'หัวใจ๋ข้า หัวใจ๋เจ้า ห้อยอยู่เก๊าเดียวกั๋น' *
*คลิกเพื่ออ่านคำแปลเจ้า :)
เรื่องของ"พ่อ" (๙)

ตอน...วีรกรรมทำเพื่อลูก (๑)

หนึ่งสัปดาห์หลังจากที่พ่อกลับมาหาแม่ แม่ถึงเพิ่งรู้สึกตัวว่าได้มีชีวิตอีกชีวิตหนึ่งเข้ามาแอบอิงอาศัยอยู่ในตัวแม่ แต่ทว่า การรู้สึกตัวของแม่นั้นช้าเกินไป เพราะเพียงแค่แม่เริ่มรู้สึกเท่านั้น ชีวิตน้อย ๆ ในครรภ์ของแม่นั้นก็หลุดลอยไป ไม่ทันให้พ่อกับแม่ได้โอบอุ้ม ดูแลทนุถนอมตามสมควร ด้วยอายุครรภ์เพียงสองเดือนเศษ...

พ่อเสียใจมาก...เฝ้าแต่ก่นโทษตัวเองว่าเป็นสาเหตุให้แม่เครียดและปล่อยให้แม่ทำงานหนักเกินไปจนแท้งลูก...พ่อกอดแม่ร่ำไห้อย่างไม่อาย...จนแม่...ซึ่งในตอนแรกก็นึกโกรธและโทษพ่ออยู่เหมือนกันว่าเป็นตัวต้นเหตุ...เมื่อเห็นความโทมนัสแสนสาหัสของพ่อแม่ก็ใจอ่อนยวบลง...และเมื่อแม่กอดตอบพ่อ...ม่านหมอกบาง ๆ ที่เคยคลี่คลุมขวางกลางระหว่างพ่อกับแม่มาแต่แรกนั้นก็ละลาย...สลายเป็นอากาศธาตุไปในตอนนั้นเอง

พ่อเคยบอกว่า พ่อโชคร้ายที่เกิดมาเป็น 'ลูกไม่มีพ่อ' แต่พวกเรามักจะมาคุยกันในภายหลังว่า ในความโชคร้ายของพ่อกลับกลายเป็นความโชคดีอย่างมหาศาลของพวกเรา...เพราะคงจะเป็นด้วยความเป็นลูกไม่มีพ่อของพ่อนั่นแหละทีทำให้เมื่อพ่อมีลูกของตัวเองพ่อจึงรักลูกของพ่อเหลือเกิน...มากจนสุดที่จะหาคำใด ๆ มาบรรยายได้...

รักของพ่อนั้นไม่ได้หมายถึงการโอ๋...พะเน้าพะนอเอาอกเอาใจ หรือการตามใจตะพึดตะพือ...แต่รักของพ่อนั้นคือการตระเตรียม จัดหาสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับลูก
พ่อเอาจริงเอาจังและพิถีพิถันกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับลูก...นับตั้งแต่รู้ว่าลูกแต่ละคนมาปฏิสนธิ ก่อกำเนิดชีวิตน้อย ๆ ในครรภ์ของแม่นั่นทีเดียว...
หากก็เป็นไปตามอัตภาพและสถานการณ์แวดล้อมจะเอื้ออำนวย...

กิตติศัพท์ความรักลูกของพ่อเป็นที่เลื่องลือมาก...เดิมทีก็รู้กันดีแต่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ ของเรา...ต่อมาก็กระพือไปทั่วอำเภอด้วยวีรกรรมทำเพื่อลูกของพ่อ...เริ่มต้นตั้งแต่เรื่องของการตั้งชื่อนั่นทีเดียว...

พ่อมีความเชื่อว่า 'ชื่อ' สามารถเป็นตัวกำหนดบุคคลิกภาพและพฤติกรรมของคนได้ในระดับหนึ่ง ชื่อที่มีความหมายดี ๆ เป็นมงคลอย่างยิ่งแก่เจ้าของชื่อ...
และสำหรับลูกของพ่อแล้ว นอกจากจะมีชื่อที่ความหมายเป็นมงคลแล้วต้องเรียบแต่ฟังเพราะ ในขณะเดียวกันก็ต้องแปลกและเก๋กว่าชื่อคนทั่วไปในยุคนั้น...
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นเงื่อนไขที่สำคัญอีกอย่างของพ่อก็คือ...จะต้องไม่หรูเลิศอลังการเกินหน้าเกินตา 'ลูกเจ้าลูกนาย' ทั้งหลาย...

พ่ออ่านหนังสือมาเยอะ แล้วก็ได้ศึกษาในเรื่องของเดช ศรี และกาลกิณีในชื่อคนมาพอสมควร พ่อจึงค่อนข้างจะมั่นใจในการตั้งชื่อลูกของพ่อเอง ซึ่งขัดกับธรรมเนียมปฏิบัติของชาวบ้านในหมู่บ้านไกลปืนเที่ยงอย่างหมู่บ้านของเราในสมัยนั้น...

โดยทั่วไปแล้ว ในสมัยนั้นเมื่อมีเด็กสักคนเกิดขึ้นมา ถ้าพ่อ-แม่ไม่ตั้งชื่อง่าย ๆ ให้เอง ก็มักจะไปขอชื่อกับพระ...หรือไม่ก็ขอให้ 'ลุงปลัดฯ' บนอำเภอตั้งให้ ตอนที่ไปแจ้งเกิดลูก (เว้นแต่จะเป็น 'ลูกเจ้าลูกนาย' เท่านั้นจึงจะไม่ต้อง 'รบกวน' ลุงปลัดฯ)
ทีนี้เมื่อพ่อ...ซึ่งเป็นเพียงตาสีตาสาคนหนึ่ง ริอ่านตั้งชื่อลูกเอง...แถมตั้งได้ออกจะแปลกและแตกต่างจากชาวบ้านร้านถิ่นเขา...ลุงปลัดฯจึงออกอาการหมั่นไส้พ่อเป็นเสียนักหนา...

ฉันไม่ได้หมายความว่า...ฉันกับพี่ ๆ น้อง ๆ มีชื่อที่พริ้งเพราะอะไรนักหนา...แต่ชื่อของพวกเรามักจะมีอะไรเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่แตกต่างจากชื่อคนอื่นเขาในยุคนั้น...ชนิดที่ว่าเมื่อถึงเวลาเข้าโรงเรียน...คุณครูจะต้องเรียกผิดเรียกถูกอยู่สองสามวันนั่นแหละกว่าจะคุ้น....

ยกตัวอย่างเล็ก ๆ แล้วกัน...ถ้าคนทั่วไปชื่อ....'กานดา'...แล้วพ่อก็เห็นว่าชื่อนี้เพราะ อยากจะตั้งเป็นชื่อลูกของพ่อสักคน พ่อก็จะดัดแปลงเล็กน้อย...ไม่เอาหรอกกานดามันธรรมดาไป พ่อก็จะตั้งเป็น 'กานตา'...ได้ทั้งความหมายที่ดีและได้เสียงที่ไพเราะใกล้เคียงกับชื่อกานดา...เช่นนี้เป็นต้น (นี่เป็นเพียงตัวอย่าง...ฉันไม่มีพี่หรือน้องชื่อนี้หรอกน่า...)

ด้วยเหตุนี้...พ่อจึงมักจะมีปัญหาแทบทุกครั้ง เวลาที่พ่อจะต้องไปแจ้งเกิดลูกแต่ละคนของพ่อ...พ่อบอกว่า...มันไม่ใช่เรื่องใหญ่เรื่องโตอะไรเลย แต่พ่อก็ไม่เข้าใจนัก ว่าทำไมลุงปลัดฯ ถึงได้คอยแต่จะขัด จะท้วงติงชื่อที่พ่อตั้งอย่างเอาเป็นเอาตาย...ทำให้พ่อ...ซึ่งปกติไม่ชอบขัดแย้งกับใคร...ต้องไปนั่งเถียงกับลุงปลัดฯ บนอำเภออยู่เป็นประจำ...
เช่น...พอลุงปลัดฯบอกว่า...ชื่อนี้ตั้งไม่ได้ มันไม่มีความหมาย...พ่อก็ต้องพยายามอธิบายความหมายให้ฟัง บางครั้งพ่อถึงกับต้องไปค้นตำรามายัน...ลุงปลัดฯถึงได้ยอมพ่อ...
หรือบางครั้งลุงปลัดฯก็จะบอกว่า...ชื่อนี้ไม่ดี ไม่มีใครเขาชื่ออย่างนี้กัน... ชื่อห้วนไปบ้าง... เหมือนชื่อผู้ชายบ้าง...เอาแบบนี้สิ แบบนั้นสิ...แล้วลุงปลัดก็จะคอยเสนอให้เติม 'สุ' เติม 'ศรี' เข้าข้างหน้าบ้างข้างหลังบ้าง ในชื่อของพวกเราเสมอ ๆ
พ่อก็บอกว่าดี...แต่พ่อไม่เอา...อันที่ไม่มีใครเขาชื่อกันนั่นแหละ พ่อจะให้ลูกพ่อชื่อนั้นละ... ลุงปลัดก็ต้องส่ายหัวก่อนจะยอมพ่ออีกครั้งและอีกครั้ง....

การไปถกเถียงเรื่องนิติกรรมใด ๆ กับคนบนอำเภอในสมัยนั้นเป็นพฤติกรรมที่ชาวบ้านทั่วไปไม่อยากจะทำนัก...เรื่องของพ่อกับลุงปลัดฯจึงกลายเป็นที่เล่าขาน โจษจันกันในกลุ่มคนทำงานบนอำเภอในยุคนั้นทีเดียว...

แต่ก็อย่างที่บอก โดยปกติแล้วพ่อเป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตน ถึงพ่อจะมีความคิดที่ขัดแย้งกับลุงปลัด แต่ก็เป็นไปด้วยเหตุและผล...
ต่อมาภายหลัง หลังจากผ่านพ้นเรื่องราวขัดแย้งนี้ไปแล้ว พ่อก็ได้แวะเวียนไปหา พบปะพูดคุยกับลุงปลัดอีกเนือง ๆ ทำให้กลายเป็นเพื่อนกันไปในที่สุด...

นี่เป็นเพียงวีรกรรมเล็ก ๆ ของพ่อ...ที่แสดงให้เห็นว่า...พ่อรักลูกของพ่อเพียงใด
.







Create Date : 18 พฤศจิกายน 2550
Last Update : 7 ธันวาคม 2550 19:58:49 น. 17 comments
Counter : 1515 Pageviews.

 
สนุกจังค่ะแม่ไก่ ทั้งซึ้งทั้งขำ อ่านไปอมยิ้มไป แม่ไก่เขียนเรื่องได้ดีแล้วก็สนุกค่ะ อ่านแล้วลื่นไหลไม่มีสะดุดเลย สรุปว่าชอบบบบบ
ปล.จะรอตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อนะคะ และขอบคุณสำหรับดอกไม้ยามเช้าด้วยค่ะ


โดย: ดอกคูณริมฝั่งโขง วันที่: 19 พฤศจิกายน 2550 เวลา:12:13:24 น.  

 
ไม่เห็นยกตัวอย่างชื่อ
ซึ่งเป็นชื่อเจ้าของบล๊อกเลยอ่ะ
อยากรู้จักค่ะ อิ อิ อิ
หนาวมั้ยค่ะ
หอบไออุ่นมาฝากคนเมืองหนาวค่ะ
คิดถึงจังค่ะ

เดี๋ยวมาหาใหม่ค่ะ


โดย: โมกสีเงิน วันที่: 19 พฤศจิกายน 2550 เวลา:13:58:37 น.  

 
แวะมาแอ่วมาใจหา มานั่งอ่านเรื่องของพ่อ ม่วนดีแต้เจ้า ทำหื้อได้ข้อคิด เป๋นไดพ่องเจ้าสบายดีน่อเจ้า รักษาสุขภาพเน่อเจ้าเอากาศหนาวแล้ว


โดย: แม่เฮือน วันที่: 19 พฤศจิกายน 2550 เวลา:18:11:36 น.  

 
แวะมาราตรีสวัสดิ์ค่ะแม่ไก่
นอนหลับฝันดีนะคะ



โดย: ดอกคูณริมฝั่งโขง วันที่: 19 พฤศจิกายน 2550 เวลา:22:26:35 น.  

 
สวัสดียามเย็นค่ะแม่ไก่
ดอกคูณอัพบล็อคแล้วนะคะ
คราวนี้เกี่ยวกับหนังจ้า


โดย: ดอกคูณริมฝั่งโขง วันที่: 20 พฤศจิกายน 2550 เวลา:16:22:19 น.  

 
ขอบคุณกัลยาณมิตรทุกท่านที่เข้ามาอ่านนะคะ...แม่ไก่เพียงแต่อยากจะเล่าถึงพ่อ...เขียนถึงพ่อด้วยความสุขน่ะค่ะ...

มีคนมาอ่านแล้วชมก็เป็นปลื้ม ๆ


โดย: แม่ไก่ วันที่: 20 พฤศจิกายน 2550 เวลา:19:53:12 น.  

 
คุณแม่ไก่ขา ยุคนี้ไม่เห็นมีใครให้ปลัดฯ ตั้งชื่อให้เลยค่ะ
อยากตั้งให้ใจจะขาด ฮ่าๆๆๆๆๆ
จะตั้งชื่อให้ไพเราะเพราะพริ้งเลยยยย อิ อิ อิ

คิดถึงค่ะ วันนี้หนาวกว่าทุกวันค่ะ
ดูแลสุขภาพนะคะ


โดย: โมกสีเงิน วันที่: 21 พฤศจิกายน 2550 เวลา:9:24:51 น.  

 
มาสวัสดีแม่ไก่ค่ะ

ปลิวมีแรงแล้วก็มาวิ่งเล่นได้


โดย: ปลิวตามลม วันที่: 21 พฤศจิกายน 2550 เวลา:10:58:04 น.  

 
แวะเข้ามาเยี่ยมค่ะแม่ไก่ตอนนี้ที่ บ้านแม่ไก่หนาวมากมั้ยคะ
อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยนะ


โดย: ดอกคูณริมฝั่งโขง วันที่: 21 พฤศจิกายน 2550 เวลา:12:27:23 น.  

 
...ฮ่า...ฮ่า...ยุคนี้สงสัยคุณปลัดต้องไปขอให้คนอื่นตั้งชื่อให้ลูกตัวเองมั๊ง...

...หวัดดีค่าคุณปลิวฯ...อากาศเปลี่ยนแปลงรักษาสุขภาพนะคะ

...คุณดอกคูณฯขา...อากาศหนาวมันหายไปแล้วค่ะ งือ ๆ ไม่ชอบเลยตอนนี้มันทึบ ๆ ทึม ๆ ยังไงไม่รู้ ไม่หนาวเลยซักกะนิ๊ดเดียว


โดย: แม่ไก่ วันที่: 21 พฤศจิกายน 2550 เวลา:16:54:02 น.  

 
อ่านแล้วชวนให้เป็นปลื้มกับชื่อที่คุณพ่อตั้งใจตั้งให้ แสนจะภูมิใจ เพราะมีแต่คนทักว่า เก๋ เพราะ ดี พ่อเราคง เหมือนคุณพ่อคุณแม่ไก่ รักลูกผูกพัน เล่าต่อได้แล้วค่ะ


โดย: dalanda วันที่: 21 พฤศจิกายน 2550 เวลา:19:11:22 น.  

 
คิดถึงพ่อ พรุ่งนี้เราจะตื่นเช้า ใส่บาตรให้พ่อ ขอบคุณที่พ่อให้เรามาทั้งชีวิต รักพ่อ


โดย: dalanda วันที่: 21 พฤศจิกายน 2550 เวลา:19:14:37 น.  

 
อยากมีลูกไปให้คนอื่นตั้งให้เหมือนกันค่ะ แต่ทำงัยในเมื่อสมัครเป็นสมาชิกสมาคม......ทองไปแล้วมันลงไม่ได้ค่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆ

คิดถึงค่ะ
จิบกาแฟคน เดียวอยากมีเพื่อนจิบสงสัยต้องทุ่งนาอีกแล้วค่ะคุณแม่ไก่ขา
ดูแลสุขภาพนะคะ


โดย: โมกสีเงิน วันที่: 22 พฤศจิกายน 2550 เวลา:9:30:56 น.  

 
หนูดาชื่อจริงชื่อไรอ่ะ...สงสัยจะกิ๊บเก๋มากล่ะสิถึงเป็นปลื้มขนาดนั้น...

คุณโมกฯ...เดี๋ยวตามไปจิบกาแฟเป็นเพื่อน...ดีมั๊ย


โดย: แม่ไก่ วันที่: 23 พฤศจิกายน 2550 เวลา:16:01:00 น.  

 
ไปลอยกระทงมาเมื่อคืน ขอบคุณแม่น้ำ ขออภัยที่ฉกฉวยสิ่งดีๆ จากพระแม่คงคา
อธิษฐานเผื่อแม่ไก่แล้วค่ะ
หนาวมากมั้ยคะ
วันนี้เข้ามาทำโครงการให้ชุมชนที่อยู่ เนื่องจากอาสาผู้นำว่าจะทำให้
ตกกระไดพลอยคนดีค่ะ อิ อิ อิ

คิดถึงค่ะ


โดย: โมกสีเงิน วันที่: 25 พฤศจิกายน 2550 เวลา:12:34:41 น.  

 
กึ๊ดเติงหาป้อเจ้า

ส่วนชื่อหนูพยาบาลตั้งให้
เพราะตอนนั้นแม่เจ็บท้องคลอด
ป้าพยาบาลก็มาถามจะให่ลูกชื่ออะไร
แม่บอกไปว่า
"จะชื่ออะหยังก็ตั้งไปเต๊อะหมอ (บ้านเราเรียกพยาบาลว่าหมอ) เจ็บต๊องจะต๋ายอยู่แล้ว"
ยังแอบคิดเลยว่า ถ้าตั้งว่าสมชายก็คงต้องชื่อนั้น


โดย: kuakul วันที่: 27 พฤศจิกายน 2550 เวลา:12:20:08 น.  

 
^
^
ขอบคุณคนที่อธิษฐานเผื่อด้วยน๊า...ว่าแต่อธิษฐานว่าไง่ล่ะ...

บ้านแม่ไก่อยู่ติดแม่น้ำค่ะ เลยเดืนลงไปลอยกระทงหลังบ้านนั่นเอง

หนูเกื้อ...แม่ไก่ว่าชื่อหนูเพราะดีออก ความหมายก็ดีเนาะ ฟังแล้วอบอุ่น ๆ


โดย: แม่ไก่ วันที่: 28 พฤศจิกายน 2550 เวลา:14:39:47 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

แม่ไก่
Location :
ลำปาง Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [?]




**หลังไมค์เจ้า**





Cute Clock Click!



เออสิ,มาอยู่ใยในโลกกว้าง
เฉกชลคว้างมาเมื่อไรไม่นึกฝัน
ยามจากไปก็เหมือนลมรำพัน
โบกกระชั้นสู่หนไหนไม่รู้เลย


รุไบยาต ~ โอมาร์ คัยยัม
สุริยฉัตร ชัยมงคล : แปล




Latest Blogs

~ท่านหญิงในกระจก/แสงเพลิง ~

~เพชรรากษส/อลินา ~

~มนตร์ทศทิศ/ราตรี อธิษฐาน ~

~เมื่อหอยทากมีรัก 1-2/"ติงโม่"เขียน/พันมัย แปล ~

~ให้รักระบายใจ/"ณกันต์"เขียน ~

~ผมกลายเป็นแมว/Abandoned/Paul Gallico เขียน(ภูธนิน แปล) ~

~พ่อค้าซ่อนกลรัก & หมอปีศาจแสนรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~อาจารย์ยอดรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~จอมโจรพยศรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~


สารบัญหนังสือ: รวมลิงก์หนังสือที่รีวิวในบล็อก # ๑ + ๒



Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add แม่ไก่'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.