'หัวใจ๋ข้า หัวใจ๋เจ้า ห้อยอยู่เก๊าเดียวกั๋น' *
*คลิกเพื่ออ่านคำแปลเจ้า :)
คั่นเวลา...ต่ออายุ




ช่วงนี้มีเวลามาดูแลบล็อกน้อยเหลือเกิน ด้วยภารกิจวุ่นวายหลายประการ
แต่ก็ยังคงมีชะแว้บเข้ามาบ้างเป็นครั้งเป็นคราว ตามประสาคน(เคย)ติดบล็อก

ก็แหม...นั่งคร่ำเคร่งอยู่หน้าจอแท้ ๆ แต่ไม่ให้แวะเวียนเข้าบล็อกตัวเองเสียเลย...เป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว

เมื่อวานนี้ก็เช่นเคย กะว่าจะโผล่ศีรษะเข้ามาแป๊ป ๆ แล้วลาก ๆ สายตาดูหัวข้อบล็อกที่(ตัวเองคิดว่า)น่าสนใจในหน้ารวมนิดหน่อย

คาดว่าน่าจะใช้เวลาประมาณ 5-10 นาที พอเป็นกระสาย...(เอ๋...กระษัยหรือกระสายกันแน่เนี่ย...) แล้วจะได้กลับไปปั่นงานต่อ

แต่...เข้ามาเห็นบล็อกตัวเองแล้วก็...ต๊กกะใจ
ทั้งหน้า...แทบจะทุกหน้าเต็มพรืดไปด้วยภาพแบบเนี๊ยะ...





หวาย...มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย!!!

ด้วยความงงงันและไร้เดียงสาต่อโลกเทคโนโลยีมาก...(โง่+โลว์เทค ว่างั้นเหอะ) ก็เลยคว้าโทรศัพท์โทรไปปรึกษาผู้รู้...

ก็ได้ความมาว่า...
เรื่องของเรื่องก็คือมันเกิดจากความไม่เอาไหนของตัวเองนั่นแหละ
เวลาที่จะอัพบล็อกแต่ละครั้ง แหะ ๆ ก็อยากจะให้บล็อกสวยอ่ะนะ แต่ตัวเองทำสวยไม่เป็นไง ก็เลยเที่ยวไปก๊อปปี้โค้ดกรอบสำเร็จรูปที่เพื่อน ๆ บล็อกเกอร์ที่เค้าเก่ง ๆ ทำแจกกันเอามาใส่...

อีทีนี้...มันก็เลยเป็นประหนึ่งการยืมจมูกคนอื่นหายใจ...ฉันใดก็ฉันนั้น

เมื่อวันหนึ่งพื้นที่ฝากรูปของเจ้าของเขาเกิดเต็มขึ้นมา...ภาพที่ปรากฏก็เลยออกมาอย่างที่เห็น

เมื่อวานก็เลยจมจ่อมอยู่กับการแก้ไขบล็อกทีละบล็อก ๆ...

ที่ปรึกษาเขาให้โค้ดทำกรอบง่าย ๆ มา

โอยยยย....แล้วบล็อกอิชั้นที่ทำมาปีกว่า ๆ ปาเข้าไปสี่ร้อยกว่าบล็อก...

งือ

ตั้งแต่เวลาประมาณบ่ายโมงเศษ ๆ เป็นต้นมา จนล่วงเลยถึงเกือบสี่โมงเย็น ก็ทยอยแก้ไปได้จำนวนหนึ่ง

แต่รู้สึกล้าเหลือกำลัง เฮ้อ...

