|
|
ตกงานเพราะลาหยุด
เขียนโดย ลีลา LAW
สิทธิที่ลูกจ้างคุ้นเคยดี คือ การลาหยุด ซึ่งกฎหมายแรงงานอนุญาตให้มีการลาป่วยหรือลากิจได้ แต่หลายท่านอาจไม่ทราบหรือละเลยต่อข้อบังคับในการทำงานของนายจ้างซึ่งมักกำหนดวิธีการลาไว้ด้วย เช่น การลากิจต้องได้รับอนุญาตจากนายจ้างก่อน เป็นต้น เมื่อละเว้นหรือชะล่าใจ บางท่านจึงถูกไล่ออกด้วยความสงสัยว่า นายจ้างมีสิทธิทำได้หรือ?
กรณีศึกษาต่อไปนี้จักเป็นเรื่องเตือนใจลูกจ้างทั้งหลายมิให้ประมาทและสุขสบายใจกับการลาหยุดมากนัก เพราะมีลูกจ้างบางคนถูกเลิกจ้างด้วยเหตุการลาหยุดโดยมิได้รับอนุญาตจากนายจ้างและยังไม่ได้ค่าชดเชยอีกด้วย ดังใน คำพิพากษาฎีกาที่ 2610/2540 นายกรรณ เป็นลูกจ้างของ บริษัทเลิศสิทธิ์ ยื่นใบลาขอหยุดงานในวันที่ 9 11 ตุลาคม 2543 เพื่อทำธุระส่วนตัว แต่นายจ้างไม่อนุญาตเพราะตามข้อบังคับการทำงานของบริษัทกำหนดให้การลาหยุดต้องได้รับอนุญาตจากผู้บังคับบัญชาก่อน ดังนั้น นายกรรณจึงต้องมาทำงานในวันและเวลาดังกล่าว เมื่อถึงวันนั้นนายกรรณไม่ยอมมาทำงานโดยเดินทางไปกัมพูชาเพื่อหาช่องทางทำธุรกิจของเขาซึ่งเป็นเหตุส่วนตัว นายจ้างจึงบอกเลิกจ้างและไม่ยอมจ่ายค่าชดเชย จึงกลายเป็นข้อพิพาทกัน ศาลได้ตัดสินว่า การกระทำของนายกรรณเป็นการละทิ้งหน้าที่สามวันทำงานติดต่อกันโดยไม่มีเหตุอันควร ตามพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. 2541 มาตรา 119 (5) ซึ่งบัญญัติว่า นายจ้างไม่ต้องจ่ายค่าชดเชยให้แก่ลูกจ้างซึ่งเลิกจ้างในกรณีต่อไปนี้... 5. ละทิ้งหน้าที่เป็นเวลาสามวันทำงานติดต่อกัน ไม่ว่าจะมีวันหยุดคั่นหรือไม่ก็ตาม โดยไม่มีเหตุอันควร บริษัทเลิศสิทธิ์จึงเลิกจ้างนายกรรณ ผู้เป็นลูกจ้างได้โดยไม่ต้องจ่ายค่าชดเชย
คำตัดสินของศาลในกรณีศึกษาข้างต้น ถือเป็นอุทาหรณ์เตือนใจลูกจ้างมิให้ประมาทในการหยุดทำงาน โดยควรอ่านข้อบังคับการทำงานของบริษัทให้ละเอียดเสียก่อน เนื่องจากกฎหมายคุ้มครองแรงงาน มาตรา 34 กำหนดว่า ลูกจ้างมีสิทธิลาเพื่อกิจธุระอันจำเป็นได้ตามข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงาน มิฉะนั้น ท่านอาจตกงานโดยไม่คาดคิดและมิได้รับค่าชดเชยใดๆซึ่งจักสร้างความเดือดร้อนแก่ตัวเองและครอบครัวอย่างมาก
*********************
| Create Date : 12 พฤษภาคม 2548 |
| Last Update : 12 พฤษภาคม 2548 15:41:14 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 532 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [