Chocolate Scone
ตั้งใจจะทำขนมให้เพื่อนตั้งแต่คราวที่เจอกันช่วงเดือนมีนาแต่ก็ยุ่งๆกับการเดินทางสารพัดทริปเพราะตอนเจ้าตัวโทรมานัด ยังอยู่ในช่วงทริปไปทะเลอยู่เลยคราวนี้จะเจอกัน เพื่อนนัดมารับไปสตูดิโอเลยตั้งใจว่าจะต้องเปิดเตาอบ ทำขนมใหม่ หลังจากว่างเว้นไปนานค้นดูมีอะไรในตู้บ้าง...เอาง่ายๆแล้วกัน เพราะช็อกโกเลตเป็นสิ่งที่มีติดบ้านอยู่แล้ว ทำช็อกโกเลตสโคน นี่แหละยังไม่พร้อมที่จะทำคัพเค้กแบบมีฟรอสติ้งครีมชีส เพราะขี้เกียจล้างครีม แล้วสโคนก็ใส่กล่อง หิ้วไปได้ง่ายๆ ไม่ต้องระวัง ไม่ต้องแช่ตู้เย็นเพราะเพื่อนบอกไว้แล้วว่าตะลอนอยู่ข้างนอกที่ทำงานทั้งวัน ถ้าเป็นเค้ก กลัวทิ้งไว้ในรถแล้วจะเละเทะไหนๆทำแล้ว ก็ทำซะสองล็อตเลยแล้วกันเผื่อพี่ๆน้องๆที่ที่ทำงานด้วย...ทำเสร็จออกจากเตาใหม่ๆ ต้องชิมอยู่แล้ว ไม่พลาดเอ ทำไมมันออกจะเค็มหน่อยๆ เหมือนทำ plain biscuit เลยล่ะแต่ก็ไม่ได้เค็มมากนัก ก็ยังไม่ได้เอะใจอะไรมานึกได้ทีหลัง... โธ่...ใช้เนยเค็มแทนเนยจืด แล้วยังเผลอใส่เกลือลงไปอีก ดีที่ยังไม่เค็มโดดขึ้นมาแบบ plain biscuitน้ำตาลกับช็อกโกเลตยังคุมรสได้อยู่ รอดตัวไป
เค้ก...ภาพประกอบนี้ตกแต่งขึ้นเพื่อใช้โฆษณาเท่านั้น
หลายครั้งหลายหนที่เห็นรูปโฆษณาอาหารแล้วน้ำลายหกทำไมมันช่างชุ่มฉ่ำ น่ากินขนาดนั้น บางทีก็จะมีตัวหนังสือเล็กๆอยู่มุมแผ่นพับ หรือทีวี ว่า "ภาพประกอบนี้ตกแต่งขึ้นเพื่อใช้โฆษณาเท่านั้น"อ้าว! แปลว่าของจริงไม่เป็นอย่างนี้ใช่ไหม บางครั้งหน้าตาอาหารที่มาเสิร์ฟก็ไม่ได้เป็นตามรูปซะทีเดียวถ้ารสชาติโอเคก็... เอาน่ะ พอรับได้เมื่อตอนต้นปีได้อ่านหนังสือเกี่ยวกับการถ่ายภาพเพื่อโฆษณาอาหารแล้วก็ถึงบางอ้อ ว่าสารพัดเทคนิคแบบนี้นี่เองรูปขนม อาหาร สเต็ก เครื่องดื่ม ถึงน่ากินไปซะทุกอย่างภาพข้างบนมาจากหนังสือที่ว่า นี่แหละค่ะ "Food Styling for Photographers: A Guide to Creating Your Own Appetizing Art"By Bellingham L, Bybee JA, Rogers BG.เพิ่งจะรู้ว่า ไส้ครีมแต่ละชั้นมันเท่ากันเป๊ะ เพราะมีกระดาษแข็งสอดไว้แบบนี้เองหน้าตัดถึงเรียบกริ๊บ ไม่ย่นยู่ยี่ เหมือนเวลาเราตัดเค้กที่แต่งเสร็จแล้วเสร็จแล้วก็เอามีดปาดครีมที่รอยตัดให้เรียบอีกทีถ้ามีเศษเค้กเลอะเทอะ ก็บรรจงใช้แหนบคีบออกไป ให้สวยเรียบ งดงามแต่ถ้าเป็นชีสเค้ก ก็จะต้องโชว์เนื้อเค้กให้เห็นรอยตัดขรุขระเล็กน้อยที่แสดงความนุ่ม เนียน และเนื้อเค้ก โดยการแช่เย็นไว้จนกว่าจะได้เวลาเอาออกมาตัดแล้วถ่ายรูปเห็นแบบนี้แล้วทำให้นึกชื่นชมรูปอาหารในบล็อกขึ้นมาอักโขโดยเฉพาะบางท่านนี่ ถ่ายทำทุกขั้นตอนโดยละเอียด แบบมือเดียวอีกมือเลอะแป้ง ช็อกโกเลต ไข่ ซอสผลไม้ มอมแมมแต่รูปอาหารก็ยังชวนน้ำลายกระฉอก แบบไม่ต้องตกแต่งใดๆ อันนี้ถึงจะเรียกว่า ฝีมือ ของแท้ สารภาพว่า ตัวเองไม่สามารถใช้มือหนึ่งนวดแป้ง เติมไข่ บีบไส้ขนม แล้วถ่ายรูปไปด้วยได้ เวลามือเลอะค่ะก็เลยมีแต่รูปขนมที่ทำเสร็จแล้ว พร้อมกิน เท่านั้นอยากลองเทคนิคในหนังสือบ้างจัง แต่เสียดายขนมค่ะ
อาหารทะเลที่ท่าเรือ
ก้าวเข้าไปกินอาหารร้านนี้ตอนกลางวัน แล้วก็พบว่าคนรอเยอะแยะเกือบเปลี่ยนใจไม่รอ เพราะกลัวไม่ทันเวลาแต่ก็คิดว่า ร้านนี้ต้องอร่อยแน่ในจำนวนร้านอาหารทะเลหลายสิบร้านแถวนั้นเพราะอีกร้านหนึ่งที่เราไปกินตอนเย็นวันก่อนหน้านั้น คนยังไม่แน่นเท่านี้เลยแล้วก็พบว่า คุ้มค่ารอ อาหารอร่อย รสดีทุกจานเลยต้องมากินตอนเย็นอีกรอบ คราวนี้บรรยากาศโรแมนติกมากแถมบ๋อยร้านนี้ก็อัธยาศัยดีเป็นเลิศขากลับยังมีกุหลาบสีครีมอมชมพูให้ติดมือกลับบ้านด้วยไม่มีเรื่องอึ้ง ทึ่ง เหวอ แบบบ๋อยร้านอาหารจีนในบล็อกที่แล้ว
ร้านอาหารจีนกับบ๋อยฝรั่ง
เพราะเดอะแก๊งอีกสามคนที่ไปด้วยกัน มาโฆษณาหลังจากกลับจากกินอาหารจีนว่าอร่อยและไม่ครั่นคร้ามต่อการรอแท็กซี่นานๆแบบคืนแรกที่ไปกินจนกระทั่งเอ่ยปากจะพาเราไปกินอีกครั้ง เนื่องจากครั้งแรกที่เดอะแก๊งไปกินกัน เราแยกไปกินข้าวกับเพื่อน เลยไม่ได้ไปด้วยเราก็เลยแน่ใจว่าร้านนี้คงจะอร่อยจริงไม่งั้นทุกคนคงไม่เต็มใจพาตัวเองและเรากลับไปกินอีกร้านนี้อยู่ในพื้นที่ของมอลล์ในเมือง สถานที่ตกแต่งใช้ได้คนเยอะเชียวแหละ ส่วนใหญ่เป็นฝรั่ง มีผมดำอยู่โต๊ะเดียวตอนแรกเราได้โต๊ะในส่วนการบริการของสาวคนหนึ่งเธอกำลังยุ่งอยู่ พ่อหนุ่มผมทองคนนี้เลยโฉบมาบอกว่ารอแป๊บ ขอลงรูปไว้หน่อย ทั้งที่บล็อกอาหารควรมีแต่รูปอาหารรูปนี้ถ่ายหลังจากเขาสร้างวีรกรรมไว้ที่โต๊ะเราแล้วสักพัก เราก็เห็นโต๊ะที่ใหญ่กว่าว่างลงสามคนที่เคยมาแล้วลงมติว่า โต๊ะเล็กไม่พอวางอาหารแน่ก็เลยขอย้ายไปโต๊ะใหญ่เป็นส่วนบริการของพ่อหนุ่มน้อยผมทอง สูงยาวเข่าดี คนนี้พอดีเขาทักทาย แล้วก็เริ่มจัดจาน วางช้อนและเครื่องปรุง พร้อมคำถามเด็ด ว่าต้องการ hot and spicy sauce ไหมหนึ่งในพวกเราตอบรับแล้วพวกเราก็อึ้งตะลึงตะไล เมื่อพ่อผมทองตักพริกบดจากอีกถ้วย ใส่ฉับลงไปในซีอิ๊ว หรือจิ๊กโฉ่ว ไม่รู้ อีกถ้วยคน คน คน คน... เหมือนกับว่า เอ้า... เนี่ย ซอสเผ็ด เสร็จแล้ว แต่ไม่ได้พูดอะไร วางช้อนเสร็จก็เดินกลับเข้าครัวทิ้งเดอะแก๊งหัวเราะกันน้ำตาไหล อึ้ง ทึ่ง เหวอ งงถ้าเขาท่าทางกวนประสาทกว่านั้น