. . . . . So Sad . . . . .
ถึงคนดี
วันนี้ท้อใจ
บางทีก็เคยคิดว่าการที่เราคิดต่าง
เป็นคนที่คิดหาทางทำโน่นนี่อยู่ตลอดเวลา
ก็เหมือนเป็นการหาเรื่องใส่ตัวหรือป่าว
เพราะทุกครั้งที่เสนออะไรไป
ไม่เคยมีใครเห็นด้วยแม้แต่คนเดียว
ประโยคที่บอกว่า
"แล้วใครจะทำ"
มันทำให้ อึ้ง มาก
ทั้งๆที่สิ่งที่ต้องการ
เพียงแค่กำลังใจ
แล้วจะรู้บ้างไหม
ว่าตลอดชีวิต 30 กว่าปีที่ผ่านมา
ผู้หญิงคนนี้ต้องการอะไร
รักที่จะทำอะไร
บางทีก็ไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจเลย
ที่มีหมอฟันคนหนึ่งที่รู้จัก
ไปบวชแล้วไม่ยอมสึก
เพราะเราคิดว่า
เค้าทำพอแล้ว
ทดแทนบุณคุณได้มากที่สุดเท่านี้แล้ว
ต่อไปขอให้เค้าได้ให้ผลบุญเป็นตัวหนุนนำแทนชื่อเสียงเงินทอง
คนเราจะเข้าใจอะไรใครได้ก็ต่อเมื่อ
เคยตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกันเท่านั้น
คนที่ไม่เคยอยู่ในฐานะที่ต้องรับผิดชอบทุกสิ่งคนเดียว
ก็จะไม่เคยรู้ว่า มันไม่มีเวลาให้ได้หยุดคิดหยุดพักหรอกนะ
หากเราหยุดแล้วกี่หลายชีวิตที่เหลือจะทำอย่างไง
สิ่งดีดีที่คิด กลับกลายเป็นการนำเรื่องยุ่งยากมาให้เสมอ
เหนื่อยมาก และเศร้าสุด สุด
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [