Group Blog
 
All blogs
 
MiSSiON FaiLEd#2

เฮ่อออออ และแล้วก็ไม่ท้องอีกจนได้ ครั้งนี้ครั้งที่ 2 แล้วสินะ


อุตส่าห์นั่งลุ้นมา3-4 วัน เมนส์ไม่มาซะที ไม่เคยเลื่อนนานขนาดนี้


ตอนแรกก็อุตส่าห์ทำใจไว้แล้วเชียว ว่าบางทีมะม๊าคงเครียดเกินไปทำให้


เมนส์เลื่อนออกไป แต่ก็ยังมีแอบหวังอยู่ว่าจะท้อง ลูบท้องทุกวันเลยนะ


พยายามเดินค่อยๆ สิวขึ้นก็ไม่ทายาแก้สิว กลัวว่าถ้าท้องแล้วลูกจะเป็นอะไร


ตลกสิ้นดีกับการหวังลมๆแล้งๆ ก็อย่างว่าแหละนะคาดหวังไว้เยอะว่า


ยังงัยมันก็ต้องท้องเพราะ ทั้งตรวจไข่ตก ทั้งกินยากระตุ้นไข่ มันทำให้เรามีความหวัง



เทสวันที่ 02/08/09 หมอบอกว่าไข่จะตกวันนี้



 เทสวันที่ 04/08/09 เช็คความชัวร์


จากการเทสวันไข่ตก ทั้ง 2 ครั้งเราก็คิดแล้วว่าไข่มันไม่ตกแหงๆ ดูสีแล้วมันจางกว่าแถบมาตรฐาน


แต่ก็แอบหวังในใจว่ายังงัยซะอาทิตย์นี้แหละที่มันต้องตกสักวัน แถมปะป๊ายังว่างอยู่กะบ้านด้วย


ยังงัยก็ต้องติดแหละ ตั้งใจกันมากเลยแต่ละครั้ง ทั้งเอาหมอนรอง ทั้งไม่ลุกไปเข้าห้องน้ำ


มันทำให้เรามีความหวัง



แล้ววันนี้ ตอนบ่ายมันก็มีเลือดออกมา ก็พยายามคิด 2 แง่ อาจจะเป็นเมนส์หรืออาจจะเป็นเลือดล้างหน้าเด็กก็ได้


  แต่ยังงัยก็ตาม ใส่ผ้าอนามันไว้ก่อนละกัน เผื่อจะเป็นเมนส์จริงๆ (ในใจก็ยังแอบหวังว่าขอให้มันไม่ใช่เมนส์)


ผ่านไป 1 ชม.แอบเข้าไปเช็คว่าเมนส์จริงๆรึป่าว พบว่าผ้าอนามัยยังคงขาวสะอาด


เลือดล้างหน้าเด็กแน่ๆเลย (แอบเข้าข้างตัวเองอีกแล้ว)วางแผนไว้เลยเดี๋ยวเย็นนี้โทรบอกปะป๊า


แต่แล้ว ผ่านไปอีกสักพัก รู้สึกเลยว่ามีของเหลวไหลออกมา


แต่เพื่อความมั่นใจยังงัยก็ขอไปดูอีกสักรอบ พร้อมกับถือโทรศัพท์ไปด้วย


แล้วความหวังทั้งหมด ก็จบลง ณ เวลานี้เอง โทรบอกปะป๊าว่าเมนส์มาแล้วนะ ปะป๊าก็พูดด้วยน้ำเสียงขำๆ ว่า


"ใครเรียกมันมาเนี่ย จะมาทำไม" "อย่างนี้ต้องกินซิงค์เพิ่มแล้วสิ" "ไม่ท้องจริงๆสินะ"


"สงสัยต้องทำตามที่ป๊าบอกอย่าตั้งใจ" 


แล้วมะม๊าก็ทนไม่ไหว รู้ว่าทำให้ปะป๊าเสียใจ น้ำตามันไหลออกมา โดยไม่ตั้งใจ


เงียบไปสักพักนึง ปะป๊าคงรู้แหละว่าร้องไห้ เพราะเรียกตั้งหลายที ไม่มีเสียงตอบ


จนปะป๊าต้องบอกว่า "ไม่เป็นรัย เอาใหม่นะ" ถึงจะมีเสียงตอบกลับไปว่า "อืม"


แล้วก็วางสาย จากนั้นน้ำตามันก็ไหลออกมาไม่หยุด นั่งร้องไห้อยู่ในห้องน้ำสักพัก



ทำไมนะ ทำไม ทั้งๆที่ก็เผื่อใจเอาไว้แล้วเชียว เคยแต่ปลอบคนอื่นในกระทู้


แล้ววันนี้ ก็ต้องมานั่งปลอบใจตัวเอง แต่ก็สัญญากับตัวเองแหละนะว่ายังงัยซะจะไม่ท้อเด็ดขาด


ต้องสู้ต่อไป อาจจะต้องมีครั้ง 3 4 5 6 7 ก็ไม่เป็นไร ยิ้มสู้



สิ้นเดือนคงได้ฤกษ์ไปตรวจภายในที่พญาไท 3 อย่างจริงจังซะที ว่าตกลงแล้ว


ในมดลูกเราเป็น เนื้องอก หรือเป็นช๊อกโกแลตซีสกันแน่ เบื่อหมอมึนเต็มทีแล้วไปกี่ครั้งก็พูดไม่เหมือนกันซะที





Create Date : 19 สิงหาคม 2552
Last Update : 5 กันยายน 2552 13:50:45 น. 1 comments
Counter : 882 Pageviews.

 
ใจเย็นอย่ายอมแพ้นะคะ
สู้ๆจะเป็นกำลังใจให้จ้า


โดย: mammajor วันที่: 19 สิงหาคม 2552 เวลา:22:14:53 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

++Love Shuffle++
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Daisypath Anniversary tickers
Friends' blogs
[Add ++Love Shuffle++'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.