|
|
|
เอาตัวรอดไปก่อนด้วยอาหารฝรั่งนี่ล่ะ
อันว่าชีวิตการแต่งงานที่ต้องระเหเร่ร่อนไปต่างแดน กับข้าวกับปลาอะไรจะให้เหมือนอยู่ที่เมืองไทยซะทีเดียว ก็คงจะไม่ได้เพราะวัตถุดิบก็อาจจะหายาก และที่แน่ๆ คือ มีราคาแพง
การทำอาหารท้องถิ่นของเมืองที่เราย้ายไปอยู่จึงน่าจะเป็นวิธีที่เหมาะสมที่สุด หรือไม่ก็ควรทำอาหารที่หาวัตถุดิบได้ง่าย สามารถเก็บไว้ได้นานหน่อย ถ้าจะเอาที่พลาดน้อย อร่อยง่าย ก็ต้องอาหารฝรั่งค่ะ (แต่ก็ขึ้นกับความชอบแต่ละคนด้วยนะคะ พอดีเคยทำบ้างเวลาอยู่เมืองไทย เพราะมันง่ายสุด)
กรรมวิธีการทำอาหารทางตะวันตกนั้นส่วนมากไม่ค่อยยุ่งยากแบบอาหารไทย (รึเปล่านะ) เท่าไหร่ อาศัยวัตถุดิบดีไว้ก่อนเป็นรอดตัวแน่ๆ ค่ะ
อย่างเวลาจะทำสเต็คก็เน้นเอาเนื้อที่มีคุณภาพดีเท่านั้นมาทำ ไม่ว่าจะปลา หมู ไก่ (บ้านเราเลิกเนื้อวัวแล้วค่ะ) เวลาทำก็แทบจะไม่ต้องปรุงอะไรมาก โรยเกลือ พริกไทยนิดหน่อยก่อนหย่อนลงกระทะที่มีเนยนิดหน่อย ไม่นานนะคะ กะให้ข้างในเกือบสุก (ถ้ารอให้ข้างในสุกสนิท รับรองว่าเจ้าด่างอ้วนแน่ๆ)
ถ้าชอบครีมซ้อสก็ตักเนื้อขึ้นมาแล้วใช้เนยเดิมผัดแป้งสาลีแล้วเติมครีมหรือนมไปหน่อย ปรุงรสด้วยพริกไทยดำบดใหม่ๆ และเกลือป่น แล้วเอาไปราดบนเนื้อสเต็คที่เราทอดเสร็จแล้ว เอาไปทานกับสลัด (ใช้น้ำสลัดสำเร็จรูปค่ะ) หรือ มันบด (ก็แบบเติมนม เติมน้ำเท่านั้น) หรือ ถ้าเป็นผักผัดกับเนย ก็แค่หั่นแครอท ข้าวโพดอ่อน ให้เป็นแท่งยาวๆ แล้วเอาไปผัดกับเนยพร้อมหน่อไม้ฝรั่ง
สตูว์นี่ก็ง่ายค่ะ จับเนื้อไก่หรือหมูมาหั่นเป็นชิ้นใหญ่ๆ แล้วทอดให้เกรียม ตักขึ้น เอาหอมใหญ่ผัดน้ำมันก้นกระทะ (หลังเทบางส่วนออกแล้ว) จนหอมฟุ้งไปข้างบ้าน แล้วเอาผักพวกแครอท ข้าวโพดอ่อน ถั่วลันเตาโยนตู้มลงไป แล้วก็ใส่เนื้อที่ทอดแล้วลงไปใหม่ ใส่น้ำ (จะซุปหรือไม่ก็เหมือนกันล่ะค่ะ เพราะต้องปรุงใหม่อยู่ดี) ปรุงรสด้วยซ้อสมะเขือเทศ ซ้อสหอยนางรม ซีอิ๊วขาว น้ำตาลทราย แต่อย่าเพิ่งให้รสจัดมาก เพราะเดี๋ยวน้ำงวดรสจะเข้มขึ้นค่ะ
ก็เคี่ยวไปเรื่อยๆ จนน้ำเหลือพอขลุกขลิก
มีง่ายกว่านี้ก็คือ พวกที่เป็นของใส่ไส้ทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็นแฮมเบอร์เกอร์ แซนด์วิช หรือ ทาโก้ แหะๆ แบบว่าล้างผักเป็น ทอดไข่ทอดหมูเป็นก็พอจะถูไถแล้วน่อ
