ตอน ได้งานทำ ตอนที่ 2
เม่นบ่นปวดขามาก ต้องกลับมาแช่น้ำร้อนทุกวัน แม่ก็สงสัยว่าคงเกิดจากรองเท้าที่ใส่ เพราะตั้งแต่กลับจากแคนาดา แม่เคยถามเม่นตอน ไปสมัครงานว่าเม่นมีรองเท้าใส่รึเปล่า ตอนแรกเม่นบอกว่า ไม่มี สักพักบอกว่าหาเจอแล้ว แม่ก็ไม่ได้สงสัยอะไร เพิ่งมาค้นพบว่ารองเท้าที่เม่นใส่ไปทำงานนั้น คือรองเท้าหนังสมัยที่เม่นใส่ไปเรียนที่รร.อัสสัมชัญ แม่เลยต้องหาข้อมูลรองเท้าสำหรับคนที่ใส่ยืนหรือเดินนานๆ พบว่าคนที่เป็นหมอหรือเป็นไกด์มักใช้รองเท้า ecco เพราะจะออกแบบมา support การใช้งานประเภทนี้ ภาระกิจในวันต่อมาคือการลากเม่นไปซื้อรองเท้าโดยด่วน ซึ่งเม่นใส่แล้ว ยิ้มแฉ่งบอกว่าหายปวดแล้วครับ แม่ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมพี่ๆที่ร้านถึงรักเม่น โดยเฉพาะพี่พรที่เป็นแม่บ้าน เม่นทำงานทุกอย่าง ที่ขวางหน้า ไม่ว่าจะเป็นรับ order เสิร์ฟให้ถึงโต๊ะ หาซ่อม มีด หลอด กระดาษเช็ดปากให้ลูกค้า หรือแม้กระทั่งเก็บกวาดโต๊ะ และล้างแก้ว เม่นบอกว่าคนเยอะมากพี่พรทำคนเดียวไม่ไหว แม้กระทั่งเวลากลับบ้านตอนเลิกงาน เม่นก็ยกมือไหว้พี่ๆทุกคนในร้านรวมถึงพี่พร แม่ดีใจที่ลูกเป็นเด็กน่ารัก มีสัมมาคารวะ เพื่อนๆที่ถามแม่ว่าทำไมให้ลูกไปทำงานนี้ แม่มักจะตอบว่าก็ฉันไม่ได้เลี้ยงลูกให้เป็นไฮโซ แม่เกลียดคนเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ และแม่มักจะสอนลูกทุกคน ว่าเวลาทำงานต้องทำตัวให้น่ารัก อย่าสร้างศัตรู และต้องรู้จักสังเกต แม่มักจะยกตัวอย่างคำถาม เรื่องหมาออกลูกกี่ตัว มาสอนลูกว่า ถ้าเจอคำถามแบบนี้ ต้องตอบได้ในครั้งเดียว ไม่ใช่แค่เพียงตอบได้ว่ากี่ตัว แต่ต้องรู้ว่าเป็นตัวผู้กี่ตัว ตัวเมียกี่ตัว สีอะไรบ้าง เป็นต้น แม่ดีใจที่เม่นได้งาน ถึงแม้จะไม่ใช่บริษัทใหญ่โต แต่เม่นก็ฉายแววเป็น rising star ได้ง่ายในบริษัทนี้ นี่เป็นเพียงก้าวแรกในการเรียนรู้รสชาดของชีวิต ก้าวต่อไปของเม่นจะเป็นอย่างไร ก็มีทั้ง พ่อ แม่ และทุกคนในครอบครัวคอยเอาใจช่วยและเคียงข้างตลอดเวลา สู้ต่อไปทาเกชิ!!!!!!!!!!!
| Create Date : 02 ตุลาคม 2555 |
| Last Update : 2 ตุลาคม 2555 10:52:58 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 831 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [