Group Blog
 
All blogs
 
คุณครู...สิ่งดีในชีวิต





แด่... คุณครูทุกคนในชีวิต
ไม่ว่าจะเป็นพ่อแม่... ครูคนแรก
คุณครูทุกคนในโรงเรียน... ในมหาวิทยาลัย
ใครๆที่สอนเราโดยตรงและโดยอ้อมจากการกระทำ... ทั้งดีและไม่ดี
ทำให้เราเลือกปฏิบัติได้
คุณครูที่เป็น wind beneath my wings
คุณครูที่คิดว่าตัวเองเป็น stepping stones

ในความคิดของเรา ครูไม่ใช่เรือจ้าง ไม่ใช่กระดาษทราย ไม่ใช่ขั้นบันไดสู่ความสำเร็จ
แต่ครูคือครู...


คงไม่มีอะไรที่ตอบแทนและรำลึกถึงท่านเหล่านั้นได้มากกว่า
ทำในสิ่งที่ดี อย่างที่ครูที่ดีของเราทำมาแล้ว






Create Date : 13 กรกฎาคม 2550
Last Update : 13 กรกฎาคม 2550 1:37:58 น. 10 comments
Counter : 1160 Pageviews.

 
ใช่ค่ะ ศิษย์ดีเพราะมีครู


โดย: same sun not so far วันที่: 13 กรกฎาคม 2550 เวลา:3:49:28 น.  

 

ครูที่ดี เป็นเรื่องที่น่ายกย่อง


โดย: p_tham วันที่: 13 กรกฎาคม 2550 เวลา:3:52:51 น.  

 
ดีใจที่เจอคนที่รู้สึกดี กับ ครูค่ะ


โดย: PenKa วันที่: 13 กรกฎาคม 2550 เวลา:10:19:24 น.  

 
เมื่อสมัยเรียนมัธยมผมเป็นที่รู้จักของอาจารย์หลายท่านเลยเพราะทำกิจกรรมเยอะ(กิจกรรมนะครับไม่ใช่วีรกรรม)แถมที่บ้านขายของในตลาด มีอาจารย์เป็นลูกค้าประจำหลายท่านด้วย มีอยู่ครั้งนึงหลังจากจบออกมาแล้ว ผมขึ้นรถเมล์หน้ารร.เก่า ขึ้นไปก็ไปเจออาจารย์หมวดวิทยาศาสตร์นั่งคนเดียวแถมที่นั่งอื่นก็มีคนนั่งหมดแล้วเลยนั่งกับอาจารย์ ผมยกมือไหว้สวัสดี อาจารย์ทักทายผมว่าสวัสดี...(ชื่อของผม) จะไปไหนเหรอวันนี้ ผมประหลาดใจเลยนะครับว่าอาจารย์จำชื่อผมได้ ผมเองจำชื่ออาจารย์ไม่ได้แล้วด้วยซ้ำ เพราะไม่เคยเรียนกับอาจารย์ท่านนี้เลย แต่ไปเข้าห้องพักครูหมวดวิทยาศาสตร์บ่อยๆครับ

สมัยเรียนมหาลัยก็ประทับใจอาจารย์ท่านหนึ่งด้วยครับ ท่านสอนและใส่ใจลูกศิษย์มากๆเลย


โดย: อะไรคือสิ่งหายาก แต่ไม่มีค่า วันที่: 13 กรกฎาคม 2550 เวลา:11:20:45 น.  

 
ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านค่ะ
คุณ same sun not so far, คุณ p_tham, คุณ PenKa

คุณตี๋ สงสัยจะโดดเด่น อาจารย์เห็นหน้าบ่อยมังคะ
พวกความชั่วไม่มี ความดีไม่ปรากฎ อาจารย์จะจำไม่ค่อยได้หรอกค่ะ
พวกนี้เวลาเรียนหนังสือจะรอดตัวไป เพราะอาจารย์ไม่เรียกถาม
โดดมั่ง หายมั่ง อาจารย์ก็ไม่ค่อยสังเกต
มีรุ่นน้องคนหนึ่งบอกว่า โดนอาจารย์สองคน อยู่คนละภาควิชา เรียกให้ตอบในชั้น ชั่วโมงละสองหนเหมือนกัน
เหตุเพราะเขาคุยจนอาจารย์จำหน้าได้ จำชื่อได้


โดย: HoneyLemonSoda วันที่: 14 กรกฎาคม 2550 เวลา:1:28:51 น.  

