เนื้อคู่มีจริงหรือไม่..

คนที่เราคบอยู่เป็นเนื้อคู่หรือเปล่า...

ถาม.. เนื้อคู่มีจริงหรือไม่ ?  ใช้เกณฑ์อะไรวัดว่าคนที่เราคบอยู่เป็นเนื้อคู่ของเราหรือเปล่า ?

นอกจากนี้ กรรมและบุญ จะส่งผลต่อการเกิดมาเป็นคู่กันได้อย่างไร ?

เนื้อคู่ในแบบที่ชาวโลกเพ้อว่าเป็นไปตามอุดมคติ ชนิดที่ติดตามกันไปทุกภพทุกชาติ

ไม่พรากจากกันนั้น...ไม่มีหรอก

ดูจากในชาดกก็ได้ บางชาติพระนางพิมพา คู่บารมีของพระโพธิสัตว์ ยังเป็นมเหสีของพระอานนท์เลย 

สิ่งที่ควรดู คือ ...เมื่อเข้าคู่กันแล้ว 

๑. รู้สึกว่าใช่หรือเปล่า (เป็นเรื่องของสัญญาณที่ฝังอยู่ในจิตใต้สำนึกล้วนๆ)

๒. เกิดแต่เรื่องดีๆ เมื่ออยู่ด้วยกันหรือเปล่า (วัดผลของอดีตกรรมที่ให้เป็นวิบากฝ่ายดี) 

๓. ร่วมกันเปลี่ยนอุปสรรคหรือเรื่องร้ายให้กลายเป็นดีได้หรือเปล่า (ดูปัจจุบันกรรมที่เอื้อให้เกื้อกูลร่วมทุกข์ร่วมสุขกันได้แค่ไหน)

๔. เกิดแรงบันดาลใจให้คิด พูด ทำดีๆ ต่อกันและต่อคนรอบข้างหรือเปล่า (ปัจจุบันกรรมที่จะให้ผลเป็นวิบากอนาคตที่สดใสหรือไม่ เท่าที่พบมา คู่ที่จรรโลงใจกันด้วยบุญ เลี้ยงใจกันด้วยบุญไม่ขาดสายเท่านั้น ที่ไม่เบื่อ ไม่แห้งแล้งต่อกันเสียก่อนตาย)

สรุปคือ เข้าคู่กันแล้วรู้สึกดีๆ เกิดเรื่องดีๆ ก็ใช่เลย และไม่ต้องไปหมายมั่นเอาว่า นั่นคือเครื่องแสดงความถาวร

เป็นเนื้อคู่นิรันดร์ เพราะสังสารวัฏไม่มีอะไรอย่างนั้นให้

มีแต่เปลี่ยนกับเปลี่ยน จะเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นหรือเลวลงเท่านั้น 

การมีอัตภาพได้มาเจอกันแล้วรู้สึกดี ก็ถือว่าเป็นบุญเก่าที่ให้ผลบุญเป็นกุศลวิบากอยู่แล้ว 

นั่นเป็นของในอดีตล้วนๆ นับแต่วินาทีแรกที่พบกัน

แม้ว่าวิบากเก่าอาจจะยังให้ผลไม่หมดสิ้น มีแรงหนุนให้อยากคบหา

หรือมีความหนุนเนื่องให้เกิดเหตุการณ์ดีๆ ปัจจัยประกอบดีๆ ก็ต้องถือว่าทั้งสองต้องเลือกเอาเองว่า

จะทำปัจจุบันให้เป็นอย่างไร ถางทางอนาคตให้ดีร้ายแค่ไหน

จะเลี้ยงความรู้สึกดีต่อกันไว้ได้นั้น บุญเก่าอาจมีส่วนในแง่ของการเอื้อปัจจัย

แต่ไม่ได้เป็นประกันชัดเจนเหมือนบุญใหม่แน่นอน 

ทำนองเดียวกันกับที่เราอาจใช้ชีวิตตอนต้นเร่งสร้างเงินทอง

เมื่อมีฝากธนาคารหลายๆ ล้านแล้ว ก็เรียกว่าเป็นปัจจัยหนุนเนื่องที่ดี

ที่จะสร้างความสุข ความสมบูรณ์ให้ชีวิต

แต่ใครบางคนพอมีเงินมาก แทนที่จะใช้ในทางดี

กลับเอาไปเล่นพนัน ลงขวดเหล้า ลงอ่างน้ำ เป็นพิษสุราเรื้อรังก็ได้ เป็นเอดส์ก็มี

หรือแย่น้อยกว่านั้นหน่อย ก็อาจเอาแต่กินๆ นอนๆ

เงินทองไม่สั่งสมเพิ่มขณะที่ต้องจ่ายมากตามฐานะที่รวยมาก

ในที่สุดก็หมดแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัวเมื่อเวลาผ่านไป

ทำนองเดียวกัน สมมติว่า สองคนสร้างบุญมาด้วยกัน

ชาติใกล้ชักชวนกันทำทานเป็นงานอดิเรก ต่างฝ่ายต่างได้แดนเกิดร่ำรวย ไม่ขัดสน

พอมาเจอกัน คบกัน อยู่ด้วยกันไม่ทันไร อยากทำธุรกิจค้าขาย ก็อาจรวยไม่รู้เรื่อง

ชาติใกล้เตือนกันและกันตั้งใจรักษาศีลให้บริสุทธิ์ ต่างฝ่ายต่างมีรูปร่างหน้าตาต้องใจเพศตรงข้าม

พอมาเจอกัน ก็เอ็นดูเสน่หา หลงใหลในกันและกันรุนแรง ชนิดใครอื่นหมื่นแสนก็ทำให้หลงไม่ได้เท่า

ชาติใกล้อาจจูงมือกันเข้าวัดเข้าวา ฝึกภาวนาให้เกิดความตั้งใจมั่นทางจิตใจ

เจริญปัญญาให้แก่กล้าหวังความหลุดพ้นในที่สุดด้วยกัน

ตั้งความปรารถนาว่า จะพบเพื่อเกื้อกูลกันให้ถึงที่สุดทุกข์ ไม่ขวางกันและกันในเส้นทางมรรคผล

พอมาเจอกันก็เกิดความผ่องใส เย็นรื่น แค่อยู่ด้วยกันเฉยๆ ก็อาจเป็นแรงสะกิดอีกฝ่ายให้สงบลงจากทุกข์

และโน้มน้าวกันให้ไฝ่แต่เรื่องแสนดี งดงาม ไม่เป็นที่ระคายต่อกัน

เจอพระสงฆ์องค์เจ้าก็แต่ที่ดีๆ ไม่ลุ่มหลง ประเภทพาญาติโยมลงเหว เป็นต้น

หน้าที่ของวิบากฝ่ายกุศลเป็นอย่างนั้น ให้ผลตามเหตุปัจจัยเป็นเรื่องๆ 

คู่ตัวอย่างที่วิบากเก่าให้ผลดีรุนแรงพรั่งพร้อมมา

ประเภทนี้จะได้เปรียบตรงที่เจอกันปุ๊บจะรู้สึกว่า เข้ากันได้ปั๊บ

และเกิดแรงบันดาลใจจะทำกุศลชนิดล้นๆ ร่วมกันแต่แรก

อย่างไรก็ตาม มีอีกมากนัก ที่ทำบุญมาด้วยกันแค่ระดับทาน อาจรวยร่วมกัน

เจอกันยิ่งรวยมหารวยเป็นบ้าเป็นหลัง

แต่ปัญญาที่จะประคองรักร่วมกันอาจขาดไป ได้กันแล้วก็เบื่อกัน ไม่ต่างกับเสพสมบัติชนิดอื่นๆ  

ฝ่ายชายหรือฝ่ายหญิง อาจะมักมากในกามจนต้องออกไปเลอะเทอะข้างนอก

และคนมีเงินนั้น ผิดศีลได้มากข้อนัก คงไม่ต้องขยายความ

มีอีกมากนัก ที่ชวนกันรักษาศีลมาก่อน จะโกหกนั้นไม่เอา บี้มดตบยุงก็ไม่ยอม

แต่ขาดทานบารมีร่วมกันมา ชวนกันอดออม ชวนกันตระหนี่เสียมาก

เพราะไม่รู้ค่าของทาน ไม่เชื่อผลของทาน 

เกิดมาเจอกันอาจจะรักกันดูดดื่มปานจะกลืน เพราะรูปสวยด้วยกันทั้งคู่ 

แต่ขอโทษ ต้องกัดก้อนเกลือกินจนตาย

ถึงสัญญาเก่าที่เจือด้วยความบริสุทธิ์ของศีลจะดึงรั้งไม่ให้นอกใจกัน

ก็อยู่ร่วมกันอย่างอัตคัดขัดสน ผอมแห้งแรงน้อย

ก็เป็นเหตุให้เกิดความเบื่อหน่ายกันและกัน อันเนื่องจากความเป็นอยู่ได้อีก

โดยความไม่สมบูรณ์ของ ทาน ศีล ภาวนา ที่บำเพ็ญมาร่วมกัน 

คู่รักที่เป็นปุถุชนทั่วไป จึงมักขาดสิ่งใดสิ่งหนึ่ง หรือหลายสิ่งที่จะเป็นปัจจัยหล่อเลี้ยงตามวิถีทางธรรมชาติ

ให้มั่นคงในรักต่อกัน หรือให้มีความสุขสดชื่นบำรุงจิตใจกันและกัน

ฉะนั้น ถ้าหากอยู่ด้วยกันแล้วไม่มีปัจจัยปรุงแต่งชนิดที่เป็นกุศลหล่อเลี้ยงให้เกิดความชุ่มชื่นใหม่ๆ ทวีขึ้นทุกๆ วัน

ก็เป็นธรรมดาที่ความรักจะโรยราลงตามธรรมชาติที่ใจเบื่อหน่ายของเก่าซ้ำซากจำเจ

เท่าที่เคยเห็นคู่ที่ติดใจกันและกันโดยเนื้อหนัง เวลาเบื่อจะหน่ายยิ่งกว่าเห็นปลาทูเค็ม 

เล็บยังไม่อยากจะแตะ เงาก็ไม่อยากจะเห็น

นี่คือ ธรรมชาติเสื่อมโทรมทางความรู้สึกในกาม 

เท่าที่เห็นคู่ที่ทำบุญร่วมกันทุกวัน จะสัมผัสได้ถึงกระแสชนิดหนึ่งเยือกเย็น อ่อนโยนเป็นธรรมชาติ

กระแสชนิดนี้เหนี่ยวรั้งจิตวิญญาณทั้งฝ่ายชายและหญิง ให้เกิดความรู้สึกด้านดีต่อกัน  

แม้เบื่อกันทางเนื้อหนังแล้ว ก็ยังน่าจะอุ่นใจ เย็นกาย

ไม่รู้สึกรังเกียจอีกฝ่ายเลย เหมือนแต่ละฝ่ายเป็นส่วนเติมเต็มความเย็นให้แก่กัน

เข้าใกล้กันแล้วไ่ม่ร้อน อยู่ร่วมกันนานแล้วไม่จืด

เพราะคอยเติมความเย็นให้ทวีขึ้นเรื่อยๆ (ต้องดูปัจจัยภายในเช่น เจตนาและความใจบุญแท้จริงด้วย

ชาวพุทธหลายคนที่ทำบุญแบบส่งๆ หรือทำสักแต่หวังแลกความรักง่ายๆ อันนั้นก็ทำบุญแบบไม่ฉลาด)

และเท่าที่มีโอกาสสัมผัสจริง คู่ที่หมั่นชวนกันภาวนาร่วมกัน ตะลอนๆ หาวัดด้้วยกัน

จะมีสายสัมพันธ์อีกลักษณะหนึ่งให้สัมผัสรู้สึกมีความละเอียดอ่อนลึกซึ้งยิ่งกว่าคู่รักประเภทที่กล่าวมาข้างต้นมาก

คือ นอกจากกระแสความเยือกเย็นที่สื่อเป็นสายสัมพันธ์เหนียวแน่นแล้ว

ยังมีความอบอุ่นมั่นคงอีกชนิดหนึ่ง ให้ความรู้สึกโปร่งเบา ปลอดภัย และมีความแน่นอนกว่ากันมาก

อยู่ร่วมกันนานๆ แล้ว เมื่อกระแสจิตจูนตรงกัน ทั้งในระดับของการมีใจเปิดเป็นทาน

ช่างให้ทั้งทรัพยทาน อภัยทาน วิทยาทาน ธรรมทาน

ทั้งในระดับของการมีใจสะอาดเป็นศีล บริสุทธิ์สว่าง ห่างจากการคลุกกิเลสหยาบหนา

ทั้งในระดับของการมีใจตั้งมั่นเป็นสมาธิ มีความมั่นคงแน่วแน่ในภายใน

เป็นที่พึ่งให้แก่กันและกัน รวมทั้งตัวเองได้ ทั้งในระดับของการมีใจปล่อยวางอย่างเป็นพุทธิปัญญา

ไม่ยึดมั่นถือมั่นแม้ในกันและกันรุนแรง ไปไหนก็เป็นความชุ่มฉ่ำ สุกสว่างให้กับทุกที่ ทุกคนที่ใกล้ชิด

จากหนังสือ ดังตฤณวิสัชนา ฉบับ รู้จักรัก