Korea - The Legend Mission : 03 วันที่รอคอย คอนเสิร์ตฉลองครบรอบ 10 ปี Shinhwa





เช้าวันถัดมา พวกเราตื่นมาด้วยความตื่นเต้น เหอๆๆๆ ก็นับวันถอยหลังกันมานานเลยทีเดียว กับคอนเสิร์ตครั้งนี้ วางแผนกันมานานเลยทีเดียว เหอๆๆ แล้วอีกอย่าง เป็นคอนเสิร์ตครบรอบ 10 ปี และเป็นคอนเสิร์ตก่อนที่พวกสมาชิกบางคนต้องเข้ารับราชการทหาร แค่คิดย้อนกลับไปก็เศร้าเสียแล้ว พวกเราจึงพิถีพิถันแต่งตัวกันนานไปหน่อย เหอๆๆๆ



พออกมา ก็พบกับอาหารเช้าที่ทางครอบครัว Kwak เตรียมไว้ให้ อ้อ เลขาฯ ลืมบอกไป 2 วันแรกนี้ Mr. Kwak ไม่ได้อยู่บ้าน ไปค้างที่บ้านพ่อของเขา มาดูกันว่าเรามีอะไรเป็นอาหารเช้ากัน




เช้านี้เป็นคิมพัพ ไส้ผัก เหอๆๆๆ ก็บ้านนี้เขาเป็นมังสวิรัติค่ะ ไม่ทานเนื้อสัตว์ พร้อมด้วยขนมต๊อก เลขาฯ ทานไม่มากเท่าไร เพราะว่า ปกติไม่กินอาหารเช้าอ่ะ ก็กินสะสมไว้เป็นพลังงานในการเดินทางต่อไป



ขอเผาเพื่อนเชอร์หน่อย เหอๆๆ ว่าอาบน้ำก็ช้า แต่งหน้าก็ช้า กินก็ช้า อ่ะนะ เพื่อนปรับปรุงตัวด่วน แต่ที่ไม่น่าเชื่อ คือ เจ้านู๋จอยจัง ที่ทำอะไรก็เร็วไปหมด แม้ว่าจะเข้าห้องน้ำ เร็วจริงๆ ยัยนี่ ทำทุกอย่างไวยังกะจรวด เหอๆๆๆ



ตอนนี้ รอเวลาทุกคนพร้อม เช้านี้ เรากะจะไปเดินยงซานกันก่อน ยงซานเป็นตลาดศูนย์รวมอุปกรณ์อิเล็คทรอนิคส์ เหมือนๆ กับพันธ์ทิพย์บ้านเรานั่นแหละค่ะ แถมสถานียงซาน ยังเป็นศูนย์รวมการคมนาคมของโซลอีกด้วย ไม่ว่าจะเป็นรถไฟใต้ดิน รถไฟ รถบัส เวลาเดินขึ้นมาแทบหลง ถ้าลง track ไม่ถูก ก็จะหลงไปคนละสายเลยค่ะ





Subway ของเขา แต่จริงๆ แล้วเขาเรียก mrt เพราะมันมิกซ์กันหมดเลยค่ะ ทั้งใต้ดิน บนดิน รวมถึงลอยฟ้าตอนข้ามแม่น้ำ และตอนนี้ mrt ของเขาก็ขยายไปถึง สนามบินอินชอนแล้วด้วย แต่เลขาฯ ยังไม่ได้ลองเลยอ่ะ แต่เหมาะสำหรับคนที่สัมภาระไม่เยอะค่ะ คง hop กันสนุกเลยทีเดียว เพราะเท่าที่ดู ต่อไป ต่อมาเยอะทีเดียว กว่าจะถึงกลางเมือง



เลขาฯ ไปเดินเจอ mp3 mickey mouse ให้เพื่อนก็ที่นี่นั่นแหละค่ะ ก็เลยซื้อมาเลย จะได้ไม่เสียเวลาอีก แถมถูกกว่าด้วยอ่ะ แต่เห็นมัน made in china เลยไม่ค่อยมั่นใจเลยอ่ะ ยังไม่ได้โทรถามเพื่อนเลยว่า โอเคหรือป่าว

แล้วก็ไปหาซื้อเสื้อ jacket เพราะอากาศหนาวเกินคาดไว้ ต้องบอกว่าประมาทจริงๆ เลยเลขาฯ เพราะว่า มีฝนตก เลยทำให้อากาศเย็นเพิ่มขึ้นจากที่ดูพยากรณ์อากาศไว้ เลขาฯ เลยได้ jacket ลดราคาของ clr!de ใครเป็นแฟนชายชิน หรือ จูจีฮุน คงจำได้ว่าหนุ่มคนนี้เคยเป็น พรีเซ็นเตอร์ให้กับเสื้อผ้ายี่ห้อนี้ เหอๆๆๆ

แล้วก็ไปเจอนี่เข้า กร๊ากกก แฟนเอริค มาดูกันเร๊วๆ ถ่ายๆ อยู่ พนง. ห้างก็มาห้ามถ่ายรูป เหอๆๆๆ ถ่ายไปแล้ว กร๊ากกก





นอกจากนี้ เรายังไปช้อป e-mart ทำตัวเป็นแม่บ้านเกาหลี ช้อป ใน supermarket ได้ขนม มาม่าเกาหลี สาหร่ายมากันพอควรเลย ช้อปกันนานทีเดียว พอออกมา ก็เลยกลับบ้านกันก่อน เพื่อเอาของไปเก็บ

พอกลับถึงบ้าน ก็เก็บข้าวของเข้าห้องน้ำห้องท่า เตรียมออกเดินทางไป Olympic Gymnasium กัน พวกเรายังตกลงกันไม่ได้ว่า จะไปกินกลางวันกันที่ไหน แล้วเดินไป ก็ตัดสินใจว่าจะไปกินระหว่างทางที่เราจะไปเปลี่ยนสถานีกัน

ก็ไปเจอร้านข้าวที่จะเทียบก็คงเหมือนร้านข้าวแกงบ้านเราค่ะ





รามยอน กิมจิค่ะ อาหารมื้อนี้ของเรา



แล้วเราก็รีบเดินทางไป โอลิมปิค ยิมเนเซียมค่ะ พอไปถึงฝนตก แม่เจ้า อากาศเลยยิ่งหนาวขึ้นไปอีก



แล้วเราก็ไปเข้าคิว ซื้อของที่ระลึก เหอๆๆๆ แรกๆ ยังดี๊ด๊าค่ะ



แต่พอเจ้าหน้าที่เริ่มๆ มากากบาทว่าอันไหน sold out บ้าง เราก็เริ่มลังเลละ จนหลายอย่างที่อยากได้ มันหมดแล้ว ก็เลยตัดสินใจ ไม่เข้าคิวต่อแล้ว ไปเดินหาคิวเข้าแถวดีกว่า เพราะถึงยังต่อๆ ไป ก็ไม่แน่ใจว่า จะได้ของที่อยากได้หรือเปล่า แหง่ววววว “-_- เหอๆๆๆ มัวแต่ช้อปปิ้งที่อื่น ไม่รีบมาเข้าคิวซื้อของ วันรุ่งขึ้นจะมีไหมเนี่ย พวกเราก็เสี่ยงดวงแล้วล่ะค่ะ ว่ามันจะมีไหม

ป้ายของ ชินฮวา ฮ่องกง ตอนที่เข้าคิวซื้อของที่ระลึกค่ะ





เอ๊ะ ทำไมหารูปจินมะเจออ่ะ อ้าวเจอละ อิอิ รูปเยอะไปหน่อย เหอๆๆ



คิวบัตรนั่งยาวเหยียดเลยอ่ะ ทุกคนอยากรีบเข้าฮอลล์ เพราะข้างนอกฝนตก แถมอากาศหนาวด้วย ถ้าเป็นเมืองไทยเหรอ เลขาฯ คงไม่รีบมาเข้าแถวอย่างนี้หรอกนะ ขอบอก ถ้าไม่ใช่เพราะพวกแก ฮึ่มมมมม!!!! แถมฝนตกอีกตะหาก หนาวยะเยือกเลย ขนาดซื้อแจ็กเก็ตเพิ่มแล้วนะ ไม่วายหนาวยะเยือก เพราะลมพัดมาเป็นระยะๆ ทำไปได้เนอะเรา ถ้าไม่ใช่เพราะลิงๆ พวกนี้

แล้วเราก็ได้เข้ามาในฮอลล์ค่ะ อันดัแรกเลขาฯ สังเกตแสงสี ค่ะ แม้จะยังไม่เริ่ม แต่ก็สังเกตุจุด ในฐานะที่เคยทำละครเวทีที่เป็นคนดูแลด้านแสงอ่ะ เหอๆๆๆ





วันแรกนี้ พวกเรานั่งอยู่โซน R อ่ะ ขึ้นมาจากบัตรราคาแพงสุด จากด้านนี้ ถือว่าโอเคเลย เพราะเห็นเวทีค่อนข้างโอเคเลย ไม่ได้ขี้เหร่เลย ถ้าเทียบกับการจัดที่นั่งของผู้จัดไทยอ่ะ อันนี้ ต้องขอบใจเพื่อนกาด กะนู๋บีที่ช่วยเป็นธุระให้ เหอๆๆๆๆ

แล้วก็เริ่มถ่ายรูปเก็บบรรยากาศเป็นที่ระลึกค่ะ เพราะว่ารอคอย countdown กันมาหลายเดือนเลยทีเดียว ต้องเก็บไปไห้คุ้มค่ะ แต่วันนี้เลขาฯ ไม่ได้เอากล้องเข้ามาอ่ะ เสียดายมาก เพิ่งถอยชิพตัวใหม่ 2 GB มาด้วย มะงั้น ถ่ายคลิปได้ยาวเลย เพราะคิดว่าเขาจะ strict เรื่องกล้อง แต่ที่ไหนได้ ไม่ตรวจเลยอ่ะ เสียดายมากกกกก เพราะจากตรงที่นั่งอยู่นี่ เห็นชัดเลยทีเดียว แม้จะไม่ใกล้มาก แต่ก็เก็บบรรยากาศได้หมดทุกมุมของเวที

ตามกำหนดการ คอนเสิร์ตวันนี้ จะต้องเริ่ม 6 โมงเย็น แต่จริงๆ มันเริ่มประมาณ 6 โมงครึ่ง เร็วเนอะ ไม่เหมือนบ้านเรา กว่าจะเริ่ม บอกว่า 2 ทุ่ม แต่จริงๆ 2 ทุ่มครึ่ง ทำให้เลิกดึกมากๆ เลย แต่ที่โน่นออกมา ก็ไม่ดึกมากนัก แถมกลับบ้านก็สบาย เพราะ mrt ถึงอ่ะ

เปิดฉากคอนเสิร์ตด้วย Throw My Fist เริ่มจากพี่เอ็ม มากับเครนกระเช้า ทางฝั่งขวาของเวทีหรือ ฝั่งซ้ายของเรา แล้วฮเยซองก็ออกมาด้านขวา เหอๆๆๆ ทงวานก็ออกมาตรงกลาง ใครได้ดูคอนสิ้นปี หรือคอนฯ ที่ญี่ปุ่น เซี่ยงไฮ้ เหมือนกันเลย มุข “-_- (เฮ้อออ แกจะไม่เปลี่ยนมุขเลยหรือไงฟระ อุตส่าห์ถ่อมา – แต่ตอนที่ดูไม่สนใจหรอกค่ะ แค่เห็นหน้าพวกนี้ ก็มีความสุข ส่งเสียงกรี๊ด ลืมวิจารณ์กันเลยทีเดียว)

ลำดับเพลงอื่นๆ จำไม่ได้หรอก ไม่แน่วแน่จะจดจำขนาดนั้น เหอๆๆๆ แต่รู้ว่ามีเพลงใหม่ ซึ่งพวกเราไม่มีใครสักคนเคยได้ยิน แต่พวกชางโจเกาหลีร้องกันได้ งี๊ดดดดด หรือว่าออกมาตอนเรามาเกาหลีกันแล้ว 2 วันเองนะ ทำไมร้องกันได้ฟระ เร็วเหลือเกินอ่ะ

คอนเสิร์ตวันแรก ต้องบอกว่า ประทับใจจริงๆ ทุกคนเล่นกันได้เยี่ยมมาก โดยเฉพาะฮเยซอง แร่ดได้ใจมาก สไลด์เข่าได้ไงเนี่ย เข่านายเจ็บไม่ใช่เหรอ แล้วก็แรกๆ เจ๊าะแจ๊ะกะเอริคตลอด แต่พอเห็นรูปๆ นึงที่แฟนๆ ถือเข้ามา ก็โวยวายประมาณว่า “เอารูปแบบนี้เข้ามาในนี้ได้ไง” แล้วก็ร่อนไปทางคนดู ไม่รู้ไปปักหัวใครหรือป่าว แล้วหลังจากนั้น ก็ไม่ยอมเข้าใกล้เอริคอยู่เลย แหมๆๆๆ พวกสาวกริคร่า เลยอดเฮเลย กร๊ากกกกกก

อยากรู้มะ ว่ารูปไหน ขอเวลาหาก่อนนะ เหอๆๆๆๆๆ

วันนี้ ดูทุกคนสนุกสนานกับแฟนๆ และคนดู แต่ละคนแสดงกันเต็มที่ เพราะมันเป็นคอนเสิร์ตฉลอง 10 ปีที่เราทุกๆ คนรอคอย ทุกคนวิ่งไปรอบๆ เวที สนุกสนาน เฮฮา



คำแปลข้างบน จำแม่นๆ ไม่ได้ แต่รู้สึกว่า จะเกี่ยวกับ “ชินฮวา” และ “ชินฮวาชางโจ” (ชื่อแฟนคลับของชินฮวาที่เกาหลี) เหอๆๆๆ เดี๋ยวไปหามาก่อน อ่านมาหลายวัน กลับมาก็ยุ่งๆ ชักเลือนๆ ละ (ตกลงตรูรักพวกมันจริงป่าวฟระเนี่ย จำอะไรไม่ได้สักอย่าง แต่ลงทุนไปดูคอนฯ พวกเน้ถึงเกาหลีเลยอ่ะ)

วันนี้อังกอร์ก็จำไม่ได้ว่าเป็นเพลงอะไร มัวแต่ตื่นตัน ตื่นเต้น ร้องเพลงก็ไม่ค่อยจะได้ ฮัมๆ ไปได้เรื่อยๆ เอง สงสัยต้องเอาเพลงพวกนี้มาฟังทีละอัลบั้มละ ฟังรวมๆ ไม่เคยจำได้สักทีชื่อเพลงอ่ะ สับสน สับไป สับมากัน มั่วไปหมด เหอๆๆๆ

ออกมา พวกเราก็หิวโซค่ะ ขนาดตอนเข้าแถว เลขาฯ ซัดไส้กรอกห่อแป้งทอดไปแล้วนะ แต่สงสัยใช้พลังงานในการกรี๊ดดดดด ไปหมดอ่ะ

พวกเราก็เลยตัดสินใจไปกินเอาแถวๆ บ้านละกัน ที่ Geumho ซึ่งเลขาฯ บอกก็มีเซเว่นนะ ลองไปดูละกัน แต่ก่อนไปถึง ก็ไปกวาดนมที่เซเว่นใน mrt กับหนมกันมานิดหน่อย ประทังความหิวค่ะ

