Group Blog
All Blog |
โละตู้เสื้อผ้า ขนของไปบ้านพักฉุกเฉิน ** บล็อกนี้ยาวมากๆค่ะ อาจทำให้ขี้เกียจอ่านได้ ** ไม่มีรูปถ่ายค่ะคราวนี้ ไม่แน่ใจว่า พี่ จนท. จะอนุญาตหรือเปล่า เพราะไม่ได้ถามมาค่ะ แหะๆ คือ ขวัญคิดว่า ผู้หญิง และเด็ก ที่มาอยู่บ้านพักฉุกเฉินนี้ พรุ่งนี้ มะรืนนี้ เค้าก็ต้องออกไปอยู่ในสังคมภายนอก มีหน้าที่การงานต่างๆ ถ้าเกิดบังเอิญมีรูปเค้าติดมา อาจจะไม่เหมาะก็ได้น่ะค่ะ ขวัญรู้สึกว่า เค้าควรจะได้ทิ้งอดีตที่เจ็บปวดไว้เบื้องหลัง และก้าวต่อไปสู่อนาคตที่สดใสข้างหน้าค่ะ หลังจากเรียนจบมาพักนึง ตกงาน ป่่วย จนหาย นั่งๆ กินๆ นอนๆ อยู่บ้าน จนน้ำหนักเริ่มเข้าที พบว่า เสื้อผ้าเริ่มใส่มิได้ ก็เลยจัดการโละค่ะ ตัวไหนเล็กๆ ใส่มานานมาก (แต่สภาพยังดีอยู่) เราก็จัดการเอามารวมกันซะ อยากเอาไปให้ที่บ้านพักฉุกเฉินมานานแล้ว คราวนี้พอดี โอกาสเหมาะ search ที่อยู่จากในเน็ต โทร.ไปถามทางนั้นว่า ส่งเป็นพัสดุไปได้มั้ยคะ ก็คือ ได้ค่ะ อย่าลืมเขียนที่อยู่ + เบอร์โทร.ติดต่อกลับไว้ให้ด้วย เพราะว่าทางบ้านพักฉุกเฉินจะส่งใบรับของบริจาคกลับมาให้
พอบอกคุณพ่อ คุณแม่ เลยโชคดี เอาไปให้เองกันดีกว่า เพราะอยู่ไม่ไกลบ้านเท่าไหร่ อยู่ตรง ดอนเมืองน่ะค่ะ ถนนเดชะตุงคะ ก็เลยจัดการเก็บเสื้อผ้าสมัยเด็กๆ ตอนอายุไม่กี่เดือน ของเล่นสมัยเด็กๆ ไปด้วย ถามคุณแม่ เพราะสมัยยังทำงานอยู่ คุณแม่เคยไปดูงานที่นั่น ได้ความว่านอกจากเสื้อผ้า ของอย่างอื่นเค้าก็ใช้กันนะ โอ้เย่ เราก็มาเก็บกระเป๋า และกระเป๋าสตางค์ที่ไม่ใช่แล้ว ให้ไปด้วย คือ เราเป็นพวกบ้ากระเป๋าอะค่ะ ตั้งแต่เลือกของเองได้มายันทุกวันนี้ มันเยอะซะจน ถ้าตายไปไม่ต้องเอาเข้าเตา เอากระเป๋าสุมๆก็คงเผาได้หมดพอดี เหอะๆ ตอนแรกมีสองลัง ไปๆมาๆ ทั้งตะกร้า ทั้งถุง หอบกันไป ฮ่าๆๆ หลงทางอยู่นานมาก เพราะว่าช่วงนั้นเป็นเขตทหารอากาน่ะค่ะ ไม่ค่อยคุ้น ก็คือ (ถ้าเผื่อใครจะไปนะคะ) เข้าไปทาง local road พอเห็นสถานีตำรวจดอนเมืองก็เลี้ยวอันนั้น เหอๆ อธิบายไม่ค่อยถูก วิ่งตรงเข้าไปหน่อยจะเจอสะพานสูง แล้วก็จะเจอรั้วของทหารอากาศยาวม้ากกกกกก วิ่งสุดรั้วเลยค่ะ แล้วเลี้ยวซ้าย ตรงปากทางจะมีป้ายบอกทางไปบ้านพักฉุกเฉิน ถามคนแถวนั้นได้ค่ะ เค้ารู้จัก เพราะวันนี้ถามแหลกเลย 555
