เห็นแล้วอิจฉาจัง..พาลสับสนว่า ทุกวันนี้ ฉันต้องการอะไร
...เฟื่องฟ้า

สวัสดีสาวบ้านนอกมาหยอกเล่น
หมู่นี้ไม่ค่อยเห็นพาห่างหาย
ภาพแก้วมังกรมีมากมาย
ลุงถ่ายไว้เยอะเปรอะเครื่องคอม


คุณเฟื่องฟ้า"อาฉิจ"ลุงใช่ไหม(คำผวน)
อยู่เมืองใหญ่มีแต่ตึกนึกแล้วผอม
จ้างเขาทำกระท่อมทับจับของปลอม
แต่ไม่ใช่กระท่อมจะอยู่จริง

ฮา ๆ ๆ

ลุงจะหามุมเด็ด ๆ ใพส์อีก

อ้อขอบอกพบสาเหตุแอ็งแล้ว ข้อมูลมาก ทั้งในบล็อกและคอมต้องลบออกบ้างแล้ว อะไรที่ควรหมดอายุ เฟื่องฟ้าอย่าว่านะ นี่ก็ลบไปหลายทำให้คล่องขึ้น

19.11

หนามหยัก หนักย่าม หย้อง........มาดู
สวนไม้ ส่ายมวล ชู..................ชื่นแท้
ชูพรม เขียว ชมพู....................เหลืองอ่อน
ผลแปลก แผกปน แล้..............ดั่งแก้วมังกร

19.17

สวัสดีลุงบูลย์
แวะมาอ่านชมขอรับ อิอิ

ว้าววววววววว....

กินได้หรือยังล่ะลุง...จองนะ เดี๋ยวจะนั่งรถไปกินเอง
แต่ว่า น้ำมัน 40 พรรค์นี้....แทะเปลือกทุเรียนต่ดีกว่าแฮะ

นึกว่าจะเปลี่ยนแบคกราวน์เสียอีก....ไม่ถูกใจหรือขี้เกียจมาเข้าเน็ตจะส่งเรื่องไปให้ลุงอ่านนั่นแหละ...แนบไฟล์ไปดีกว่าเนอะ


เห็นอีกมุมของบ้านคุณเฟื่องฟ้าแล้วค่ะ...จากกระท่อมน้อยที่เคยเอามาลงให้ดู......
บ้านสวย...บ้านไม่งาม...แต่ถ้าอยู่กับ "บ้าน" ที่มี คนที่มีความหมายอยู่ด้วยก็เป็น "บ้าน" ที่สุขสุดแล้วค่ะ

.....คุณเฟื่องฟ้าคะ
เมื่อ 5-6 ปีที่แล้ว เมื่อครั้งปลายแปรงกะตานุยังอยู่กรุงเทพ เป็นช่วงที่วิกฤตที่สุดในชีวิต

เพราะมันไม่ใช่แค่คนคนเดียว...แต่ชีวิตคู่มันพาลจะล่มเอาด้วย เราตกงาน....ปลายแปรงยังมีงานสอนเขียนรูปเด็กอยู่แต่รายได้มันไม่พอกับรายจ่าย
เพราะเราไม่มี "บ้าน" ของเราเอง
แต่เราพยายามที่จะอยู่ให้รอด....จนเมื่อวันหนึ่งปลายแปรงหันมองรอบตัว เวลาเดินอยู๋ในห้าง หรือแม้แต่ยืนอยู่ในรถเมล์.....

เพราะก่อนออกจากห้อง...เราพยายามแต่งตัว เพื่อจะไปอยู๋ร่วมกับคนอื่น ไปที่นี่ต้องแต่งอย่างนี้...ไม่งั้นอายเขา

เราแคร์สายตาใครก็ไม่รู้..คนที่เราไม่รูจัก....และไม่ได้อยากจะรู้จักเรา
เราพยายามที่จะเป็นอย่างโน้น อย่างนี้เพื่อคนอื่น...
....แล้วตัวเราเองล่ะ.....ตัวตนของเราอยู่ตรงไหน....

"กลับบ้านกันเถอะ"
เป็นคำพูดที่ปลายแปรงวาบขึ้นมาจุดนั้น...."กลับไปอยู่บ้าน...บ้านพี่ หรือบ้านปลายแปรงก็ได้"
แล้วเราก็กลับมาอยู่ที่นี่ที่ปลายวา....อยู๋อย่างคนไร้ชื่อ...ไร้ที่มา ที่ไป
แต่เราได้เป็นตัวของตัวเอง.....และได้พบสิ่งที่ตัวเราทำหายไปในเวลาเมื่อ 20 กว่าปีก่อน
หากวันนั้นเราไม่ตัดสินใจกลับ....เราก็แค่ "หมาล่าเนื้อ" ตัวหนึ่ง
เมื่อฟันฟางเริ่มผุกร่อน...เขาก็เริ่มมองหาหมาล่าเนื้อตัวใหม่ที่ยังหนุ่ม เขี้ยวยังคมมาทดแทนเรา

"หมาป่ายังไงก็ต้องอยู่ป่าค่ะ"........วันนี้ที่ดำรงอยู่
แม้จะดูคล้ายกับคนไม่เอาถ่านสองคนที่กลับมาพึ่งพาพ่อแม่ที่นับวันจะแก่ชราลงทุกวัน

แต่ความไร้ชื่อ ไร้ตัวตนในสถานที่แห่งนี้...เราได้ตัวตนและจิตวิญญาณของเรากลับมา และได้อยู่โดยไม่ต้องสวมหมวกใดๆ...ไม่มีหน้ากาก....มีเช่นนี้

เช่นที่ตัวเองเป็น....."สาวชาวบ้าน" ที่ครั้งแรกที่ลุงบูลย์ เจอปลายแปรงที่ปลายวาค่ะ
เพราะตอนนั้น...เราสองคนตะเวนขายปลาสวยงามตามตลาดนัด.....สนุกมากค่ะ

และวันนี้...บอกกับใครๆว่าเดินอยู๋บนถนนของตนเองแล้ว
จะไม่รีบเร่งเพื่อจะไปให้ถึงจุดหมายที่ปลายทาง
เพราะถนนทั้งสายคือเป้าหมายในชีวิต.....จึงไม่รีบร้อนที่จะเร่งเดิน แวะชมดอกไม้ ใบหญ้า แวะนอนศาลาข้างทางไปเรื่อยๆ
เรารีบร้อนสร้างตัวเองอย่างร้อนรนมานับ 20 ปี แต่เราไม่ได้อะไรติดมือมาเลย พยายามวิ่งแข่งขันกับผู้อื่น...จนลืมดูตัวเอง เมื่อวันนี้มาถึง....ก็จะค่อยเดินช้าๆ เก็บวันเวลาที่อิ่มเอม เท่านั้นเองค่ะ....




เฮ้อ...คุยซะยาวเลยเรา
มันเพลินค่ะ...ลุงบูลย์อย่าว่ากันนะ ยืมที่กระชากเรทติ้งให้น่ะน่าจะตบรางวัลเสียอีกนะเนี่ย

อีกอย่างนะลุ....เข้าไปที่ document and setting แล้วเข้า user เข้าไปที่ cookie ลบไฟล์ในนั้นทิ้งซะบ้างนะ
มันเป็นไฟล์สำรอง...เยอะมากมันก็หน่วงเครื่องเหมือนกัน ขยันลบหน่อยนา

"ดอกและผลในความมืด"ซ่อนนัยอะไรไว้หรือเปล่าครับลุง ?
ฟังพี่ปลายแปรงคุยเพลิน ระลึกถึงความหลัง 'อีกแระ'ตามประสาผู้หามีอายุน้อยไ่ม่ 55!

