ไม่ขอบินให้สูงอย่างใครเขา จะบินเอาเท่าที่เราจะบินไหว ท่าที่บินไม่จำเป้นต้องเหมือนใคร...แค่บินไปให้ถึงฝันเท่านั้นพอ

it_tai
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เป็นคนที่อยากเขียนเรื่องราวที่มีสาระ แบบไร้สาระ เพราะมันเป็นมุมที่พักใจและทำให้เราสบายใจขึ้น
Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add it_tai's blog to your web]
Links
 

 
คำปลอบโยนของแม่

วันอาทิตย์ที 27 มิถุนายน 2553

วันนี้เป็นวันหยุด ทีหลายๆคนคงจะนอนตื่นสาย เพราะเป้นวันหยุดที่รอคอย

แต่เราต้องตื่นแต่เช้ากว่าวันปรกติ ตื่น ตี5 เพื่อเตรียมตัวเดินทางไปเรียนที่ราชภัฏธนบุรี สมุทรปราการ คงจะว่าไปเรียนซะไกล เราพักอยู่มีนบุรี มันเป้นที่เรียนที่เปิดระดับเทียบโอนป.ตรี ที่เรียนเฉพาะวันอาทิตย์ ซึ่งสะดวกกับคนที่ทำงาน จันทร์-เสาร์อย่างเรา ก็อดทน ไม่เป็นไรหรอก สู้ไหวละกัน บอกตัวเอง เปิดเรียนวันแรก เรียนซะเต็มเม็ดเต็มหน่วย ทำไงได้เวลามีจำกัด อาจารย์อยากให้ได้เยอะที่สุด ก็เป็นเรื่องยากเหมือนกันนะคะ ที่ก้าวเข้ามาเรียน แต่ก็นะ เรียนเพื่อรู้ เพื่อประสบการณ์ เพื่อโอกาสในการค้นหา เจอะเจอ อาไรหลายๆๆอย่าง เพราะเราไม่มีโอกาสได้เรียนภาคปรกติต่อเนื่องเหมือนคนอื่นๆๆเขา ถึงวันนี้ยังอยากทำสิ่งๆนี้ให้แม่ได้ภูมิใจ ในตัวเรา และเราก็จะได้เป็นตัวอย่างที่ดีให้กับลูกได้ อยากทำสำเร็จ อายุ 30 แล้วก็เหอะ รู้ว่าแม่ดีใจ และแอบคาดหวังลึกๆๆที่อยากมีโอกาสมางานรับปริญญาลูก ถึงหน้าที่การงานเราก็พอมีเงินเดือนเลี้ยงครอบครัวได้ แต่ก็ยังขัดสนอยู่บ้าง เราก็ยังอยากที่จะทำความฝันตรงนี้ให้ได้

ถึงจะเหนื่อยกับหลายๆเรื่อง แต่ก็ยังต้องสุ้ 4 ทุ่มกว่าๆนอนไม่หลับมีเรื่องไม่สบายใจ เลยโทรหาแม่ ร้องให้ด้วย ถามแม่ว่าตัวยุ่งหลับยัง ( ลูกสาว ) แม่บอกหลับแล้ว และคำพูดต่อมาคือ อย่าร้องให้ไปเลยนะลูก หยุดร้องเถอะ ลูกแม่เก่งนะ ที่ทำได้มาถึงทุกวันนี้ ไม่ว่าผลในการกระทำจะออกมาดีหรือร้ายแค่ไหน ก็จงภูมิใจว่าเราได้พยายาม และทำดีที่สุดแล้ว นี่คือคำพูดของแม่ ทั้งๆๆที่เรายังไม่ได้เอ่ยอะไรเลย เพราะแม่รู้ว่าในชีวิตเราเจอกะอาไรมาบ้าง แม่บอกอีกว่า อยากร้องก็ร้องแค่วันนี้นะ พรุ่งนี้ต้องยิ้มให้ได้ อย่ายอมแพ้ อย่าขอใครกิน อย่าก้มหัว หรือทำความอ่อนแอให้ชีวิตล้มเหลว มีโอกาสให้สู้ก็ต้องสู้ แม่เชื่อว่าลูกทำได้ ...คำพูดเหล่านี้ เราเอ่ยขอบคุณแม่แล้วบอกว่าไม่เป็นไร ยังไหวอยู่ ไม่ต้องห่วงนะ มีกำลังใจละ แล้วก็เปลียนเรื่องพูดให้แม่ได้ยินเสียงหัวเราะ เล่าเรื่องที่ไปเรียนวันแรกให้แม่ฟังสุดท้ายสิ่งที่ได้ก่อนวางโทรศัพท์คือ ..กำลังใจมหาศาล...แล้วเราก็สวดมนต์ก่อนนอน ตื่นแต่เช้ายิ้มรับกับวันใหม่ วันนี้ก็หัวเราะกับเพื่อนที่ทำงานทั้งวัน สมองไหลรื่น สามารถเรียบเรียงเนื้อหาของงานและเขียน procedure ฉบับใหม่ ได้เรียบร้อย

ขอบคุณแม่ ขอบคูณพระที่คุ้มครองให้มีสติ และสามารถยิ้มได้ในวันนี้


Create Date : 28 มิถุนายน 2553
Last Update : 28 มิถุนายน 2553 20:09:02 น. 3 comments
Counter : 423 Pageviews.

 
คุณเก่งจังค่ะ
แล้วคุณยังมีคุณแม่ที่ประเสริฐสุดๆ เลยค่ะ
ยามใดที่ สุข แม่พรอยสุข
ยามทุกข์ แม่เฝ้าปลอบโยนห่วงหา
ยามสำเร็จ แม่สุขสมสุดชีวา
เพื่อลูกยา แม่ยอมทุกสิ่งได้
เพื่อเธอ


โดย: goyajang วันที่: 28 มิถุนายน 2553 เวลา:21:36:59 น.  

 
อ้อลืมอีกอย่างค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ
คุณทำได้แน่นอน สู้ๆ ค่ะ


โดย: goyajang วันที่: 28 มิถุนายน 2553 เวลา:21:38:19 น.  

 
สู้ๆ นะคะ ขอให้จบไวๆ
แบบนี้แม่ต้องภูมิใจมากๆ เลยค่ะ
และสู้ๆ นะคะ เพื่อเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับลูกค่า
ให้กำลังใจนะคะ


โดย: บ้านหวานเย็น วันที่: 28 มิถุนายน 2553 เวลา:22:16:09 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.