|
|
มิตรภาพ
กลับจากหยุดยาวสงกรานต์แล้ว..ไม่อยากกลับไปทำงานเลย ชีวิตสบายๆ ที่บ้านนอกนี่มันดีอย่างนี้นี่เอง แต่ก็ไม่ซะทีเดียวหรอก บางทีสบายเกินไป จนทำให้เราเฉื่อย...กลับบ้านคราวนี้ก็มีพี่ที่บ้านคนเดิมที่คอยเป็นเพื่อนเรา เหมือนทุกครั้ง...นี่มันสิบกว่าปีแล้วนะที่เรารู้จักกับพี่เค้า ตั้งแต่เรายังเป็นเด็กกะโปโล ไม่มีแฟน มีแฟน อกหัก เหงา เศร้า เจ็บปวด เค้าก็ยังปฏิบัติกับเราอย่างสม่ำเสมอ เราอยากได้อะไร อยากกินอะไร อยากทำอะไร ขอแค่บอก ถ้าเค้าทำได้เค้าทำให้เราทุกครั้งเลย ทั้งๆ ที่เราก็ไม่ค่อยดีกะเค้าเท่าไหร่ แล้วแต่รมณ์...บางทีก็คิดเหมือนกันว่าถ้าวันนึงเค้ามีแฟนแล้วเค้าคงจะมีเวลาให้เราน้อยลง..แต่...อยากให้เป็นแบบนั้นมากกว่า เพราะนี่มันก็น่าจะสิบกว่าปีแล้วเหมือนกันที่พี่เค้าไม่มีใครเพราะเรา...เค้าควรจะมีใครสักคนที่ดูแลเค้า..เพราะเรารักเค้าแบบนั้นไม่ได้...ตอนนี้เหมือนพี่เค้าจะเริ่มทำใจกับเราบ้างแล้ว...คิดว่าเค้าคงจะกำลังเริ่มเปิดใจบ้างแล้ว..เพราะดูๆ แล้วก็มีผู้หญิงชอบเค้าเยอะอยู่เหมือนกัน..มันแย่นะ..กับการที่ใครคนหนึ่งรักใครอีกคนหนึ่งที่ไม่ได้คิดแบบเดียวกัน...แต่ยังไงก็ตามแต่..มิตรภาพระหว่างเรายังอยู่
ซึ้งใจ เพราะพี่เค้าไม่เคยสัญญาแม้แต่คำเดียวว่าเค้าจะทำอะไรให้เราบ้าง แต่เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์...ไม่เหมือนใครหลายๆคนที่สัญญาเพียงลมปาก...สุดท้าย..ไม่เห็นจะทำได้แบบนี้เลย...สำหรับพี่คนนี้ขอยกขึ้นแท่นให้เป็นพี่ชายที่แสนดี...รักนะ..แต่ไม่ได้รักแบบนั้น...
| Create Date : 16 เมษายน 2551 |
| Last Update : 16 เมษายน 2551 21:51:35 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 169 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [