23-24 เดือน ทำไมลูกฉันถึงเป็นได้เพียงนี้ เวลาผ่านมาหลายอาทิตย์แร้ว ไม่มีเวลามานสั่งอัพบล็อกให้น้องบูลสักที วันนี้เริ่มเลยแล้วกัน เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา....... เดือนนี้มีความวุ้นวายหลายอย่างทั้งเรื่องแม่ และเรื่องลูก ซึ่งแม่เองก็ไม่ค่อยจะมีกะจิตกะใจเท่าไหร่เลย แบบว่ายังเพลียๆๆอยู่ด้วย คงเป็นเพราะฤทธิ์ยาสลบอ่ะ เลยยังมึนๆๆอยู่เลย อยากจะหลับอย่างเดียว (อันเนี่ยไม่รู้เกี่ยวกันป่าว) ตอนนี้น้องบูลของแม่นิสัยไม่ดีเลย ดื้อมาก และก็เอาแต่ใจมากกว่าเดิมอีก ชอบเตะ และหยิกคนอื่น แถมทำร้ายตัวเองด้วย จิกหน้าจิกตาจนเป็นแผลหมดแล้ว ไม่พอใจอะไรก็จะเป็นอย่างนี้ตลอดเลย แม่เนี้ยเซ็งเป็ดเลย ไม่รู้จะแก้นิสัยนี้ยังไง แล้วตอนนี้ตั้งแต่ลุงปูย้ายมาอยู่บ้านข้างเรา นู๋ก็จะไปหาแต่ลุงปู ตื่นเช้ามาก็ร้องหาแล้วจะไปอยู่เล่นที่บ้านโน้นอย่างเดียว ไม่เอาใครเลย เพราะบ้านโน้นตามใจกันแถมมีเพื่อนเล่นด้วย ตอนนี้แม่สอนนู๋นับ 1-10 แล้วนะ นู่ก็นับได้ แต่บางทีก็ยังเรียงไม่ถูก แต่นับได้ทุกเลย แถมใบ้หวยอีกต่างหาก ซึ่งใบ้เยอะมาก ขื่นซื้อตามที่นู่บอกแม่ว่าคงจนก่อนที่จะรวยแน่ๆๆเลย มีหวังต้องขายบ้าน ขายรถ ซื้อหวยนู๋จนหมดตัวแน่ๆๆ แล้วอีกอย่างที่พ่อกะแม่สอนให้นู๋แนะนำตัวคือ แม่..นู๋ชื่อเด็กหญิง น้องบูล....ยิงยา (ภิญญดา) แม่...นามสกุล น้องบูล...จันดี (จันตรี) แม่...ชื่อเล่น น้องบูล...น้องบู แม่...อายุ น้องบูล...ฉองขวบ แม่...พ่อชื่อ น้องบูล...นุ แม่....แม่ชื่อ น้องบูล....ยิ้ม (ปิ่นมีชื่ออีกชื่อว่าส้มลิ้ม แต่น้องบูลเรียกยิ้ม) แม่...โตขึ้นนู๋อยากเป็น น้องบูล...โคตี้ (โคโยตี้)แล้วก็ทำท่าเต้น ทุกคนที่ได้ฟังจะหัวเราะตามกันหมด ชอบไอ้ตรงที่อยากเป็นโคโยตี้เนี้ยแหละ พ่อมันภูมิใจนำเสนอมากๆๆ ซึ่งลูกมันก็ให้การตอบรับเป็นอย่างดีเลย ก็ดีที่นู๋ชอบโตขึ้นมาจะได้เต้นให้พ่อดู พ่อจะได้ไม่ต้องออกไปหาดูข้างนอก หุหุ เพราะพ่อมันก็ชอบดูมาก มีลูกเลยปั้นเสียเลย จะได้ไม่เสียแรงที่มีลูกสาว น้องบูลเป็นเด็กที่ชอบเสียงเพลงมาก ยิ่งเป็นพวกคลิป vdo ด้วยแล้วละก็ ดูได้เป็นวันๆๆเลย ไม่มีเบื่อ ยิ่งถ้าเป็นพวกโคโยตี้เนี้ย มีเต้นตามเลยอ่ะ ทำท่าตามได้ด้วย ไว้วันหลังจะถ่ายคลิปมาให้ดูนะ แต่sheไม่ค่อยจะให้ความร่วมมือเท่าไหร่เห็นกล้องเป็นต้องขอดูตลอด อัดไม่ค่อยจะได้เลย รู้ตัวก่อนตลอด ไว้เผลอๆๆจะถ่ายใหม่อีกที ตอนนี้น้ำหนักก็เท่าเดิมเลย 12.5 กก. แต่ส่วนสูงเนี้ยแม่ไม่ได้วัดมาหลายเดือนแร้ว ตอนนี้ฝึกเรื่องนั่งกระโถนสำเร็จแล้ว แต่มีบ้างบางครั้งที่บอกไม่ทัน แต่เรื่องฉี่เนี้ยยังไม่ได้หัดเป็นอย่างทางการเสียทีกะว่าแม่ฟื้นตัวเมื่อไหร่ จะเริ่มแล้วนะ เพราะตอนนี้แม่ยังอุ้มน้องบูลไมได้และบางทีต้องวิ่งด้วย ก็เลยยังรอไว้อีกหน่อยแล้วกัน แต่คงในไม่ช้านี้แล้วนะจ๊ะ ตอนนี้มีรักสวนรักงามมาอีกอย่างแล้วคือ ชอบทาครีมมาก ให้ทาทั้งตัวเลย แล้วก็หน้าด้วย พอทาเสร็จก็จะให้คนโน้นคนนี้หอมแก้ม แหมๆๆถ้าโตขึ้นแล้วทำอย่างนี้ละก็น่าดูเลยนะลูกสาวเรา พ่อคงตีตายแน่เลย อย่าทำนะลูก และตอนนี้พูดมากขึ้น สื่อสารกันเข้าใจมากขึ้น พูดประโยคยาวได้หลายคำมากแล้วด้วย ประมาณว่าถ้าตื่นเนี้ยจะต้องได้ยินเสียงพูดตลอดเลย จะเงียบก็ต่อเมื่อหลับเท่านั้น บางทีมีนั่งร้องเพลงด้วย แต่แม่ฟังไม่ออกหลอกว่าเพลงอะไร แล้วก็สมมุติเก่งด้วย เล่นโน้นเล่นนี่เป็นเรื่องเป็นราว เอาน้องตุ๊กตามากล่อมให้กินนม อาบน้ำ แต่ค่อนข้างจะออกแนวซาดิสหน่อย รุ่นแรงมาก ประมาณวาแขนขาหลุดเลย ต้องประกอบให้ใหม่อยู่ตลอด เห็นแล้วหัวใจจะวาย ถ้ามีน้องขึ้นมาจริงๆ จะทำอย่างนี้หรือเปล่า คุณลูกขา สงสารน้องนะ บอกเท่าไหร่ก็ฟังแล้วทำเหมือนเดิม เฮ้อ....เนี้ยแหละเด็ก ส่วนบล็อกนี้ไว้แค่นี้ก่อนนะ อีกไม่กี่วันก็วันเกิดแล้วนะ ไว้ค่อนมาอัพต่อแล้วกันนะ บายๆๆๆๆจุ๊ฟฟฟฟฟ   Create Date : 19 พฤษภาคม 2553     Last Update : 19 พฤษภาคม 2553 9:36:00 น. Counter : 427 Pageviews.   5 comment Tweet

ย้อนหลังสงกรานต์เที่ยวทะเลบางแสนครั้งแรกในชีวิต (ไม่รอยันปีหน้าเลยละ) หลงทางกันสุดๆๆเลยวุ้ย เป็นวันดีอีกวันหนึ่งที่เราได้ไปเที่ยวกัน และเป็นการเที่ยวทะเลครั้งแรกของน้องบูลเลยนะลูก ยิ่งตื่นเต้นเป็นการใหญ่ แต่เราไม่ได้ไปกันแค่ครอบครัวเรานะ มีลุงปูกะน้ามดแล้วพี่หม่อนอีก ไปกันเยอะๆๆจะได้สนุกดี แต่การเดินทางไม่ได้ราบรื่นเหมือนดังครั้งก่อนๆๆ เพราะหลงทางกันเป็น 100 กว่าโล ซึ่งสามารถไปกับบางแสนได้สองรอบเลยทีเดียว ดีนะที่เอาวอลโว่ไปไม่อย่างนั้นโดนค่าน้ำมันหลายตังค์แน่ เป็นอะไรที่ทรหดมากกว่าจะถึงทะเล เล่นเอาหมดแรงกันไปตามๆกัน แต่พอถึงทะเลก็คุ้มนะแต่คนเยอะมาก เพราะเป็นวันไหลพอดีเลย แต่ก็สนุก ที่สำคัญน้องบูลเล่นน้ำไม่มีกลัวเลย เป็นครั้งแรกด้วย แถมติดใจอีกต่างหาก แถมมีอะไรขำๆให้ดูอีก บล็อกนี้ไม่รู้จะบรรยายอะไร ไว้มาดูภาพกันเลยแล้วกัน   Create Date : 16 พฤษภาคม 2553     Last Update : 16 พฤษภาคม 2553 2:48:50 น. Counter : 262 Pageviews.   5 comment Tweet

บันทึกแท้งครั้งที่สอง ต้องนอนร.พ.ด้วย 7 พ.ค.53 เวลา 23:30 น. หลังจากบล็อกที่แล้วที่เขียนตอนกลับจากร.พ. เลือดก็เริ่มออกเยอะขึ้น แต่ก็ยังไม่น่ากังวลเท่าไหร่ เพราะที่คิดไว้มันจะต้องปวดท้องมากมายจนทนไม่ไหว แต่ไม่มีอาการปวดท้องเลยแม้แต่น้อย ก็ใช้ชีวิตปกติ ทำตัวตามสบาย จะกินจะนั่งจะนอนก็ตามสบายเลย พอสักสี่ทุ่มครั้งก้อาบน้ำเตรียมที่จะเข้านอน พอดีน้องบูลเกิดท้องผูกขึ้นมาเพราะไม่อึมาสองวันแล้ว บนปวดท้องน่าสงสารมากเบ่งก็ไม่ออก ก็เลยตกลงกันว่าจะสวนก้น แต่ก็ไม่มีกรีเซอรรีน หรือยาสวนยูนิสันเลย เพราะมันดึกมากแล้ว ตกห้าทุ่มได้ ก็เลยมาได้สบู่ก้อนที่อาบน้ำกันเนี้ยแหละ สวนก้นน้องบูลเลย ผลออกมาเป็นที่น่าพอใจ เพราะอึเหนี่ยวมากและเยอะมากถึงว่าทำไมไม่ยอมออกเสียที เพราะมันอัดแน่นเลย พอเสร็จก็พาน้องบูลไปล้างก้น พอดีเกิดปวดฉี่ขึ้นมาก็เลยนั่งฉี่กับพื้น ก็มีก้อนเลือดหลุดออกมา ปกติปิ่นจะนั่งที่โถ แต่ตั้งแต่มีเลือดออกจะไม่ฉี่ที่โถเลย เพราะกลัวว่าถ้าแท้งแล้วหลุดออกมาจะเก็บไม่ทัน (โรคจิตนิดๆๆ) ก็เลยรีบเก็บห่อกระดาษแล้วรีบไปร.พ.ไปให้หมอดูว่าแท้งแน่นอนแล้ว โชคดีที่เป็นหมอคนเดิมตั้งแต่ตอนที่ไปเมื่อตอนเย็นเพราะหมอยังไม่ออกเวร ถ้าออกเวรไปแล้วคงต้องอธิบายกันอีกยาวเลยกว่าจะรู้เรื่อง ก็เลยเอาก้อนเลือดให้หมอดูหมอก็บอกว่าเป็นลิ่มเลือด ไม่ใช่ถุงการตั้งครรภ์ หมอบอกว่าออกมาแค่นี้หรอ เราก็รีบบอกว่าใช่ๆๆๆๆ แล้วก็รีบมาร.พ.หมอเลยตรวจภายใน (อีกแล้ว) พอขึ้นเตียงเท่านั้นแหละ เลือดไหลออกมาพรวดเลย เยอะมาก แต่หมอก็บอกว่าปากมดลูกก็ไม่เปิดอยู่ หมอก็เลยบอกว่าจะแอดมิทเลยไหมหรือว่าจะกลับบ้าน ในใจตอนนั้นคิดด่าหมอนะ ว่าฉันเลือดออกเยอะขนาดนี้ยังจะให้กลับบ้านอีกหรอ พอคิดยังไม่ทันจบหมอก็บอกว่านอนแล้วกันนะ จะได้สบายใจใกล้หมอ เอานอนก็นอน เพราะถ้าพรุ่งนี้เกิดต้องมาร.พ.คราวนี้ไม่มีใครพามาแล้ว เพราะผัวก็ทำงาน ลูกก็ไม่มีใครเลี้ยง ตัดช่องน้อยแต่พอตัวเลยแล้วกัน นอนค่ะหมอ หลังจากนั้นพยาบาลก็เจาะเลือด ดูดไปเยอะพอสมควร แล้วก็ให้น้ำเกลือเลย แต่ที่โมโหมากที่สุดคือ เลือดที่เอาไปไม่พอที่ใส่หลอดแก้ว เลยทำให้ต้องเจาะใหม่อีกข้างหนึ่ง แหมๆๆๆจะดูดให้มันเยอะกว่านี้หน่อยก็ไม่ได้ ทำให้ฉันต้องเจ็บตัวหลายรอบเหลือเกิน เง้อ....... หลังจากนั้นก็เตรียมหนังสือส่งตัวเข้าแอดมิท คราวนี้มีเรื่องให้น่าน้อยใจกว่าอีก คือปิ่นมีประกันสังคมร.พ.นี้อยู่ก็เลยได้ใช้สิทธินอนห้องพิเศษ แต่ห้องพิเศษเนี้ย ต้องมีคนเฝ้าตลอด เพราะกรณีนี้ที่ปิ่นแท้งจะต้องมีคนเฝ้าเพราะจะไม่มีพยาบาล เหมือนตึกอื่น เราก็บอกว่าได้ๆๆ แต่ผัวตัวดีดันไม่ยอมเฝ้า มันบอกให้นอนรวมไปเถอะ ไม่เป็นไร เราก็เลยโทรหาแม่ แม่ก็บอกว่าไม่ไหวแม่ไม่สบายอยู่ด้วย เกี่ยงกันไปเกี่ยงกันมา เออ... ตูนอนรวมก็ได้ว่ะ กะแม่อ่ะไม่โกดหรอก แต่ที่โกดจนน้ำตาไหลเนี้ยเป็นไอ้ผัวตัวดี ที่ทำให้ตูต้องนอนร.พ.แม่งไม่สนใจตูเลย อย่าให้ถึงทีมึงบ้างแล้วกัน ........ก็เลยบอกหมอว่ารวมก็ได้ ไม่เป็นไร แต่ตอนนั้นน้ำตาไหลเต็มไปหมดเลยเช็ดเท่าไหร่ก็ไม่แห้งสักที (เลยถามผัวตัวดีตอนกลับมาบ้านแร้วว่าทำไมไม่เฝ้ามันบอกว่าไงรู้ม่ะ กลัวผี ดูมันๆๆๆๆๆคิดได้ไงว่ะเนี้ย เฮ้อ..เซ็ง) หลังจากนั้นก็ไป x-ray แต่อันเนี้ยไม่รู้ว่าทำทำไม มันไม่น่าจะเกี่ยวไรกันเลยอ่ะ แต่ก็ดันไม่ได้ถามว่า x-ray ทำไม แล้วก็กลับไปตึกที่นอนของตัวเองเสียที กว่าจะได้เข้าเตียงนอนก็ล่อไปตีหนึ่งกว่าแล้ว ผัวตัวดีก็ทำหน้าง่วงมากมาย แบบว่าเมื่อไหร่จะเสร็จตูจะได้กลับบ้านนอนเสียที หลังจากเซ็นเอกสารเสร็จผัวตัวดีก็กลับบ้านไป แต่ปิ่นเองกว่าจะได้นอนก็อีกนาน เพราะพยาบาลเข้ามาสักประวัติ ถามการแท้งต่างๆๆ กว่าจะเสร็จก็ล่อไปตีสองแล้ว พยาบาลเข้ามา เหน็บยาให้สองเม็ด เพราะมดลูกปิ่นไม่เปิด ก็เลยต้องเหน็บ พยาบาลบอกว่าปวดหน่อยนะ แต่ปิ่นไม่รู้สึกไรเลย นอนรอว่าเมื่อไหร่จะปวดหว่า มันก็ไม่ปวดจนตีสามแล้ว ก็เลยหลับไปแบบยังงง ๆๆอยู่ว่าทำไมไม่ปวด พอเช้า สักหกโมงได้พยาบาลก็ให้ไปอาบน้ำแล้วก็ถามว่าปวดท้องไหม ปิ่นบอกว่าไม่มีปวดเลยสักนิดเดียว พยาบาลบอกว่า ตั้งสองเม็ดไม่ปวดเลยหรอ งั้นเอาไปอีกเม็ด แล้วก็อาบน้ำแต่งตัวรอ ห้องผ่าตัดมารับตัว พาไปขูดมดลูก 8 โมงกว่าๆ พอถึงห้องก็สักประวัติกันอีกรอบแล้วก็ขึ้นเตียงโดนผ้าปิดตา ยกขาขึ้นขาหยั่ง หลังจากนั้นก็ไม่รู้สึกตัวอะไรอีกเลย จนพยาบาลมาเรียกให้ตื่นตอน 9 โมงกว่าๆๆแล้วก็ดูอาการอีกสักพัก แล้วก็กลับห้องพักเหมือนเดิม อยากจะบอกว่าการดมยาเนี้ยมึนหัวมาก เหมือนจะอาเจียนแต่ไม่ และตาก็ลืมไม่ค่อยขึ้นเลย จะหลับอย่างเดียว หลังจากนั้นน้องบูลกับยายก็มาหาที่ห้องพักเลย เห็นหน้าลูกแล้วหายคิดถึงเลย อยากจะบอกว่าไม่มีอาการเจ็บหรือปวดแม่แต่นิดเดียวเลย สบายมากถ้าเทียบกับตอนผ่าคลอดน้องบูลคนละเรื่องกันเลยอ่ะ แต่เลือดก็ออกเยอะอยู่เหมือนกันที่รู้คือจะเดินไปฉี่ที่ห้องน้ำ พอลงจากเตียงเดินได้สองเก้าเท่านั้นแหละเลือดไหลเป็นทางเลย แบบว่าพยาบาลที่ห้องผ่าตัดเขาใส่ผ้าอนามัยให้แต่มันหมิ่นมาก เลยทำให้เลือดไหลออกมาจากช่วงข้างหน้ากว่าจะเดินถึงห้องน้ำ แทบแย่เลยสงสารป้าแม่บ้านมากที่ต้องตามเช็ดให้ เห็นเลือดแทบจะเป็นลมเลย หลังจากนั้นหมอก็ขอดูอาการอีกหนึ่งคืน เพื่อที่จะได้ดูว่ามีการตกเลือดหรือเปล่า ผลออกมาก็คือได้กับบ้านตอนบ่ายวันอาทิตย์ค่ะ เป็นการอยู่ร.พ.ครั้งที่สองในชีวิต ไม่คิดเหมือนกันว่าจะได้มาอยู่เร็วขนาดนี้ เพราะที่คิดไว้คงอีกนาน แต่เร็วเกินการคราดหมาย แต่ก็ผ่านพ้นไปแร้ว ค่อยมาเริ่มนับหนึ่งใหม่ทีหลัง หวังนะว่าสักวันนู๋คงได้กลับมาเกิดเป็นลูกแม่อีก รักถึงนู๋จะไม่ได้มาอยู่กะแม่แล้ว ทั้งสองคนเลยนะ แม่จะรอนู๋พร้อมเมื่อไหร่มาได้เลยนะ รักแม่อ้วน   Create Date : 14 พฤษภาคม 2553     Last Update : 14 พฤษภาคม 2553 16:54:08 น. Counter : 540 Pageviews.   3 comment Tweet

นึกว่าจะได้เปิดบล็อกใหม่ให้น้องของน้องบูลเสียแล้ว แต่ท้องลมเสียนี้ +เล่ารายละเอียดที่แท้งครั้งนี้ หลังจากที่ดีใจเรื่องที่จะมีน้องให้น้องบูลได้ไม่นานนัก ก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้นอีกเป็นครั้งที่สองแล้ว คือ รู้ว่าท้องได้สักอาทิตย์กว่าๆๆแล้วก็มีเลือดออกแต่ไม่มาก ก็เลยไปหาหมอแต่ตอนนั้นยังไม่ได้ฝากท้องดันมีเลือดออกก่อน หมอนัดวาวน์ให้ตอนนั้นยังไม่เห็นอ่ะไรเลย หมอเลยนัดอีก 2 วีค ให้ไปซาวน์ใหม่วันที่ 19 เมย.ก็ไปตามนัด ที่นี่ซาวน์เจอถุงตั้งครรภ์ แต่ยังไม่เจอตัวเด็ก ตอนนั้นซาวน์ได้ 5 วีค หมอบอกว่าอีก 3 วีค ถ้าไม่มีเลือดออกไม่ปวดท้องก็มาฝากท้องได้เลย แต่หลังจากที่ซาวน์ครั้งนั้นแม่ก็ยังไม่แน่ใจ เหมือนกันว่าจะท้องจริงๆๆหรือเปล่าก็เลยไม่ได้บอกใครมากมีรู้อยู่ไมกี่คน จะเป็นที่บ้านแล้วก็เพื่อนๆๆในพันทิพเท่านั้น เพราะกลัวเสียใจ เมื่อวันที่ 5 พ.ค.