สวัสดีลุงบูลย์

ก็มันอิจฉา จริงๆนี่ คนได้อยู่กับธรรมชาติ ได้ปลูกต้นไม้ ได้กินผลไม้ จากน้ำมือของเราเอง ใครบ้างไม่อิจฉา

สวัสดีคุณปลายแปรง

ขอบคุณ อีแหละที่ทำให้เฟื่องฟ้าต้องหยุดคิด จะนำมาไตร่ตรองดู



บ้านหลันน้อย

แม้บ้านใด ไร้รักแท้ ก็แค่บ้าน
ใหญ่โอฬาร สักเพียงใด ก็ไร้ชื่น
ได้เพียงหลับ อาศัยนอน ตอนกลางคืน
แค่เช้าตื่น เวียนวนไป ในทุกวัน

บ้านหลังน้อย แต่พอเพียง เลี่ยงว้าวุ่น
รับไออุ่น จากคนชอบ คอยปลอบขวัญ
เหมือนไม้เลื้อย ได้ปุ๋ยคอก ดอกชูชัน
มีสีสัน กว่าบ้านใหญ่ ที่ใช้นอน

เปิดหน้าต่าง เห็นดาวเดือน เหมือนไฟหลอด
มีแสงลอด จากดาวราย ฉายที่หมอน
มีคนรัก คอยปกปักษ์ สลักกลอน
เอื้อนออดอ้อน ปลุกเราตื่น คืนวันเพ็ญ...เฟื่องฟ้า

มาเยี่ยมเยียนคุณลุงที่นับถือ
ยลฝีมือเขียนกลอนสุนทรศรี
ใช้ภาษามธุรสพจน์กวี
ร่ายลำนำตามวิถีชีวีชน
ทั้งบทกลอนนิทานชำนาญเลิศ
ภาพประกอบก็ชูเชิดพร้อมเกิดผล
ลุงบูลย์ใช้ความสามารถวาดบัดดล
ให้ผองชนนำไปใช้ประโยชน์กัน
สำหรับครูนำไปใช้ส่งผลงาน
ส่วนคนอ่านก็ได้ธรรมค้ำจุนมั่น
ต่างชื่นชอบชื่นชมนิยมกัน
ลุงสร้างสรรค์งานนี้ดีจริงจริง
เมื่อหลานมีมากเวลามาหาบ่อย
หากเวลามีน้อยจะคอยวิ่ง
แว๊บ..มาหาบางทีแบบแอบคอยอิง
มิเคยทิ้งไมตรีที่มีมา
ด้วยเคารพลุงคือถือเป็นญาติ
จึงหมายมาดแวะเวียนเพียรมาหา
แม้มิได้ประสบพบหน้าตา
มิตรภาพที่ผ่านมา..ก็ยืนยง

ส่งข่าวถึงคุณเฟื่องฟ้าอีกรอบ
ตอนนี้ลุงยังไม่ว่าง ยังสางงานให้ครูแค่ ๔ – ๕ คนไม่เสร็จ ลุงอยากให้คุณเฟื่องฟ้าลองติดต่อใช้บริการวาดภาพจากคุณปลายแปรงและคุณภานุมาศ ดูก่อนดีไหม ฝีมือก็เห็นกันแล้ว ลุงว่าทั้งสองคนนี่เขาวาดดีกว่าลุงนะ

******

สวัสดีคุณปลายแปรง

ถ้าเช่นนั้นเฟื่องฟ้าขอ อีเมล์ได้เปล่า ส่งมาที่

jirasak.t@thaiairways.com ( เวลาปกติ.. )
jerasak_k@thaiairways.com ( ที่กระท่อม )

ลุงๆ ราคาเดียวกับลุงเปล่า...เฟื่องฟ้า

หลงทางเข้า มาอ่านบทกวีของลุงบูรณ์ค่ะ
ชอบทานแก้วมังกรอยู่แล้วด้วย
ที่เชียงใหม่เขาจะปลูกกัน
ตลอดเส้นทางไปน้ำตกแม่สา
แต่..มีแต่แก้วมังกรที่ข้างในป็นสีแดงนะคะ
ซึ่งหนูว่ามันอร่อยกว่าที่สีขาว
แต่เวลาทานก็ต้องระมัดระวังเพราะสีตกน่าดู
หนูเคยใส่เสื้อสีครีม แล้วทานแก้วมังกรแดง
โอ้โห..คุณลุงรู้ไหมคะ เสื้อเปื้อนเป็นจุด ๆ
ซักไม่ออกเลยล่ะค่ะ

แล้วจะมาเยี่ยมใหม่นะคะ
สวัสดีค่ะ

ขอโทษค่ะเขียนชื่อคุณลุงผิด ต้องสะกดว่า
"ลุงบูลย์" ถึงจะถูก

ขอโทษอีกที

สวัสดีจ๊ะลุงบูลย์
แวะเข้ามาเยี่ยม หลังจากที่ห่างหายไปซะนาน
เพิ่งกลับจากเมืองไทย อากาศที่นี่ยังคงเย็นๆอยู่ ฝนตกตลอด กำลังเป็นไข้หวัด
ไปก่อนนะจ๊ะ แล้วจะเข้ามาบ่อยๆ3861

สวัสดีคุณเฟื่องฟ้า เรื่องราคาลองสอบถามกันเอาเอง เพราะตอนที่ทั้งสองวาดให้ลุงนั้น เขาต้องการช่วยลุง แต่ที่สำคัญลุงว่าฝีมือเขาเจ๋งมาก อย่างแอคชั่นของตัวละครเนี่ย ไร้เทียมทานเลยหละ

ลุงสนับสนุนเต็มที่ นี่ถ้าลุงว่างใครบ้างจะไม่เอา

เมื่อตะกี๊เปิดอีเมล์อ่าน พบว่าปลายแปรงเขากำลังจะทำนิยายภาพขาย ถ้าทำจริงลุงว่าไปโลด

สวัสดีคร้าบลุง

โอเคคร้าบ..เฟื่องฟ้า

สวัสดีครับ คุณเฟื่องฟ้า

ตะกี๊ช่างที่ทำคอมให้ลุง
มาแก้ปัญหาเครื่องแฮ็งให้ สงสัยจะได้ผล คราวนี้เห็นไม่แฮ็งอีก พิมพ์คำตอบเติบได้นาน ช่างเขาบอกว่ามีปัญหามาจากเครื่องสำรองไฟ จ่ายไฟให้ไม่พอ และเขายกเครื่องสำรองไฟใหม่มาให้ ๑ ตัวราคา ๓๔๕๐ บาท โอ๊ยต้องจ่ายเงินอีกแล้ว

สวัสดีคุณ malarn cha

วันหลังมาใหม่อีกนะครับ เอ สงสัยจะต้องขยันเขียนกลอนแทนเขียนรูปอีกรอบ

สวัสดี ป้าชุ IP: 86.143.52.74
แสดงว่าฝนตกทั่วฟ้า ที่อเมริกาก็ตกจนป้าเป็นหวัด มาอีกบ่อย ๆ นะครับ

สวัสดีคร้าบลุง

ถามเขาเปล่า ถ้ามันเป็นอีก จะต้องเปลี่ยนอะไร เพื่อจะได้เตรียมงัย 555
...เฟื่องฟ้า

สวัสดีเฟื่องฟ้าแหมมาเหน็บ
ทำเอาเจ็บลึกลึกนึกไม่ถึง
โอ้คนแก่แต่มีตังค์ชั่งร้อนรน
เปลี่ยนอีกหนอาจเปลี่ยนวิญาณ ๕๕๕๕

(ร้ายนักนะ)

ปลายแปรงช่วยด้วย อั๊พไปอั๊พมา ลิงค์เฟรนด์บล็อกหายหมด ไม่รู้จะแก้ตรงไหน ช่วยบอกวิธีแก้ด้วย

สวัสดีค่ะลุงบูลย์
หนูเป็นมือใหม่หัดขับ ป้าชุฝากมา
ลุงสบายดีใหมค่ะ หนูยังไม่เคยอ่าน
เรื่องของลุงเลย เพราะว่าหนูเพิ่งได้รู้จะเรื่องของลุงจากป้าชุ หนูเลยแวะมา
เยี่ยมบล็อกของลุง หวังว่าเรทติ้งคงพุ่ง
กระฉูดนะคะ
ขอจบการรายงานตัวแค่นี้ก่อนนะคะ
สวัสดีค่ะ

สวัสดีจ๊ะลุงบูลย์
เห็นรูปการ์ตูนที่ลงใน hi5 แล้วสวยดี
แฟนฉัน(อลัน)เขายังชมเลยว่าลุงบูลย์
วาดการ์ตูนได้สวยมาก อยากรู้ว่าลุงบูลย์ใช้สีน้ำวาดใช่ไหม แล้วเขาฝากถามด้วยว่าต้องใช้ดินสอร่างก่อนไหม
มิหนำซ้ำแกยังให้หลานๆ (ฝรั่ง)มาดู
เลยว่านี่คนวาดอายุขนาดนี้ยังวาดได้เจ๋งมาก ฉันบอกที่ลุงบูลย์วาดนี่เป็น
วิถีชีวิตแบบไทยๆ ลุงบูลย์เอาลงใน
hi5 เยอะๆก็ดีนะ มีคนชอบกันเยอะ
ต้นไม้ที่อลันปลูกไว้ในกรีนเฮ๊าส์ กำลังโผล่ดันดินขึ้นมา อีกไม่นานคงต้องเอาลงกระถาง ที่เห็นแกปลูก ก็มี
กระเพรา โหระพา มะเขือเปราะ ต้นคื่นช่าย คะน้า มะเขือส้ม แตงกวา
ถั่วฝักยาว กระหล่ำดอก
ส่วนที่ปลูกไว้เมื่อปีที่แล้ว และกำลังออกลูกเล็กๆ ก็มี แอ๊ปเปิ๊ล เชอรี่ ลูกแพร์ ลูกพลัม องุ่นเขียว
เชอรี่ นี่ต้องเอาตาข่ายมาทำคล้ายๆกระโจมคลุมเอาไว้ ไม่งั้น นกจิกกินหมด
แค่นี้ก่อนนะจ๊ะ ฝนหยุดแล้วจะออก
ไปหาซื้ออาหารมาตุนไว้ก่อน เห็นว่า
ฝนจะตกหนักอีกหลายวัน

โอเค..เรียบร้อยไปหน้าเดียวก่อนละกัน

ขอบใจนะติ๋ม

วันหลังจะขอใช้ไหว้วานอีก แล้วก็ช่วยหาแบคแบบที่ให้มาวันก่อนส่งมาอีกนะ ทีนี้จะระวังไม่พลั้งเผลอแล้วละ
อ้อ ช่วยหาภาพในช่องคอมเมนท์มาให้ใหม่ด้วย อันนี้มันมืดคนแก่พิมพ์ลำบาก


สวัสดีครับคุณเดือนฉาย

ขอบคุณนะครับที่มาคุยด้วย คงอยู่เมืองเดียวกับป้าชุใช่ไหมครับ ไม่หวังเรตโต้งเรตติ้งอะไรหรอกครับ แต่อยากได้รู้จักคนที่มีใจชอบอะไรตรง ๆ กันมากกว่า อย่างเช่นว่า ผมนี่ชอบเขียนการ์ตูนนิยายภาพ และชอบเขียนเรื่องสั้น แต่ทั้งสองอย่างนี้ผมมีแนวของผมว่า ต้องเป็นงานที่ผมชอบแล้วก็คาดว่าอาจมีคนชอบแบบนี้ด้วย พวกสูง ๆ ไม่เอาครับขี้เกียจปีน

สวัสดีป้าชุ
ขอบคุณทั้งป้าชุและลุงอลันที่ชอบงานเด็ก ๆ แบบของผม เพราะผมเคยอยู่กดับเด็กมาเกือบจะตลอดชีวิต การวาดผมร่างดินสอก่อน จากนั้นถ้าเป็นแบบการ์ตูนง่าย ๆ อย่างเรื่องแก้เผ็ดหัวขโมย กรรมสนองกรรม ผมใช้พู่กันกลมเบอร์ ๖ จุ้มหมึกอินเดียอิงค์วาด กับอีกแบบถ้าเป็นแบบละเอียดหน่อย เช่นเรื่องที่โพสต์ใน ไฮไฟว์ ผมใช้ปากกาลูกลื่นสีดำลงเส้น แล้วระบายสีน้ำทับครับ

การปลูกพืชในอเมริกานี่ลำบากนะครับ ดู ๆ จะลงทุนสูงมาก ต้องสร้างเรือนกระจก แต่ผมว่ามีความสุขและน่าภูมิใจกว่าซื้อเขากินนะครับ

ในไฮไฟว์ ผมทดลองไปโพสต์ใหม่ โพสต์ไม่ได้ครับ สงสัยเขาจะมีนโยบายไม่อยากให้เผยแพร่งานฝีมือ แต่อยากให้เผยแพร่ภาพถ่ายมากกว่า ผมไปพยายามทำแล้วมันเออเร่อ

สวัสดีจ๊ะลุงบูลย์
วันนี้ลุกจากที่นอนต้องรีบแจ้นมาที่หน้าก่อนจออื่นเลย แต่นึกว่าเข้าบ้านผิดซะอีก บล็อกสีสดใสดีจัง แต่ช่องคอมเม๊นท์นี่เวลาเขียนต้องเพ่งแล้วเพ่งอีก ทรมานสายตาคนวัยโรยรา
ซะจริงๆ
ขอย้ำอีกครั้งนึงนะจ๊ะว่าฉันอยู่อังกฤษจ้า
ไม่ใช่อเมริกา
การปลูกผักในเรือนกระจก ถือเป็นงานอดิเรก เพราะเราสองคนตา ยาย ไม่ได้ทำงานแล้ว อลันเขาเป็นคนไม่ชอบอยู่เฉยๆ
เวลาผักออก ก็เอาไปแจกเพื่อนๆ และบ้านใกล้เรือนเคียง โหระพา กระเพรา มัดนึง
ทำแกงได้ 2 ถ้วยเล็กๆ คิดเป็นเงินไทยก็ร้อยกว่าบาท มะเขือแกง 6 ลูกใส่แพคไว้ราคาก็ร้อยกว่าเหมือนกัน เวลาแกงใส่มะเขือก็ใส่แค่ลูกสองลูก พอเอากลิ่น
มาอยู่ที่นี่ใหม่ๆซื้ออะไรคำนวนดูราคาแล้วแทบไม่อยากซื้อ แต่เดี๋ยวไม่สนใจแล้ว ไม่งั้นอดแน่
ส่วนน้องใหม่ที่แนะนำ เขาเห็นฉันเล่นคอม
เขาก็อยากจะเป็นบ้าง ไปติวให้ตั้งหลายวัน
ตอนนี้พอเลิกจากงานเธอก็จะมาอยู่หน้าคอม
จนสามีบ่นว่าเธอมีสามีใหม่ ไม่สนใจเขาแล้วเหรอ555555555555555

ดีคับดีไทยดีมันมากกก

I like dragons fruit