Blog เอาแต่ใจ ของ Lekhatuazon
|
|||||||||||||
เรื่องบ่น (ไม่) ไร้สาระ วันนี้มาขอเปิดบล็อคใหม่ บ่นๆๆๆๆ เรื่องราวที่ดูไร้สาระ แต่ถ้าคิดนานๆ มันไม่ไร้สาระนะเนี่ย หลังจากเก็บ (กด) เรื่องราวมามากมายเยอะแยะ (ระวังเป็นบ้านะเออ) เลยต้องมาหาทางระบาย แก้บ้าค่ะ เรื่องแรก เรื่องของแท็กซี่ ด้วยเป็นคนที่ไม่มีรถยนต์เป็นของตัวเอง เพราะหาที่จอดไม่ได้ เลยไม่มีซะดีกว่า สะดวกดี ก็เลยจะใช้บริการรถแท็กซี่อยู่เป็นประจำ เวลาเรียกทีไร จะพยายามหาที่ทางที่มีไหล่ทางให้แท็กซี่ชิดซ้าย เพือเวลาจอดจะได้ไม่กีดขวางรถข้างหลัง แต่แท็กซี่เวง แต่ละคัน ไม่ค่อยจอดชิดเลย นึกอยากจอดตรงไหนก็จอด บางทีจอดห่างจากที่เรียกเป็นโยชน์ อยากรู้นัก ตรงที่จอดนั่นอ่ะ ผี ตนไหนเรียกมันฤา แล้วรถบางคัน เข้าไปกลิ่นก็สุดยอด ผู้โดยสารบางคนก็เอาทั้งหมา แมว ขึ้นรถสาธารณะ ไม่คิดสงสารคนที่เป็นภูมิแพ้บ้างฤา เขาอาจจะได้ขึ้นต่อจากคุณก็ได้ ไหนจะกลิ่นอาหารต่างๆ อีก ที่แย่ที่สุด คือกลิ่นของแอร์รถเอง ที่ย่ำแย่สุดๆ ต้องไขกระจกลง ระบายกลิ่น แอร์เออ ไม่เอาแล้ว ขอหายใจก่อนดีกว่า ไหนจะเจอแท็กซี่อวดรู้อีก เจอเองเลยเมื่อเช้า บอกว่าทางขึ้นสะพานวงแหวนอุตสาหกรรมจากฝั่งพระประแดง ไปพระราม 3 มีทางขึ้นทางสุขสวัสดิ์ กับราษฎร์บูรณะ?????? เออนะ เราก็งง เราขึ้นอยู่ทุกวัน ก็เห็นแต่ตรงฝั่งสุขสวัสดิ์ ใกล้ๆ แยกพระประแดง แต่มันทางขึ้นทั้งสองฝั่งถนนเท่านั้นเอง พอเราบอกว่ามีแต่สุขสวัสดิ์นี่ ตาคนขับทำเป็น เออๆๆๆ ไปตามทางที่คุณเคยไปก็ได้ เรางงอย่างแรง แถมขับไป บีบแตรเล่น ทักทายกับรถข้างๆ ไป เออมันรถสาธารณะนะ หัดมีมารยาทในการขับบ้างสิ คุณมีผู้โดยสาร เขาไม่ใช่หัวหลักหัวตอนะ เรื่องแท็กซี่ พอแค่นี้ก่อนละกัน ใครมีไรก็มาเล่าสู่กันฟังบ้างเน้อ เรื่องต่อมา เรื่องหมาๆ ใครที่รักหมา ก็ขออภัย ไม่ได้ว่าการเลี้ยงหมาไม่ดี แต่ว่า เลี้ยงแล้วต้องไม่ส่งเป็นทุกข์ หรือเบียดเบียนผู้อื่น เรื่องมีอยู่ว่า บ้านของเลขาฯ เป็นอาคารพาณิชย์ (เรียกหรูไปป่าว ตึกแถว ดีๆ นี่เอง) ก็จะมีหลายหลังติดกัน และฝั่งตรงข้ามเยื้องๆ บ้านเลขาฯ ไปก็เลี้ยงหมาซะเป็นสิบตัว แต่วันๆ ปิดประตูเงียบ ตัวเองนั่งอยู่ในห้องแอร์ด้านใน ไม่ก็ชั้นบนติดแอร์ แต่หมาๆ นอนอยู่ด้านล่าง เวลามันเห่า โหอย่าให้เซ่ดดดค่ะ ระงมจนใครมาขายของออกไมค์ยังไม่ได้ยินเลย ขนาดอีกบ้านที่เลี้ยงหมาเหมือนกัน แต่ของเขาตัวเล็ก ไม่ค่อยเห่า และเขาก็เอามันไว้อยู่ในห้องแอร์ด้านใน เลยไม่ทำความรำคาญใจให้ชาวบ้าน ยัยบ้านนี้ยังใจบุญให้ข้าวหมาจรจัด แต่ดันมาเทข้าวไว้หน้าบ้านคนอื่น ให้หมา หนู มด แมลงสาบวิ่งเล่นแถวหน้าบ้านคนอื่นเป็นว่าเล่น นอกจากวิ่งเล่นหน้าบ้าน มันยังเหิมเกริมวิ่งเข้าบ้านด้วย โดยเฉพาะเจ้าหนูเนี่ย ขยะแขยงจริงๆ อยากรู้มีหน่วยงานไหนจะให้ร้องเรียนได้ไหมเนี่ย ว่าเลี้ยงหมามากเกินไป ทำความเดือดร้อนรำคาญให้ผู้อื่น ถ้าอยู่บ้านหลังใหญ่ๆ สนามกว้างๆ มีรั้วรอบขอบชิดจะไม่ว่าเล้ยยยยยยยย เรื่องที่สาม มารยาทการเข้าคิว เรื่องนี้ก็เจอบ่อยๆ เลย มารยาทการเข้าคิวของคนไทย แทรกได้เป็นแทรก ไม่คิดบ้างว่า คนอื่นเขามายืนรอต่อคิวเป็นแถว คุณคิดจะเข้ามาก็เข้า พวกนี้ต้องตอกหน้ากลับไปให้เจ็บๆ ครั้งหนึ่ง ซื้อข้าวอยู่ที่ฟาสต์ฟู้ด มีเด็กต่อคิวเลขาฯ อยู่ อยู่ดีๆ อาแปะที่ไหนไม่รู้ (ไม่แก่มากค่ะ วัยกลางคน แต่อายุมากกว่าเลขาฯ) มาแทรกจะสั่งข้าวต่อจากเลขาฯ เลขาฯ เลยใส่ไปว่า คุณๆ ต่อคิวสิคะ น้องเขาต่อคิวรออยู่ก่อน คุณมาแทรกได้ไง แล้วอย่างนี้ ผู้ใหญ่จะสอนเด็กๆ ให้มีระเบียบวินัย ได้อย่างไร เพราะตัวผู้ใหญ่เอง เป็นซะแบบนี้อ่ะค่ะ อายเด็กเขาไหมน่านอ่ะ กิ๊วๆๆ เรื่องที่สี่ เดินหรือยืนชิดขวา เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องนึ่ง ที่เวลาเดินบนท้องถนน เดินขึ้นสะพานลอย ขึ้นบันได หรือแม้กระทั่งบันไดเลื่อน เลขาฯ เป็นต้องหงดหงิดทกที เวลาเร่งรีบ บ้านเราชอบเลียนแบบวัฒนธรรมชาติอื่นๆ มา แต่ทำไมของดีๆ ไม่ยักเลียนแบบก็ไม่รู้ วัฒนธรรมเดินหรือยืนชิดด้านใดด้านหนึ่ง ชาติอื่นๆ เขาก็ทำกัน แต่ไหงพี่ไทยไม่ค่อยทำกันก็ไม่รู้ เวลาเดินขึ้นลง บันได ก็ไม่ชิดด้านใดด้านหนึ่ง ไม่เห็นแก่คนเดินสวน ก็คนกำลังรีบบ้างเลย ถือว่าสะพานหรือบันไดเป็นของข้าฯ คนเดียวหรือไงกันนะ บันไดเลื่อนอีก ยืนกันให้เต็ม ชิดด้านใดต้านหนึ่งเหอะ จะชิดขวาก็ขวากันให้ตลอดแนว เผื่อคนเขารีบๆ จะได้เดินเร็วๆ หรือวิ่งผ่านขึ้นหรือลงไปได้ แต่น้องชายเคยว่า บ้านเราขับรถด้านซ้าย แต่ทำไมเวลาเดินให้ชิดขวา แปลกไหม บ้านอื่นๆ เขาขับขวา เขาเลยชิดขวาตะหากเล่า เออ มันแปลกดีเหมือนกัน วันนี้บ่นแค่ 4 เรื่องก่อนแล้วกันนะคะ ไว้รวบรวมเรื่องบ่นเพิ่มขึ้นอีกได้เมือไร จะมาบ่นใหม่ค่ะ บ๋าย บาย
วันที่ผิดง่ะ เมื่อวาน 15/8/07
 โดย: เอ็ม IP: 203.155.206.178 วันที่: 16 สิงหาคม 2550 เวลา:15:50:35 น.
|
เลขาตัวซน
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] เลขาตัวซน ทำงานเป็นเลขาฯ บวกความซนอันมีมาแต่กำเนิด เป็นลูกสาวคนเล็ก แม้จะมีน้องชายหนึ่งหน่อ เลยค่อนข้างเอาแต่ใจ ออกจะใจร้อนตามป๊ะป๋า แต่ก็เป็นคนตรงและจริงใจนะ ที่สำคัญเป็นคนรักอิสระอย่างแรง อาจทำอะไรเหมือนเอาแต่ใจ ...แต่ไม่เคยไร้เหตุผล ในบางเรื่องอาจไม่มีความอดทน ...แต่ไม่เคยเป็นคนอ่อนแอ บางเวลาอาจท้อแท้ ...แต่ไม่เคยยอมแพ้ต่อสิ่งใด อาจจะเฉยชาเกินไป ...แต่ไม่เคยทรยศต่อความตั้งใจของตัวเอง โดย เฉกชนม์  Group Blog All Blog
Friends Blog
|
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
Reception Hall 
เราก็ ถามว่าทำไม พี่ไม่เลี้ยวซ้ายตรง หน้า รพ. จุฬาฯ เลยอ่ะ มันขึ้นเสียงเลย "โอ้ยคุณเส้นนั้น มันอ้อมไกล ถ้าไปเส้นนั้น ผมไม่ไปหรอกนะ อ้อมไกลจะตาย คุณต้องเชื่อผม มันไกล" แล้วก็พูดต่อนะ "บริษัท คุณน่ะ ทำเกียวกับ ประกันรถใช่ไม๊ล่ะ เมื่อวานผมเพิ่งไปมา " เราก็นึกในใจ เดี๋ยวนี้คนเรา เห็นหน้าก็รู้แล้วเหรอว่าทำเกียวกับอะไร แล้วก็สวนไปว่า "ป่าวค่ะ บริษัทหนู นำเข้า-ส่งออก สารเคมี ตึกนั้นไม่ได้มีแค่บริษัทเดียวค่ะ มีตั้งหลายบริษัทฯ" มันก็สวนอีก "เออๆ นั่นแหละ ผมเพิ่งไปมา คุณเชื่อผมสิ ไปทางนั้น รถติด อ้อมไกล คุณไม่ต้องเถียงผมเลย "ไอ้เราก็ พุทโธ ๆ อยู่ในใจแล้วก็ พูดเสียงราบเรียบว่า "ทำไมต้องอ้อมไกลละ พี่เข้าด้านหลัง รร.เอราวัณ สิ " สุดท้ายมันก็ไปตามที่เราบอก พอถึงจุดหมาย มันก็เลยพูดออกมาว่า " เออๆ เข้าด้านหลังได้ด้วยเน๊าะ ผมเพิ่งรู้นะเนี่ยะว่าเข้าได้ เมื่อก่อนผมไปอ้อมซะไกลเลย เออๆ ดีๆ ได้เส้นทางใหม่ล่ะ " ไอ้เราก็นึกในใจ คราวหลัง คุณก็อย่าอวดรู้ดิ คนเราบางทีหัดแกล้งโง่บ้าง จะได้ความรู้อีก มากโข อิอิ โทษที ยาวไปหน่อยพอดี เจอมากะตัวเองเมื่อวาน วันนี้เลยระบายซะเต็มที่เลย