เจ้าชายน้อย (ยังเวิ่นเว้อไม่เลิก)
ไม่ได้มีประเด็นอะไรเป็นชิ้นเป็นอันจะเขียน แค่อยากเวิ่นเว้อไปเรื่อย ๆ เฉย ๆ (ว่าง)

ปกติไม่ว่าจะเป็นหนังสือ ละคร หนัง หรืออะไรก็ตามที่ยัดคำพูดสั่งสอนคนอ่าน(คนดู)ใส่ปากตัวละครปาว ๆๆ จขบ.จะแอบยี้ เพราะมันดูไม่มีชั้นเชิง จะมี message อะไรต้องแอบ ๆ ใส่อย่างแยบคาย ให้คนดูสรุปบทเรียนให้ได้ด้วยตัวเองสิถึงจะเริ่ด

แต่เจ้าชายน้อยนี่ จะสื่ออะไรนี่ไม่ต้องตีความ พูดออกมาโต้ง ๆ เลย

อย่างตอนที่สุนัขจิ้งจอกบอกความลับให้เจ้าชายน้อยฟังเป็นของขวัญว่า "ต้องมองด้วยใจจึงจะเห็นได้ถูกต้อง เพราะสิ่งสำคัญไม่อาจเห็นได้ด้วยตา"

ก็ไม่รู้จะบอกยังไงให้ชัดเจนมากไปกว่านี้ได้อีกแล้ว...
แต่ทำไมคนอ่าน(จขบ.)ไม่ยี้? แถมยังซาบซึ้งอีกต่างหาก?

จขบ.ก็มาลองคิด ๆ ดู (แบบว่าว่าง)
สงสัยเป็นเพราะเรารักตัวละครที่พูดล่ะมั้ง?

ปกติในเรื่องเล่าอื่น ๆ ไม่ว่าจะประเทศไหน สุนัขจิ้งจอกมักเป็นสิ่งมีชีวิตที่เจ้าเล่ห์ เป็นตัวร้ายแทบทั้งนั้น

แต่สุนัขจิ้งจอกในเรื่องเจ้าชายน้อยน่ารักมาก เห็นเจ้าชายน้อยแล้วคงถูกชะตา อยากเป็นเพื่อน เลยมาขอเจ้าชายน้อยให้ tame ตัวเองหน่อย

พอเจ้าชายน้อยไม่รู้จะทำยังไง ก็สอนเสร็จสรรพเลยว่าเธอนั่งห่าง ๆ ฉันหน่อย แล้วให้ขยับเข้ามาใกล้ขึ้นทีละนิด ๆ ในแต่ละวัน แล้วฉันกับเธอก็จะค่อย ๆ ผูกพันกัน

แต่ก่อน สำหรับฉันเธอก็เป็นแค่เด็กผู้ชายคนหนึ่ง และสำหรับเธอ ฉันก็เป็นแค่สุนัขจิ้งจอกตัวหนึ่ง แต่เมื่อเราได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันแล้ว เราก็จะพิเศษสำหรับกันและกัน

ถ้าจะให้ดี เธอควรมาในเวลาเดิมทุกวัน เช่น ถ้าเธอมาตอนสี่โมงทุกวัน พอถึงสามโมง ฉันก็จะเริ่มดีใจเพราะรู้ว่าอีกไม่นาน ก็จะได้เจอเธอแล้ว แล้วพอถึงสี่โมงเย็น ฉันก็จะกระโดดไปมา กระวนกระวายรอเธอมาถึง

แต่ก่อน ทุ่งข้าวสาลีไม่ได้มีความหมายอะไรสำหรับฉัน แต่จากนี้ไป เมื่อฉันเห็นทุ่งข้าวสาลี ฉันจะนึกถึงลอนผมสีทองของเธอ

และแม้การต้องลาจากเธอจะเศร้า แต่ฉันดีใจที่เราได้เป็นเพื่อนกัน เพราะจากนี้ไป ทุ่งข้าวสาลีจะมีความหมายใหม่สำหรับฉัน

สุนัขจิ้งจอก น่ารักมากเลย >_<

ตอนท้าย ๆ เล่ม เจ้าชายน้อยได้สอนนักบินถึงสิ่งที่ตัวเองเรียนรู้มาจากสุนัขจิ้งจอกด้วย

เจ้าชายน้อยบอกว่า แค่รู้ว่ามีดอกไม้ที่เรารักอยู่บนดาวดวงหนึ่งที่อยู่บนฟ้า การมองท้องฟ้าก็ทำให้เรามีความสุขได้

นักบินชอบเสียงหัวเราะของเจ้าชายน้อย

นักบินรู้ว่าเจ้าชายน้อยอาศัยอยู่บนดาวดวงหนึ่ง เพราะฉะนั้นเวลานักบินมองท้องฟ้า ก็จะรู้สึกเหมือนดาวทุกดวงกำลังหัวเราะให้นักบิน ดวงดาวเปรียบเหมือนเป็นระฆังเสียงไพเราะสำหรับนักบิน

ดังนั้น เวลานักบินเงยหน้ามองท้องฟ้า เขาก็จะหัวเราะไปกับเจ้าชายน้อยทุกครั้งจนเพื่อน ๆ ต้องคิดว่าเขาเพี้ยน

ดวงดาวบนท้องฟ้าของนักบินก็ไม่ต่างอะไรกับทุ่งข้าวสาลีของสุนัขจิ้งจอก
ล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งที่ได้รับความหมายใหม่หลังทั้งคู่ได้รู้จักกับเจ้าชายน้อย

*ขอจบการเวิ่นเว้อแต่เพียงเท่านี้(ก่อน)*



Create Date : 12 กรกฎาคม 2556
Last Update : 12 กรกฎาคม 2556 16:42:19 น.
Counter : 1308 Pageviews.

1 comments
  
เรื่องนี้อ่านครั้งแรกงั้นๆ แต่ยิ่งแก่ยิ่งชอบค่ะ
โดย: jackfruit_k วันที่: 12 กรกฎาคม 2556 เวลา:21:44:32 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

lulla
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]



Group Blog