6 เดือนผ่านไป ไวเหมือนโกหก

จากเดือนเมษายนที่ผ่านมา ป้าลีเริ่มแฮนดิแคพ ที่ 54 นี่เป็นการแข่งขันครั้งที่สองในชีวิตของป้าลี

ก่อนหน้านี้เมื่อหนึ่งเดือนก่อน เคยเข้าแข่ง Vihti championship 2013 มาแล้ว... ประสบการณ์ที่ได้จากการเข้าแข่ง ครั้งแรกนั้นมีมากมายก่ายกอง

สาเหตุที่เข้าแข่งขันเพราะว่า คุณสามีไปร่วมแข่งด้วย คุณสามีเป็นแชมป์เก่าเมื่อปีก่อน ก็เลยลากเอาคุณภรรยาไปเก็บประสบการณ์ในสนามแข่งด้วย(แต่แบ่งแข่งชายและหญิง)


ในวันนั้นป้าลีเล่นกอล์ฟมาเพียงสี่เดือนกว่า อาจหาญชาญชัยมากที่ไปแข่งกับนักกีฬาของเค้า... แต่ผลการแข่งป้าลีได้อันดับที่ 7 ในวันนั้น..(ไม่ผิดค่ะ ได้อันดับที่ 7 จริงๆ)

วันนั้นแข่งครั้งแรกในชีวิต.. เขียนสกอร์ก็ยังไม่แม่น กฏ กติกาก็ยังจำได้ไม่หมด แล้วก็ดันโชคดีได้เป็นผู้เปิดสนามอีกด้วย

แข่งก็ครั้งแรกในชีวิต แถมได้มาเปิดไดร์เวอร์คนแรกอีก (เพราะว่าแฮนดิแคพสูงสุด หรือ เล่นอ่อนสุดในบรรดาผู้เข้าแข่งทั้งหมดนั่นเอง)

ตอนก้าวขึ้น ที บอกตัวเองว่า ตีให้ถูกลูกเป็นพอ ถ้าตีไม่โดนลูกจะขายหน้าไปถึงชาติหน้าเลยทีเดียว แล้วเป็นสาวเอเชียหัวดำคนเดียวของปีด้วยที่เข้าแข่ง... แข่งไม่ชนะไม่แปลกแต่ไดร์เวอร์คนแรกแล้วตีไม่ถูกลูก นี่สิจะแปลก...


ตื่นเต้นก็ตื่นเต้น สายตาที่จับจ้องมาอีกล่ะ เท่าไหร่... ออย กดดันชิบเป้งเลย (แค่มาแข่งนี่ก็กดดันจะแย่แล้ว) ขาสั่นนะ แต่เอาไงเอากัน... แหละแล้ว สาวน้อย Pinnacle Lady ก็ลอยไปอย่างสวยงาม... เฮ้อ... โล่งอก
(ผลการแข่งวันแรก ได้เข้ารอบไปแข่งรอบสุดท้าย และได้อันดับเจ็ดค่ะ)


และครั้งนี้ เป็นการแข่งครั้งที่สอง ในชีวิต... จากวันแรกที่เล่นกอล์ฟและถึงวันที่แข่งขัน 1 Sep 2013 แฮนดิแคพของป้าลี อยู่ที่ 18.9 

และการแข่งขันครั้งนี้ เริ่มจากความคิดแข่งเอามันส์   เพราะว่าป้าลีอยากเห็นนักกีฬาที่เค้าเข้ามาแข่ง อยากเห็นเทคนิคของนักกีฬากอล์ฟ    อยากเห็นบรรยากาศ อยากรู้ว่าเวลาแข่งกอล์ฟแล้ว มันจะตื่นเต้นกดดันแค่ใหน..สิ่งเหล่านี้หาไม่ได้จากโปรฯ ที่สอนเรานะคะ 

ในวันนั้นเป็นการแข่งขันสองแบบ แฮนดิแคพและแข่งแบบนับสกอร์ ป้าลีเป็นหนึ่งสาวในบรรดาสามหนุ่มของรอบเดียวกัน  พร้อมแคทดี้ของแต่ละท่าน.. (เว้นป้าลีที่ไม่มีแคทดี้ส่วนตัว)

เปิดไดร์เวอร์ลูกแรก... ลูกตกดังปุ๊กที่ระยะ สิบเมตร

อาย ค่ะ....

อารมณ์ตอนนั้น ปรี๊ดดดดด และพยายามตีครั้งที่สองด้วย ไม้ สาม... ตีโดนท็อบอีก... ฮึ้ม.... เอาล่ะ... ต้องนึกถึงหน้ายายพรแล้วงานนี้... เย็นลง...เย็นลง...

หลุมแรก พาร์ สี่... ซัดไป หก... เซ็ง
แต่ก็แก้เกมส์ในหลุมต่อๆไป และทำเบอดี้ที่หลุมสุดท้าย จนได้เป็นผู้ชนะที่เห็นอ่ะค่ะ... คิดจากแฮนดิแคพแล้ว ป้าลีได้ 67 ในการแข่ง 18 หลุม และ 72 พาร์ ....
ของรางวัลเป็นเซ็ตวิลสันเลดี้ค่ะ... ป้าลียกให้คุณชายเพราะว่าเค้าเป็น สปอนเซอร์รายใหญ่พร้อมทั้งเป็นโค๊ช ส่วนตัวของป้าลีอีกด้วย... และเราก็ขายเซ็ตนั้นไปเรียบร้อยแล้ว เพราะป้าลีเล่นเซ็ตเดิมที่มีอยู่


ป.ล.

จากประสบการณ์ที่ได้ครั้งนี้ ได้เห็นเลยว่า ตัวเองต้องควบคุมอารมณ์ให้ร่มๆ ให้ได้ ไม่ว่าเกมส์จะแย่หลุมใหน แต่เพื่อจบหลุมนั้นแล้ว ต้องเริ่มหลุมใหม่ในภาวะอารมณ์ที่ปกติที่สุด... ซึ่งไม่ง่ายนะคะ..


และการแข่งกอล์ฟ ความยากอยู่ที่ต้องมีสมาธิ และควบคุมอารมณ์ในระยะเวลาที่นานเกิน สี่ชั่วโมง.. ซึ่งมันนานมาก โดยปกติแล้วเป็นการยากสำหรับป้าลีเพราะต้องควบคุมอารมณ์ภายใต้แรงกดดันเกินสี่ชั่วโมง มันช่าง เนิ่นนานจริงๆ กว่าจะจบหลุม 18