|
|
คนเนรคุณ
เสียลาภเพราะปาก
คำว่า ลาภ หมายถึง ของที่ได้หรือการได้มาโดยมิได้คาดคิด ทุกท่านที่ได้ลาภอันมีค่า ย่อมดีใจและปลื้มใจกับมัน หลายท่านรู้จักเก็บรักษา ถนอมอย่างดี และรู้สึกขอบคุณต่อน้ำใจของผู้ให้ลาภแก่ตน บางท่านมิได้คิดเช่นนั้น หลังได้รับลาภจากผู้ให้แล้ว กลับนึกกระหยิ่มใจ หลงตนเอง ไม่มีสำนึกที่ดี สร้างความเจ็บปวดใจแก่ผู้ให้อย่างแสนสาหัส ดัวยนึกว่าสิ่งของดังกล่าวกลายเป็นสมบัติของตนแล้ว ย่อมทำอย่างใดก็ได้ เสื่อมความเคารพ หยามเกียรติ และดูแคลนผู้ให้ ในที่สุดผู้รับก็อาจถูกบังคับโดยกฎหมายให้คืนลาภนั้นได้เช่นกัน
หลายท่านคงคิดว่า เมื่อให้สิ่งของแก่ผู้รับไปแล้ว หมายถึง การให้เด็ดขาด ผู้ให้หมดสิทธิ์ในของสิ่งนั้นแล้ว ความเป็นจริง คือ กฎหมายต้องการส่งเสริมให้ผู้รับการให้มีจิตสำนึกที่ดี มีศีลธรรม รู้จักกตัญญู และตอบแทนน้ำใจงามของผู้ให้ โดยการคุ้มครองป้องกันผู้ให้มิให้ถูกผู้รับกระทำการใดอันเป็นการเนรคุณต่อเขา หลังจากมอบสิ่งของให้ไปแล้ว ดังกรณีศึกษาตาม คำพิพากษาฎีกาที่ 219/2543 คือ วันหนึ่ง มารดา ตัดสินใจยกบ้านและที่ดินให้ นายป่วน ซึ่งเป็นลูกชายสุดที่รัก เขายอมให้มารดาอาศัยในบ้านหลังดังกล่าวต่อไป เวลาผ่านไปไม่นานนักพฤติกรรมของนายป่วนเริ่มเปลี่ยนแปลงไปโดยการแสดงอาการรังเกียจและใช้วาจาก้าวร้าว รุนแรง ทุกครั้งที่มารดาแวะไปเยี่ยมเขาที่บ้านของลูกชาย โดยใช้คำพูดตัวอย่างดังนี้ อีหัวหงอก ไม่รู้จักภาษาคนหรือไง จะไปอยู่ที่ไหนก็ไป กูเกิดหลงรู กูเกิดผิดพ่อผิดแม่ เป็นต้น ต่อมาวันหนึ่งเขาได้ขายบ้านซึ่งมารดาอาศัยไปโดยมิได้บอกกล่าว นางได้รับทราบเมื่อผู้ซื้อมารื้อถอนบ้าน มารดาจึงไปสอบถามเรื่องราว นายป่วนไม่ยอมชี้แจงอย่างใด นอกจากแสดงปฏิกิริยารุนแรงและใช้วาจาขับไล่อย่างไร้เยื่อใยว่า กูไม่เลี้ยงมึงแล้ว จะไปอยู่ที่ไหนก็ไป มารดาเสียใจมากจึงไปอาศัยกับน้องสาวของนายป่วนซึ่งเป็นลูกสาวของนางอีกคนหนึ่ง ด้วยความคับแค้นใจและสลดใจอย่างสุดประมาณกับกิริยาหยาบคายราวกับมิได้ถือว่านางเป็นมารดา จึงตัดสินใจฟ้องคดีต่อศาลเพื่อถอนคืนการให้ทรัพย์สินดังกล่าวด้วยเหตุที่ผู้รับประพฤติเนรคุณต่อผู้ให้ หลังจากศาลพิจารณาคำฟ้อง คำให้การของนายป่วน ประกอบกับพยานหลักฐานทั้งปวง จึงมีคำพิพากษาว่า การที่นายป่วนซึ่งเป็นลูกชายด่าทอด้วยถ้อยคำรุนแรงหลายครั้ง แสดงว่า สิ้นความยำเกรงผู้เป็นมารดาอันถือเป็นการลบหลู่และอกตัญญูต่อผู้มีพระคุณ หาใช่เป็นเพียงถ้อยคำไม่สุภาพหรือไม่สมควรต่อมารดาไม่ สิ่งที่ได้กระทำไปและวาจาทั้งหมดถือว่า เป็นการหมิ่นประมาทผู้ให้อย่างร้ายแรง มารดาซึ่งเป็นผู้ให้บ้านและที่ดินดังกล่าวจึงมีสิทธิถอนคืนการให้เพราะผู้รับคือ นายป่วน ประพฤติเนรคุณได้ตามหลักกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 531(2)ซึ่งบัญญัติว่า ผู้ให้จะเรียกถอนคืนการให้เพราะหตุผู้รับประพฤติเนรคุณนั้น ย่อมทำได้ในกรณีดังต่อไปนี้ (2) ถ้าผู้รับได้ทำให้ผู้ให้เสียชื่อเสียง หรือหมิ่นประมาทผู้ให้อย่างร้ายแรง
ดังนั้น นายป่วนจำต้องคืนบ้านและที่ดิน หรือ เงินที่ขายทรัพย์สินไปแก่มารดาผู้ให้ตามคำพิพาษาของศาล นี่จึงเป็นบทเรียนสำคัญให้พึงระวังคำพูดที่ไม่ไพเราะ เพราะมันอาจทำให้สูญลาภในมือไปได้
คุณสมบัติข้อหนึ่งของการเป็นคนดี คือ ความกตัญญูรู้บุญคุณคน สังคมยกย่องคนมีความกตัญญู กฎหมายจึงลงโทษคนที่ไม่รู้จักบุญคุณของผู้ให้โดยกำหนดหลักกฎหมายเช่นนี้ขึ้นมา ทุกท่านมีสิทธิ์เลือกว่าจะเป็นคนชนิดใด มีจิตสำนึกแห่งความกตัญญู หรือ เป็นคนที่สังคมประณามว่าเนรคุณต่อผู้ให้ และจำต้องยอมรับผลของการเลือกเช่นว่านั้นด้วย
****************************
| Create Date : 25 มีนาคม 2548 |
| Last Update : 25 มีนาคม 2548 14:25:09 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 1391 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [