Arrietty เกือบได้เหมาโรงดูแล้ว

เมื่อวันก่อน ไปลิโด้สาย เขาบอกว่างดฉายเพราะไม่มีคนซื้อตั๋วเลย

วันนี้ตั้งใจดูจัด เลยไปก่อนครึ่งชั่วโมงก่อนหนังฉาย ปรากฎว่ามีเราประเดิมซื้อตั๋วคนแรก ครึ่งชม.ผ่านไป เข้าโรงไปดู ไม่มีคนเลย

คิด ๆ อยู่ว่าต้องปิดเสียงมือถือหรือเปล่า (ฮา)

และรู้สึกผิดมาก ๆ ที่ทำให้โรงเขาต้องเสียตังค่าไฟมาฉายหนังให้เราดูคนเดียว apex เขายิ่งขาดทุนอยู่ จริง ๆ แอบมีคิดกรณีนี้ล่วงหน้าเอาไว้แล้วด้วย ลังเลอยู่ว่ามาดูตอนเย็นดีกว่ามั้ย จะได้ไม่เปลืองค่าไฟเขา แต่ในที่สุดก็ตัดสินใจไปดูรอบเที่ยงอยู่ดี

ดู trailer ไปเรื่อย ๆ... ค่อยยังชั่ว ค่อยมีคนเดินเข้ามาหน่อย สรุปรอบนั้นฉายให้คนดู 5 คน


เป็นครั้งแรกที่ได้ดูหนังของสตูดิโอ ghibli ในโรง >_< อยากจะร้องไห้ ติดตามดู feature film ของจิบลิมาสิบปี เพิ่งเป็นครั้งแรกที่ได้ดูในโรงหนัง T-T หนังสวยมาก เพลงเพราะมาก ระหว่างดู ๆ ไป มีความคิดแวบเข้ามาในหัวว่า "My Life is Good." <= แปลว่ามีความสุขมาก และจขบ.เว่อร์ได้โล่

แต่หนังมันดีมากขนาดสมควรมาเว่อจริง ๆ ภาพสวยมากยังกับไม่ใช่คนคิดและเขียนขึ้นมาเอง เนื้อเรื่องเรียบง่ายแต่ไม่น่าเบื่อ

จขบ.เคยอ่านหนังสือ The Borrowers มาเมื่อสิบปีที่แล้ว แต่ก็ลืมเกลี้ยงไปแล้วเช่นกัน (แล้วบอกทำไม?)

คือในส่วนลึกของจิตใจแล้วรู้สึกว่าจิบลิคงยืมแค่ไอเดียคนตัวจิ๋วที่แอบมาอยู่ในบ้านมนุษย์และคอยหยิบยืมข้าวของที่จำเป็นต้องใช้ (ซึ่งก็คือการขโมยดี ๆ นี่เอง เพราะไม่มีการเอามาคืนนิ)

แต่นอกนั้นน่าจะแต่งเองหมดเลย (มั้ง ... ความจำห่วยง่ะ)

Arrietty มีองค์ประกอบที่หาได้จากการ์ตูนเรื่องอื่น ๆ ของจิบลิมากมาย เช่น มีแมวและมีอีกา (เห็นแล้วกรี๊ด ตามมาสู้กันอีกแล้ว), มีเด็กผู้หญิงและเด็กผู้ชายมาเจอกันและก่อเกิดมิตรภาพน่ารัก ๆ , มีป้าแก่ ๆ หน้าบาน ๆ เหี่ยว ๆ และมีธรรมชาติมากมาย ซ้วยสวย

ในเรื่องอาริเอตตี้อาศัยอยู่กับพ่อแม่ เป็นครอบครัวตัวจิ๋วที่โดดเดี่ยว คบหาสมาคมกันอยู่แค่สามคน สำหรับเด็กวัย 14 อย่างอาริเอตตี้น่าจะเหงามาก ๆ วัน ๆ ต้องเล่นกับแมลง

ส่วนโช เด็กผู้ชายอ่อนแอซึ่งย้ายมาพักผ่อนที่บ้านยายต่างจังหวัดชั่วคราวก่อนต้องเข้ารับการผ่าตัดหัวใจในเมือง คนนี้ก็เหงาอีก เพราะไม่ได้รับความอบอุ่นจากพ่อแม่ วัน ๆ ต้องเอาแต่อ่านหนังสือ

คนดูก็ได้แต่ลุ้นให้สองคนนี้มาเป็นเพื่อนกันเร็ว ๆ เถิ้ด >_<

ชอบบทพูดระหว่าง Arrietty & Sho มาก มันแอบแสดงความ dark ของโชที่ realistic มาก เด็กผู้ชายที่เกิดมาไม่ได้รับความอบอุ่นจากพ่อแม่ แถมหัวใจยังอ่อนแอ จะตายตอนผ่าตัดหรือเปล่าก็ไม่รู้ เด็กแบบนี้คงไม่ได้มีความคิดสดใส มองโลก positive สักเท่าไร เป็นเด็กนิสัยดีได้ก็มหัศจรรย์มากอยู่แล้ว

นอกจากนี้ในเรื่องก็ยังมีอะไรอย่างอื่นที่น่าพูดถึงอีกมากมาย เช่น ฉาก "ยืมของ" ของอาริเอตตี้และพ่อ(น่าตื่นตาตื่นใจ), ตัวละคร Spiller (น่ารักโฮก), Doll House (งามมาก) และเพลงโคตรเพราะ

ปล. ดูเรื่องนี้ตะหงิดอยู่จุดเดียว คือแม่อาริเอตตี้ ทำไมแก่หง่อมขนาดนั้น? อาริเอตตี้อายุแค่ 14 แม่ก็น่าจะแค่ 30 กว่า ๆ แต่ดีไซน์คาแรกเตอร์ซัก 60 ได้?? งงพะยะค่ะ @_@

ปล.2 ดูเรื่องนี้แล้วคิดถึงฮาขุ (Spirited Away) มาก ไม่ว่าจะเรื่องไหน ๆ ก็ไม่มีใครสู้ฮาขุได้จริง ๆ นะ

Create Date : 26 กรกฎาคม 2554 Last Update : 26 กรกฎาคม 2554 22:08:01 น. Counter : 795 Pageviews.		6 comments
Share Tweet