เราคงคิดว่าแกล้งแต่นี่ปกติมากจนบอกกันว่า ผมเราก็ดำซะ ตาเราก็ดำซะแถมบางคนก็หน้าตาบ่งบอกว่ามีเชื้อสายจีนไม่น้อยแล้วคิดว่ามาจากไหน ถึงจะกินอาหารจีนไม่ถูก จนต้องทำซอสพริกให้ด้วยวิธีนี้ ถ่ายรูปมาให้ดู หลังจากมองหน้ากันแบบอึ้งไปสามวินาที อาหารอร่อยจริง สมที่เดอะแก๊งร่ำลือ และทำเป็นพาเรามากินซ้ำทั้งซุปเสฉวน ไก่ผัดห่อผักกาด เนื้อผัดน้ำมันหอยกับบร็อคโคลี่ ไก่ผัดเม็ดมะม่วงหิมพานต์ เป็ดอบตบท้ายด้วย fortune cookie ตามสไตล์ร้านจีนคราวก่อนเดอะแก๊งทั้งสามมีแต่เศษซากคำทำนายมาโชว์เพราะจะให้เราทายว่าอันไหนของใคร และเราก็ทายได้ถูกหมดซะด้วยระหว่างนั้น คุณน้องผมทองก็บริการเอาใจใส่ตลอดตอนถ่ายรูปเดอะแก๊งให้ ก็บอกเราว่ากำลังอยากได้กล้องรุ่นที่เราใช้พอดีซื้อมานานหรือยัง ใช้ดีไหม เราว่าเขาคงได้ซื้อแน่ เพราะมีความเห็นอย่างเดียวกันสำหรับข้อดีข้อด้อยของมันขากลับคุณผู้จัดการร้าน จำเดอะแก๊งได้ ก็ทักทายกันก่อนกลับเพราะสองคืนก่อน ให้ที่ร้านเรียกแท็กซี่ให้ แต่รอนานมาก เพราะในเมืองมีแท็กซี่ไม่มากนักเดอะแก๊งบอกว่า ตอนนี้คนในเมืองนี้จำแก๊งเราได้แล้วแต่เราว่า เราคงจำร้านนี้กับซอสพริกได้แม่นกว่าแน่
ปูยักษ์ กับชีสเค้กก้อนใหญ่ยักษ์
คงเป็นครั้งแรกที่เราต้องยอมพ่ายแพ้แก่ปูทะเล ตัวใหญ่ยักษ์ล้นจานซึ่งถ้ากินสองคน คงจะไม่เป็นภาระหนักขนาดนี้จานที่เห็นนั่นคือจานขนาดใหญ่เป็นฟุตเจ้าปูยักษ์นี่มาแบบ อิตาเลียนซีฟู้ด มีน้ำจิ้มพริกตำ เอ๊ย!กระเทียมสับกับเนย ราดมาหอมหวนแต่เวลาแกะนี่สิ...เราถึงกับบอกคนร่วมโต๊ะว่า ปกติไม่จำเป็น ไม่แกะปูกินเองนะใช้เวลากินเป็นชั่วโมง สมกับที่คนขับรถบอกว่าอีกสองชั่วโมงจะมารับกลับ มือไม้มันวับ ลื่นไปด้วยเนยแต่ควรค่าแก่การเลอะจริงๆ เพราะเนื้อปูเต็มปากเต็มคำ เป็นก้อนๆ สด หวาน เหลือก้ามอีกสองก้าม กินไม่ไหว ยอมแพ้ เพราะก่อนหน้านี้มีซุปกับสลัดจานยักษ์มาแล้วปูข้างบนนั่นมื้อกลางวันมื้อเย็นก็จานยักษ์ตามเคย ตั้งแต่ซีซาร์สลัด กับ Prime Rib Steakแต่ไม่ได้ถ่ายมาให้ดูเพราะคิดว่า เป็นปกติอยู่แล้วแต่เจอนิวยอร์คชีสเค้ก ขนาดกินสามคน แต่เสิร์ฟเฉพาะคน มาในจานเท่าของคาวนี่เล่นเอาถอนใจเฮือกแต่ก็กัดฟันกินจนเกือบหมด เพราะว่าของโปรด เหลือครัสต์แค่สองคำเองเพื่อนบอกว่า โห เหลือเยอะมากเลยนะ ตั้งสองคำ อันนี้แถม เป็นของหวานของคนไปด้วยเจอไอศกรีมกาแฟ อัลมอนด์ อันเท่าตึก มาในจานเท่าของคาวเจ้าของ คนสั่ง ถึงกับร้อง "ช่วยด้วย" เดินกลับห้องกันแทบไม่ไหวไปตามๆกัน
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [