(หมายเหตุ: รูปประกอบนี้จัดทำขึ้นเพื่อใช้ประกอบบล็อกเท่านั้นไม่เกี่ยวข้องกับบล็อกแต่อย่างใด)นัดเพื่อนรุ่นน้องแวะมารับบราวนี่ไปเป็นเสบียงระหว่างเดินทาง ที่ร้านไก่ทอดคุณปู่นายพันร้านเดิมเพราะเป็นห้างที่เราใช้ซื้อกับข้าวไปถึงก็สั่งน้ำผลไม้รวม สายตามองไปเจอสาวน้อยพนักงานอารมณ์ดีคนเดิมที่เราเคยเขียนชม แต่ครั้งหลังๆเรามา ไม่ได้เจอเธอเธอยิ้มสดใส พร้อมทักว่า ติดใจน้ำผลไม้หรือคะเราตอบ แต่ไม่ได้เท้าความเรื่องที่เคยเจอกันพนักงานที่รับออเดอร์ซึ่งอายุเยอะพอดู ก็ยิ้มแย้มแจ่มใส สาขานี้พนักงานน่ารักดี เราคิดนั่งรอเพื่อน ยังมาไม่ถึงชักหิว เลยลุกไปสั่งไก่ทอดน้องพนักงานอารมณ์ดีรับออเดอร์ เรายิ้ม พร้อมกับบอกว่า เราเคยเจอกันแล้วนี่คะ"ใช่ค่ะ หนูจำคุณพี่ได้ ขอบคุณนะคะที่ให้กำลังใจในการทำงานให้หนูตอนนี้ทำได้ครบ 7 เดือนแล้วค่ะ ก็ได้รับคำชมจากลูกค้าคนอื่นๆและหนูก็ได้เป็นพนักงานดีเด่นด้วย"เรายิ้ม ดีใจไปกับเธอด้วยที่มีคนอื่นเห็นคุณค่าความตั้งใจของเธอไม่อยากบอกเลยว่า ดูเหมือนไก่ทอดสองชิ้นนั่นจะชิ้นใหญ่กว่าเดิม ระหว่างที่อิ่มแล้ว นั่งรอ มัวแต่ก้มหน้าก้มตากดโทรศัพท์ก็มีเงามายืนตรงหน้า"คุณพี่คะ หนูแวะมาสวัสดีค่ะ เพราะกำลังจะออกเวรแล้วค่ะ"เรายิ้มรับ รับไหว้เธอ รู้สึกเป็นวันดีๆอีกวันหนึ่งเมื่อมองเธอสะพายกระเป๋าเดินออกประตูห้างไปแบบที่ไม่เกี่ยวกับไก่ชิ้นใหญ่แต่อย่างใด
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
น้องสาวคงไม่หยุดอยู่แค่พนักงานในร้านแน่ๆ
ถ้าเธอรักษาจิตใจของการเป็นผู้ให็บริการที่ดี
อนาคตเธอรุ่งแน่ๆครับ