คืนนั้น เราก็เลยต้องซัดมาม่ากันที่บ้าน อ่ะนะ

ส่วนวันรุ่งขึ้น พวกเราไม่ไปไหนก่อนเลย ตั้งใจไปเข้าคิวที่ โอลิมปิค ยิมเนเซี่ยมเพื่อของที่ระลึก ซึ่งไม่รุ้ว่าจะมีครบทุกอย่างหรือเปล่า แต่ไปถึงก็เที่ยงแล้ว ก็นะ กว่าจะออกจากบ้าน ก็กะว่า เย็นนี้จะไปแท๊ดแถกันต่อ ก็เลยออกสายหน่อย ไปถึงก็มีคิวบ้างแล้ว ก็เลยรีบวิ่งเลยค่ะ

เราได้ของกันมาตามแต่ละคนจะใคร่ซื้อ เลขาฯ ได้มาหลายอย่างค่ะ เดี๋ยวไปถ่ายรูปเอาลงให้นะคะ ขออธิบายก่อนแล้วกัน เริ่มจาก

น้ำหอม 6 สี 6 กลิ่น ราคา 50,000 วอน ใช้ไปแล้วครบกลิ่นค่ะ อิอิ ก็แหม ต้องใช้สิคะ เก็บนานๆ น้ำหอมก็เปลี่ยนกลิ่นเปลี่ยนสี งานนี้ ถึงแม้จะทำจากฝรั่งเศสก็เหอะนะ



จี้พร้อมสร้อยชินฮวา ที่มีการันตีเป็น เงิน 92.5 ด้วย พร้อมด้วยคริสตัลจาก Schwarofzki (สะกดถูกป่าวหว่า สะกดผิด แย่เลย เหอๆๆๆๆ) ราคา 45,000 วอน ถ้าคิดตาม costing อันนี้ไม่แพงนะ (อ่ะนะ พวกทำจิวฯ บอกเอง ไม่เชื่อได้ไงเนี่ย กร๊ากกก)



พวงกุญแจการ์ตูน 6 ชิ้น ราคา



ถุง 10 ปี ชินฮวา ขนาดเล็ก ราคา 1,000 วอน




คอนเสิร์ตวันที่ 2 พวกเรายืนค่ะ เพื่อความมันส์ค่ะ เลยเลือกที่จะยืนวันนี้ แต่ก็นะ เตี้ยค่ะ แถมได้โซนไม่ค่อยดี ก็เลยเห็นมั่ง ไม่เห็นมาก แต่บรรยากาศ กับอารมณ์ก็โอเคแล้วค่ะ

วันนี้ ฮเยซองไม่ค่อยเล่นเหมือนเมื่อวานเลย แถมบรรยากาศออกเศร้าๆ ตอนที่เราไปเอาตั๋ว สต๊าฟคนนึงก็มาอ้อล้อนู๋จอยจัง ถามเราว่ามาจากไหน เราก็บอกว่า มาจากประเทศไทย แล้วเค้าก็โม้ว่า คอนเสิร์ตวันนี้ จะไม่เหมือนเมื่อวาน จะยาวกว่านิดหน่อย อ่ะนะ เราก็จะมีไรพิเศษหรือเปล่านะ

พอรับบัตรก็กลับไปเล่าให้ในก๊วนฟัง ก็เดากันไปต่างๆ นาๆ อ่ะ แต่ก็นะ ที่ยาวขึ้น เพราะพี่เอ็มโม้บิ้วท์อารมณ์มากขึ้นนั่นเอง แต่ก็ได้ผลนะพี่เอ็ม ขนาดฟังไม่ออก พวกเรายังน้ำตาใหลกันเลย เลขาฯ เองว่า ใจแข็งแล้วก็ยังน้ำตาซึมเลยอ่ะ

แอนดี้อ่ะ น้ำตาไหลพรากก่อนใครเลย กลายเป็นเด็กขี้แย อาจเพราะเป็นน้องเล็กสุด พี่ๆ จะเข้าคิวไปรับใช้ชาติกันไปทีละคน สองคน ยกเว้นฮเยซองคนเดียว ที่เป็นเพราะอาการเจ็บเข่า เอ๊ะ แล้วทำไมไม่เหมือนจีซบ ที่ไปอยู่ประจำออฟฟิสล่ะ สงสัย กลัวสวยเกินน่านเอง เขาเลยไม่รับ กร๊ากกกก รักนะ ซองกี้ที่ร๊ากก ของเค้า

ตอนท้ายมีเค้กฉลอง 10 ปีด้วย ทุกคนต่างก็ฝากฝังซื่งกันและกัน และต่างก็ร่ำไห้ เดี่ยวไปขุดข่าวก่อน เพราะจำไม่ได้แล้ว ว่าใครพูดว่าไงบ้าง บอกแล้ว รักนะ แต่ไม่เคยจำ เหอๆๆๆๆ

จะบอกว่า สัมพันธภาพอันยาวนานของพวกนาย แน่มาก แต่ถ้าจะให้เจ่งจริงๆ อ่ะ ช่วยเตรียมคอนเสิร์ตที่มันเจ๋งกว่านี้หน่อยจิ เค้าเซ็งมุขเดิมๆ ของพวกนายแล้วนะ

อ้อ ปล. อันนี้ ไม่ใช่เลขาฯ นะคะ แต่เพื่อนเลขาฯ คนนึง ถือว่า เป็น once in a lifetime เลยที่ได้เข้าไปหลังเวที ห้องแต่งตัวที่พวกนี้ด้วย แงๆๆๆ อิจฉามากกกเลย ตัวเองได้เห็นซองกี้แก้ผ้าหลังขาวๆ แต่หุ่นออกแมนด้วย เค้าจิ้นไปเลยอ่ะ ญิ๋ง เค้าดีจาย ปนอิจฉาในเวลาเดียวกันเลย เค้าอยากเห็นซองกี้แก้ผ้าบ้างงงงงงงง แม้จะช่วงแป๊ปเดียวที่ตัวเองได้เห็น เค้าก็ดีจายด้วยนะ

ไปนอนเอาน้ำแข็งประคบตาก่อนดีกว่าค่ะ ยิ่งคิด ยิ่งอิจฉา จิ้นเตลิดถึงหลังซองกี้ของเลขาฯ






Create Date : 14 เมษายน 2551
Last Update : 22 พฤษภาคม 2551 13:38:47 น.
Counter : 914 Pageviews.

2 comments
  
กรี๊สสสสสส ดังๆเลยค่า
อิจฉามาก อยากไปดูจัง
โดย: นิดหน่อย IP: 58.8.155.101 วันที่: 14 เมษายน 2551 เวลา:18:35:53 น.
  
อยากไปดูมั่งงงงงงงงงง
โดย: mintzi3 วันที่: 16 เมษายน 2551 เวลา:14:53:19 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

เลขาตัวซน
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เลขาตัวซน ทำงานเป็นเลขาฯ
บวกความซนอันมีมาแต่กำเนิด
เป็นลูกสาวคนเล็ก แม้จะมีน้องชายหนึ่งหน่อ
เลยค่อนข้างเอาแต่ใจ ออกจะใจร้อนตามป๊ะป๋า
แต่ก็เป็นคนตรงและจริงใจนะ
ที่สำคัญเป็นคนรักอิสระอย่างแรง


อาจทำอะไรเหมือนเอาแต่ใจ
...แต่ไม่เคยไร้เหตุผล
ในบางเรื่องอาจไม่มีความอดทน
...แต่ไม่เคยเป็นคนอ่อนแอ
บางเวลาอาจท้อแท้
...แต่ไม่เคยยอมแพ้ต่อสิ่งใด
อาจจะเฉยชาเกินไป
...แต่ไม่เคยทรยศต่อความตั้งใจของตัวเอง
โดย เฉกชนม์




All Blog