รอดูหน้าหลานนนนนน

ดีใจด้วยน่ะค่ะ

เป็นเหมือนกันเลยค่ะตอนที่รู้ตัวว่าท้องแรกๆ รู้สึกเหมือนว่าตัวเองกำลังจะหมดอิสระ ต่อไปนี้จะทำอะไรก็ต้องคิดถึงลูกก่อนเป็นอันดับแรก ไม่ฟรีเหมือนก่อน แต่พอสักพักเริ่มซึมซับความรู้สึกสึกของการเป็นแม่

คราวนี้จะเริ่มรู้สึกหวงแหน และกังวลกลัวเขาจะเป็นโน่นเป็นนี่แทน

ส่วนเรื่องคลอด...เราก็กลัวนะคะ แถมนี่ก็ใกล้เวลาเข้าไปทุกที (32 จะ 33 อาทิตย์แล้ว) และเรามีเกณฑ์คลอดก่อนกำหนดด้วย ก็ได้แต่ปลอบใจตัวเองค่ะว่าคนอื่นๆ เขาก็ผ่านช่วงเวลานั้นมาได้ แล้วทำไมเราจะผ่านไม่ได้ มองผ่านๆ ช่วงเวลานั้นไปถึงช่วงเวลาที่เจ้าตัวเล็กออกมาดูโลกแล้วก็พอจะทำให้หายกลัวไปได้บ้างค่ะ

ไว้จะแวะมาเยี่ยมเรื่อยๆ นะคะ มาฟังข่าวคราวตัวเล็ก

มีความสุขมากๆน้า ลูกจะได้อารมณ์ดี

อ่านๆดูแล้ว รู้สึกเหมือนกันเเทบทุกข้อเลยค่ะ แต่ระวังเรื่องอาหารหน่อยนะคะ ของเราทานจนเพลิน ตามใจปาก ทานแต่ของหวานๆ จนตอนนี้โดนสั่งให้ควบคุมเรื่องน้ำตาล ไม่งั้นจะเป็นเบาหวานระหว่างตั้งครรภ์ค่ะ
ขอให้สุขภาพเเข็งแรงทั้งคุณแม่ และคุณลูกนะคะ

คลอดแล้ว เอาน้องมาอวดมั่งนะคะ อยากเห็นค่ะ

หวัดดี again จ้ะ
ตรงข้อดีเนี่ยเหมือนเราหลายข้อเลย โดยเฉพาะเมื่อก่อนก้อช้อปปปิ้งได้แค่ห้างใกล้บ้าน (แฟชั่นไอส์แลนด์)ซึ่งเบรื่ออออ มั่กๆ แต่ตอนนี้อยากไปไหน กินอะไร ก้อโอเค (ถึงแม้จะมีแอบงอแงเรื่องอื่นก้อตาม)
แล้วของเราแถมได้ไปนอนในห้องพยาบาลของออฟฟิซ ตอนพักเที่ยงทุกวันเลยง่ะ โชคดีที่นายสิงคโปร์เข้าใจ แถมเพื่อนร่วมงานก้อโอเค (มีไล่เราไปนอนด้วยนะ ทั้งที่บางวันไม่ง่วงอ่ะ) อิๆๆ ก้อเลยกลายเป็นคุณแม่จอมขี้เกียจประจำออฟฟิซ อ่ะนะ..ขออาศัยลูกกอบโกยช่วงสบายๆแบบนี้นิสนึงฮ่ะ
เรื่องสิวอ่ะ...คนมันสวย เดี๋ยวคลอดก้อกลับมาสวยจ้า..อย่าไปบีบมันเด้อ
ส่วนเรื่องคลอด กลัวเหมือนกันง่ะ

ว้าว ปาร์มีน้องแล้ว ดีใจด้วยนะจ๊ะ ตื่นเต้นแทนเลย (อ่ะ ต้องรีบไปมีมั่งแล้ว อ้าวไม่ใช่ๆ ^__^)

เวลาอ่านแล้วทำให้เรารู้สึกอยากมีครอบครัวเลยนะ แต่มันก้ออบอุ่นดีเนอะ ตลกจัง