 
สมัยที่ผมเรียนม.ห้า ในวิชาฟิสิกส์ก็เจออาจารย์ถามตลอดชั่วโมงเรียนเลยครับ ยังจำชื่ออาจารย์ได้เลย คือผมคิดว่าเป็นวิธีการสอนของอาจารย์ท่านนี้ครับ คือแกจะเลือกนักเรียนในใจมาซักคนเอาไว้เป็นเหมือนตัวแทนนักเรียนในห้อง เวลาอาจารย์สอนไปคุยไปก็จะมาจบที่การถามผม "....(ชื่อผม)เข้าใจมั้ย " ".... คิดว่ายังไง" ฯลฯ

ทั้งที่ผมก็ไม่เก่งเลยนะครับวิชาฟิสิกส์เนี่ยะ ไม่ค่อยชอบเรียนซะด้วยซ้ำ แต่พออาจารย์เล่นจ้องชวนคุยแบบนี้ เลยต้องตั้งใจเรียนเลย


โดย: อะไรคือสิ่งหายาก แต่ไม่มีค่า วันที่: 14 กรกฎาคม 2550 เวลา:11:56:23 น.  

 
อาจารย์ฟิสิกส์เป็นคนที่น่าสงสารที่สุดค่ะ คุณตี๋
เพราะเด็กๆมักจะปล่อยให้ครูพูดกับกระดานตามลำพัง
เป็นอย่างนี้ตั้งแต่มัธยมปลายจนเข้ามหาวิทยาลัย
อาจารย์ตอนมัธยมปลายก็จะมองหน้าเด็กอยู่ 4-5 คนเหมือนกันเพื่อดูว่าเข้าใจไหม
ส่วนอาจารย์ตอนมหาวิทยาลัยนี่เป็นที่ขึ้นชื่อ ขนาดรุ่นพี่คนละคณะที่จบไปแล้ว 5-10 ปียังถามถึง เพราะข้อสอบที่ยากและโหด แต่มีอะไรๆน่ารักแฝงอยู่ในนั้น

พอย้อนคิดกลับไป อาจารย์ก็คงเซ็งเหมือนกันว่าทำไมพวกนี้ไม่เข้าใจ เวลาสอนก็เลยมองออกไปกลางทุ่งโน่น แล้วก็เขียน solution บนกระดานไปเรื่อยๆ

บางทีเด็กๆก็ไม่ได้ต้องการคนเก่งอัจฉริยะ แต่ต้องการครูที่จะทำให้บทเรียนยากๆเข้าใจได้ง่ายขึ้นนะคะ



โดย: HoneyLemonSoda วันที่: 14 กรกฎาคม 2550 เวลา:12:12:59 น.  

 
ท่าทางจะป็นแบบที่คุณฮันนี่ฯบอกเลยครับ เพราะอาจารย์ท่านนั้นเหมือนเพิ่งจบไม่นาน เลยต้องหาวิธีสอนแบบนี้จะได้ไม่เหวอ เหมือนกับพูดคนเดียวไม่มีปฏิสัมพันธ์ แต่ตอนเย็นบางวันยังมาเล่นเตะบอลลูกพลาสติกกับพวกผมเลย แถมชื่ออาจารย์ยังเป็นชื่อเดียวกับชื่อพ่อเพื่อนพวกผมด้วย 555 ก็เลยจำชื่ออาจารย์มาได้จนถึงวันนี้ครับ


โดย: อะไรคือสิ่งหายาก แต่ไม่มีค่า วันที่: 14 กรกฎาคม 2550 เวลา:12:54:49 น.  

 


เมล์ตอบจากอาจารย์เมื่อปีที่แล้ว
ตอนที่เราเขียนไปเล่าให้ฟังว่า
เราพูดในที่ประชุมว่า เราโชคดีที่มีครอบครัวที่ดี และมีครูที่ดี
เรารู้สึกเช่นนั้นจริงๆและครูคนแรกที่อยู่ในความคิดของเราคืออาจารย์นั่นเอง


Dear &&,

Thank you so much for your sweet words. It makes my
life as an old teacher worthwhile. I am not sure if you
have ever seen a small wooden boat on the wall of my
old office. .

It is so nice to have a student like you, &&.

*****



อ่านแล้วน้ำตาซึม


โดย: HoneyLemonSoda วันที่: 23 กรกฎาคม 2550 เวลา:21:26:54 น.  

 
ดีใจที่ได้รู้ว่า ยังมีคนเข้าใจเเละเห็นคุณค่าของบรรดาครูๆค่ะ
ครูที่มีนักเรียนอย่างคุณฮันนี่เลมอนโซดาคงจะรู้สึกดีเเละมีความสุขที่ได้สอนนักเรียนน่ารักๆเเบบนี้นะคะ

ขอบคุณสำหรับความรู้สึกดีๆที่มีให้เเละก็เป็นกำลังใจให้กับทุกเรื่องที่ผ่านเข้ามาค่ะ


โดย: ajarnmodabac วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:21:10:53 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

HoneyLemonSoda
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]




เพราะทุกวันที่ตื่นขึ้นมา
คือของขวัญที่กาลเวลามอบให้
Friends' blogs
[Add HoneyLemonSoda's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.