BlogGang.com : : ขอบฟ้าบูรพา

In the last analysis, our only freedom is the freedom to discipline ourselves. - Bernard Baruch

Group Blog

All Blogs

10 บาท

เรื่องนี้ผมเอามาจากFWDครับ พอดีมันตรงกับสิ่งที่ผมเจอค่อนข้างมาก
ทุกวันนี้ ผมไม่เคยให้เงินขอทานเลย "แม้แต่บาทเดียว"
แต่ผมเลือกที่จะบริจาคให้มูลนิธิที่ช่วยเหลือเด็กมากกว่า
เพราะผมคิดว่าการที่มูลนิธิที่เชื่อถือได้"บางแห่ง"ต้องจัดทำบัญชี
นั่นทำให้เราเชื่อมั่นได้ว่า เงินเราจะไม่ไหลออกไปในทางที่ไม่ควร
ส่วนที่เน้นไปที่เด็ก เพราะผมคิดว่าเค้าคืออนาคตของมนุษยชาติ
ถ้าเด็กมความรู้พื้นฐานเพิ่มมากขึ้น ถ้าเค้ามีความรู้มากพอที่จะไปทำงานได้
ปัญหาสังคม หรือกระทั่งอาญากรรมที่จะเกิดจากความขาดแคลนก็จะน้อยลงครับ

ส่วนที่ผมไม่ให้เงินกับขอทานเลย เพราะหลายครั้งที่ผมได้พบเห็น เบื้องหลังของพวกเค้า
ส่วนใหญ่ก็จะเป็นแบบในเนื้อหาของFWDนั่นล่ะครับ
หลายคนายได้ดีกว่าคนบริจาคด้วยซ้ำไป บางคนแกล้งพิการ
บางทีเจอคนตาบอดขายล็อตเตอร์รี่ ยกแว่นกันแดดไว้ที่หน้าผาก
แล้วเดินปร๋อคุยมากับเพื่อน โดยไม่ต้องใช้ไม้นำทางเลย
แล้วคุณคิดว่า ผมควรจะ"ให้"คนที่หลอกลวง หรือ คนที่ขาดแคลนดีครับ
อิอิ

เนื้อหานับจากนี้ไปเอามาจากFWDนะครับ
-------------------------------------------------------
ผมนั่งมองเหรียญ 10 บาทในมือ หมุนมันไปมาทบทวนเรื่องต่างๆที่เกิดขึ้นกับมัน
เจ้าเหรียญน้อยเกือบไปอยู่ในมือ ผู้หญิงร่างเล็ก ขาพิการ
ที่ต้องใช้ไม้ค้ำ เดินแบมือขอเงินคนแถวนี้ พร้อมกับภาษาพูดไม่ชัด
ซึ่งจับใจความได้ว่า ' ขอเงินหน่อย '
ผมเกือบหย่อนเหรียญลงไปในมือแล้ว
ถ้าไม่เจอ แกนั่งดูดบุหรี่ก้นกรอง ควันฉุย
พ่นควันเป็นกลุ่มก้อนขนาดใหญ่ อย่างสบายใจ ตอนคนไม่มี
โดยหารู้ไม่ว่า มีใครคนนึงกำลังจะเอาเงินมาให้
พอหมดบุหรี่ แกก็ลุกขึ้น เดินไปขอตังคนแถวนี้ต่อ
เจ้าเหรียญ 10 ยังคงอยู่

มันก็เกือบไปอยู่ในขันพลาสติกใบหนึ่ง
ที่ขอทานชาย ผู้ซึ่งนอนราบกับพื้น เอามืออีกข้างเกาะพื้นแล้ว
กระเสือกกระสน เพื่อให้ไปข้างหน้าได้
เป็นที่น่าสงสารแก่คนที่ผ่านไปมา
ผมยืนลังเลอยู่พักใหญ่ เดินตามไปห่างๆตั้งใจแน่วแน่ว่า
จะเอาใส่ขันใบนั้น
แต่.......

พอลับตาคนชายร่างพิการขาขาดข้างนึง ข้างที่มีก็มีแผลสดๆ
แมลงวันตอมเสื้อผ้ามอมแมมขาดรุ่งริ่ง
กลับรื้อกองถุงพลาสติกใบใหญ่ รื้อเอาเสื้อผ้าที่ซ่อนไว้เอาขาเทียม
เอากระเป๋าผ้ามาใส่เศษเงินแล้วบ่นว่า
' แม่งได้น้อยชิบหาย '
หลังจากเปลี่ยนเสร็จก็ลุกขึ้นเดินไปถนนโบกแท๊กซี่จากไป
ปล่อยให้คนใจบุญอย่างผมยืนอึ้ง
คนใจบุญหลายคนยังขึ้นรถเมล์กลับเลย

เจ้าเหรียญ 10 บาทยังคงหมุนอยู่ในมือผมอีกครั้ง
มันเกือบไปอยู่ในกล่องไม้สีดำใบนึง
ที่มีผู้หญิงผู้ชายกลุ่มหนึ่ง ในชุดเจ้าหน้าที่มูลนิธิแห่งหนึ่ง
เขียนด้วยตัวอักษรภาษจีน ดูคล้ายแมลงสาป
เดินเข้ามาหาผมแล้วถามว่า
< STRONG>' ทำบุญโลงศพ เสริมดวง เพิ่มวันไหมครับ '
ผมยิ้มแล้วตอบไปว่า
' ไม่ละ ทุกวันนี้ผมก็อยากตายอยู่แล้ว '

ชายผู้นั้น ทำสีหน้าไม่พอใจ บ่นแล้วจากไป
ผมมองเหรียญ 10 อีกครั้ง หมุนมันต่อไป

บางอย่างที่กำลังเคลื่อนไหวตรงหน้า ทำให้ผมตัดสินใจบางอย่างลงไป
ผมเดินไปซื้อน้ำขวดใส
ยื่นเหรียญ 10 ให้แม่ค้าหน้าใส ที่ยื่นน้ำพร้อมคำหวานๆว่า ขอบคุณค่ะ
ผมยิ้มตอบ รับน้ำพร้อมหยิบหลอด 2 หลอด
เดินไปที่เด็ก 2 คน
ผมยื่นน้ำให้แล้วบอกว่า ' เอาน้องน้ำ กินซะ แล้วขวดพี่ให้ '
เจ้าหนูมองหน้าผมอย่างสงสัย แต่ก็รับน้ำพร้อมยกมือไหว้ขอบคุณ แล้วเดินจากไป

ผมยืนมองเจ้าหนูทั้ง 2 คน ที่กำลังแบกถุงปุ๋ยที่บรรจุขวดพลาสติกเปล่าด้วยใจเบิกบาน
อย่างน้อยๆเจ้าหนู 2 คนนี้ ไม่ร้องขอเงินทองจากใคร
แต่ เลือกที่จะเอาสิ่งที่คนอื่นไม่ต้องการ ไปเป็นเงินให้ตนเอง
และ อย ่างน้อยๆ เค้า 2 คนช่วยคนอีกหลายคนในการคัดแยกขยะ

ผมยิ้มอีกครั้ง อย่างน้อยๆ 10 บาทที่ผมเสียไปมันคุ้มค่าจริงๆ
--------------------------------------------------

Create Date : 15 กันยายน 2551

Last Update : 15 กันยายน 2551 12:36:27 น.

2 comments

Counter : 482 Pageviews.

โดย: OFFBASS

วันที่: 15 กันยายน 2551 เวลา:16:55:13 น.

เห็นด้วยอย่างยิ่ง ทำอย่างนั้นเหมือนกันค่ะ

โดย: เพชรรัตน์

วันที่: 15 กันยายน 2551 เวลา:21:57:44 น.

ขอบฟ้าบูรพา

Location :
สมุทรปราการ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์

Rss Feed

Smember

ผู้ติดตามบล็อก : 19 คน [?]

ผู้ประกาศกรุงเทพธุรกิจทีวี พิธีกรรายการแกะรอยหยักสมองและ World Class Smart Thai
สนใจประวัติศาสตร์ ศาสนา ปรัชญา ต่างประเทศ เทคโนโลยี สังคม และชนชั้น

ติดตามทวิตเตอร์ได้ที่ @atis_kttv นะครับ

New Comments

Friends' blogs

[Add ขอบฟ้าบูรพา's blog to your web]

Links

BlogGang.com