p> นั่งน้ำตาคลออยู่พักใหญ่ๆๆ ก่อนที่จะนึกถึงบล็อคนี้
ทางออกที่ดี ที่ทำให้เราได้หยุดความคิดต่างๆนาๆ เพื่อนั่งอ่านเรื่องราวใน
บล็อคแห่งนี้ ซึ่งนำความสบายใจมาให้เราได้รู้สึกดีขึ้นมาบ้าง เพื่อนที่ดีที่สุด
ที่ให้เราระบายอาไรได้ เหมือนกับรับฟังแบบไม่โต้ตอบ พักนี้มีเรื่อง
เครียดๆๆ มากมาย ทับโทมเข้ามา จนแทบจะรับมันไม่ไหว บางทีจิตใจก็
วุ่นวายเหมือนคนบ้า แต่ก็พยายามที่จะหยุดความคิดตัวเองและมองโลกในแง่
ดี ต่อไป ยอมรับนะว่าพยายามอย่างมาก ที่จะต่อสู้กับปัญหาต่างๆที่เกิดขึ้น
แต่บางทีก็ท้อแท้ แทบจะถึงที่สุด...สิ่งที่ทำให้มีกำลังใจ และมีกำลังใจที่จะ
ต่อสู้ต่อไป คือ แม่ พ่อ และลูกสาว และสามี สุดที่รัก
Free TextEditor
ขอให้ผ่านพ้นไปได้ด้วยดีนะคะ..ด้วยสติ