|
รักแรก....ฉับชอบแกว่ะ(2)
ความที่เป็นคนที่มักถูกอำบ่อยก็ไม่รู้จักจำ เป็นนิสัยที่แก้ไม่หายสักทีไม่ว่าจาผ่านมาสักกี่ปี ก็เลยต้องทำเก็กหยิ่งคนก็เลยไม่รู้ว่าจริง ๆ แล้วเฉิ่มสุด ๆ เมื่อแยกย้ายกันเข้ากลุ่ม แง ๆ อยากจาบ้าตายมีผู้หญิงแค่ 3 คนเอง ทำไงดีเนี๊ย ก็อะนะดันเลือกไปได้คณะวิศวะ แย่แล้ว (อิอิอิ จริง ๆตามใจว่ามันคงคิดดีใจอยู่แน่ ๆ เลนเนอะผู้อ่านคิดเหมือนตามใจเปล่า) เอ้อก็ยังดีว้ามีเพื่อนผู้หญิงตั้ง 3 คนแน่ะ อืมในกลุ่มเรามีหน้าตาดี ๆ ทั้งนั้นเลย อืม อย่างนี้ค่อยน่าสนใจ อิอิอิ ทำไมคนนี้ไม่ค่อยคุยกะคัยเลยนะ สงสัยเข้ากะเพื่อนไม่ได้แน่ ๆ เลย น่าสงสารจัง ไปคุยกะเค้าดีกว่า "เอ่อ ชื่ออารัยค่ะ ชื่อ เปิ้ลนะค่ะ" "ชื่อ พี่ธรรม" ไมต้องมีพี่ด้วยฟระ ชื่อตลกดี "พี่ธรรม ชื่อแปลกจังค่ะ" "เปล่า ชื่อ ธรรม แต่ที่บอกว่า พี่ธรรม เพราะเราเป็นรุ่นพี่นาย" อ้าว แตกยับเยินกันหมดเลย เก็บไหนดีน๊า "อ๋อค่ะ" จบข่าวหลังจากวันนั้นเปิ้ลก็สนิทกับพี่ธรรมมากขึ้น อาจจะเพราะว่าพี่แกหาคัยคบไม่ได้แล้วกระมังจึงยอมคบกะเด็กบ๊อง ๆ "พี่ค่ะ ไปกินข้าวด้วยกันมะ" "อืม" เป็นอย่างนี้ประจำในช่วงแรก "อ้วนเปิ้ล" น่านสรรพนามใหม่กิ๊งที่เพื่อน ๆ ปากมอม ทั้งหลายตั้งให้ ช่างน่ารักกันซะจริง ตอนนี้เปิ้ลต้องระมัดระวังตัวอย่างมากในการเดินไปเรียน ถ้าไม่ระมัดระวังจะโดนเพื่อน ๆ มันดึงผมจนหัวแทบทิ่มไปด้านหลัง มันทำให้เปิ้ลโมโหเป็นประจำ แต่ทำอะไรพวกมันไม่ได้ต้องปล่อยมันไป พี่ ๆ เค้าเห็นใจก็เลยบอกว่าคัยที่ชอบแกล้งน่ะ แอบชอบเปิ้ลอยู่ช่ายรึเปล่า ก็ไม่ได้กระทบกระเทือนปัญญาของพวกมันให้หยุดแกล้งได้ และแล้ววันที่โมโหสุดขีดก็มาถึง อิอิอิคิดว่าเปิ้ลจะทำไงต่อล่ะซิ คราวหน้าจามาเล่าต่อนะ
Create Date : 25 สิงหาคม 2551 |
Last Update : 25 สิงหาคม 2551 17:25:57 น. |
|
0 comments
|
Counter : 350 Pageviews. |
|
|
|
| |
|
|
Location :
ภูเก็ต Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ชื่อตามใจ ชื่อจริงตามเส้นทางของหัวใจ มักทำอะไรตามความพอใจตัวเองเสมอ อยากไปไหนก็ไปตามที่ใจตัวเองต้องการ แต่ขอบเขตของความพอใจนั้น จะต้องไม่มีคัยเดือดร้อนไปกับเรา และไม่ต้องการให้คัยมาทำอะไรเพื่อตามใจเรา หรือตัวเราต้องคอยไปตามใจคัย ใจคัยเจ้าของก็ดูแลกันเอาเอง แค่บางเวลาของช่วงชีวิต ที่ความเหงาผ่านเข้ามาเยี่ยมเยืยน อยากมีคัยสักคนอยู่ข้างๆกันก็พอ
|
|
|
|
|
|
|