แม่ทนไม่ไหวที่ต้องรอให้ถึง 3 วีค ก็เลยตัดสินใจไปซาวน์ ผลก็ออกมาว่าท้องได้ 5 วีคเหมือนครั้งที่สองที่ไปซาวน์มาเลย ไข่น่าจะฝ่อไปแล้ว แต่ไม่อาการอะไรเตือนเลย ไม่มีแม้แต่เลือดออก พอรู้ผลก็เสียใจเหมือนกันแต่ก็คิดไว้แล้วว่าน่าจะเป็นอย่างนี้ เพราะก่อนท้องเคยฝันว่าเจอสร้อยที่เขาทำขาดแล้วตกอยู่แล้วดัน ไปเก็บมา เจ้าของเขามาถามหาก็บอกว่าไม่เห็นอีก (ช่างงกจริงๆๆ) แล้วไม่นานก็มารู้ว่าตัวเองท้องแล้วมามีเลือดออกเลยนึกถึงเลย คิดว่ายังไงก็แท้งแน่ๆๆ พอวันนี้ตอนบ่ายเข้าห้องน้ำดันเจอเลือดออกเสียนี่ เซ็งสุดๆๆกะว่าจะไปให้หมอขูดมดลูกให้วันจันทร์ พอไปร.พ.ก็ไม่ได้ทำอะไรให้เสียอีก เพราะเป็นแผนกฉุกเฉิน ทำไรไม่ได้มากต้องรอสูติวันจันทร์เลย หมอก็ตรวจเบื้องต้น มีเลือดออกจากปากมดลูกจริงแต่ปากมดลูกไม่เปิด แล้วเลือดก็ออกยังไม่เยอะเลย หมอให้มาดูอาการที่บ้านก่อน เพราะจะขูดมดลูกเลยไม่ได้เพราะต้องตรวจให้ดีกว่านี้ก่อน ซึ่งต้องรอวันจันทร์เลยอ่ะ (เซ็งกับรัฐบาลมากแต่ทำไงได้เอกชนมันแพงอ่ะ) แต่ระหว่างนี้ถ้าเลือดออกมาก หรือปวดท้อง หน้ามืดจะเป็นลม ให้มาหาก่อนได้เลย ซึ่งพอหมอถามว่าบ้านไกลไหม เราก็บอกว่าไมไกลหมอเลยบอกกับบ้านได้ เออ..หมอขอตรวจเลือดด้วยนะว่าจางหรือเปล่า ผลออกมาปกติ ความเข็มข้นของเลือดปกติดียังไม่มีอะไรที่น่าเป็นห่วงเลย ให้กับมาบ้านได้ ถามว่าเสียใจมากไหมกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นครั้งนี้ บอกตรงๆๆเลยว่าเสียใจ แต่น้อยใจสามีมากกว่าที่ไม่เคยถามไม่เคยปลอบใจ แถมไม่ห่วงเราอีก "ติดแต่เพื่อน ห่วงแต่เหล้า อ้างเรื่องงาน" ซึ่งบางทีก็ดีที่แท้งครั้งนี้.... ซึ่งไม่รู้ว่าจะได้มีโอกาสให้กำเนิดอีกสักชีวิตไหม หรือว่าเราบาปหนา มีโอกาสได้เป็นแม่คนแค่คนเดียว แต่ก็ยังดีกว่าไม่มีโอกาสได้เป็นแม่ใครเลยใช่ม่ะ พร้อมเมื่อไหร่ค่อยกับมาเป็นลูกของแม่นะ แม่จะรอเปิดบล็อกนู๋อย่างเต็มตัว แม่อ้วน....+พี่บูล ส่วนบล็อกน้องบูลขอดองเอาไว้ก่อนนะพร้อมเมื่อไหร่จะรีบมาอัพด่วนเลยค่ะ   Create Date : 07 พฤษภาคม 2553     Last Update : 7 พฤษภาคม 2553 19:26:22 น. Counter : 2933 Pageviews.   7 comment Tweet

22-23 เดือน เลิกแล้วค่ะนู๋เลิกนมแม่แล้วค่ะ เพราะนู๋มีน้องแล้วค่ะ+นอนเองเลิกนมมื้อดึกทีเดียวเลย เพิ่งเริ่มมีกะจิตกะใจจะมาอัพบล็อกค่ะ เพราะเพิ่งดีใจว่าจะมีน้องให้น้องบูลได้ไม่เท่าไหร่ ก็ดันมามีเลือดไหลเสียนิ เลยจิตตกไปเลยทีนี้ ยังไม่รู้ว่าจะมีน้องจริงๆๆหรือป่าว ไว้ค่อยให้แน่ใจอีกทีแล้วจะมาเล่าให้ฟังต่อนะ ส่วนตอนนี้มาเข้าเรื่องของเจ้าของบล็อกเขาก่อนดีกว่า เริ่มเล่าเรื่องของน้องบูลเลยแล้วกันเนอะ เดี่ยวค่อยมาต่อเรื่องน้องของน้องบูลนะค่ะ ก่อนหน้านี้เหมือนแม่รู้ว่าจะมีน้อง (แต่ไม่ได้ตรวจ) แม่นึกยังไงไม่รู้อยากให้นู๋นอนเองได้แล้วเพราะโตมากแล้ว ไม่อยากให้เข้าเต้าแล้วถึงหลับ ก็เลยหัดนู๋ แต่แม่มีตัวช่วยคือพ่อนู๋กะ “ไอ้เขียว” ไอ้เขียวที่ว่านี้มันคือหน้ากากเงาะป่าอ่ะ ซึ่งนู๋เห็นแล้วกลัวมากเลย เห็นจะรีบหนีเลย แบบว่าวางไว้ตรงไหนไม่กล้าเดินไปเลยอ่ะ แม่เลยให้ไอ้เขียวเนี้ยแหละเป็นตัวที่ทำให้น้องบูลนอน โดยไม่ต้องกินนมแล้วหลับโดยไม่ต้องนอนกะแม่ แล้วก็เริ่มเลยคืนแรกหลับกะแม่โดยที่ไม่ต้องดูดนม คืนต่อมาจนเรื่อยๆๆนอนกะพ่อโดยไม่ต้องดูนมเหมือนกัน แต่พอตื่นนอนจะขอกินนมหน่อยตลอดเลย แต่พอเช้าวันที่ 26 มี.ค.53 แม่ลองเทสดูตอนแรกไม่ขึ้นอะไร ทิ้งไว้สักพักไปซักผ้าต่อกลับมาดูใหม่ ทำไมมันขึ้นว่ะ แต่มันจางจังแต่ตอนนั้นก็แอบดีใจเล็กๆๆแล้ว พอตกกลางคืนรีบบอกพ่อให้เอานู๋นอนเลย ตอนนั้นแม่พยายามไม่ให้นู๋กินนมแล้ว แต่ก็ยังมีกินบ้าง แต่พยายามให้น้อยที่สุด พอเช้าวันที่ 27 มี.ค. แม่ก็ตรวจใหม่อีกสองอัน มันก็ขึ้นจางๆๆอีกทั้งสองอันเลย ก็เลยตัดสินใจบอกพ่อเอาที่เทสให้พ่อดูว่าน่าจะท้อง แล้วก็เลิกให้นู๋กินนมแม่เด็ดขาดเลย แต่ก็ยังวิตกอยู่ว่าจะชัวร์หรือป่าว จนแม่ไปตั้งกะทู้ที่พันธ์ทิพ ที่ห้องชานเรือนว่าท้องไหม ทุกคนที่เห็นบอกแต่ว่า “ท้องแน่นอน” ซึ่งแม่ก็ตรวจอยู่เกือบทุกวัน เพราะไม่แน่ใจกลัวแท้งเหมือนท้องที่แล้วอีก แต่ก็ยังไมได้บอกใครมากเพราะรอให้แน่ใจก่อนกลัวเสียใจ ซึ่งน้องบูลเองก็คงดีใจมั่ง พ่อถามว่าเอาน้องไหม น้องบูลบอกเอาน้อง เล่นเอาแม่น้ำตาซึมเลย แล้วน้องบูลเองก็มีงอแงบ้างเพราะอยากกินมนม แต่แม่ก็บอกว่าเก็บไว้ให้น้องแล้วหาบอระเพ็ดมาทา ได้ผลแต่สองวันแรก แต่พอหลังๆๆเหมือนว่านู๋จะอยากมาก ยอมทนความขมเพื่อที่จะกินนมแม่ แบบว่าโหยหาสุดๆๆ เห็นแล้วสงสารจริงๆๆไม่เคยคิดเลยว่าจะเลิกกินมตอนนี้ เพราะสิ่งที่ตั้งใจตั้งแต่แรกว่าจะให้กินยันสองขวบแล้วค่อยเลิก แต่ก็ต้องเลิกก่อนเพราะว่ามีน้อง มันเหมือนอะไรหายไป แม่เองก็ไม่ค่อยมีความสุขเท่าไหร่หรอกเพราะเหมือนเรา ตัดขาดความเป็นแม่ลูกกัน กลายเป็นว่าน้องบูลเป็นลูกวัวไปเสียแล้ว แต่ก็ได้รับความร่วมมืออย่างดีนะ เพราะไม่คิดว่าจะเลิกง่ายอย่างนี้ เพราะเลี้ยงด้วยนมแม่มา 100 % แถมเลี้ยงกันสองคน ติดกันมาก ยิ่งเวลาที่ไม่ได้ทำอะไรก็จะกินแต่นมดูดกันจนนมยานแล้ว แล้วนู๋ก็ไม่กินนมแม่อีกเลย ส่วนพัฒนาการตอนนี้ พูดเก่งมากถึงมากที่สุด โวยวาย เอาแต่ใจ เกเร แถมนักเลงด้วย นิสัยพ่อมันไม่มีผิดรุย ..... แต่ช่วงนี้ไม่ค่อยยอมกินข้าวเลยอ่ะ ไม่รู้เบื่ออาหารหรือติดเล่นกันแน่ ส่วนเรื่องอื่นๆๆก็ OK หมดนะ แต่ออกจะเรื่องมากไปหน่อยจะทำเองทุกอย่าง ไม่ว่าจะกินข้าว อาบน้ำ กินน้ำก็จะต้องถือเอง ไม่ว่าอะไรก็แล้วแต่จะขอถือเอง ก็ต้องยอม ไม่อย่างนั้นบ้านแตก และตอนนี้แม่เองก็เหนื่อยๆด้วย เออ..ตอนนี้สิ่งที่ไม่เคยหัดน้องบูลเลยคือ การนั่งกระโถน แต่ตอนนี้พอจะอึจะต้องเรียก แม่ๆๆโถนๆๆ แต่ก็ไม่ทุกครั้งไป ยังมีบ้างที่ไม่บอก แต่ก็ถือเป้นสัญญาณที่ดี เพราะเหมือนว่าพร้อมแล้ว กับการเลิกเพิส จะได้ประหยัดเงินอีกด้วย จบบล็อกนี้มันแบบนี้เลยแล้วกัน ว่าที่คุณแม่ลูกสอง   Create Date : 21 เมษายน 2553     Last Update : 21 เมษายน 2553 16:18:57 น. Counter : 300 Pageviews.   6 comment Tweet

• badinblood
• หน่อยอิง
• chatchanaporn
• อาเดียร์
• เด็กหญิงน้องเนย
• anglekiller
• misspommy
• little nuch
• Huda
• Thee-T'sMom
• เ จ้ า ช า ย เ อ เ ด รี ย ล
• KHUNAOBBY
• somphoenix
• SaNs tOi : Le MoNdE s\\\'EcrOulE
• tharinee_bum
• KK@love
• VA_Dolphin
• How is beautiful life
• bodiamond1
• Jeban
• กาแฟเน่า~
• ดวงขวัญ
• noisri
• The Bride
• pimjan.h
• annieake
• Augusta
• Aksarapak
• papamama
• benji2
• เช้านี้ยังมีเธอ
• ontherocks
• xemmy
• sunstory
• OneDeeK
• porfai
• aeandpop
• designmemory
• pooh-dekdee
• pramookkhun
• ar-bowl
• mu-mok
• ดอกหญ้าเมืองเลย
• maew_kk
• anadiar
• ton-nam-kung
• joysweet
• 9george
• papercraft
• 1st-love
• jnandthecats
• momprae
• golfy-uk
• lukdee09
• me-mebe
• farasskyandsnowpink
• godofwind
• aorthep
• wishubeauty
• ทองกาญจนา
• Willkommen
• no filling
• iammookka
• lozocat
• Lan_Dao
• chengake
• meannaza
• ICONbook
• lalongtian
• คาร์บูล
• เทอร์โบน้องพี่คาร์บูล
• jumjimha
• somjaidean100
• ทุกคนไม่ได้รู้ทุกสิ่ง
• porscherta
• earthpyn
• lady-foo
• cinnamongal
• meismeme
• schnuggy
• bedolphin
• Webmaster - BlogGang

• คลินิครัก
• ดูทีวีย้อนหลัง
• สูตรลูกสาวลูกชาย
• ฟร้อน
• วิธีใช้ Shape Collage
• แคท สอนแต่งบล็อก
• BlogGang.com