เขียนโดย ลีลา LAW

หลายคนอาจเคยได้ยินคำพูดที่ว่า อากาศร้อนสร้างคนบ้าได้ ความจริงแล้วความวิกลจริตหรืออาการบ้าทั้งหลาย คือ ภาวะจิตที่บกพร่อง ไม่สมบูรณ์ เมื่อเทียบกับคนธรรมดาทั่วไป ภาวะจิตไม่ปกติเกิดมาจากภายในร่างกายหรือจิตใจของแต่ละคน สภาพแวดล้อมมีส่วนกระตุ้นให้อาการของโรคจิตแสดงออกมาเท่านั้น ทั่วไปพวกที่มีอาการโรคจิตไม่มากก็แลดูเหมือนกับคนธรรมดา จนกระทั่งวันหนึ่งเมื่อไม่อาจควบคุมอารมณ์ได้ จึงก่อเหตุร้ายขึ้น มีคำถามตามมาว่า คนบ้าเหล่านั้นจำต้องรับโทษอาญาบ้านเมืองหรือไม่
หน้าที่ของกฎหมาย คือ ควบคุมให้สังคมมีความสงบสุข คนดีได้รับการดูแลคุ้มครอง คนทำผิดต้องรับโทษตามผลร้ายที่เกิดขึ้น แม้คนบ้าก็ได้รับความยุติธรรมด้วยเช่นกัน หากเขากระทำผิดอาญาในเวลาที่ไม่สามารถรู้ผิดชอบ ก็อาจมิต้องรับโทษอาญาเลยก็ได้ ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 65 วรรคแรก กำหนดว่า ผู้ใดกระทำผิดในขณะไม่สามารถรู้ผิดชอบหรือไม่สามารถบังคับตนเองได้ เพราะมีจิตบกพร่อง โรคจิต หรือ จิตฟั่นเฟือน ผู้นั้นไม่ต้องรับโทษสำหรับความผิดนั้น
หากคนที่อ้างว่าทำผิดเพราะบ้านั้น ถูกพิสูจน์ได้ว่า ขณะกระทำผิดยังรู้ผิดชอบอยู่บ้าง ก็ต้องรับโทษตามกฎหมาย ด้วยประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 65 วรรคสอง บัญญัติไว้ว่า ถ้าผู้กระทำผิดยังสามารถรู้ผิดชอบอยู่บ้าง หรือ ยังสามารถบังคับตนเองได้บ้าง ผู้นั้นต้องรับโทษสำหรับความผิดนั้น แต่ศาลจะลงโทษน้อยกว่าที่กฎหมายกำหนดไว้สำหรับความผิดนั้นเพียงใดก็ได้
ดังกรณีศึกษาต่อไปนี้ที่จำเลยพยายามอ้างว่า ทำผิดไปเพราะเป็นคนบ้า เพื่อให้พ้นโทษ แต่พฤติกรรมของจำเลยล้วนแสดงเจตนาของเขาได้ชัดเจน จนกระทั่งมีการตัดสินคดีในท้ายที่สุด ดังคำพิพากษาฎีกาที่ 1609/2544 จำเลยมีอาชีพขับเรือเร่ขายสินค้า ป่วยด้วยโรคซึมเศร้า เกิดความเครียดในการประกอบอาชีพและรู้สึกว่าตัวเองไร้ค่าจนมีความก้าวร้าวสะสมมากขึ้น เคยรับการรักษาอาการทางจิตมา 6 เดือนแล้ว วันหนึ่งเมื่อพบโจทก์หรือผู้เสียหายที่เป็นพ่อค้าเรือเร่เช่นกันขับเรือมาขายสินค้า ทั้งที่ไม่เคยมีเรื่องบาดหมางใจต่อกันมาก่อน แต่การปรากฏตัวของโจทก์ได้กระตุ้นจิตใจให้มีความก้าวร้าวยิ่งขึ้น จนมุ่งเข้าทำร้ายโจทก์อย่างรุนแรง โดยใช้มีดยาวฟันโจทก์ที่ศีรษะมีบาดแผลฉกรรจ์หลายแห่ง กะโหลกแตกยุบ จมูกฉีก ต้องรักษาตัวในโรงพยาบาลนานมากกว่า 20 วัน ถือได้ว่า จำเลยมีเจตนาฆ่าโจทก์ หลังจากนั้นจำเลยยังสามารถขับเรือหลบหนีกลับบ้านได้ แสดงว่า ขณะทำร้ายโจทก์นั้น จำเลยสามารถรู้ผิดชอบอยู่บ้าง หรือ สามารถบังคับตนเองได้บ้าง แต่ไม่สมบูรณ์นัก กอปรกับมีประวัติการรักษาทางจิตในอดีต จำเลยจึงสมควรต้องรับโทษอาญา แต่ก็มีเหตุบรรเทาโทษเรื่องที่ยอมจ่ายค่าเสียหายแก่โจทก์จนพอใจ ศาลจึงลงโทษจำคุก 2 ปี โดยรอการลงโทษจำคุกไว้ 3 ปีก่อน อีกทั้งสั่งให้บำบัดทางจิตจนกว่าจะหายขาด เพื่อมิให้ก่อความเดือดร้อนแก่สังคมต่อไป
การกระทำผิดอาญาแล้วอ้างว่า เป็นคนบ้านั้น มิใช่ข้อแก้ตัวที่ศาลจักต้องเชื่อเสมอไป ความรู้ทางการแพทย์และพฤติกรรมทางคดี สามารถพิสูจน์ความวิกลจริตของผู้กระทำได้ชัดเจน ไม่มีทางปกปิด หรือ หลบเลี่ยง การรับโทษทางอาญาได้ จงมาศาลด้วยความบริสุทธิ์ใจ มิฉะนั้น อาจต้องสูญเสียอิสรภาพ ถ้าบังอาจโกหกต่อศาล

****************************

Create Date : 16 สิงหาคม 2549
Last Update : 16 สิงหาคม 2549 0:42:59 น.		0 comments
Counter : 4355 Pageviews.
Share Tweet