I noticed tonight that the world has been turning
While I've been stuck here dithering around
Can't Stop Now/Keane
 
First Day of My Life: Bright Eyes



ไม่ได้ล็อกอินเข้าระบบสมาชิกเสียนาน (ฉันเอาเวลาไปทำอะไรหมดเนี่ย บล็อกก็ไม่ได้อัป เว็บก็ไม่ได้เล่น :P) พอเข้าไปก็เห็นข้อความของคุณ หน่อยอ่ะนะ ที่เราเคยไปโพสต์ตอบกระทู้ของเขา
ลืมไปแล้วด้วยซ้ำว่าเข้าไปตอบ เห็นเขาเขียนมาขอบคุณเลยรู้สึกดีชะมัด

การขอบคุณที่มันเจ๋งเป็นบ้าเลย แค่นี้มันก็ทำให้อีกคนรู้สึกดีได้แล้วเนอะ แค่ง่ายๆ สองพยางค์เอง อยากให้คนพูดกันบ่อยๆ จัง ขนาดพนักงานเซเว่นที่น่าจะต้องพูด ‘ขอบคุณ’ เก่งเป็นชีวิตจิตใจ ยังพูดบ้างไม่พูดบ้างเลย
เค้าจะรู้กันไหมหนอว่าพลาดโอกาสทำให้คนอื่นรู้สึกดีไปตั้งเท่าไหร่ หรือกลัวว่าพูดบ่อยๆ แล้วค่ามันจะน้อยลงกัน
มันไม่เคยน้อยลงสำหรับเรานี่หว่า ไม่รู้คนอื่นเป็นยังไง

นอกเรื่องไปไกล ขอกลับมาเรื่องที่ไปตอบกระทู้เขาหน่อย ตอนอ่านแล้วก็เข้าใจเลยนะ สภาพแบบนั้น เราก็เจอมาก่อน อันที่จริงคิดว่าคนที่เรียนจบโดยมีพ่อแม่ส่งเสียตลอดมาทุกคนน่าจะเคยเจอ
อนุบาล ประถม มัธยมต้น มัธยมปลาย มหาวิทยาลัย
เอ้า…จู่ๆ เส้นไข่ปลาก็จบลง หมดแล้วทางที่มีคนขีดให้เดินและเราก็เดินตามที่เขาบอกมาตลอด เพราะรอบข้างก็เห็นมีแต่คนเดินแบบนี้เต็มไปหมด
ของผมมันแย่ตรงที่พอลองเข้าไปทำงานแล้ว พบว่าอยู่กับมันไม่ได้เสียนี่ รักมันไม่ลง รู้สึกห่วยทุกเช้าที่จะต้องไปทำงาน พอรู้สึกว่าความอดทนหมดก็เลยตัดสินใจเดินออกมาเอง ไม่มีจุดหมายอะไรในหัวหรอก
แค่อยู่ตรงนั้นไม่ไหวแล้วเท่านั้นเอง…
จำได้เลยว่า หลังจากออกมาก็ไปเที่ยวเกาะสิมิลันกับเพื่อนสมัยหอวัง วูบนั้นอยู่บนหินเรือใบที่เราสามารถมองเห็นทิวทัศน์รอบเกาะและทะเลได้สุดลูกหูลูกตา มันสวยชะมัดยาด

“จบมันซะดีไหมวะ ที่ผ่านมามันเจ๋งตลอดเลยนะ ถ้าจบลงตอนนี้มันจะได้ไม่มีช่วงแย่ๆ ให้รู้สึกด้วย” ผมไม่เคยรู้สึกกลัวที่จะต้องตายแต่ไหนแต่ไรแล้ว ความประสาทแดกกับสภาพไม่รู้จะเดินไปทางไหนดีตอนนั้นยิ่งทำให้อยากโดดลงไปข้างล่างแทบหยุดไม่อยู่
อ้อ อีกอย่าง ผมชอบโดดหอด้วย ตอนไปฝึก รด. นี่เป็นกิจกรรมที่โปรดอันดับสอง รองจากการนั่งร้องเพลงในหัวคนเดียว เดาว่าถ้าโดดลงจากหินเรือใบนั่น ความสยองชั่ววินาทีคงทำให้มันพุ่งปรี๊ดขึ้นมาเป็นอันดับหนึ่งของกิจกรรมยอดรักตลอดกาล
…

จำไม่ได้แล้วว่าเหตุการณ์เป็นยังไงต่อ รู้สึกตัวอีกทีผมก็นั่งกินข้าวอยู่กับเพื่อนที่ไปด้วยกัน จบทริปนั้นด้วยความสนุก สักวันคงได้ไปเที่ยวด้วยกันอีก ถ้ามีเวลา
ส่วนตอนนี้น่ะเหรอ ผมเลิกสับสนไปแล้วแหละว่าจะเดินไปทางไหน เพราะเวลามันถูกลักพาตัวไปจากชีวิตจนไม่มีให้นั่งนึกว่าจะฟุ้งซ่าน งานก็เยอะ เรียนก็หนัก เที่ยวก็ยังไม่ยอมทิ้ง นี่ท่าทางกะจะใช้ลมหายใจให้คุ้มทุกเฮือกจริงๆ

แต่ถ้าให้ตั้งใจนึกจริงๆ วันนั้นผมว่าสุดท้ายผมโดดลงไปนะ
จากไอ้ปอดแหกที่กลัวจะก้าวพลาดใจจะขาด ขี้ขลาดเพราะมัวแต่กอดอดีตอันหอมหวานไว้แน่น วันนี้ผมถึงกลายเป็น Levine ที่พลาดมาแล้วหลายครั้งอยู่ แต่ก็ยังสบาย
เป็น Levine ที่เลิกคิดว่าชีวิตเป็นเรื่องที่เรากำหนดเองได้โดยสมบูรณ์ ทว่ามีปัจจัยมองไม่เห็น คอยชี้ความเป็นไปของมันอยู่
เป็น Levine ที่เชื่อว่า ไม่ว่าเรื่องร้ายตายโหง หรือดีตายห่า สุดท้ายมันก็จะผ่านไปไม่ต่างกัน
ใครว่าไงไม่รู้ล่ะ วันนั้นผมว่าผมเกิดใหม่

ว่าแต่ใครเจอศพผมบ้างไหมเนี่ย!





Create Date : 03 ธันวาคม 2548
Last Update : 24 กรกฎาคม 2549 23:50:15 น. 8 comments
Counter : 2349 Pageviews.  
Share
 
 
 
 
ไม่เจอศพ แต่เด๋วทำบุญไปให้

อือ จำได้...สุดท้ายมันก็จะผ่านไปไม่ต่างกัน

ขอบคุณอีกที ทุกเรื่องเลยนะ

 
 

โดย: กลัวความสูงง่ะ (sanonoi ) วันที่: 3 ธันวาคม 2548 เวลา:22:37:36 น.  

 
 
 
ไอ้บ้าเอ๊ย วันนั้นแกคิดจะโดดลงไปจริงๆหรอฟะเนี่ย
เห็นแก่ตัวว่ะแก แกไม่คิดมั่งหรอว่าชั้นกะอีสารทูลจะเป็นไงอ่ะ ใช่ซี่ ตัวแกไปสบายแล้วนี่ ไอ้เพื่อน 2 คนที่อยู่ข้างหลังล่ะ ท่าทางจะฉี่ราดอยู่บนนั้นจนตายตามแกไปอีก 2 คนแน่ๆว่ะ

แต่อย่างไรก็แล้วแต่

ดีแล้วที่ไม่ได้โดดลงไป ม่ายอย่างนั้นทริปนั้นคงไม่จบลงด้วยความสนุกอย่างที่ชั้นไม่สามารถลืมได้หรอก
 
 

โดย: DJ IP: 210.213.2.74 วันที่: 7 มิถุนายน 2549 เวลา:18:45:41 น.  

 
 
 
เรื่องทำงานเราก็ทนอยู่กับมันไม่ได้เหมือนกัน หลังเรียนจบเคยทำอยู่ 9 เดือน เบื่อการตื่นเช้า เบื่อรถติด เบื่อตึกสูง เบื่องานนั่งโต๊ะ เบื่ออาหารแถวที่ทำงาน เบื่อกิจวัตรประจำวันซ้ำๆซากๆ... ตอนนี้ลาออกมาอยู่บ้าน+เรียนต่อเดือนนี้เป็นเดือนที่ 6 แล้ว และไม่คิดทำงานออฟฟิศอีกชั่วชีวิต (สาธุ) พูดถึงถ้าได้ทำงานที่ชอบและสนใจก็อาจจะดีนะ แต่ปัญหาคือเรายังไม่พบเล้ยว่าไอ้งานที่ว่ามันคืออะไร เหมือนกับว่าความสุขของเราคือการอ่านการ์ตูน อ่านหนังสือ ฟังเพลง ดูหนัง เล่นกับกระต่าย เดินไปเดินมาแฮ่ดๆไปวันๆกับเพื่อน เป็นกิจกรรมที่แลกเปลี่ยนเป็นเงินไม่ได้ทั้งนั้น

เรื่องตาย เรานี่เห็นผืนน้ำกว้างๆเป็นไม่ได้ เห็นแล้วอยากกระโดด เวลาไปทะเลหรือนั่งเรือข้ามฟากท่าช้าง-วังหลังก็จะรู้สึกหดหู่ขึ้นมา ไม่รู้ไปทำกรรมอะไรไว้ แต่ในทางปฏิบัติคงไม่มีวันทำจริงหรอก ขอตายแบบสบายๆ


* All the money or the simple life honey พี่ๆ The Dandy Warhols เค้าว่าไว้
 
 

โดย: Thebrightestsunisthepurestgun วันที่: 19 กรกฎาคม 2549 เวลา:18:36:35 น.  

 
 
 
ปิกนิกป่าววะ
เวร ฉันไม่ได้กลับมาอ่านหน้านี้นานมากๆ ไม่รู้ว่าแกมาตอบไว้

เออ ทริปคราวนั้นฉันก็ลืมไม่ลงเหมือนกันว่ะ สนุกมากๆ และก็บังเอิญมากๆ ที่เจอคุณ...เอ่อ จำชื่อไม่ได้ คนญี่ปุ่นที่เป็นเพื่อนฉันอ่ะ แดกฟรีกันเปรมเลย อิอิ

แต่เฮ้ย อยากไปเที่ยวอีกแล้วว่ะ คราวนี้ไปต่างประเทศกันเหอะแก รอให้ฉันเรียนจบก่อน อีกปีนึงนะ

 
 

โดย: Levine (Levine ) วันที่: 23 กรกฎาคม 2549 เวลา:10:55:32 น.  

 
 
 
หุ หุ

เจอเพื่อนร่วมอุดมการณ์แล้วครับ
ทำงานบริษัท อยู่ 2 ปี ก็ออกมาเรียนเหมือนกัน
ตอนแรกกะไว้แค่ 2 ปี
เพลินไปหน่อยกับความอิสระ รู้ตัวอีกที ปาเข้าไปปี 4 แล้วครับ ปีสุดท้าย ไม่จบก็ไม่ได้

ทำงานที่ค้างไว้เสร็จเมื่อไหร่ เตรียมแบกเป้ไปผจญภัยทันที
 
 

โดย: King Of Pain วันที่: 2 สิงหาคม 2549 เวลา:14:42:09 น.  

 
 
 
อยากแบกเป้มั่ง ไม่ได้แบกนานๆ แล้วลงแดง

แต่ของผม ขอแค่ 2 ปีพอละครับ จะรีบจบไปย่ำโลกซะที
โอม....
 
 

โดย: Levine วันที่: 8 สิงหาคม 2549 เวลา:17:17:16 น.  

 
 
 
อยากไปธรรมศาลา ชุมชนทิเบตลี้ภัยในอินเดียเหนือ...คงเป็นสิ่งที่ใกล้เคียง 'ความฝัน' ที่สุดแล้ว
 
 

โดย: Thebrightestsunisthepurestgun วันที่: 17 สิงหาคม 2549 เวลา:23:31:51 น.  

 
 
 
คุณไม่ได้ Update Blog นานแล้วนะค่ะ :D
วันนี้บังเอิญ Search หาชื่อตัวเอง แล้วมาเจอ Blog นี้โดยบังเอิญ

มันก็จริงอย่างที่คุณว่า ค่ะ แค่คำว่า ขอบคุณ ขอบคุณจริง ๆ มันก็ทำให้หัวใจใคร ๆ ผองโตได้หลายคน

เรามักทำแบบนี้กับทุก ๆ คนในชีวิตเราเสมอ...

ขอบคุณนะค่ะ Blog นี้ทำให้ชีวิตวันนี้ที่เงียบของเรายิ้ม และหัวใจผองโต...เราคิดมาเสมอว่าเรามีคงมีความหมายแค่กับคนในครอบครัวเรา

แต่วันนี้มีสิ่งนึงที่บอกให้เรารู้ว่า...คำว่า ขอบคุณ ของเรามันสร้างความหมายให้กับใคร ๆ ได้หลายคน

ขอให้พระคุ้มครองค่ะ
 
 

โดย: หน่อยอ่ะนะ วันที่: 18 สิงหาคม 2550 เวลา:22:47:52 น.  

Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

Levine
 
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]


ทำแบบสอบถามอันแรก
เขาบอกเป็น
smooth talker
ทำอีกอัน เขาบอกเป็น
high achiever
แต่ส่วนตัวคิดว่าเป็นแค่
คนมองโลกในแง่ร้าย
ที่พยายามเหลือหลาย
ให้มองโลกในแง่ดี

Tonight I Have to Leave It / Shout Out Louds
[Add Levine's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com