อันนี้ติดไว้ก่อน ว่าจะ scan แผ่นพับที่ได้มามาลงให้ ตอนนี้เอาคร่าวๆไปก่อนนะคะ แหะๆ พอไปถึง ก็มีพี่เจ้าหน้าที่ออกมาต้อนรับ เขียน ชื่อ ที่อยู่ เบอร์โทร. ทิ้งไว้ เพราะพี่จนท. บอกว่าจะส่งใบรับบริจาคกลับมาให้ค่ะ เสร็จแล้ว พี่จนท. บอกว่า พาชมข้างในนะคะ คือจริงๆแล้วขวัญก็อยากดู แต่กลัว 2 อย่าง คือ กลัวทำใจไม่ได้ เพราะทราบมาก่อนว่าบ้านพักฉุกเฉินนี่ จะเป็นที่พักของผู้หญิงและเด็กที่ถูกทำทารุณมา เพราะฉะนั้นคนพักก็ไม่ค่อยจะอยูในสภาพ happy เท่าไหร่ และอีกอย่างก็คือ ไม่รู้ว่าผู้พักที่นั่น เค้าจะรู้สึกแปลกๆหรือเปล่าที่ขวัญเข้าไปดู แบบว่า ไปกัน สามคน ขวัญกับคุณพ่อคุณแม่น่ะค่ะ แอบกลัวเค้าสะเทือนใจ แต่ว่า คิดว่า ถ้าพี่ จนท. เค้าว่า พาชม ก็น่าจะไม่เป็นไรมั้ง ก็เลยไปดูกัน เค้าทำบ้านพักไว้สะอาดนะคะ มีต้นไม้ ร่มรื่นเลยทีเดียว มีห้องพัก บ้านพักที่แยกไว้ว่า ส่วนนี้คนใกล้คลอด ส่วนนี้เนิร์ซเซอรี่ ส่วนนี้เด็กอ่อน ประมาณนั้น เด็กๆเค้าดูสดใสนะคะ สะอาดเอี่ยมกันเลย ทั้งเด็กเล็ก เด็กโต ถามพี่ จนท. ว่ามีอะไรที่ขาดมากๆบ้างหรือเปล่าคะ พี่ จนท. บอกว่า ที่ขาด ก็เป็น นมแลคโตเย่น แพมเพอร์ส ยกทรงค่ะ เผื่อมีใครอ่านผ่านมาเจอแล้วสนใจ อิอิ พี่ จนท. บอกว่า มีนศ.มาทำกิจกรรมกันเรื่อยๆ บางทีมาเลี้ยงข้าว บางทีมา entertain กัน ขวัญว่าดีจังเลยค่ะ แต่ถ้าจะเข้าไปแบบเป็นกิจกรรมกลุ่มแบบนั้น ขอให้แจ้งไปก่อนนะคะ แต่ถ้า เอาของไปให้เฉยๆแบบขวัญก็เข้าไปได้เลยค่ะ หรือส่งไปรษณีย์ไปก็ได้ ในนั้นนั่น เค้ามีห้องตรวจ สามารถตรวจได้ที่นั่นเลย แต่ตอนนี้ไม่มีพยาบาลประจำ และห้องสอบสวน เพราะว่าหลายคน (ขวัญว่าเกือบทั้งหมดอะค่ะ) ที่ไปที่นั่น คือ ถูกทำร้ายร่างกายมา ขวัญว่าโชคดีที่ยังมีสถานที่แบบนี้ ไว้คอยดูแลคนที่ถูกทำร้ายมา ในเวลาที่เค้า(ซึ่งพวกเราไม่มีทางรู้ว่า วันไหนเราจะโชคร้ายตกเป็นเหยื่อบ้างหรือไม่)ถูกทำร้ายมา ไม่รู้จะทำยังไงต่อ ก็ยังมีที่ๆพอจะให้ไปอาศัยอยู่ได้ค่ะ สรุปแบบสั้นๆค่ะ หลังจากวันนี้ได้เอาของไปให้ที่บ้านพักฉุกเฉินมา เลยไถ่ถามพี่ จนท. ว่ามีอะไรที่ขาดเป็นพิเศษบ้างหรือเปล่า ก็เลยได้รู้มาว่า ยังขาด นมแลคโตเย่น (เป็นนมเด็กเล็กน่ะค่ะ) แพมเพอร์ส (ทุกไซส์) ยกทรง (แอบถามมาว่าไซส์ปกติจะประมาณ 32 -36 ค่ะ) แต่อย่างอื่น ทางนั้นก็รับค่ะ ขวัญได้แผ่นพับมาแต่ยังไม่ได้สแกนเข้า เดี๋ยวเอาช่องทางติดต่อ มาลงไว้ให้ก่อนนะคะ