อันนี้เป็นแฮมเบอร์เกอร์ยักษ์ค่ะ ใส่หมดเบคอน ซาลามี่ หมูบด ชีส โบ๊ะเข้าไป
อันนี้ยิ่งง่ายใหญ่เลยค่ะ
แค่รวนๆ หมูกับเครื่องปรุงที่เค้าให้มา เอาผักมาล้างหั่น เตรียมชีสให้พร้อม อบแป้งให้ร้อนกรอบไว้ แล้วก็มาใส่เครื่อง จากนั้นก็ใส่ปาก หมูมั้ยล่ะคะ อาหารของคนขี้เกียจเค้าล่ะ ทาโก้ค่ะ
| Create Date : 14 ตุลาคม 2549 | | |
| Last Update : 28 มีนาคม 2550 17:33:04 น. |
| Counter : 881 Pageviews. |
| |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
Shenyang China
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 14 คน [?]
|
ที่ว่า พลัดถิ่น กิน เที่ยว ช้อปฯ ไปกับรักครั้งสุดท้าย เพราะรักครั้งนี้พาระหกระเหินไปโน่นมานี่ อยู่ตรงโน้นนิด ตรงนี้หน่อยไปเรื่อยเปื่อยค่ะ
จึงพอจะเข้าใจความรู้สึกของคนที่ต้องพลัดจากบ้านไปอยู่ถิ่นที่ไม่คุ้นเคย อาหารที่ชอบก็หาไม่ค่อยได้ ของที่เคยใช้ก็ไม่ค่อยอยากจะมีให้ซื้อ ฯลฯ
บล็อกนี้เลยถือกำเนิดขึ้นมาเมื่อวันที่ 13 ต.ค. 2549 เพราะคิดว่าอาจจะเป็นประโยชน์กับคนที่ตกอยู่ในสภาพเดียวกันบ้างไม่มากก็น้อยนะคะ ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องทางจีนๆ ก็แหม...ทางตะวันตกน่ะ หาอะไรก็ง่ายอยู่แล้วนี่คะ รู้ภาษาอังกฤษซะอย่างไปไหนก็เอาตัวรอดได้
หลังจากแว่บไปเก็บความรู้ตามบล็อกตกแต่งต่างๆ แล้ว ปริมาณเทคโนโลยีในสายเลือดก็ค่อยเพิ่มขึ้นมาในระดับหนึ่ง ตอนนี้จึงมีบล็อกที่ทำสำเร็จหลายบล็อกเลยค่ะ (ขอบคุณป้ามดและอีกหลายท่านค่ะ)
ขอบคุณทุกท่านที่แวะเข้ามา เชิญไปเที่ยว ชม ช้อปฯ และชิมด้วยกันเลยค่ะ มีคำแนะนำ ติ ชมอย่างไร ฝากข้อความมาได้เลยนะคะ ยินดีที่ได้รู้จักและรับทุกความเห็นค่ะ
สงวนลิขสิทธิ์ ตามพรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537
ภาพและบทความบนเวบไซต์แห่งนี้ จัดทำเพื่อเผยแพร่บนเวบ bloggang.com และ pantip.com เท่านั้น
"ห้ามนำภาพ ข้อความ หรือส่วนหนึ่งส่วนใดของภาพ และ/หรือ ข้อความในเวบไซต์แห่งนี้ไปใช้ก่อนได้รับอนุญาต หากละเมิดจะถูกดำเนินคดี ตามที่กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุด"
|
|
|
|
|
|
|
|
|
)
