ธรรมชาติให้เวลาทุกคนอย่างเท่าเทียมกันในแต่ละวัน โดยไม่ลำเอียง ไม่ว่าคุณจะรวย หรือจน
แต่คนเราต่างหากมีโอกาสที่จะได้ใช้เวลาไม่เท่ากันในแต่ละคน ทำไมบางคนมีโอกาสได้ใช้เวลาเพียงไม่กี่ปี
แต่เรากลับมีความรู้สึกว่าเขาได้สร้างคุณค่าได้อย่างมากมายมหาศาล มากว่าคนอื่น ๆ ที่มีโอกาสได้ใช้เวลามากกว่า
หรือเท่าเทียมกัน ที่เป็นเช่นนั้นคงเพราะว่า การใช้เวลาในแต่ละวันของคนแต่ละคนไม่เท่ากันนั่นเอง ทั้ง ๆ ที่
ใน 1 วัน ทุกคนก็มีเวลาเท่ากัน คือ 24 ชั่วโมง
แล้วถ้า หากไม่มีวันพรุ่งนี้ คุณคิดว่าคุณจะใช้เวลาที่มีอยู่ให้มีคุณค่าได้อย่างไร?
สำหรับฉันแล้ว คงไม่รู้สึก ตกใจ หรือ คิดที่จะทำอะไรเป็นพิเศษ ฉันภูมิใจในชีวิตที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน
อย่างน้อยฉันก็ไม่เคยทำให้คนที่ฉันรัก และคนที่รักฉันต้องเสียใจ และไม่เคยทำตัวให้เป็นภัยต่อบ้านเมือง
ไม่ว่าพรุ่งนี้จะมีหรือไม่ ฉันก็ยินดีที่จะดำเนินชีวิตต่อไป อย่างที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน แต่ที่สำคัญเราสามารถ
ที่จะทำวันพรุ่งนี้ให้ดีกว่าวันนี้ได้เสมอครับ
บางครั้งเราอาจใช้เวลาในการคิดทบทวนถึงอดีต อยากจะเก็บมันไว้อย่างนั้น หรือไม่ ก็อยากจะกลับ
ไปแก้ไขในบางอย่าง แต่เมื่อเวลาผ่านไปเราได้เรียนรู้จากสิ่งเหล่านั้นบ้างหรือยัง?
บางครั้งเราอาจใช้เวลาไปกับความฝัน ความหวัง วางเป้าหมายในอนาคต แต่วันนี้เราได้ทำอะไร
เพื่อที่จะก้าวไปให้ถึงฝันแล้วหรือยัง?
ฉันขอขอบคุณเวลาทุกวินาทีในขณะปัจจุบัน เวลาที่ฉันยังมีลมหายใจอยู่ เพราะเวลานี้เป็นเวลามีค่ามากที่สุด
วันนี้ คือ อดีตของพรุ่งนี้
วันนี้ คือ ปัจจุบันของวันนี้
วันนี้ คือ อนาคตของเมื่อวานนี้
วันนี้ คือ วันที่ฉันมอบรัก
วันนี้ คือ วันที่ฉันรักเธอ
วันนี้ คือ ฉันทุกวันนี้
วันนี้ จาก คนที่เธอรัก และคนที่รักเธอ
ถ้าคนที่เธอรัก = คนที่รักเธอ
วันนี้ คุณ รักตัวเอง แล้วหรือยัง?
***เงินไม่สามารถซื้อเวลาได้ แต่เราสามารถใช้เวลาในการสร้างสิ่งที่มีคุณค่ามากกว่าเงิน***
รูปที่เราช่วยกันแต่งแต้มระบายฝัน
คงสวยงามไม่น้อยเลยทีเดียว
คุณว่ายังไงคะ " คนหลังภาพ "
แล้วฉันมามัวบ่นอะไร
ในบล็อกคุณอยู่หล่ะเนี่ย ;))