เสียงกระดิ่งจักรยานกรุ๊งกริ๊ง ๆ ดังขึ้นที่หน้าบ้าน พร้อมด้วยเสียงเล็ก ๆ ใส ๆ เรียกหา "ปึย ปึย"

เจ้าปุยที่นั่งหมอบอยู่แทบเท้าก็แล่นถลาออกไปทันที...
แล้วก็มีเสียงหัวเราะเอิ้กอ้าก คิกคักดังขึ้นตามมา...สลับกับเสียงเรียก "ปึย...ปึย" อยู่ตลอดเวลา

นั่นแหละ ฉันถึงได้ละมือละตาจากหน้าคอม ลุกแล่นตามเจ้าปุยไปบ้าง...
แล้วก็คว้าตัวเจ้าตัวเล็กแก้มป่องออกมาจากที่นั่งอยู่ในตะกร้าใบเล็กด้านหน้าคนถีบของจักรยานสีน้ำเงินคันนั้น ขึ้นมาอุ้ม แล้วก็โยนตัวขึ้นสูงเพื่อให้พ้นจากการตะกายของเจ้าปุย

เจ้าตัวเล็กโอบแขนรอบคอฉันด้วยสัญชาตญาณ...แต่ยังคงหัวเราะเอิ้กอ้ากอย่างถูกใจ
ฉันรัดร่างป้อม ๆ นั้นไว้แน่น...
อย่างจะซึมซับเอาพลังและความสดใสทั้งหมดทั้งมวลในร่างนั้นให้เข้าสู่ตัวสู่ใจตนเอง...
และมันก็ได้ผลจริง ๆ

ฉันนึกถึงละครเรื่องหนึ่งที่เคยดูเมื่อนานมาแล้ว...ที่หญิงผู้หนึ่งทำให้ตัวเองกลายเป็นสาวสองพันปีโดยการดูดซับเอาจิตวิญญาณอันบริสุทธิ์จากเด็กสาว ๆ
ณ ตอนนี้ฉันก็คงเหมือนผู้หญิงคนนั้นแหละ...
ที่กำลังดูดซับเอาความมีชีวิตชีวาจากทารกน้อย ให้ซึมซาบเข้ามาแทนที่ความเครียดเคร่งและเหนื่อยล้า

'ช่างหัวบล็อกก่อนเถอะ...'
ฉันคิดในใจขณะอุ้มเจ้าตัวเล็ก เดินลัดเลาะไปตามทางเดินข้างบ้านเพื่อลงไปยังริมแม่น้ำ...

"ไป ไปดูปอปลาตากลมกันดีกว่า...เนาะ...ชวนปึยไปด้วย"
เจ้าตัวเล็กวัยขวบเศษสบัดแขนสบัดขาแสดงท่าทีกระดี๊กระด๊าขึ้นมาทันใด
"ปึย ปึย...ปา ปา"

อือม์...เด็ก ๆ ช่างให้พลังแห่งชีวิตที่แสนจะวิเศษจริง ๆ





*** ปอลอ : (๑) สำหรับ'นาจา'แล้ว หมาทุกตัวคือ "ปึย" และสัตว์น้ำทุกชนิดคือ "ปา"
(๒)ไม่มีรูป 'นาจา' ให้ดูแฮะ...ต้องไปขออนุญาตพ่อกะแม่เขาก่อน ซึ่งก็ไม่ใช่ใครที่ไหน เป็นน้องชายแม่ไก่เอง
(๓)ช่วงนี้ถ้าเข้าบล็อกแม่ไก่แล้วเจอภาพเลอะ ๆ ละก็...กรุณาข้าม ๆ ไปนะคะ จะค่อย ๆ ทยอยแก้ไขค่ะ ขออภัยในความไม่สะดวกเจ้า









Create Date : 04 มิถุนายน 2552
Last Update : 6 มิถุนายน 2552 15:36:18 น. 7 comments
Counter : 553 Pageviews.

 

แม่ไก่ สู้ๆนะคะ

ค่อยๆแก้ไปทีละนิดนะจ๊ะ

หนูยอฯ เป็นกำลังใจให้เน้อ


โดย: บุปผาลีลาวดี วันที่: 4 มิถุนายน 2552 เวลา:13:17:19 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับปี้แม่ไก่

งานเข้าเลยเน้อครับ อิอิอิ
ของผมดีหน้อยครับ
มีมัลติพลายเอาไว้ลงรูปครับ
เว้นว่ามัลติพลายพัง
ฮูปในบล้อกผมก่จะอันตรทานไปตวยครับ 5555
















โดย: กะว่าก๋า วันที่: 5 มิถุนายน 2552 เวลา:7:53:31 น.  

 
ถ้าย้อมผ้าให้เป็นสีเหลืองก็จีวรเราดีๆนี่เองนะครับปี้แม่ไก่ 5555



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 5 มิถุนายน 2552 เวลา:12:26:10 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับปี้แม่ไก่

















โดย: กะว่าก๋า วันที่: 6 มิถุนายน 2552 เวลา:7:51:51 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับปี้แม่ไก่













โดย: กะว่าก๋า วันที่: 7 มิถุนายน 2552 เวลา:7:48:33 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับปี้แม่ไก่














โดย: กะว่าก๋า วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:7:57:04 น.  

 



ถึงบางพูดพูดดีเป็นศรีศักดิ์
มีคนรักรสถ้อยอร่อยจิต
แม้นพูดชั่วตัวตายทำลายมิตร
จะชอบผิดในมนุษย์เพราะพูดจาฯ

จาก…..นิราศภูเขาทอง

นิราศภูเขาทอง ได้รับยกย่องว่าเป็นนิราศเรื่องเยี่ยมที่สุดของท่านสุนทรภู่
ท่านแต่งเรื่องนี้ เมื่อครั้งเดินทางไปนมัสการเจดีย์ภูเขาทอง ที่จังหวัดพระนครศรีอยุธยา
คาดว่าไปในราวปี พ.ศ.๒๓๗๑ ขณะนั้นท่าน มีอายุราว ๔๒ ปี

วันเกิด: 26 มิถุนายน พ.ศ. 2329 (สมัยรัชกาล ที่ 1)

เสียชีวิต: พ.ศ. 2398 (สมัยรัชกาล ที่ 4) สิริรวมอายุได้ 69 ปี

ผู้สืบสกุลของสุนทรภู่ ปัจจุบันใช้นามสกุล "ภู่เรือหงษ์"
…………………………….

พักนี้ป้าไม่ค่อยได้เข้าบล็อกค่ะ เพิ่งเข้าวันนี้เอง

ของป้าเป็นบ่อยค่ะ แต่จะมีคนช่วยแก้ไขให้ ตัวเองทั้งโลว์ + โง่ + …..อีกสารพัดรวมกันค่ะ
เป็นกำลังใจค่ะ ทั้งคุณแม่ทั้งตัวเองไม่สบายพร้อมกัน หายดีหรือยังคะ



ร่มไม้เย็นร่วมรำลึกถึงวัน….สุนทรภู่ ค่ะ





โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 27 มิถุนายน 2552 เวลา:0:12:44 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

แม่ไก่
Location :
ลำปาง Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [?]




**หลังไมค์เจ้า**





Cute Clock Click!



เออสิ,มาอยู่ใยในโลกกว้าง
เฉกชลคว้างมาเมื่อไรไม่นึกฝัน
ยามจากไปก็เหมือนลมรำพัน
โบกกระชั้นสู่หนไหนไม่รู้เลย


รุไบยาต ~ โอมาร์ คัยยัม
สุริยฉัตร ชัยมงคล : แปล




Latest Blogs

~ท่านหญิงในกระจก/แสงเพลิง ~

~เพชรรากษส/อลินา ~

~มนตร์ทศทิศ/ราตรี อธิษฐาน ~

~เมื่อหอยทากมีรัก 1-2/"ติงโม่"เขียน/พันมัย แปล ~

~ให้รักระบายใจ/"ณกันต์"เขียน ~

~ผมกลายเป็นแมว/Abandoned/Paul Gallico เขียน(ภูธนิน แปล) ~

~พ่อค้าซ่อนกลรัก & หมอปีศาจแสนรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~อาจารย์ยอดรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~จอมโจรพยศรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~


สารบัญหนังสือ: รวมลิงก์หนังสือที่รีวิวในบล็อก # ๑ + ๒



Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add แม่ไก่'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.