วันที่เราได้เจอหน้ากัน

กำหนดการเกิดของลูกนั้น วันที่ 7 กรกฎาคม 2549 แต่หนูทนไม่ไหวแล้ว มาก่อนดีกว่า แล้วก็หนูก็มาในวันที่ 1 กรกฎาคม 2549 หนูเลือกวันดีจริง ๆ เป็นวันเสาร์ พ่อไม่ต้องไปทำงาน รอดูอาการแม่อย่างเดียว เพราะแม่แสดงอาการเจ็บเตือนตั้งแต่เมื่อวาน วันศุกร์แล้ว และยังเป็นวันที่รัฐบาลที่นี่เพิ่มเงินสำหรับคุณแม่ที่ไม่มีงานทำ จะได้เงินขั้นต่ำของรัฐบาลเพิ่มขึ้นจาก 80 คราวน์ เป็น 180 คราวน์ โชคดีจริง ๆ

วันนี้ที่แม่เริ่มปวดท้องถี่ขึ้นเรื่อย ๆ จนประมาณ 5 โมงเย็นแม่บอกพ่อ ไปโรงพยาบาลกันเถอะ ท่าทางจะใกล้แล้ว เพราะปวดถี่ทุก ๆ 5 - 7 นาทีแล้ว (อันนี้แม่ กับพ่อ มีกระดาษจดระดับความถี่ไว้เลย ยังเก็บไว้ด้วยล่ะ) เมื่อพ่อกับแม่ไปถึง พ่อก็ไปแจ้งชื่อ และก็มีคุณพยาบาลมาพาไปที่ห้องสำหรับตรวจความถี่ของการบีบตัวของมดลูก ซึ่งปรากฎว่าถี่จริง ๆ คราวนี้ไม่หลอกแล้ว เพราะเมื่อวันวานนี้มาที่หนึ่ง ตรวจคล้าย ๆ กัน ปรากฎว่าโดนหนูหลอก เหอ เหอ

หลังจากที่นอนรอในห้องรอคลอดประมาณเกือบชั่วโมงได้ ระหว่างแม่ได้เปลี่ยนเสื้อผ้า เป็นของโรงพยาบาล และตรวจว่าเปิดได้กี่เซ็นต์แล้ว หลังจากเช็ค และคุณป้า Barnmorska ก็บอกให้ย้ายห้องไปอีกห้องคลอดได้ ซึ่งอุปกรณ์ครบครัน เป็นห้องเดี่ยว ระหว่างรอ ก็อยู่กันแค่สองคนพ่อแม่ ไม่ค่อยประหม่าเท่าไหร่ เพราะตอนท้องหนูได้สัปดาห์ที่สามสิบเอ็ด พ่อแม่เข้าคอร์สอบรม และได้ชมห้องแต่ละห้อง ขั้นตอนการทำคลอดต่าง ๆ (ฟังเฉย ๆ) ซึ่งทำให้พ่อแม่ลดความระทึกใจไปได้ในระดับหนึ่ง

พอย้ายมาห้องคลอด แม่ก็เจ็บท้องเรื่อย ๆ แต่ยังมีอารมณ์ให้พ่อเอากล้องมาถ่ายรูป แต่ละรูปแม่หน้าเย้ที่สุด ไว้เก็บให้หนูดูอ่ะ ว่ามันเจ็บปวดขนาดไหน แต่ส่วนใหญ่แม่โชว์ให้ใครดู มีแต่เค้าขำกลิ้ง หัวเราะงอหาย (ขำไรกัน คนเจ็บจะตาย) อ้อ มีคุณป้า Barnmorska ชุดเก่าก็เปลี่ยนเวรออก มีชุดใหม่เข้ามาแทน ก็ต้องจับมือทักทายกันอีก คุณป้า Barnmorska ชุดใหม่ก็น่ารักมาก มาชวนคุยกันตลอดเวลา ทำให้รู้สึกดี และคุ้นเคยกัน ไม่ต้องเกร็งกันมาก แต่คุณป้าก็บอกว่าระหว่างการทำคลอดขอใช้แต่ภาษาสวีดิช เพราะปะกิตไม่แข็งแรง เอ้า เอา ไม่ว่ากัน แม่ก็ลองทั้งไทย สวีดิช อังกฤษ มั่วไปหมด

โอ้วววว เริ่มปวดขึ้นเรื่อย ๆ จนคุณป้า Barnmorska ก็ตรวจกันอีกทีก็เห็นว่าเปิดมา 8 เซ็นต์แล้ว ใกล้แล้ว ๆ แต่รออีกจิ๊ดหนึ่ง แต่แม่ว่าไม่ไหวแล้ว ปวดมาก ปวดข้างหน้า หน้าท้องเนี่ย คุณป้า Barnmorska เลยแนะนำให้ใช้พวกยาระงับปวด ซึ่งแนะนำไอ้ตัวฉีดน้ำเข้าหนังหน้าท้อง ระหว่างนั้นก็ถามว่าเจ็บไหม มีอันตรายอะไรหรือเปล่า ก็ได้รับการเคลียร์คำถาม ว่าเจ็บเหมือนผึ้งต่อย เออ เอา ๆ อะไรก็ได้ตอนนี้ (ตอนนั้นไม่อยากรมแก็สหัวเราะ) คุณป้าก็เตรียมกันเลย เห็นพ่อหนูเล่าให้ฟังว่า มันเป็นสี่เข็มแท่งยาว ๆ (แม่มองไม่เห็นน่ะ) แล้วต้องแทงเข้าเฉพาะหนังท้องด้านหน้าพร้อมกัน ทั้งสี่เข้ม แต่คุณป้าพยาบาลสองคน และต้องพร้อมกับตอนที่มดลูกบีบตัว
โอ๊ยยยยยยยยยยยย เจ็บบบบบบบบบบ ปวดดดดดดดดดดดดด Hurt hurt hurt Ont ont ont (อ่านว่า อุ้นท) แม่ร้องซะลั่นสามภาษาเลย เพราะไม่รู้จะบอกเค้ายังไงว่ามันเจ็บมาก เจ็บที่สุด เจ็บยิ่งกว่าตอนหนูจะคลอด เจ็บเหมือนผึ้งหลวงหนึ่งรังใหญ่ ๆ มาต่อยก็ไม่ปาน (ไม่เคยโดน แต่คิดว่าคงประมาณนั้น)

แล้วคุณป้า Barnmorska ยังมีหน้ามาเล่าให้พ่อฟังว่า ไอ้ยาระงับปวดตัวเนี้ย ไม่ค่อยมีคนใช้กันหรอก เคยมีบุรุษพยาบาล จะเกษียณ แกขอลองเล่น ๆ แบบว่าอยากรู้ว่ามันเจ็บยังไง พอโดนเข้าไป เค้าว่าเค้าจะไม่ออเดอร์ตัวนี้ให้ใครเด็ดขาด โห แล้วเพิ่งมาบอก แถมไม่ได้ช่วยอะไรเล้ยยย ไอ้ยาตัวนี้ มันระงับปวดหน้าท้อง ไล่ไปด้านหลังแทน และที่น่ารำคาญที่สุด แม่อาเจียนตลอดเวลาเลยอ่ะ สุดท้ายแม่เลยต้องพึ่งแก็สหัวเราะ แต่ระดับที่แม่รมนั้น ยังไม่ถึงทำให้หัวเราะ แค่ขำ ๆ ก็ขำพ่อหนูนั่นแหละ มาช่วยเบ่ง มาบอกรัก มาบอกว่าแม่เก่งมาก มาบอกอะไรไม่รู้มากมาย แต่แม่เหม็นกลิ่นกาแฟจากพ่อ (พ่อกินแต่กาแฟ ระหว่างรอในห้องคลอด) แม่ได้กลิ่นแล้วจะอาเจียนทุกครั้ง

ในที่สุด เวลาที่รอคอยก็มาถึง เมื่อแม่มีลมเบ่ง และเบ่งอยู่ประมาณเกือบสิบครั้ง และลองเปลี่ยนท่าเป็นนอนตะแคงขวา เอามือซ้ายชอนใต้ขา มือขวาจับมือพ่อหนูไว้ แล้วเบ่งสุดใจ พ่อบอกว่าเห็นหัวหนูแล้ว มีผมดำ ๆ เต็มไปหมด (ระหว่างนั้น แม่ยังนึก เฮ้ย ลูกมาค้างอยู่เปล่าหว่า) ต้องรีบรวบรวมพลังลมปราณอีกทีหนึ่ง ไม่ได้ ให้ลูกค้างอยู่ไม่ได้ เดี๋ยวหน้าไม่สวย เท่านั้นแหละ แม่ก้ได้หนูออกมา โฮ้ยยยย แทบขาดใจแน่ะ และแม่เป็นคนแรกที่เห็นหนูเป็นผู้ชาย สมใจนึก แม่แอบเห็นอะไรกลม ๆ เป็นลูก ๆ อยู่หว่างขาหนู นึกในใจไม่พูดดีกว่า รอให้คุณป้า Barnmorska ประกาศบอกพ่อหนูดีกว่า ว่าหนูเป็นผู้ชาย เหมือนในหนัง แต่ไม่แฮะ ไม่เห็นบอก จนคุณป้าเอาหนูมาวางบนอกแม่ ถามหาหมวกมาปิดหัวหนูไว้ เอาผ้าห่มมาทับตัวหนู เหอ เหอ ตัวหนูสีม่วง ๆ คล้ำ ๆ อุ่น ๆ หนูไม่ร้องซักแอะ แต่ เอ ทำไมคุณป้าเค้าไม่ทำให้หนูร้องนะ แต่คุณพ่อบอกว่า คุณป้าควานปากแล้ว ตรวจดูแล้ว ไม่น่าจะมีอะไรค้างอยู่ หรือจุกในปาก และพ่อก็ถามคุณป้าว่า เอ่อ ลูกผม ผู้หญิง ผู้ชายครับ คุณป้าหัวเราะกันใหญ่ โห มัวแต่ตื่นเต้น ลืมดูไปเลย แล้วมาเปิดดูก้นหนู บนตัวแม่ แม่ก็ได้แต่ขำในใจ และคุณป้าได้ให้พ่อทำการตัดสายสะดือ พ่อหนูทำได้ทุกอย่างที่คุณป้า Barnmorska บอกให้ทำเลยอ่ะ หลังจากนั้นหนูก็อยู่บนอกแม่ตลอดที่คุณป้าเย็บแผลให้แม่ด้วย

ระหว่างที่แม่เบิ่งหนู แม่ง่วงนอนมาก มันเหนื่อย มันเพลียไปหมด แต่พอเห็นออกมาแล้ว ไม่รู้ว่าแม่ไปดื่มเครื่องดื่มให้พลังงานตั้งแต่เมื่อไหร่ แม่ตื่นเต้น ไม่ง่วงนอน สดใสขึ้นมาทันทีทันใด ช่างน่าอัศจรรย์จริง ๆ

Create Date : 21 ธันวาคม 2549 Last Update : 21 ธันวาคม 2549 1:54:01 น. Counter : 501 Pageviews.		7 comments
Share Tweet