คนเก่ง
คนเก่งหรือคนที่ตูคิดว่าเป็นคนเก่ง เท่าที่เคยเห็นมา
- ไม่บอกว่า "ต้องเป็นอย่างนั้นอย่างนี้" แต่ก็จะบอกว่า "ทำไมถึงเป็นอย่างนั้นอย่างนี้" คือถ้าถามว่า ต้องเป็นยังไง ก็จะไม่บอกแค่ว่า ต้องเป็นอย่างนี้ๆ แต่จะบอกได้ว่า ทำไมจึงต้องเป็นอย่างนี้ๆ (คนที่เข้าใจว่า "ทำไม" คือคนที่สุดยอดที่สุด)
- ถ้าเป็นเรื่องที่ตัวเองเก่งละก็ จะมีเหตุผลเสมอ โดยไม่ต้องอ้างอิง authority ใดๆ ไม่ต้องพองขนว่าตูเก่งตูรู้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า คือได้เรียนรู้มาด้วยเลือดเนื้อน้ำตาของตัวเองจนแม่นแล้ว เมื่อแม่นแล้วจึงมั่นใจ ไม่ต้องกดขี่ข่มทับคนอื่นเพื่อให้ตัวเองดูสูงส่งขึ้น ก็สามารถมีอำนาจได้ (คนที่มั่นใจจะมีรัศมีแห่งอำนาจเสมอ)
- ไม่เคยติดตังอยู่กับความเชื่อเดิมว่าถูกของตูก็คือถูก คือถึงแม้ว่าจะหงุดหงิดนิดหน่อยถ้าถูกหักล้าง ไม่ช้าก็จะกลายเป็นตื่นเต้นสนใจ พร้อมจะแผ่กิ่งก้านสาขาไปสู่ความรู้ใหม่เสมอ สามารถเชื่อมของที่มีกับของใหม่ได้ และไม่ช้าจะกลืนกลายเป็นสมบัติของตัวเอง
- พอบอกหนึ่งมาให้แล้ว จะคิดต่อไปได้ แผ่ไปได้ทุกทิศทุกทาง และบางทีจะข้ามหลายศาสตร์ด้วย
ในบรรดาพวกนี้ ข้อที่สำคัญที่สุดเท่าที่สังเกตมา คือคนเก่งถ้าพูดเรื่องที่ตัวเองเก่งจริงๆ จะมีความแน่นอนมั่นคง ทันทีที่แน่นอนมั่นคง ก็จะไม่คุกคาม มีความสงบ มีอาการที่แสดงให้เห็นว่าเปิดใจ ไม่จำเป็นต้องใช้อำนาจ เพราะไม่จำเป็นต้องป้องกันตัวเอง เพราะยืนอยู่บน sure ground ที่พร้อมจะรับแรงปะทะ และพร้อมจะไปต่อได้
คนไหนที่บอกว่าตัวเองเก่ง แต่พองขนเที่ยวข่ม กลัวคนคัดง้าง ชอบถากถางคนอื่นให้ตัวเองดูสูงกว่า หรือพยายามจะยืนยันว่าแบบของตนเท่านั้นที่ถูก คนนั้นไม่ใช่คนเก่ง หรือแม้เป็นคนเก่ง ก็เป็นคนที่ไม่เชื่อมั่นในตัวเอง เมื่อยิ่งไม่เชื่อมั่นในตัวเอง จึงจำเป็นต้อง convince ตัวเองด้วยการพองตัวและเหยียบคน
ตูก็มีจังหวะที่ทั้งพองตัวและเหยียบคนเหมือนกัน ในเวลาที่คอนโทรลไม่ได้ แต่ตูก็คิดมาตลอดว่าคนเก่งจริงต้องไม่เหยียบใคร เพราะถ้าเก่งจริง ความเก่งนั้นจะให้คุณทำให้เกิดความนิ่งสงบในใจ แม้ไม่ใช่ตลอดเวลา แต่ก็จะนิ่งสงบได้เมื่ออยู่ในพื้นที่ที่ตนแน่ใจ
Create Date : 19 ธันวาคม 2557 |
Last Update : 19 ธันวาคม 2557 17:12:50 น. |
|
0 comments
|
Counter : 400 Pageviews. |
|
|