สมาคมส่งเสริมสถานภาพสตรี ในพระอุปถัมภ์ พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าโสมสวลี พระวรราชาทินัดดามาตุ 501/1 ซอยเดชะตุงคะ 1 ถนนเดชะตุงคะ แขวงทุ่งสีกัน เขตดอนเมือง กรุงเทพฯ 10210 โทรศัพท์ 02 - 929 - 2301 -7 และ 02 - 929 - 2222 โทรสาร 02 - 566 - 3481, 02 - 929 - 2856 website : www.apsw-thailand.org Email : admin@apsw-thailand.org ถ้าต้องการส่งของไปให้ทางไปรษณีย์ อย่าลืมเขียนชื่อผู้ส่ง ที่อยู่ติดต่อกลับ และเบอร์โทรศัพท์แปะไว้ที่กล่องด้วยค่ะ ทางพี่ๆเค้าจะส่งใบรับบริจาคกลับมาให้ หรือถ้าต้องการไปช่วยจัดกิจกรรม หรือเลี้ยงอาหารก็โทร.ไปบอกทางจนท.ก่อนค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่อ่านบล็อกอันแสนยาวยืด มิหนำซ้ำยังพูดวนไปวนมา (วันนี้มึนๆค่ะ เหอๆ) ไม่มีรูปอีกต่างหาก จริงๆวันนี้ไปร้านเจ๊เล้งต่อด้วยค่ะ แต่เดี๋ยวจะไปอัพต่อไว้ในส่วน review preview ค่า (เมื่อหายมึน อิอิ) Free TextEditor
|
Little Missy Kwany
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] ขอบคุณมากๆนะคะสำหรับทุก comment และการเยี่ยมชมค่ะ [ถ้า add facebook มา รบกวน บอกไว้นิดนึงนะคะว่าจาก bloggang นะคะ จะได้กดรับค่ะ ^^] ขออนุญาตนะคะ สำหรับเพื่อนๆที่บางครั้งมาโฆษณาต่างๆ ในช่อง comment ขวัญ ขออนุญาตลบนะคะ เพราะบางทีเม้นท์ซ้ำเยอะมาก แล้วเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ คนอื่นๆที่มาอ่านจะตาลายได้ค่ะ ถ้าอยากฝาก link ไว้ในเว็บอย่างไร ช่วยติดต่อขวัญมาแทนนะคะ เดี๋ยวลงเป็น link ดีกว่าค่ะ ขอบคุณนะคะ แนะนำตัว ประกอบการรีวิวเครื่องสำอางค่ะ ^^ สภาพผิวหน้า ผิวแห้งในหน้าร้อนและหน้าฝน ผิวแห้งมากในหน้าหนาว แพ้ง่าย (ออกแนวตามใจฉัน บางทีตัวที่คนอื่นแพ้เยอะจะไม่แพ้ ตัวที่เค้าใช้ดีก็แพ้แต่ว่าส่วนมากจะแพ้ค่ะ) แต่ไม่แพ้น้ำหอมค่ะ มีสิวประปราย จัดการได้ไม่หายขาดซะที (เพราะพอมันจะหาย ก็มีอันจะถูกกระตุ้นขึ้นมาใหม่ทุกทีเลยอะค่ะ ==") จริงๆแล้วเคยถามคุณหมอ คุณหมอบอกว่าไม่เชิงผิวแพ้ง่ายหรอก แต่เป็นผิวภูมิแพ้ค่ะ คือขวัญเป็นภูมิแพ้แสดงออกทางผิวหนัง มันก็เลยพาลแห้งและแพ้ง่ายไปด้วยเลยซะอย่างงั้น *** การรีวิวนี้เป็นประสบการณ์ของขวัญและคนที่สนิทกัน ซึ่งอาจจะไม่เหมาะกับทุกคนถึงแม้มีสภาพผิวคล้ายกันนะคะ เพียงแต่หวังว่า การรีวิวนี้จะเป็นการแบ่งปันข้อมูล และประสบการ์กับเพื่อนๆ พี่ๆ น้อง ที่ผ่านมาอ่าน และอาจพอมีประโยชน์บ้างค่ะ ^^ *** สีประมาณ MAC NC25 ค่ะ ขึ้นลงตามสภาพอากาศและการดูแล ฮ่าๆๆ ผิวตัว แห้งมากถึงมากที่สุดค่ะ (อาบน้ำเปล่าก็ยังแห้งแตกได้ในหน้าหนาว) 
Friends Blog
Link MY VIP Friend    |
|||||||||||||
