|
|
ดาหลา...ยาใจ ส่งท้าย
เสียงคลื่นซัดสาด ทะเลสีครามใส เกาะดาหลายังสวยเหมือนเมื่อสองปีก่อน
สองปีที่เธอมีเขาเคียงข้าง
คนที่คอยปลอบให้เธอหายเศร้า
คนที่ให้กำลังใจ...ยามเธออ่อนล้า
คนที่ค่อยๆ เติมความอบอุ่นในใจที่บอบช้ำ
หมอรักษาแผลในใจเธอ...จนหายสนิท และแทนที่ด้วยความรักครั้งใหม่ ที่แข็งแรง มั่นคง
ทำไมออกมาเดินคนเดียว ไม่เรียกพี่
เสียงทุ้มๆ ดังขึ้นข้างหูพร้อมสองมือที่โอบเอวบางเข้ามาแนบชิด
คิดอะไรอยู่ฮึ
หญิงสาววางมือทับบนแขนเรียวที่โอบอยู่รอบเอว ก่อนจะตอบ
เห็นพี่ปอกำลังคุยกับลุงชาญอยู่ นัธเลยไม่อยากกวน
บอกให้เรียกพ่อได้แล้ว ดื้อจริง ปรมัธเอ็ดอย่างไม่จริงจังนัก ริมฝีปากคลอเคลียอยู่ข้างหู
แล้วมายืนคิดอะไรอยู่ ถามซ้ำอีกครั้งเมื่อคนในอ้อมแขนยังไม่ตอบ
คิดถึงตอนที่มาที่เกาะดาหลาคราวที่แล้วค่ะ นัธฐาตอบ เธอหมายถึงครั้งที่มาเพื่อรักษาแผลใจ
อรบอกนัธว่า มนตราของท้องทะเลกับท้องฟ้าช่วยนัธให้หายอกหัก
ชายหนุ่มแย้งขึ้น ใครบอก ไม่ใช่เพราะยาดีแบบพี่หรอกเหรอที่รักษานัธ
หญิงสาวย่นหน้าอย่างหมั่นไส้คนที่พูดเข้าข้างตัวเอง ใช่ที่ไหนละคะ
ก่อนจะเปลี่ยนคำพูดอย่างรวดเร็วเมื่ออ้อมแขนที่โอบเธอไว้คลายออก
ก็ได้ ก็ได้ พี่ปอเป็นยาที่ดีขนานเอกเลยค่ะ ที่รักษานัธได้
คนตัวโตเงียบไม่ตอบกระไร ทำให้เธอชักใจเสีย โกรธนัธหรือคะพี่ปอ
ไม่ได้โกรธนี่
หรือว่าน้อยใจคะ นัธฐาถามซ้ำ
คราวนี้อ้อมกอดรัดแน่นขึ้น อืม
โอ๋ โอ๋ ขอโทษนะคะ
ไม่หายหรอก หอมแก้มพี่ก่อนสิ แล้วจะหายงอน
แม้จะหมั่นไส้คนตัวโตที่แสนจะขี้งอนแต่เธอก็ทำตาม เขย่งเท้าจรดริมฝีปากกับแก้มของคนเสนอเงื่อนไข
หายงอนรึยังคะ
หายแล้วก็ได้
พี่รักเธอ เสียงกระซิบบอกรักดังขึ้นข้างๆ หูก่อนที่เธอจะกระซิบบอกคนข้างๆ เช่นกัน
นัธก็รักพี่ปอ
เพื่อนพาเธอมาที่ดาหลาเพื่อรักษาบาดแผลในใจ
หากแต่เมื่อเธอกลับไป เธอกลับได้ความรักใหม่ในใจดวงเดิม
ขอบคุณเกาะดาหลา เกาะที่อบอวนไปด้วยมนตราแห่งความรัก
มนตรารักษาใจที่บอบช้ำให้กลับมาเข้มแข็งดังเดิม
หรือบางทีอาจจะต้องขอบคุณกำลังใจดีๆ ที่คนข้างกายมีให้เสมอมา
จบบริบูรณ์
| Create Date : 21 พฤษภาคม 2549 |
| Last Update : 21 พฤษภาคม 2549 11:47:34 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 248 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [