เกริ่น.... ป้าลีไม่ใช่โปรฯ  และไม่อาจเทียบขั้นโปรได้ แต่จะเอากอล์ฟมาอยู่ในเส้นทางชีวิตในฟินแลนด์  ที่ทำเงินได้  ไม่ใช่แค่จะเล่นสนุกไปวันๆ  ดังนั้นกีฬากอล์ฟ ไม่ใช่แค่รายจ่ายสำหรับป้าลี

ในหนึ่งปีที่ฟินแลนด์  จะเล่นกอล์ฟได้เพียงฤดูกาลเดียว คือช่วงหน้าร้อน คือ ปลายเดือน เม.ย ถึง เกือบๆ สิ้นเดือน กันยายน (แต่ปี  2013 เล่นกันถึง ต้นปี 2014 เลยทีเดียว เพราะว่าหิมะยังไม่มาและอากาศค่อนข้างอุ่นกว่าทุกปี)

(หน้าร้อนของที่นี่ เล่นกอล์ฟได้ถึง  ห้าทุ่มเลยนะคะ เพราะว่า ฟินแลนด์ดินแดนแห่งพระอาทิตย์เที่ยงคืน นั่นเอง)

การเล่นกอล์ฟในฟินแลนด์ คนส่วนใหญ่จะเดินกันค่ะ น้อยมากที่จะเห็นคนใช้รถกอล์ฟอาจจะมีเด็กหรืออาจจะอายุมากๆ หรืออาจจะเดินไม่ไหวกันจริงๆ โน่นแหละถึงจะใช้รถกอล์ฟกัน(ประเทศอื่นๆในยุโรป ก็จะเดินกันค่ะไม่ใช่แค่ฟินแลนด์)

เราจะเห็นว่า ฝรั่งที่ไปเล่นกอล์ฟบ้านเรา มักจะเดินซะมากกว่า (อาจเป็นว่าอากาศไม่ร้อนระเบิดแบบบ้านเราก็ได้)

แล้วที่ฟินแลนด์จะไม่มีแคทดี้ลากกระเป๋าให้ เราจะลากกันเองกันทั้งนั้น

ส่วนค่าใช้จ่าย (โดยประมาณ) ก็จะมี

ค่าสนาม ประมาณ 30 ยูโร ต่อ 18 หลุม(อาจจะบวกลบจากนี้นิดหน่อยนะคะ)

แต่ถ้าค่าสนามแบบเหมาจ่ายตลอดทั้งฤดูกาล ก็ประมาณ 800-1,000ยูโรต่อคน(ถูกกว่าบ้านเราเยอะเลยค่ะ) คือจะเล่นกี่รอบก็ได้ไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายอื่นๆเพิ่ม

ค่าสนามไดร์ฟ ก่อนออกรอบจริงก็จะมีเฉพาะค่าลูกกอล์ฟ 2 ยูโรต่อ 30 ลูก(กดจากเครื่องนะคะ) ไม่เสียค่าซ้อมพัตต์ค่ะ(บ้านเราบางสนามต้องเสียค่าไปซ้อมพัตต์ตรงกรีนที่ให้ซ้อมพัตต์เสียต่างหากอีกค่ะ)

ปี 2013 จากเดือน มิถุนายน จนจบฤดูกาล ป้าลีเล่น 20-25 วันต่อหนึ่งเดือน (เกือบทุกวันนั่นเอง)  

และเป็นปีแรกที่ป้าลีมาเล่นกีฬาชนิดนี้ โดยเริ่มแฮนดิแคพจาก 54  จนถึง  16.9  (ป้าลีพอใจมากสำหรับปีแรก)

และได้มีโอกาสเล่นกอล์ฟที่ฟินแลนด์ สวิซเซอแลนด์ และ ไทยแลนด์ค่ะ (ปีนี้ ตั้งใจไปเล่นเพิ่มที่เยอรมัน อังกฤษและสเปนค่ะ)

พูดถึงข้อแตกต่างของกฏกติกา มารยาท ต่างจากบ้านเรามั๊ย  ส่วนใหญ่แล้ว กฏกติกาก็จะเหมือนกันทั่วโลกแต่ป้าลีกลับบ้านไปเล่นกอล์ฟที่ไทย จะมีเรื่องการ  Call  Hole, (แต่ที่ฟินแลนด์ไม่มีค่ะ) คือก๊วนใหนจองเวลาได้ก่อน ก็เล่นไปก่อน แล้วก๊วนหลังก็จะตามๆ กันไป (ในพาร์สามถ้าก๊วนใหนไปก่อนก็เล่นให้จบแล้วก๊วนหลังค่อยขึ้นทีไปตีลูกค่ะ)

วันธรรมดา ระยะเวลาห่างของการออกรอบ ในแต่ละก๊วน ก็คือ10 นาที ถ้าวัน เสาร์และ อาทิตย์หรือวันหยุดเวลาห่างกัน 8 นาทีต่อก๊วนนะคะ(เพราะคนเยอะ)

การเล่นกอล์ฟที่นี่ไม่มีแคทดี้ เราต้องดูลูกเอง หาเอง ดูระยะเอง  จับไม้เอง ไม่มีใครบอก (เพื่อนร่วมก๊วนอาจช่วยหาลูกบ้างแต่ก็ไม่ใช่หน้าที่เค้าต้องมาหาลูกให้เรา)

ประมาณ  2.2 เมตรค่ะ ไม่ถึง สามเมตรหรอกที่สนามกอล์ฟ เรนโช  ที่เขาใหญ่ ปากช่องค่ะ(บ้านป้าลีเอง)

ด้วยความที่เล่นเกือบทุกวันทำให้พบเจอคนมากหน้าหลายตาที่เข้ามาร่วมก๊วนด้วย ได้เห็นทั้งพฤติกรรมที่น่ารักและน่าเกลียดของคน

ได้เห็นสปิริตของคน หรือกระทั่งเห็นความเห็นกี่ตัวของผู้เล่น หรือ เห็นการบริหารจัดการของผู้เล่น (บริหารอารมณ์บริหารเกมส์ ทั้งก่อนตีลูกและหลังตีลูกแล้ว)

นอกจากนั้นเห็นทั้งความซื่อสัตย์หรือคดโกงของผู้เล่น ที่ป้าลีชอบมากคือ ได้เห็น “กึ๋น”ของคนละคน

กีฬากอล์ฟเป็นกีฬาที่แตกต่างจากกีฬาชนิดอื่นอยู่มากเหมือนกันนะคะ แต่สิ่งหนึ่งที่เหมือนกับกีฬาตัวอื่น จะเป็นเรื่องของความอดทนซึ่งกอล์ฟเป็นอีกอันหนึ่งที่สร้างความอดทนให้กับผู้เล่น สร้างสมาธิแล้วก็จะมีเรื่องของการฝึกทักษะในการตัดสินใจหรือแก้ไขปัญหาภายใต้แรงกดดัน(บางครั้งในหนึ่งเกมส์นั้น เล่นกันสี่ชั่วโมงและทุกนาทีนั้นต้องมีสมาธิมากๆตลอดในสี่ชั่วโมงนั่นเลยล่ะ)

ป้าลีเป็นคนสมาธิสั้นนะคะบางครั้งไม่สามารถอดทนในสภาวะใต้แรงกดดันได้นานถึงสี่ชั่วโมง แต่พอมาหัดเล่นกอล์ฟทำให้ตัวเองเปลี่ยนไปเยอะเหมือนกัน มีสมาธิมากขึ้น สังเกตุมากขึ้น วางแผนมากขึ้นและแก้ไขปัญหาได้ดีขึ้น โดยที่ไม่วีนแตก หรือ องค์ลง เสียก่อน

อันนี้ที่สนามกอล์ฟ มาเธอฮอร์น ที่สวิสเซอร์แลนด์ค่ะ

หลายคนบอกว่า มันสนุกตรงใหนการเล่นกอล์ฟ

ต้องบอกว่า กอล์ฟเป็นกีฬาที่ตัดสินจากการนั่งดูไม่ได้ถ้าคุณยังไม่ได้ลองเล่น เช่น การเล่นสกี เวลาที่เรานั่งดูคนเล่นสกีหรือดูคนเตะบอล ก็จะรู้สึกร่วมว่าเออน่าสนุกนะ อยากเล่นด้วยจังแม้ว่าเราจะยังไม่เคยเล่นสกีหรือเตะบอลมาก่อน ก็ตาม

แต่พอเวลาที่เรานั่งดูคนเล่นกอล์ฟ ไม่เห็นจะรู้สึกร่วมตรงใหนเลยนะ ไม่เข้าใจว่า มันสนุกยังไงก็แค่ตีลูกให้ลงหลุมแค่นั้นเอง แรงก็ไม่ได้ใช้อะไรมากมายแล้วมันได้ออกกำลังกายตรงใหนเนี่ย.... เมื่อก่อนคิดอย่างงั้นจริงๆค่ะ

แต่พอได้ลงเล่นในเกมส์ตัวเองแล้ว ประโยคเดียวสั้นๆ คือ... ตึดหนึบ ค่ะ..กลับบ้านนอนยังคิดถึงเกมส์ตัวเองเลยว่า พรุ่งนี้ชั้นจะแก้ใหม่ตรงนี้ๆ หลุมนั้นไม่น่าพลาดชอร์ตนั้น น่าจะแบบนี้ๆ

ดังนั้น กีฬากอล์ฟ มีอะไรที่มากกว่าที่เราเห็นแน่นอนแถมเงินรางวัลของการแข่งขัน ก็เยอะในระดับต้นๆ ของกีฬาในโลกอีกด้วย(ไม่ได้หมายความว่าป้าลีจะไปเล่นระดับโลกนะคะแค่หมายถึง คนส่วนใหญ่ให้ความสนใจกอล์ฟด้วยเช่นกันน่ะค่ะ)

ถ้าคุณคิดว่ากอล์ฟมันได้ออกกำลังกายตรงใหนไม่น่าจะได้เสียเหงื่อด้วยซ้ำ... ถ้าคุณคิดเช่นนั้นมาดูกันค่ะ

การจะเล่นกอล์ฟให้ได้ดี ต้องมีองค์ประกอบหลายอย่าง เช่น

-ฝึกกล้ามเนื้อ นั่นคือต้อง ออกกำลังกายอย่างอื่นร่วม เช่น ป้าลี ว่ายน้ำเกินหนึ่งกิโลเมตรต่อวัน   ฟิตเนสหนึ่งชั่วโมง หรือโยคะ  45 นาที   ร่วมค่ะ  แล้วหลังจากนั้นก็ไปซาวน่า  (ทำใมต้องทำขนาดนั้น... เออนะ)

-การฝึกสวิงต่อวันถ้าเป็นคนที่ลงแข่งขันไม่ว่าจะกับเพื่อนในก๊วนหรือแข่งชิงแชมป์ต่างๆ  คุณต้องฝึก หลายชั่วโมงต่อวันมากๆ(ป้าลีทั้งซ้อมและออกรอบ รวมแล้ว  8 ชั่วโมงต่อวันโดยเฉลี่ยค่ะและเกือบทุกวัน)

-อาหารการกิน  ต้องกินให้มากค่ะเพราะว่าก่อนจะไปออกรอบนั้นเราต้องซ้อมมาก ฟิตเนสมาก ดังนั้นอาหารต้องเพียงพอค่ะ นั่นหมายความว่าเราต้องกินให้มากกว่าปกติเป็นสองเท่าขึ้นไปเลยทีเดียว

ดังนั้นก่อนที่เราๆ ท่านๆ จะเห็นว่า นักกีฬากอล์ฟ ก่อนจะมาออกรอบ เดินเชื่องช้ากรีดกรายในสนามได้นั้น เค้าบ้าพลังสุดๆ ในการซ้อมมาก่อน

เห็นมั๊ยคะ ว่ายังมีอะไรที่เรามองไม่เห็นในกอล์ฟอีกหลายอย่างมากๆ นี่ยังไม่รวมกับการที่ต้องใช้สติปัญญาในการแก้เกมส์ หรือ เดินกมส์อีกนะคะ(อันนั้นเรื่องละเอียดไปเลยทีเดียว)

แต่ถ้าเล่นแบบงานอดิเรก เช่น เล่นเดือนละครั้งอันนั้นอาจจะต่างออกไปนะคะ (ออกรอบเสร็จไปยกแก้วเบียร์ต่ออีก สี่ชั่วโมง อิอิ)

แล้วนอกจากนั้น เสน่ห์ของการออกรอบเล่นกอล์ฟคือ อะไร สำหรับป้าลีแล้ว เสน่ห์เรื่องใหญ่เลยคือได้ใช้เวลาร่วมกับครอบครัว เดินจับมือกับสามีได้พูดได้คุย ได้สนิมสนมกลมเกรียว ได้จีบกันทุกๆวัน ไม่ใช่จีบแค่ช่วงแรกๆ ที่รู้จักกัน

นี่คือสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับครอบครัวของเราค่ะ