืออะไร เกิดจากอะไร ปราบมันได้อย่างไร แล้วผลของการปราบกิเลสได้คืออะไร รวมความว่าแยกออกว่า
อะไรคือกิเลส อะไรคือโพธิ
โหงว :
เท่านั้นยังหาใช่รู้ธรรมไม่ รู้จริงจะเห็นว่าผีกับเทพหรือพาหนะของเทพนั้นเป็นอันเดียวกัน
สังสารวัฏฏกับนิพพานนั้นไม่แยกจากกันได้
รูป :
เพราะว่ากิเลสนั่นแหละคือทาง
นาม :
ปีศาจทุกตัวจะกลายเป็นเทพ หรือพาหนะของเทพ ผีทุกตัวเนื่องอยู่กับเทพ และทั้งผีทั้งเทพจะช่วยให้การเดินทางเป็นไปจนถึงไซที
โหงว :
เพราะว่า
การเดินทางคือความแจ่มแจ้งในอริยสัจจ์
นาม :
ลำพังเห้งเจีย - ปัญญา ก็อาจเหาะไปอาราธนาพระไตรปิฎกได้ ด้วยการหกคะเมนทีเดียวถึงพระพักตร์พระยูไล
รูป :
คือถึงพุทธะได้ด้วยปัญญา ภายในวูบเดียว
นาม :
คือวูบถึง แล้ววูบ ถูกไล่กลับมามือเปล่า
โหงว :
คิดให้ถึงมันก็ถึง คิดว่าว่างมันก็ว่าง
รูป :
แต่พระยูไลไม่รับรอง การมาชนิดคอรัปชั่นนี้
นาม :
เห้งเจียจะต้องพาพระถัง โป้ยก่าย ซัวเจ๋ง และจำต้องผจญ ทั้งผีทั้งเทพจึงจะสำเร็จจริง
โหงว :
คือ
แจ่มแจ้งต่ออริยสัจจ์ ๔ คือความจริงเรื่องทุกข์ ความจริงเรื่องเหตุแห่งทุกข์ ความจริงเรื่องความดับทุกข์ และความจริงเรื่องข้อปฏิบัติให้ถึงความดับทุกข์
นาม :
ซึ่งสรุปเหลือ ๒ คือ
ทุกข์ และความดับทุกข์
รูป :
ความประจักษ์แจ้งต่อผีและเทพคือทาง
โหงว :
ทั้งผีและเทพเป็นหนึ่งเดียว
นาม :
อริยสัจจ์ ๔ จึงต้องรู้ด้วยความเป็นหนึ่งเดียว
รูป :
อาจารย์ผมวานเล่า...
โหงว :
ถ้างั้นเจ้าจงเฝ้าฟัง...............ถัดแต่นี้องค์พระถัง
ถูกเห้งเจียทุบแทบตาย
นาม :
เอ๊ะเห้งเจียเนี่ย...บ้า?
โหงว :
เจ้าอย่ากระเดียดเอาง่าย - ง่าย
คือลิงหกหูหน้าละม้าย..............คล้ายเห้งเจียเสียครามครัน
รูป :
เห้งเจียรบเห้งเจีย !
นาม :
นัวเนียบาดาลสะท้านสวรรค์
โหงว :
สองจิตฤทธิ์พอกัน.........ลั่นถึงหูพระยูไล!
(จบบทที่ ๒๖ โปรดติดตามตอนต่อไป...)
** คัดจาก "เดินทางไกลกับไซอิ๋ว" โดย "เขมานันทะ" หน้า ๑๓๔ - ๑๔๐ )
Create Date : 21 สิงหาคม 2551
Last Update : 23 สิงหาคม 2551 14:35:31 น.
2 comments
Counter : 2371 Pageviews.
Share
Tweet
วันนี้เป็นงัยนะ สงสัยทุกคนเดินทางไปกับไซอิ๋วจนเหนื่อยล่ะมั้งค่ะ ฮ่าๆๆๆ
ทุกคนเลยขอพักกันหมดอ่ะค่า
หายเงียบกัน
ย่องมาเงียบๆ ยิ่งทำให้เงียบกันไปใหญ่
ฝนตกหนักมั้ยคะ
อากาศค่อนข้างแปรปรวนดูแลสุขภาพนะคะ
คิดถึงค่า
โดย:
โมกสีเงิน
วันที่: 22 สิงหาคม 2551 เวลา:14:17:01 น.
^
^
นั่นสินะ จะยังมีใครตามอ่านอยู่ไหมเนี่ย คนพิมพ์ก็ชักจะเมื่อยแล้วเหมือนกันนะเนี่ย...หึหึ
ฝนไม่ตกค่ะ แต่อากาศอบอ้าวเชียว
วันนี้มาตอนดึกค่ะ เพราะตอนกลางวันเน็ตรวนมาก
ขอบคุณที่เป็นห่วงค่า...
ดูแลตัวเองด้วยเช่นกันนะคะ
โดย:
แม่ไก่
วันที่: 22 สิงหาคม 2551 เวลา:21:06:58 น.
ชื่อ :
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
แม่ไก่
Location :
ลำปาง Thailand
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [
?
]
**หลังไมค์เจ้า**
Cute Clock Click!
เออสิ,มาอยู่ใยในโลกกว้าง
เฉกชลคว้างมาเมื่อไรไม่นึกฝัน
ยามจากไปก็เหมือนลมรำพัน
โบกกระชั้นสู่หนไหนไม่รู้เลย
รุไบยาต ~ โอมาร์ คัยยัม
สุริยฉัตร ชัยมงคล : แปล
Latest Blogs
~ท่านหญิงในกระจก/แสงเพลิง ~
~เพชรรากษส/อลินา ~
~มนตร์ทศทิศ/ราตรี อธิษฐาน ~
~เมื่อหอยทากมีรัก 1-2/"ติงโม่"เขียน/พันมัย แปล ~
~ให้รักระบายใจ/"ณกันต์"เขียน ~
~ผมกลายเป็นแมว/Abandoned/Paul Gallico เขียน(ภูธนิน แปล) ~
~พ่อค้าซ่อนกลรัก & หมอปีศาจแสนรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~
~อาจารย์ยอดรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~
~จอมโจรพยศรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~
สารบัญหนังสือ: รวมลิงก์หนังสือที่รีวิวในบล็อก # ๑ + ๒
Group Blog
ชวนศึกษา(ธรรมะ)
ชวนปฏิบัติ(ธรรม)
เปิดบ้านแม่ไก่-ทักทายกันหน่อย
หนังสือเก่า...อยากเล่าต่อ
นิย๊าย ~ นิยาย
นิย๊าย-นิยาย(๒)
นิยายฝาหรั่ง & หนังสือแปล
นิยายสายจีน
วรรณกรรมเยาวชน
สาระ(ค)ดี-ดี (Non-fiction)
อ่านตามเกม
ชวนดู(K)ซีรี่ยส์
ฅนเมือง อู้กำเมือง
เรื่องเล่าจากหลังดอย
ปกิณกะ ซะป๊ะ ~ ซะเป้ส
บทกวีที่ผูกพัน
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว"
บ่นบ้า' ตามอารมณ์ '
สารบัญหนังสือในบล็อก
All Blogs
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๕๓)บทที่ ๕๐ ความสำเร็จ (จบ)
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๕๒) บทที่ ๔๙ มลทินของผู้ทรงปิฎก...
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๕๑) บทที่ ๔๘ พระไตรปิฎกฉบับแท้
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว"(๕๐)บทที่ ๔๗ สุญญตา - เรือท้องโหว่
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๔๙)บทที่ ๔๖ ประตูธรรม
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๕๘) บทที่ ๔๕ รูปราคะ - อรูปราคะ อุทธัจจะ
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๔๗) บทที่ ๔๔ อนาคามิมรรค - อนาคามิผล
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๔๖) บทที่ ๔๓ สกทาคามิผล
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว"(๔๕) บทที่ ๔๒ สกทาคามิมรรค
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว"(๔๔)บทที่ ๔๑ เขตโลกุตตระ การละสังโยชน์ (สาม)...
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๔๓)บทที่ ๔๐ กตัญญูของอวิชชา...
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๔๒) บทที่ ๓๙ เมืองฆ่าพระ (เห็นผู้อื่นเป็นพระแล้วจะได้เป็นพระ)
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๔๑) บทที่ ๓๘ เมตตาของอวิชชา
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๔๐) บทที่ ๓๗ ภิกษุต้อง "ไม่มีใจ"
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๓๙) บทที่ ๓๖ มูลของอุปกิเลส - ทิฏฐิ มานะ ตัณหา
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๓๘) บทที่ ๓๕ มิจฉาสติดุจท้าวพันตา
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๓๗)บทที่ ๓๔ ผจญปีศาจแมงมุมและผึ้ง
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๓๖) บทที่ ๓๓ โรคอาลัย "เหยื่อ"
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๓๕) บทที่ ๓๒ ทางเหม็นอุจจาระ
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๓๔) บทที่ ๓๐ วิปัสสนูปกิเลส "เราบรรลุอรหัตตผลแล้ว"
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๓๓) บทที่ ๓๐ วิปัสสนูปกิเลส ๑๐ ดุจพงหนาม
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๓๒) บทที่ ๒๙ ชำระมลทิน ๙ แล้ว "เจดีย์ใจ" จะสว่างรุ่งเรือง
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๓๑) บทที่ ๒๘ อัตตกิลมถานุโยค กามสุขัลลิกานุโยค และการละอุทเฉททิฏฐิ
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว" (๓๐) บทที่ ๒๗ กิเลส(ภวตัณหา)กับโพธิปัญญา
เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว"(๒๙)บทที่ ๒๖ นันทิราคะอุปมาด้วยแมงป่อง vs สติ อุปมาด้วยเสียงไก่ขัน
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๒๘) บทที่ ๒๕ ธรรมวิวาห์ - ธรรมนันทิ
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๒๗) บทที่ ๒๔ นัตถิกทิฏฐิ "น้องชาย" ของอุทเฉททิฏฐิ
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๒๖) บทที่ ๒๓ อัสมิมานะ ดุจปีศาจแรดนอเดียว
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๒๕) บทที่ ๒๒ ปริยัติเฟ้อดุจหมอกมัว
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๒๔) บทที่ ๒๑ โพธิสัตวยาน
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๒๓) บทที่ ๒๐ อวิชชานิวรณ์ - อวิชโชฆะ
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๒๒) บทที่ ๑๙ การทดใช้มิจฉาสังกัปปะ
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๒๑) บทที่ ๑๘ อรตินิวรณ์
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๒๐) บทที่ ๑๗ ละนิวรณ์ ๕ ด้วยองค์ฌาน ๕ ชีวิตจะ "บาน" ขึ้นระดับหนึ่ง
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๑๙) บทที่ ๑๖ ละกามสุขด้วยภาวนาสุข
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๑๘) บทที่ ๑๕ เมื่อศีลออกหน้าปัญญา
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๑๗) บทที่ ๑๔ บารมี ๓๐ ที่ย่อเหลือปัญญากับเมตตา
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๑๖) บทที่ ๑๓ ความมั่นคงต่ออุดมคติ
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๑๕) บทที่ ๑๒ เรือน้ำเต้า (พบซัวเจ๋ง)
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๑๔) บทที่ ๑๑ การทดใช้มิจฉาวาจา
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๑๓) บทที่ ๑๐ ถ้าจะไปข้างหน้า ให้ถอยหลัง
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๑๒) บทที่ ๙ หลักการดำรงจิต เมื่อผจญอุปสรรค...
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๑๑) บทที่ บทที่ ๘ ศีลที่เกิดจากปัญญา (พบโป้ยก่าย)
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๑๐) บทที่ ๗ บวชกาย - ทดใช้กายกรรม
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๙) บทที่ ๖ อุบายวิธีการกำหนดกัมมัฏฐาน
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๘) บทที่ ๕ ปัญญาทำให้ได้วิริยบารมี
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๗) บทที่ ๔ เรื่อง...การ "บวช" ที่แท้
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๖) บทที่ ๓ อินทรีย์ ๖ ดุจโจร ๖ คน
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๕) บทที่ ๒ กตัญญูกตเวทิตา สนับสนุนให้ได้โพธิปัญญา
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๔) บทที่ ๑ การเดินทาง
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (๓) : บุพพภาคก่อนเดินทาง
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (ตอนที่ ๒ ~ คำนำผู้ไขความ)
เดินทางไกลกับไซอิ๋ว (ไขความปริศนาธรรมจากมหากาพย์ไซอิ๋ว) โดย เขมานันทะ (ตอนที่ ๑)
Friends' blogs
เมณี
บังอร-บังเอิญ
โมกสีเงิน
ป้ามด
แม่เฮือน
ปลิวตามลม
นวลกนก
January Friend
ดอกเสี้ยวขาว
อั๊งอังอา
กวินทรากร
Zhivago
BoOKend
ทิวาจรดราตรี
นัทธ์
nikanda
โสดในซอย
นายแจม
narumol_tama
Chulapinan
แพนด้ามหาภัย
beer87
yjam
วินนี่ย์หมีพูห์
เจ๋วะรัฐถะ
ammataya
ลูกปัดแก้ว
กะว่าก๋า
นิงัย
ร่มไม้เย็น
แก้วกังไส
พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง
ศรีสุรางค์
แพรจารุ
last_tibetstone
malarn cha
หอมกร
JewNid
กิ่งไม้ไทย
หวานเย็นผสมโซดา
komyooth
PTNCenter
rngja
dream-devil
เหมือนพระจันทร์
kangsadal
PhueJa
ปลายทางของสายรุ้ง
ปลาทองแก้มยุ้ย
Pribtaa
วิรตี
Friday Story
อุ้มสม
~:พุดน้ำบุศย์:~
สามปอยหลวง
ดอยสะเก็ด
lovereason
คนสวยที่ไม่เคยสวย
PZOBRIAN
ออโอ
เรียวรุ้ง
Webmaster - BlogGang
[Add แม่ไก่'s blog to your web]
Links
olddreamz
เมืองแจ๋ม
เปิดโลกลำปาง
ฅนเมือง
โลกล้านนา
ธรรมะดอทคอม
Yahoo !
Google
คนเมืองฟังกำเมือง
คำไท - คำถิ่น
คลังภาพ
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
ทุกคนเลยขอพักกันหมดอ่ะค่า
หายเงียบกัน
ย่องมาเงียบๆ ยิ่งทำให้เงียบกันไปใหญ่
ฝนตกหนักมั้ยคะ
อากาศค่อนข้างแปรปรวนดูแลสุขภาพนะคะ
คิดถึงค่า